این پژوهش با هدف تعیین زمان بهینه کشتار بره های نر پرواری نژاد افشاری با استفاده از منحنی ضریب تبدیل خوراک انجام شد. به همین منظور از تعداد 32 رأس برۀ نر شیرگیری شدۀ افشاری سه تا چهار ماهه، با میانگین وزن زندۀ 6/3±2/30 کیلوگرم، از گلۀ تجاری موجود در موسسۀ تحقیقات علوم دامی کشور استفاده شد. چهار ترکیب جیرۀ غذایی بر اساس جداول احتیاجات غذایی نشخوارکنندگان کوچک (NRC, 2007) تنظیم گردید. انرژی قابل متابولیسم و پروتئین خام جیره های یک تا چهار به ترتیب 79/2، 78/2، 72/2 و 69/2 مگاکالری؛ و 146، 128، 109 و 103 گرم در کیلوگرم مادۀ خشک بود. نتایج نشان داد با طولانی شدن دورۀ پروار، مادۀ خشک مصرفی و ضریب تبدیل خوراک روند افزایشی نشان دادند. افزایش وزن روزانۀ بره ها از ابتدای آزمایش تا روز 56، روند صعودی داشت و پس از آن با شیب نسبتاً کمی در مسیر کاهش قرار گرفت. درصد لاشه در مرحلۀ آخر کشتار (3/55 درصد) به طور معنی داری بزرگ تر از مراحل قبلی (52 درصد) بود (05/0>P). با افزایش طول دورۀ پروار، درصد وزن معدۀ پر، رودۀ پر، جگر و ریه با اختلاف معنی داری کاهش یافته ولی درصد چربی داخل بطنی افزایش یافت(05/0>P). بیشترین مقدار درصد دنبه در کشتار مرحلۀ آخر (8/19) و کم ترین مقدار آن در اولین مرحلۀ کشتار (2/14) مشاهده شد (05/0>P). ضخامت چربی پشت با افزایش طول دورۀ پروار روند صعودی پیدا کرد، به طوری که بین مرحلۀ آخر کشتار با مراحل قبل از آن اختلاف معنی داری مشاهده شد (05/0>P). از نظر عملکرد اقتصادی، بیشترین سود در روز 84 آزمایش حاصل شد.