تنوع و ساختار اجتماع بی مهرگان خاکزی شامل کرم خاکی، پادمان، هزارپایان، خرخاکی ها، صدپایان، پروتورها، شبه عقرب ها، عنکبوت ها، سیمفیل ها، دیپلورها، پوروپدها، پادرازان، سایر حشرات و لارو آنها در لایه های خاک تیپ های جنگلی  راش، ممرز و بلوط - ممرز نکا واقع در شمال ایران بررسی شد. تعیین زیوزن بی مهرگان به مدت یک سال با نمونه برداری از خاک به صورت استوانه ای با سطح مقطع 81 سانتی متر مربع تا عمق 30 سانتی متری خاک معدنی شامل لایه های موادآلی خرد نشده، موادآلی خرد شده و عمق های 0 تا 10، 10 تا 20 و 20 تا 30 سانتی  متر، به طور ماهانه انجام شد. حضور بی مهرگان در لایه های خاک تیپ های راش، ممرز و بلوط - ممرز مقایسه شد. تغییرپذیری زیوزن بی مهرگان درلایه های خاک تیپ های راش، ممرز و بلوط - ممرز با استفاده از شاخص های تنوع و یکنواختی سیمسون و شانون محاسبه شد. ساختار اجتماع بی مهرگان در لایه های خاک تیپ های راش، ممرز و بلوط - ممرز با استفاده از نمودار فراوانی مرتب شده ارایه شد. تیپ های جنگلی و لایه های خاک با استفاده از تجزیه مولفه های اصلی (PCA) گروه بندی شدند. حضور بی مهرگان در لایه های خاک، متفاوت و نمایانگر تغییرپذیری زیوزن آنها در ارتباط با تغییر عمق لایه های خاک بود. با افزایش عمق خاک، شاخص های تنوع و یکنواختی بی مهرگان خاکزی کاهش یافت. این شاخص ها در تیپ راش از تیپ های ممرز و بلوط-ممرز بیشتر بودند. ساختار اجتماع بی مهرگان در لایه های مختلف خاک، متفاوت ولی در تیپ های جنگلی، مشابه بودند. تجزیه مولفه های اصلی نشان داد که با توجه به شاخص های تنوع و یکنواختی بی مهرگان، تیپ های راش، ممرز و بلوط-ممرز در سه گروه کاملا مجزا قرار می گیرند. لایه های آلی (شامل مواد آلی خرد شده و خرد نشده) و معدنی (شامل لایه های 0 تا 10، 10 تا 20 و 20 تا 30 سانتی متر) به دو گروه جداگانه تقسیم شدند. به طور کلی تنوع و تغییرپذیری اجتماع بی مهرگان خاکزی در لایه های آلی خاک از لایه های معدنی بیشتر بود که باید در مدیریت و حفاظت تنوع زیستی جنگل مورد توجه قرار گیرد.

این تحقیق با هدف بررسی ویژگی های بیومتری الیاف (طول، قطر و ضخامت دیواره الیاف) گونه ممرز در منطقه آستارا (در ایران) انجام شده است. در ابتدا دیسک هایی از 3 درخت ممرز تهیه گردید و بعد وابری الیاف به روش فرانکلین انجام شد. طول، قطر و ضخامت دیواره الیاف نمونه های تهیه شده به وسیله میکروسکوپ نوری و با استفاده از عدسی چشمی مدرج تعیین شد. سپس اندازه گیری ابعاد الیاف در ناحیه مغز درخت با فواصل 2، 6، 11 و 15 سانتی متری از آن و همچنین در 4 جهت جغرافیایی مختلف انجام شد. نتایج بدست آمده نشان داد که با افزایش فاصله از مغز و نزدیک شدن به پوست، طول، قطر و ضخامت دیواره الیاف به طور معنی داری افزایش یافته است. بنابراین بیشترین مقادیر طول، قطر و ضخامت دیواره الیاف به ترتیب509/1 میلی متر، 93/23 میکرون و 897/3 میکرون در فاصله 15 سانتی متری از مغز بدست آمدند. نتایج حاصل از تغییر ابعاد الیاف در فواصل مختلف از مغز به سمت پوست نشان داد که با افزایش فاصله از مغز تا 15 سانتی متر، تغییر ابعاد الیاف کاهش یافته است و بیشترین تغییر ابعاد الیاف در فاصله 2 تا 6 سانتی متری از مغز مشاهده شده است.نتایج اندازه گیری ابعاد الیاف در 4 جهت جغرافیایی مختلف نشان داد که اختلاف معنی داری بین مقادیر طول، قطر و ضخامت دیواره الیاف در سطح احتمال 1% وجود ندارد.

به منظور بررسی مقاومت کششی در اتصال پین چوبی (دوبل) اثر قطر پین چوبی در سه مقدار 6، 8 و 10 میلی متر و فاصله بین پین ها در سه مقدار 20 ، 25 و 30 میلی متر در 3 نوع گونه چوبی راش (Fagus orientalis)، توسکا (Alnus subcordata) و نوئل (Picea abies) مورد توجه قرار گرفت. برای ساخت اتصالات T شکل ابعاد عضو ها 2.5×5×5 سانتی متر در نظر گرفته شد. نوع گونه چوبی پین مورد استفاده در این تحقیق از جنس ممرز (Carpinus betulus) بود که پین چوبی متداول در بازار است. چسب مورد استفاده به عنوان ماده کمکی نیز پلی وینیل استات (چسب سفید نجاری) می باشد. از ترکیب عوامل متغیر فوق در اتصال پین چوبی 27 تیمار به وجود آمد که با توجه به 4 تکرار جمعاً 108 نمونه T شکل ساخته و مقاومت کششی اتصالات هر یک اندازه گیری شد. نتایج حاصل از آزمون های مکانیکی حاکی از آن است که بیشترین مقاومت کششی مورد بررسی مربوط به اتصالات گونه راش و کمترین مقدار آن مربوط به گونه نوئل است. ضمن آن که بیشترین و کمترین مقاومت کششی به ترتیب مربوط به پین با قطر 8 و 10میلی متر می باشد. با افزایش قطر دوبل از 6 به 8 میلی متر مقاومت کششی افزایش و با افزایش قطر دوبل به  10میلی متر مقاومت مزبور کاهش می یابد. بیشترین مقاومت کششی مربوط به فاصله 25 میلی متری می باشد.

به منظور اندازه گیری خواص مهم مکانیکی چوب گونه ممرز Carpinus betulus L. در ناحیه ویسر، با رعایت اصول آیین نامه D-143 استاندارد ASTM برای آزمایش نمونه های کوچک و سالم جور از این گونه در منطقه ویسر از سه درخت نمونه به طور تصادفی، نمونه برداری و خواص مکانیکی آن در دو حالت سبز و خشک اندازه گیری گردید. اثر ارتفاع، جهات جغرافیایی و میزان رطوبت چوب، در نمونه های آزمایشی بوسیله تجزیه واریانس و آزمون F معین و جهت تعیین بهترین نمونه ها، گروه بندی دانکن در دو سطح 5% و 1% انجام گرفت. نتایج این بررسی نشان دهنده آن است که در این رویشگاه از نظر خواص مکانیکی، در جهات مختلف جغرافیایی و نیز ارتفاعات مختلف تنه از سطح زمین می توان از تفاوت های موجود چشم پوشی نمود. بررسی میانگین های بدست آمده نشان می دهد که اثر رطوبت به رغم اکثر موارد، در مورد مقاومت در برابر ضربه چوب بسیار ناچیز و در حد صفر است. همچنین سختی چوب در جهات جانبی و انتهایی در حالت سبز تفاوت چندانی ندارند در حالیکه بعد از خشک شدن سبب برتری سختی سطح عرضی به میزان 30% می گردد. اثر رطوبت در مقاومت به کشش عمود بر الیاف نیز در حد بسیار ناچیزی قرار دارد. تغییرات خواص مورد بررسی در طول تنه درخت و در دو حالت سبز و خشک در جدول ها و نمودارهای شماره 15-1 نشان داده شده است.

تعداد 30قطعه نمونه 1000متر مربعی در منطقع لاجیم مازندران در سه ناحیه ارتفاعی 600-400متر،800-600متر و 1000- 800متر انتخاب گردید. در هر پلات، 9 میکروپلات 2 متر مربعی و یک میکروپلات 100متر مربعی اندازه گیری شد. در ماکروپلات ها کلیه درختان، پوشش علفی، خاک، عوامل تخریب جنگل و فاکتورهای فیزیوگرافی، و در میکروپلات ها زادآوری طبیعی گونه ها خصوصا ممرز از نظر کمی و کیفی بررسی شد. در تجزیه و تحلیل اطلاعات به دست آمده و در بررسی روابط بین پارامترهای مورد مطالعه از روابط رگرسیون و ضرایب همبستگی استفاده گردید. نتایج اطلاعات به دست آمده نشان می دهد که : تیپ خاک بسته به نقاط مختلف پدزول، راندزین و قهوه ای جنگلی است. جوامع جنگلی منطقه شامل بلوط- ممرزستان ( کمتر از 400متر)، انجیلی- ممرزستان ( 600-400متر)، راش- ممرزستان (800-600متر) و راشستان ( بالاتر از  800متر) است که بسته به ارتفاعات مختلف از سطح دریا با گروه های افرا، توسکا، نمدار، کلهو، لرگ و غیره همراهند. از نظر تعداد گونه ها، ممرز 44 درصد، راش23.7درصد، انجیلی13.7درصد، کلهو9.4درصد و سایر گونه ها 9.2درصد است. متوسط درصد زادآوری ممرز 56 درصد و سایر گونه ها 44 در صد است.به طور کلی زادآوری ممرز 56درصد با ارتفاع از سطح دریا، شیب، جغرافیایی، درصد تاج پوشش و پوشش علفی کف جنگل ارتباط معناداری ندارد (95%P>).در جامعه راش- ممرزستان در اثر تخریب و بهره برداری از جنگل در مراحل اولیه ممرز جایگزین راش می شود. هرچه خاک اسیدی تر باشد کیفیت توده های ممرز بهتر می شود ولی اگر این اسیدی بودن از حد معینی (مول اولیگوتروف) تجاوز کند، ممرز ناپدید می شود و جای خود را به گونه های دیگر می دهد. خراش سطحی خاک باعث افزایش تجدید حیات ممرز و سایر گونه ها می شود. طولانی شدن دوره خشکی و گرمی هوا باعث کاهش زادآوری ممرز می گردد. در جامعه انجیلی- ممرزستان، زادآوری ممرز درصد بالایی دارد. به علاوه در اثر تخریب جنگل توسط عوامل مختلف، زادآوری گونه های مرغوب کاهش پیدا کرده،  گونه های مهاجم و نامرغوب نظیر انجیلی و کلهو به سرعت جانشین آنها می شوند. با توجه به این که گونه ممرز 34 در صد حجم جنگل های شمال را تشکیل می دهد از برگ های آن هوموس مرغوبی تولید می شود که سبب اصلاح خاک می گردد. درپرورش و هرس گونه های مرغوب اشکوب برین نقش مهمی دارد و به علت طویل بودن الیاف آن برای کاغذ سازی مناسب است. لذا تقویت و گسترش آن اهمیت بسیار دارد. با اجرای عملیات مناسب جنگل شناسی، به ویژه برای تقویت زادآوری طبیعی، می توان گونه های مرغوب سازگار و به ویژه ممرز را جانشین گونه های نا مرغوب و پست در جوامع انجیلی- ممرزستان کرد و بدین ترتیب، ضمن اصلاح این جوامع ارزش های بیولوژیک، حفاظتی و اقتصادی آن را ارتقا داد.

این تحقیق با هدف بررسی اصلاح مایع پخت فرآیند خمیرکاغذسازی نیمه شیمیایی سولفیت خنثی (NSSC) با اعمال تغییرات درصد مواد شیمیایی، افزایش میزان قلیائیت و تغییر زمان پخت برای تولید خمیرکاغذ شبه شیمیایی (سولفیت قلیایی) انجام شده است. در بین خمیرکاغذهای تولیدی، بهترین ترکیب با توجه به قلیائیت باقی مانده قابل قبول (11 pH >) و عدد کاپای قابل قبول (حدود 17) و کمترین مقدار وازده انتخاب شد. خمیرکاغذ سولفیت قلیایی خالص و همچنین اختلاط درصدهای مختلف خمیرکاغذ سولفیت قلیایی با خمیرکاغذ NSSC مقایسه و ارزیابی شد. نتایج به دست آمده نشان داد که مقاومت کلی خمیرکاغذ اصلاح شده در مقایسه با خمیرکاغذ NSSC اولیه افزایش یافته است. بطوری که شاخص کشش خمیر کاغذ سولفیت قلیایی و NSSC به ترتیب حدود 2/66 و 4/32 نیوتن متر بر گرم است. با افزودن مقادیر بیشتر این نوع خمیرکاغذ، می توان ضمن تامین ویژگی های مقاومتی کاغذ، مقدار مصرف خمیرکاغذ الیاف بلند وارداتی را کاهش داد.

در این تحقیق تاثیر پیش هیدرولیز قلیایی خرده چوب ممرز در هیدروکسید سدیم با غلظت های 5، 5/7 و 10 درصد (بر مبنای وزن خشک چوب) و دو دمای 60 و 90 درجه سانتیگراد، مطالعه شده است. خرده چوب پیش فرآوری شده و خرده چوب شاهد با فرآیند سودا در شرایط ثابت خمیر کاغذ تبدیل شده است. مقدارهمی سلولز های خارج شده و هیدروکسید سدیم مصرف شده پس از پیش هیدرولیز قلیایی و بازده، درجه روانی، عدد کاپا و مقاومت های خمیر کاغذ سودا ساخته شده ازخرده چوب هیدرولیز شده و شاهد اندازه گیری شده است. تاثیر غلظت هیدروکسید سدیم و دمای پیش هیدرولیز در ویژگی های اندازه گیری شده تجزیه و تحلیل آماری شده است. پیش هیدرولیز قلیایی تا 2/4 درصد همی سلولز ها (مبنای وزن خشک چوب) را از خرده چوب ممرز خارج کرده است، همچنین بر روی لیگنین زدایی چوب ممرز پیش هیدرولیز شده تاثیر مثبت داشته و بازده کل، وازده پخت و عدد کاپای خمیر کاغذ سودا کاهش یافته است که دلیل آن ضعیف شدن پیوند بین کربوهیدرات ها و لیگنین در چوب می باشد. مقاومت در برابرکشش خمیر کاغذ سودا از خرده چوب پیش هیدرولیز شده کاهش یافته و با زیاد شدن غلظت هیدروکسید سدیم مقدار مقاومت به کشش کاهش یافته و مقدار آن کمتر از نمونه شاهد می باشد. مقاومت در برابر پاره شدن خمیر کاغذ از خرده چوب های پیش فرآوری شده نیز به میزان جزیی کاهش یافته ولی تاثیر عوامل مورد بررسی بر آن معنی دار نشده است که علت آن حذف بخشی از همی سلولز ها و ضعیف شدن الیاف در مرحله جداسازی الیاف و بریده شدن آنها بوده است.

لطفا برای مشاهده چکیده به متن کامل (PDF) مراجعه فرمایید.

در این تحقیق تاثیر کمپلکس آلی Sulvy-x بر ویژگیهای نوری خمیرکاغذ CMP ممرز رنگبری شده با پراکسید هیدروژن مورد بررسی قرار گرفت. ماده Sulvy-x در دو حالت بدون سیلیکات سدیم و حالت مخلوط با سیلیکات سدیم در رنگبری با پراکسید هیدروژن مورد استفاده قرار گرفت. با افزایش مصرف سیلیکات سدیم تا سطح 1%، روشنی کاغذها به 60.52 درصد افزایش یافته و مقدار زردی به 23.6 درصد کاهش یافت. اما در مقادیر بیشتر از 1%، میزان روشنی کاهش و به میزان زردی کاغذها افزوده شد. بدون مصرف سیلیکات سدیم، استفاده از Sulvy-x %0.5، حداکثر روشنی 59.3 و حداقل زردی 23.4 درصد بدست آمد. همچنین در حالت مخلوط سیلیکات سدیم وSulvy-x ، ترکیب Sulvy-x %0.5 و 0.7% سیلیکات سدیم بیشترین روشنی (60.28 درصد ایزو) و کمترین زردی (23 درصد ایزو) را نتیجه داد. مقدار بهینه هیدروکسید سدیم و پراکسید هیدروژن به ترتیب 2.5% و 5% تعیین شدند. بهترین زمان برای رنگبری خمیرکاغذ CMP ممرز با پراکسید هیدروژن در هر دو حالت حدود 90 دقیقه بدست آمد. با توجه به نتایج بدست آمده، استفاده از کمپلکس آلی Sulvy-x می تواند جایگزین بسیار مناسبی برای سیلیکات سدیم باشد و در رنگبری متداول با پراکسید هیدروژن کاغذهای با روشنی بیشتر و زردی کمتر تولید کند.

در این تحقیق امکان ساخت تخته تراشه جهت دار سه لایه از چوب گونه ممرز (Carpinus betulus L. ) مورد ارزیابی قرار گرفت. برای این منظور تخته های آزمایشگاهی به ضخامت 12 میلیمتر از چوب ممرز، در حالی که جهت تراشه های لایه سطحی در جهت طول تخته و جهت تراشه های لایه میانی عمود بر لایه سطحی بود، با استفاده از دو سطح زمان پرس 6 و 8 دقیقه و سه سطح حرارت پرس180، 200 و220 درجه سانتی گراد ساخته شدند. در کلیه تیمارها، دانسیته تخته ها 7/0 گرم بر سانتی متر مکعب، رطوبت کیک 7 درصد و نوع چسب مصرفی فنل فرمالدئید به میزان 7 درصد وزن خشک چوب بود. خواص مکانیکی و فیزیکی تخته های آزمونی بر پایه ی استاندارد اروپایی (EN 300) جهت تولید تخته تراشه جهت دار مورد ارزیابی قرار گرفت. نتایج حاصل نشان داد که افزایش زمان پرس اثر معنی داری بر چسبندگی داخلی و همچنین اثر بسیار معنی داری بر واکشیدگی ضخامت 24 ساعت تخته ها داشت. افزایش حرارت پرس نیز اثر معنی داری بر مدول گسیختگی و همچنین اثر بسیار معنی داری بر چسبندگی داخلی و واکشیدگی ضخامت 24 ساعت تخته ها داشت. به طوری که در مجموع بیشترین مقادیر مدول گسیختگی و چسبندگی داخلی و همچنین کمترین واکشیدگی ضخامت 24 ساعت در زمان پرس 8 دقیقه و حرارت پرس 220 درجه سانتی گراد به دست آمد و در این حالت تمامی خصوصیات تخته های تولیدشده بیشتر از حد استاندارد مورد نیاز بود.