هدف از پژوهش حاضر ارائه و آزمون مدل های علی رقیب از روابط بین متغیرهای انگیزشی (باورهای خودکارآمدی، باورهای کنترل بر یادگیری، و اضطراب آزمون)، راهبردهای شناختی و فراشناختی مطرح شده در نظریه خودنظم بخشی پینتریچ (تفکر انتقادی، خودنظم بخشی فراشناختی، مدیریت زمان و مکان، مطالعه و کمک طلبی از همسالان)، و پیشرفت تحصیلی در دانش آموزان دختر سال سوم دبیرستان در رشته ریاضی - فیزیک بود. نمونه پژوهش با استفاده از روش نمونه گیری خوشه ای تصادفی انتخاب شد. بدین صورت که تعداد 250 نفر از دانش آموزان دختر مشغول به تحصیل در رشته ریاضی - فیزیک در دبیرستان های شمال، مرکز، و جنوب شهر تهران در سال تحصیلی 89-1388 انتخاب شدند و مورد مطالعه قرار گرفتند. به منظور ارزیابی متغیرهای پژوهش و جمع آوری اطلاعات، خرده مقیاس های پرسشنامه راهبردهای انگیزشی برای یادگیری (MSLQ) به کار برده شد و معدل دانش آموزان در پایان سال تحصیلی در پنج درس اختصاصی، شاخصی از پیشرفت تحصیلی آنها در نظر گرفته شد. داده ها با روش های آماری تحلیل عاملی اکتشافی، تحلیل عاملی تاییدی، و مدل معادلات ساختاری (تحلیل مسیر) مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. یافته ها حاکی از برازش بسیار خوب هر دو مدل با داده های پژوهش بود. با این حال، مدل دوم از نیکویی برازش بهتری برخوردار بود. مدل اول نقش واسطه ای متغیر فراشناختی مدیریت زمان و مکان مطالعه را در ارتباط بین متغیرهای اضطراب آزمون، خودکارآمدی، باورهای کنترل بر یادگیری، و پیشرفت تحصیلی نشان داد و مدل دوم از نقش واسطه ای متغیر انگیزشی اضطراب آزمون در ارتباط بین متغیرهای فراشناختی مدیریت زمان و مکان مطالعه، و کمک طلبی از همسالان با پیشرفت تحصیلی حمایت کرد. در هر دو مدل مشاهده شد که خودکارآمدی اثر مستقیم، مثبت، و معناداری بر پیشرفت تحصیلی دارد، در حالی که اثر اضطراب آزمون بر پیشرفت تحصیلی مستقیم، منفی، و معنادار است.

مقاله حاضر به بررسی تاثیر استراتژی مفاهیم ذهنی (concept mapping) در نگارش انشا انگلیسی بر خود تنظیمی (SELF-REGULATION) دانشجویان کارشناسی زبان انگلیسی می پردازد. تصور بر این است که آموزش استراتژی های ذهنی می تواند سبب پیشرفت تحصیلی فراگیران در زمینه های مختلف آموزشی شود (هکر، دانلوسکی، گریسر 1998). شرکت کنندگان در این تحقیق عبارت از شصت دانشجوی (دختر و پسر) کارشناسی زبان انگلیسی گرایش مترجمی و ادبیات بوده که به دو گروه سی نفره آزمایش و کنترل تقسیم شدند. نتایج تحقیق حاصل از تجزیه و تحلیل آماری نشان داد که تدریس استراتژی مفاهیم ذهنی می تواند سبب ارتقا خود تنظیمی دانشجویان با سطح زبانی متوسط شود. یافته های این تحقیق دارای کاربردهای آموزشی، عملی و نظری در زمینه آموزش استراتژی های یادگیری به ویژه آموزش مفاهیم ذهنی در مهارت نوشتاری دانشجویان می باشد.

پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی آموزش مولفه های یادگیری خودگردان مبتنی بر الگوی پینتریچ بر ارزش گذاری درونی و میزان نمره درس ریاضی دانش آموزان تیزهوش شهر کرمانشاه انجام شده است. پژوهش از نوع نیمه تجربی با استفاده از طرح چهار گروهی سالمون است. جامعه آماری 600 نفراست. حجم نمونه 60 نفر به طور تصادفی انتخاب شده که در هر گروه 15 نفر به صورت تصادفی قرار می گیرد. ابزار اندازه گیری پرسش نامه راهبردهای انگیزشی برای یادگیری (MSLQ) است که روایی و پایایی آن قبلا مورد تایید قرار گرفته است. همچنین به منظور سنجش نمره درس ریاضی از دو آزمون معلم ساخته که روایی آن توسط دبیران این دروس و سرگروه های آموزشی و استاد راهنما تایید گردیده، استفاده شد. آموزش مولفه های یادگیری خودگردان مبتنی بر الگوی پینتریچ به میزان 17.9 درصد بر ارزش گذاری درونی دانش آموزان تیزهوش تاثیر دارد ولی بر میزان نمره درس ریاضی تاثیری نداشته است. با این وجود در مقایسه میانگین گروه ها در طرح سالمون، مشخص شد که نمرات پیش آزمون درس ریاضی بر پس آزمون اثر نداشته و میانگین آزمون نهایی گروه تجربی بیشتر از میانگین آزمون مقدماتی گروه شاهد است. نتایج فوق بر ضرورت توجه به آموزش مولفه های یادگیری خودتنظیمی و تقویت ارزش گذاری درونی دانش آموزان تیزهوش تاکید دارد.

1شبکه های اجتماعی بخش عمده از زندگی امروز ما را شکل داده اند. این پدیده در کنار فواید برای جوامع، معایبی نیز به همراه داشته است. یکی از این معضلات مهم، عدم رعایت حریم خصوصی کاربران در شبکه های اجتماعی است. شبکه های اجتماعی به داده ها و اطلاعات بسیاری از کاربران خود دسترسی دارند که می توانند از آن اطلاعات در جهت اهداف مختلف استفاده نمایند. از این رو حفظ اطلاعات و حریم خصوصی مخاطبان بیش از گذشته ضرورت می یابد. سؤال اصلی آن است که آیا جمع آوری، دسته بندی و فروش اطلاعات کاربران در شبکه های اجتماعی نقض حریم خصوصی آنان نیست؟ و چه راهکارهایی برای مقابله با آن وجود دارد؟ در این مقاله، با استفاده از روش تحقیقی توصیفی تحلیلی، موضوع فوق مورد بررسی قرار گرفته است. در نهایت مقاله حاضر به این نتیجه نائل آمده است که استفاده از اطلاعات کاربران توسط شبکه های مجازی نقض حریم خصوصی کاربران است و نمی توان به صورت مطلق، پذیرفتن تمامی شروط هنگام ثبت نام کاربران در شبکه های اجتماعی را به معنای رضایت کاربر مبنی بر انتشار داده های خود دانست؛ لذا باید به نحوی استفاده از اطلاعات کاربران در شبکه های اجتماعی را ضابطه مند کرده و از سوءاستفاده های بیشتر اطلاعات کاربران جلوگیری نمود. در این خصوص سه راهکار اصلی (وضع قانون، خودتنظیمی و اخذ مالیات) وجود دارد. به کار بستن صرفاً یک روش در خصوص حمایت از داده های کاربران مؤثر نیست، بلکه استفاده ترکیبی از روش های مذکور، پیشنهاد می شود؛ اما مؤثرترین روش در این راستا وضع مالیات بر شبکه های اجتماعی و صرف این مبالغ در جهت توسعه امنیت دیجیتال، حمایت از داده های کاربران و جبران خسارات وارده است. در ایران نیز به دلیل وجود خلأ قانونی، جهت حمایت از داده های کاربران، قانون متناسب با حمایت از کاربران و اطلاعات ایشان در شبکه های اجتماعی تصویب شود