فوتبال در سده اخیر حضور چشمگیری در تبادلات فرهنگی، اجتماعی، اقتصادی و مهم تر از آن سیاسی و بین المللی پیدا کرده است؛ به طوری که این ورزش باورها، نگرش ها و عملکردها را تحت تاثیر خود قرار داده است و به عنوان یکی از عوامل موثر در شکل گیری سیاست ها و مناسبات داخلی و خارجی می تواند کارکردهای متعدد اجتماعی، اقتصادی، فرهنگی و دیپلماتیک داشته باشد و تحولات زیادی را برای کشورها رقم بزند. از این رو، ورزش و فعالیت های ورزشی از یک فعالیت بدنی یا نوعی سرگرمی فراتر رفته و اهداف و کارکردهای مختلف اجتماعی، فرهنگی، اقتصادی، سیاسی و بین المللی پیدا کرده است. تحلیل نظریات و مبانی پژوهش نشان می دهد از میان پدیده های مختلف، فوتبال به عنوان یکی از مصادیق برنامه های روابط بین کشورها توانسته جایگاه ویژه ای در میان برنامه های کشورهای در حال توسعه برای بیان خواسته های خود از جامعه جهانی داشته باشد. جا دارد کارکردهای سیاسی، اجتماعی، اقتصادی و فرهنگی فوتبال و آثار و تبعات آن بر سطح تعاملات بین دولت ها و دیگران بازیگران بین المللی تیوریزه و مفهوم سازی شود. بر اساس یافته های این پژوهش کارویژه ها و کارکردهای دیپلماسی فوتبال می تواند به مثابه تقویت هویت ملی، به عنوان ابزار توسعه، ابزار صلح و آشتی، ابزاری برای نوع دوستی و بهبود مناسبات، ابزار قدرت نرم، ابزاری برای همگرایی و گفتگو در بعد ملی و بین المللی کشورها به کار رود. این مقاله با روش توصیفی-تحلیلی تنظیم شده است. روش جمع آوری داده ها مبتنی بر مطالعه اسنادی و کتابخانه ای و بررسی مقایسه است.

در این مقاله ماهیت خشونت فوتبال مورد بررسی قرار می گیرد. نویسنده تماشاگران فوتبال را بر اساس چارچوب مفهومی رفتار جمعی، مورد بررسی قرار می دهد؛ جماعتی بی شکل، خلق الساعه و با رفتاری هیجانی. مقاله حاضر همچنین فوتبال را جایی برای تخلیه و خروج هیجانات و احساساتی می داند که در جامعه مدرن متراکم شده است.

هدف با توجه به اهمیت روزافزون انجام فعالیت های اجتماعی در ورزش، هدف پژوهش حاضر واکاوی " مسیولیت اجتماعی فوتبال " بود. روش شناسی: روش انجام پژوهش داده بنیاد با رویکرد گلیزری بود. بدین منظور، طی نمونه گیری به روش هدفمند و گلوله برفی 13 نفر از خبرگان حوزه مطالعات مسایل اجتماعی فوتبال در ایران مشخص شدند که 13 مصاحبه عمیق تا رسیدن به اشباع نظری انجام شد. داده ها از طریق مقایسه مستمر در فرایند کدگذاری حقیقی و نظری مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. در تبیین مدل پژوهش پیرامون مقوله محوری، از مدل خانواده C6 در رویکرد ظاهرشونده، بهره گرفته شد. یافته ها 192کد به دست آمد که در 29 مفهوم طبقه بندی شد. نتایج نشان داد ارتقای ارزش های اجتماعی و فرهنگی، عدالت اجتماعی، الگوسازی، ترویج فرهنگ داوطلبی، برنامه محوری، قانون مداری، بسترسازی اخلاقی، اقدامات بشردوستانه و محیط زیست گرایی از مهم ترین عوامل تبیین کننده مسیولیت اجتماعی فوتبال هستند. نتیجه گیری نتایج به دست آمده بر توسعه فرهنگی-اجتماعی، آموزش ارزش های اجتماعی و موضوعات اخلاقی از طریق فوتبال، تاکید بیشتری داشتند. با شناسایی جنبه های مختلف مسیولیت اجتماعی از جمله امور فرهنگی، اقدامات زیست محیطی و فعالیت های بشردوستانه و بررسی آثار آن بر جامعه، مدیران ورزش کشور می توانند در مورد اهمیت مسیولیت اجتماعی برنامه های خود، درک و شناخت بهتری داشته و نیازهای جامعه و هواداران را با شیوه های بهتری پاسخ دهند.

قراردادهای فوتبال در عرصه ی داخلی و کم وبیش در عرصه ی بین المللی دچار خلأها و نواقص فراوانی است. برابر اعلام فیفا، هر قرارداد فوتبال در صورتی معتبر است که حداقل دارای سیزده سرفصل مشخص باشد، درحالی که فدراسیون فوتبال ایران مقررات ویژه ای در زمینه ی حداقل الزامات قرارداد فوتبال اعلام نکرده است. در این تحقیق، ضمن بررسی حداقل الزامات این قراردادها از نظر فیفا و فدراسیون فوتبال ایران، به وضعیت حقوقی قراردادهای داخلی بازیکنان با باشگاه پرداخته شده، به ویژه درصورتی که این قراردادها در تعارض با قرارداد رسمی ثبت شده ی بازیکنان در فدراسیون فوتبال باشد، و این نتیجه به دست آمده است که در تعارض میان مفاد قرارداد باشگاهی با قرارداد رسمی منعقدشده در فدراسیون فوتبال، قرارداد اخیر مقدم است. افزون براین، تدوین حداقل استانداردهای قرارداد فوتبال، یکسان سازی مفاد این قراردادها، به روزرسانی دقیق مقررات حوزه ی فوتبال و رفع ابهام از آن ها امری ضروری و اجتناب ناپذیر است.

هدف: در این پژوهشتعیین و اولویت بندی شاخص های استعدادیابی فوتبال ایران از دیدگاه مدرسان ایرانی کنفدراسیون فوتبال آسیا مورد بررسی قرار گرفته است. روش شناسی: پژوهش حاضر از نوع توصیفی-تحلیلی است؛ جهت جمع آوری اطلاعات از پرسشنامه ی دوستداری و همکاران (1391) که روایی صوری آن به تایید متخصصان تربیت بدنی و علوم ورزشی رسیده بود، استفاده شد. پایایی درونی پرسشنامه به روش آلفای کرونباخ (82/0) بدست آمد. جامعه آماری را 122 نفر از مدرسان ایرانی کنفدراسیون فوتبال آسیا که به صورت هدفمندوکل شمار در نظرگرفته شده بودند، تشکیل دادند. از روش های آمار توصیفی برای توصیف متغیرها و از آمار استنباطی (فریدمن) برای آزمون فرضیه های تحقیق در سطح معناداری (05/0 ≥ P) استفاده شد. یافته ها: نشان داد در استعدادیابی فوتبال به ترتیب اولویت شاخص مهارتی-تکنیک انفرادی (43/5)، شاخص مهارتی-تاکتیک انفرادی (93/4)، شاخص آنتروپومتریک(30/3)، شاخص روانشناختی(19/3)، شاخص جسمانی– حرکتی(72/2) و شاخص جامعه شناختی(43/1) از اهمیت برخوردارند. در شاخص مهارتی-تکنیک انفرادی، کنترل توپ (68/3)، شاخص مهارتی-تاکتیک انفرادی، حرکات بدون توپ (18/4)، شاخص آنتروپومتریک، قد (84/4)، شاخص روانشناختی، قدرت تصمیم-گیریوانتخاب (82/3)، شاخصجسمانی– حرکتی، سرعت (12/4)ودر شاخص جامعه شناختی، روحیه کارتیمی (89/3) به عنوان مهمترین عوامل بدست آمدند. نتیجه گیری: مربیان و متولیان استعدادیابی فوتبال می بایست جهت کشف و انتخاب بازیکنان مستعد به کلیه ی شاخص-های استعدادیابی توجه نمایند؛ زیرا مجموع این شاخص ها و زیر شاخص های آنها موفقیت برنامه های استعدادیابی را بیشتر خواهد کرد.

این مقاله به بررسی رابطه فوتبال و هویت ملی پرداخته و پس از تعریف هویت ملی و ابعاد آن، فوتبال را به عنوان یکی از عناصر سازنده هویت ملی در عصر حاضر مورد توجه قرار داده است. مقاله حاضر همچنین تاثیر مثبت فوتبال بر تعلقات ملی در ایران و سایر کشورهای جهان را بررسی کرده است. این نوع تاثیر، در ایجاد هویت محلی نیز موثر است. تاثیر متقابل نظام سیاسی و فوتبال، تناقضات میان هویت محلی و هویت ملی، و هویت ملی و جهانی در بازی های فوتبال و بازیکنان آن، چالش های هویتی بازیگر فوتبال و نیز آسیب شناسی نقش هویت ملی در فوتبال، از دیگر موضوعاتی است که در این مقاله مورد بحث قرار گرفته است. در بخش پایانی مقاله، با تفسیر مشاهدات میدانی جلوه های هویتی تماشاچیان فوتبال در جام جهانی 2006، تاییداتی برای مباحث تحلیلی ارایه شده است.

در این مقاله، فوتبال به عنوان متن نوسازی فرهنگی اجتماعی مورد توجّه قرار می گیرد. از نظر نویسنده، فوتبال متن فراگیری است که به طور داوطلبانه و از طریق نیروهای جدید اجتماعی مطرح و مورد حمایت قرار می گیرد. فوتبال در عصر کنونی، بیش از آنکه به عنوان بازی مطرح باشد، به مثابه متن زندگی در نظر گرفته می شود. در پایان ، نویسنده بر اساس رویکرد وبری، به دنبال آن است که نشان دهد شرایط جدید به چه معناست؟ یا ماهیت اتفاق جدید چیست؟

پژوهش حاضر با هدف شناسایی عوامل تهدیدکننده هویت تیمی هواداران فوتبال انجام پذیرفت. روش تحقیق حاضر از نوع تحقیقات کیفی و به صورت تحلیل مضمون بوده و جامعه آماری پژوهش حاضر شامل هواداران تیم فوتبال استقلال بودند که صفحه اینستاگرام این تیم را دنبال می‎کردند. روش نمونه گیری به صورت هدفمند بوده و مصاحبه عمیق با 28 نمونه‎ تا اشباع نظری صورت گرفت. جهت تجزیه و تحلیل داده ها از تکنیک کدگذاری و از نرم افزار ان ویوو استفاده شد. نتایج تحقیق حاکی از آن است که عوامل و شرایط تهدیدکننده هویت تیمی هواداران تیم اسقلال در دو مضمون اصلی، عوامل سازمانی با هفت مضمون فرعی؛ تغییرات ناکارآمد، عملکرد ضعیف در بازار نقل و انتقالات، عملکرد ضعیف مدیریت در رابطه با کادر فنی، ضعف شایسته سالاری در مدیریت باشگاه، ضعف مدیریت در فعالیت های اقتصادی، عملکرد ورزشی ضعیف تیم و اسپانسر نامناسب است) و عوامل انسانی با پنج مضمون فرعی؛ رفتار غیرحرفه ای بازیکنان، رفتار غیرحرفه ای کادر فنی و بی‎توجهی به جایگاه هوادار، ارتباطات و تعامل ضعیف مدیریت و رفتار غیرحرفه‎ای پیشکسوتان) دسته‎بندی می‎شوند. نتایج این پژوهش در دو بخش نظری و عملی کاربردهای حائز اهمیتی را فراهم کرده است. از یک طرف، اولین مطالعه صورت گرفته در زمینه تهدید هویت تیمی هواداران بوده و بخشی از شکاف عظیم این حوزه در تحقیقات داخلی و خارجی را برطرف کرده است. از طرف دیگر، دیدگاهی منسجمی در مورد عوامل تهدیدکننده هویت تیمی هواداران فوتبال ارائه و طیف وسیعی از اقدامات لازم را برای مدیریت هرچه بهتر این عوامل به ارمغان آورده است.