زمینه و هدف: دوراپزشکی امکان ارایه خدمات پزشکی را از راه دور فراهم می آورد. پیاده سازی این فناوری اغلب با مشکلاتی روبه روست. هدف این مطالعه بررسی حوزه های پرکاربرد خدمات دوراپزشکی در کشور ایران و سایر کشورهای توسعه یافته و همچنین بررسی چالش های قانونی، مالی و حریم خصوصی دوراپزشکی در این کشورها و به طور ویژه در عصر اپیدمی کووید-19 است. روش بررسی: مطالعه ی حاضر یک مطالعه ی مروری است. مطالعات و منابع الکترونیکی از پایگاه داده های علمی PubMed، Scopus، SID، Magiran، وب سایت وزارت بهداشت جمهوری اسلامی ایران و وب سایت های مرتبط بازیابی شدند. در نهایت منابع مرتبط با توجه به هدف مطالعه توسط محققان انتخاب و خلاصه ای از نتایج آنها در این مطالعه ارایه شد. یافته ها: از پرکاربردترین خدمات دوراپزشکی می توان به حوزه های بالینی رادیولوژی، روانپزشکی و قلب و عروق برای تعامل با بیماران و حوزه های اورژانس، پاتولوژی و رادیولوژی برای برقراری ارتباط مختصصان باهم اشاره کرد. در کشور ایران مشاوره از راه دور پرکاربردترین حوزه ی دوراپزشکی است. در برنامه ی توسعه ی کشور قوانینی محدود در حمایت از ارایه خدمات مراقبت بهداشتی الکترونیک و دوراپزشکی وجود دارد مانند ماده 74 از بخش 14 برنامه توسعه. همچنین از نظر حفظ حریم خصوصی بیماران قوانین قابل استناد محدودی وجود دارند. در هر یک از کشورهای اروپایی اگرچه مجموعه راهنماهایی درمورد وب سایت های سلامت، سلامت همراه، تبادل اطلاعات بین مرزی و غیره وجود دارد اما قوانین یکپارچه ای جهت ارایه خدمات دوراپزشکی وجود ندارد. HIPAA در آمریکا و GDPR در اروپا از جمله قوانین حریم خصوصی در کشورهای توسعه یافته هستند. در قاره آمریکا محدودیت هایی برای بازپرداخت خدمات دوراپزشکی مانند استفاده از مدل پرداخت به ازای خدمت درنظر گرفته شده است؛ اما هزینه ها معمولا کمتر از هزینه های درمان حضوری بیمار هستند. نتیجه گیری: استفاده از خدمات دوراپزشکی در عصر حاضر باتوجه به شیوع اپیدمی هایی مانند کووید-19 به یک الزام تبدیل شده است. به منظور توسعه ی خدمات دوراپزشکی در کشور ایران براساس تجربه کشورهای توسعه یافته لازم است ابعاد قانونی، مالی و حریم خصوصی از جمله ایجاد قوانینی صریح درمورد تعیین حقوق بیماران و فراهم کنندگان مراقبت، راهنماهایی مدون جهت ارایه این خدمات در حوزه های مختلف بالینی مانند قالب های ساختارمند برای مشاوره از راه دور و قوانین صریح در حوزه ی حریم خصوصی مورد ملاحظه قرار گیرند.

مقدمه: دوراپزشکی استفاده از فن آوری اطلاعات برای به اشتراک گذاشتن اطلاعات و روش های درمان از راه دور در حوزه پزشکی می باشد، اما این فن آوری هنوز جایگاه مناسبی در ایران ندارد. هدف این تحقیق این بود که موانع موجود برای اجرای دوراپزشکی در ایران را مورد تحلیل قرار دهد.روش بررسی: این تحقیق به لحاظ هدف کاربردی و هم چنین جزء پژوهش های توصیفی بود. جامعه آماری این تحقیق پزشکان سراسر ایران بودند که با برآورد انجام شده از نظام پزشکی حدود صدهزار نفر هستند و این تحقیق در اواخر سال 1392 خورشیدی و اوایل سال 1393 خورشیدی انجام گردید. نمونه گیری به صورت هدفمند و قضاوتی انجام شد و تعداد اعضای نمونه 384 نفر برآورد گردید. ابزار جمع آوری اطلاعات پرسش نامه ای محقق ساخته و مبتنی بر طیف لیکرت بود که بین پزشکان دانشگاه های علوم پزشکی و بیمارستان های سراسر کشور توزیع گردید. روایی و پایایی این پرسش نامه به ترتیب توسط نظر خبرگان و ضریب Chronbach’s alpha که در این تحقیق برابر با 0.86 است، تایید شد. تحلیل های آماری این تحقیق تحلیل عاملی مرتبه اول و دوم و هم چنین ضریب کفایت نمونه گیری بودند که توسط نرم افزارهای LISREL و SPSS انجام شد.یافته ها: بار عاملی همه شاخص ها بیش تر از 0.3 بودند و بنابراین همه شاخص ها به عنوان موانع اجرای دوراپزشکی در ایران تایید شدند. ابعاد معرفی شده نیز در نتیجه تحلیل عاملی مرتبه دوم مورد تایید قرار گرفتند.نتیجه گیری: با وجود موانع ذکر شده اجرای این طرح در ایران بدون فراهم آمدن زیرساختارهای لازم امکان پذیر نمی باشد و در این راستا محققین بعدی می توانند با به کارگیری موانع معرفی شده در این تحقیق، به رفع این موانع اهتمام ورزند.

بیش از دو سال است که ویروس SARS-CoV-2 سلامتی بشر را به شدت تحت تاثیر و دنیا را گرفتار مشکلات اجتماعی و اقتصادی گسترده نموده است. در عرض کمتر از 18 ماه روابط انسانی و گروهی را مختل، پنج و دو دهم از متوسط تولید ناخالص (GDP) جهانی کاسته و تاکنون حدود چهارمیلیون نفر تلفات انسانی داشته است. برای یافتن راه حل های غلبه بر این ابر مشکل جهانی راه های متعددی را آزموده اند اما استفاده از بستر فناوری اطلاعات و شبکه جهانی اینترنت که سه عنصر بیمار، درمانگر و امکانات نظام سلامت را بدون فاصله فیزیکی به هم نزدیک می کند، شاید کارآرا ترین راه حل برای فایق آمدن بر سلطنت پاندمی "ویروس تاجدار" در ابتدای قرن بیست و یکم باشد. در این مقاله ضمن ارایه مفاهیم و اصول کلی تله مدیسین، به کاربرد های آن در مدیریت پاندمی ها و اپیدمی های گسترده مخصوصا در حوزه بیماریهای عفونی خواهیم پرداخت. در این راستا به تفضیل نقش موثر تله مدیسین در آموزش عمومی، پیشگیری، کنترل همه گیری و مدیریت رفتارهای اجتماعی، درمان از راه دور و ویزیت مجازی خصوصا در مناطق دور دست و محروم از خدمات پیشرفته سلامت، و همچنین پژوهش در دوران پاندمی های مسری مورد بررسی قرار گرفته است.

زمینه و هدف: با همه گیری ویروس کوید-19 و توسعه روز افزون فناوری اطلاعات و ارتباطات، فرصتی برای ارایه دهندگان خدمات پزشکی و درمانی پدید آمد تا خدمات دوراپزشکی را توسعه دهند. در این تحقیق تلاش شده است با توسعه مدل یکپارچه پذیرش و استفاده از فناوری 2 (UTAUT2) و افزودن ویژگی های خدمات دوراپزشکی، روی آوردن افراد به این فناوری تبیین گردد. روش بررسی: تحقیق حاضر از منظر هدف، کاربردی و از حیث گردآوری داده ها، از نوع پژوهش های توصیفی محسوب می شود که به روش همبستگی-علی اجرا شده است. ابزار گردآوری داده، پرسشنامه استاندارد با طیف لیکرت است که با روش نمونه گیری تصادفی، بین افراد با سابقه استفاده از خدمات دوراپزشکی در کلان شهر اهواز، توزیع شد. در نهایت 407 پرسشنامه قابل استفاده با استفاده از نرم افزارهای SPSS 24 و Smart PLS 3. 3. 9 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته ها: نتایج نشان می دهند عملکرد مورد انتظار (374/0=β، 335/8=t)، تلاش مورد انتظار (247/0=β، 631/6=t)، تسهیلات (158/0=β، 708/5=t)، انگیزه لذت جویانه (231/0=β، 694/7=t)، مزیت ادراکی محصول (116/0=β، 198/4=t) و امنیت ادراکی (088/0=β، 720/3=t) بر قصد استفاده از دوراپزشکی تاثیر معنادار و مثبت دارند. همچنین نقش تعدیلگر نوآوری شخصی در رابطه نفوذ اجتماعی، تسهیلات، انگیزه لذت جویانه، هزینه خدمات، عادت و امنیت ادراکی با قصد استفاده و نقش تعدیلگر جنسیت در رابطه تلاش مورد انتظار، تسهیلات، هزینه خدمات، ریسک ادراکی، مزیت ادراکی محصول و امنیت ادراکی با قصد استفاده تایید گردید. نتیجه گیری: نتایج نشان می دهند که مدل یکپارچه پذیرش و استفاده از فناوری 2 (UTAUT2)و برخی ویژگی های خدمات دوراپزشکی می توانند به خوبی قصد استفاده از این فناوری را در شرایط همه گیری کوید-19 تبیین کنند. همچنین با توجه به تایید نقش تعدیلگری نوآوری شخصی و جنیست در برخی روابط میان مدل و ویژگی های محصول، باید در طراحی خدمات دوراپزشکی به ویژگی های فردی اشخاص استفاده کننده از این خدمات فناورانه توجه نمود.

مقدمه: کوید19 فراگیرترین بحران دهه های اخیر است که عامل تغییرات چشمگیری در رفتار مشتری شده است. چالش های ایجاد شده برای ارایه دهندگان خدمات درمانی به علت افزایش بیمار و استرس شغلی کادر درمان، کاهش مراجعات به بیمه سلامت و در نتیجه عدم دسترسی به مراقبت های مورد نیاز، محدودیت های قانونی و ترس از ابتلاء، تجربه آنلاین مشتری را به عرصه جدی برای ارایه خدمات بهتر در حوزه سلامت بدل ساخته است. پژوهش حاضر با هدف ارایه مدل ساختاری-تفسیری تجربه آنلاین مشتری در دوره کوید19 انجام شده است. روش بررسی: پژوهش حاضر با رویکرد پراگماتیک و بهره گیری از روش مروری فراترکیب در مرحله کیفی و مدلسازی ساختاری-تفسیری در مرحله کمی در سال 1399 انجام شد. در بخش کیفی با بررسی نظام مند 326 مقاله، 36 مقاله انتخاب و ابعاد شناسایی شده جهت ارایه مدل نهایی، از تکنیک مدلسازی ساختاری-تفسیری و تحلیل قدرت نفوذ-وابستگی استفاده شد. یافته ها: یافته های پژوهش حاکی از آن است که این سازه دارای ابعاد تجربه شرکت، تجربه ایمنی بهداشتی، تجربه وب سایت، تجربه احساسی، تجربه پرداخت، تجربه محصول/خدمت و تجربه امنیت می باشد. همچنین تجربه شرکت، مولفه مستقل، تجربه احساسی به عنوان مولفه وابسته و مابقی مولفه های پیوندی می باشند. نتیجه گیری: به سازمان بیمه سلامت پیشنهاد می شود؛ با توجه به اینکه مهم ترین هدف این سازمان منطبق بر اساسنامه حمایت از بیمار است؛ با بهره گیری از یافته های این پژوهش و تمرکز بر رویکرد دوراپزشکی، تجربه آنلاین مشتریان خود در دوره کرونا را بهبود بخشد.

مقدمه: تولید برنامه های کاربردی سلامت همراه و استفاده از آن ها طی سال های اخیر رشد فزاینده ای داشته است که این امر نشان دهنده تاثیرگذاری عمیق این نرم افزارها در فرایندهای مراقبت بهداشتی و سلامت کاربران می باشد. برنامه های مذکور باید بر پایه منابع علمی معتبر تولید شوند تا کاربران با اطمینان خاطر بتوانند از آن ها بهره برداری نمایند. بنابراین، پژوهش حاضر با هدف تعیین اعتبار منابع استفاده شده در تولید محتوای برترین برنامه های کاربردی سلامت همراه در کشور صورت گرفت. روش بررسی: در این مطالعه توصیفی که به صورت مقطعی در سال 1394 انجام شد، 200 مورد از برترین برنامه های کاربردی سلامت همراه زیرگروه پزشکی بارگذاری، نصب و از نظر منابع و مآخذ استفاده شده و برخی ویژگی های دیگر بررسی گردید. اطلاعات با استفاده از آمار توصیفی و ابزار چک لیست در نرم افزار Excel مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته ها: بررسی منابع مورد استفاده در برنامه های کاربردی مورد مطالعه نشان داد که 20 درصد از آن ها فاقد فهرست منابع بود و تنها 10.5 درصد (21 مورد) برای تولید محتوا از منابع معتبر استفاده نمودند. نتیجه گیری: نتایج مطالعه حاضر برای سازمان های نظارتی کاربرد دارد که کنترل کیفیت برنامه های سلامت همراه را عهده دار شوند و این برنامه ها با کیفیت و قابلیت اطمینان در اختیار مخاطبان قرار گیرد.

لطفا برای مشاهده چکیده به متن کامل (pdf) مراجعه فرمایید.

زمینه و هدف: با توجه به اهدافی که سیستم های اطلاعاتی دارند و برای پرهیز از دوباره کاری و کمک به ارتقاء کیفیت مراقبت ها و کاهش هزینه بایستی ارزیابی مداومی جهت تعیین میزان دستیابی به این اهداف انجام شود. این پژوهش، سال 1390 با استفاده از شاخص های ارزیابی نظام جامع اطلاعات بیمارستانی بیمارستان های منتخب شهر تهران انجام شد.روش بررسی: پژوهش حاضر از نوع توصیفی - مقطعی بود. جامعه پژوهش عبارت بودند از سیستم اطلاعات بیمارستانی بیمارستان های شهدای تجریش، رسول اکرم، خاتم الانبیاء، امام خمینی و میلاد. ابزار گردآوری داده ها چک لیست شاخص های ارزیابی سیستم اطلاعات بیمارستانی بود که با روش مشاهده مستقیم و مصاحبه با کاربران تکمیل گردید. داده ها توسط نرم افزار آمار SPSS، تحلیل و در قالب جداول و نمودارهای آماری ارائه گردید.یافته ها: در بیمارستان های مورد مطالعه با وجود اینکه اکثر زیرگروه های اجزای سازمانی و اجزاء سرویس دهنده سیستم اطلاعات بیمارستانی راه اندازی و مورد استفاده قرار گرفته است اما سیستم های اطلاعات داروخانه، تصمیم یاری، سرویس ارتباطی و سرویس دوراپزشکی هنوز به طور کامل در بیمارستان های مورد مطالعه راه اندازی نشده بود.نتیجه گیری: اکثر زیرگروه های اجزاء سازمانی و اجزاء سرویس دهنده سیستم اطلاعات بیمارستانی در حال حاضر در نرم افزار طراحی شده در 5 بیمارستان به طور کامل و با در نظرگرفتن تمامی فیلدها وجود داشتند.