هدف این پژوهش تعیین گروه های جامعه شناختی گونه شمشاد در توده های طبیعی و دست نخورده شمشاد در منطقه حفاظت شده خیبوس (زیراب سوادکوه مازندران) است. برای این منظور داده های مربوط به پوشش گیاهی از سطح 64 رولوه به صورت سیستماتیک- انتخابی با ابعاد شبکه شناور 200 و 400 متری به مساحت 400 مترمربعی با تاکید بر اصل توده معرف برداشت شد. با تجزیه و تحلیل داده های فلوریستیکی با استفاده از روش سنتز جدولی براون- بلانکه، تعداد 3 جامعه: کوله خاس- راشستان، شمشاد- راشستان و نمدار- شمشادستان به همراه 3 زیرجامعه جل انجیلی و پلت شناسایی و تفکیک گردید. بر اساس نتایج طبقه بندی تحلیل TWINSPAN تعداد 6 گروه اکولوژیک تفکیک گردید. بررسی عضویت پذیری مشابه رولوه ها در دو سیستم طبقه بندی براون-بلانکه و TWINSPAN میزان انطباق دو روش طبقه بندی را 98.4 درصد برآورد می کند. مکان نمایی جوامع گیاهی در امتداد دو محور اول و دوم تحلیل DCA که در مجموع 33 درصد از کل واریانس ترکیب پوشش گیاهی منطقه را تبیین می سازند، نشان داد که رولوه های هر یک از جوامع گیاهی منطقه حاشیه مخصوص به خود را داشته و از یکدیگر کاملا متمایز می باشند. به طورکلی نتایج این پژوهش نه تنها جوامع گیاهی جنگل حفاظت شده خیبوس را به عنوان یک الگوی پوشش گیاهی کلیماکس از جنگل های کوهستانی هیرکانی برای اولین بار تشریح می کند بلکه ثابت کرد که روش سنتز جدولی براون- بلانکه با وجود توسعه روش های عددی چندمتغیره در طبقه بندی پوشش گیاهی هم چنان می تواند به عنوان یک روش کارآمد در تفکیک و طبقه بندی رویشگاه های جنگلی کاربرد داشته باشد.

ترکیب فلورستیکی واقعی یک جامعه گیاهی به عنوان نتیجه تاثیر عوامل محیطی روی گیاهان و واکنش گیاهان در انطباق با توان بالقوه اکولوژیکی آنها می باشد. در این تحقیق، پوشش گیاهی منطقه اینچه برون به روش براون- بلانکه مورد مطالعه قرار گرفت. منطقه اینچه برون در 40 کیلومتری شمال گرگان در عرض جغرافیایی 37o14’4” و طول جغرافیایی 54o29’8” و ارتفاع 10 متر از سطح دریا واقع شده است. از میان 68 قطعه نمونه برداشت شده تعداد 4 قطعه نمونه به دلیل تشابه با سایر قطعه ها نمونه حذف شد و تجزیه و تحلیل روی 64 قطعه نمونه باقی مانده و 27 گونه موجود در آنها انجام گرفت. تجزیه و تحلیل داده های جامعه شناسی گیاهی به روش تجزیه و تحلیل ارتباط های عاملی (AFC) و رده بندی سلسله مراتب بالا رونده (CAH) برداشت شد و در مجموع 11 جامعه گیاهی تشخیص داده شدکه این جوامع به شرح زیر می باشند. 1.Aveno ludoviciana - Aeluropodetum lagopoidis2.Aeluropodo lagopoidis - Artemisietum sieberi3.Puccinellietum distantis4.Plantaginetum coronoputae5.Salicornio europaeae - Halocnemetum strobilacei6.Frankenietum hirsutae7.Frankenietum pulverulentae8.Salsolo turcomanicae - Halocnemetum strobilacei9.Polypogono monspeliensis - Halocnemetum strobilacei10.Halocnemetum strobilacei11.Zingerio trichopodae - Halocnemetum strobilacei پراکنش جوامع گیاهی منطقه مورد مطالعه اساسا تحت تاثیر سطح آب زیرزمینی، رطوبت، میزان شوری و بافت خاک قرار دارد.

ذخیره گاه زیست کره ارسباران، نهمین ذخیره گاه زیست کره در ایران با مساحت 78759 هکتار در شمال غرب ایران است که بخش اعظم اراضی آن شامل جنگل، مرتع و زمین های کشاورزی است. اختلاف ارتفاع 265 متر تا 2865 متر از سطح دریا، وجود عوامل فیزیوگرافیکی، خاکی و خرد اقلیم ها باعث ایجاد رویشگاه های مختلفی شده است که غنای فلوری منحصر بفرد آن را رقم زده است. مطالعه پوشش گیاهی اراضی پایین دست این منطقه با روش براون-بلانکه انجام گرفت. تجزیه و تحلیل داده ها (قطعه های نمونه و گونه های گیاهی) با رسته بندی (Ordination) آنها بر اساس روش تحلیل ارتباط های عاملی (Analyse Factorielle des Correspondance) (AFC) در برنامه آنافیتو (Anaphyto) انجام شد. در اراضی پایین دست ذخیره گاه زیست کره ارسباران پنج جامعه و چهار زیرجامعه شامل 176 تاکسون شناسایی شده است که از این تعداد تاکسون 9/7 درصد را شکل زیستی فانروفیت، 5/8 درصد را شکل زیستی کامفیت، 25 درصد را شکل زیستی همی-کریپتوفیت، 5/4 درصد را شکل زیستی ژئوفیت و 54 درصد را شکل زیستی تروفیت تشکیل می دهند. با توجه به اهمیت جهانی این ذخیره گاه از نظر فلور، پوشش گیاهی و فون، حفاظت هر چه بیشتر آن به عنوان میراث طبیعی برای آیندگان توصیه می شود.

منطقه باغ شاد بخشی از پارک ملی خجیر به مساحت 2310 هکتار است که در فاصله 22 کیلومتری شرق تهران قرار دارد. پوشش گیاهی منطقه باغ شاد به روش براون بلانکه مورد مطالعه قرار گرفت. تجزیه و تحلیل داده های جامعه شناسی گیاهی با استفاده از نرم افزار آنافیتو (Anaphyto) به دو روش تجزیه و تحلیل ارتباطهای عاملی (AFC) و طبقه بندی سلسله مراتب بالا رونده (CAH) انجام گرفت. بر این اساس 9 جامعه گیاهی و 6 زیر جامعه گیاهی در منطقه مورد مطالعه تشخیص داده شد. بررسی خصوصیات اکولوژیک منطقه باغ شاد نشان می دهد که پراکنش و استقرار جوامع گیاهی در ارتباط با ارتفاع از سطح دریا، درصد شیب، عمق و بافت خاک می باشد. سایر عوامل اکولوژیک از قبیل pH، آهک، فسفر، پتاسیم، نیتروژن، درصد ماده آلی اهمیت کمتری در پراکنش و استقرار جوامع گیاهی منطقه دارند.

جامعه شناسی گیاهی علفهای هرز مزارع به روش براون - بلانکه مورد مطالعه قرار گرفت علف های هرز یکساله، دو ساله و چند ساله با 149 قطعه نمونه در 28 مزرعه برداشت شدو تجزیه و تحلیل داده های جامعه شناسی گیاهی به روش تجزیه و تحلیل ارتباطهای عاملی و طبقه بندی سلسله مراتب بالا رونده انجام گردید و در نتیجه 20 جامعه و 2 زیر جامعه مشخص گردید. درصد قابل توجهی از علف های هرز جمع آوری شده از مزارع در دو شکل زیستی ترفیت یکساله ( 47.5درصد) و همی کریپتوفیت دو یا چند ساله (32.8درصد) می باشند. علاوه براین، شکل زیستی ژئوفیت 9.83 درصد و  9.83درصد علفهای باقیمانده نیز شکل زیستی تروفیت و همی کریپتوفیت دارند.درمیان 61 گونه جمع آوری شده از مزارع دامغان، عناصر جهانی با  39.3درصد بیشترین سهم را در فلور علف هرز منطقه دارند، پس از آن عناصر ایرانی – تورانی با 21.6 درصد بخش قابل توجهی از گونه های جمع آوری شده را به خود اختصاص می دهند. 38.4 درصد علفهای هرز باقیمانده دارای پراکنش چند ناحیه ای می باشند.

سرده ممرز (Carpinus L. ) از تاکسون های متداول جنگل های معتدله نیمکره شمالی است که سه گونه از آن (ممرز، لور و کچف) در جنگل های هیرکانی انتشار دارند. این گونه ها از عنصرهای اصلی برخی از جوامع گیاهی هیرکانی به شمار می-روند که اغلب حضور قابل توجهی دارند. در این پژوهش، ویژگی های محیطی و پوشش گیاهی رویشگاه های کچف و ممرز در قسمت هایی از جنگل های حفاظتی منطقه نقیبده و مزده ساری مطالعه شد. داده های پوشش گیاهی و برخی متغیرهای محیطی با برداشت 46 قطعه نمونه ثبت و جمع آوری شدند. برداشت و تحلیل داده های پوشش گیاهی بر اساس روش براون-بلانکه انجام شد. برای طبقه بندی پوشش گیاهی از TWINSPAN و برای تجزیه و تحلیل پوشش گیاهی در ارتباط با متغیرهای محیطی از رسته بندی CCA استفاده شد. بر اساس نتایج TWINSPAN، پوشش گیاهی مورد مطالعه به چهار گروه طبقه بندی شد که به دو جامعه تعلق داشتند: Djazirei 1964 Querco castaneifolia-Carpinetum betuli و Zelkovo carpinifoliae-Carpinetum schuschaensis ass. nov. (جامعه جدید کچف-آزاد) با ترکیب گونه های شاخص Carpinus × schuschaensis، Zelkova carpinifoliaو Pyrus boissieriana. متغیرهای توپوگرافی و بافت خاک بین دو جامعه مذکور، اختلاف معنی دار داشتند. به طوری که جامعه اول در دامنه های به نسبت کم شیب (متوسط 41 درصد) با جهت جنوب غربی و خاک هایی با درصد سیلت بیشتر حضور داشت، اما جامعه دوم در دامنه های پرشیب (متوسط 74 درصد) با جهت جنوب شرقی و خاک هایی با درصد شن بیشتر مستقر شده بود. تاج پوشش جامعه دوم به طور معنی داری بیشتر از جامعه اول بود. این دو جامعه در اتحادیه Parrotio-Carpinion Djazirei 1964 قرار گرفتند.

آگاهی از اصول رشد و تکامل، چگونگی ساختار تحت تاثیر عوامل طبیعی و ارزیابی قابلیت جوامع زیستی، گام نخست در مدیریت مناسب برای برآورد نیازهای اقتصادی - اجتماعی و حفظ روند پویایی اکوسیستم طبیعی است. بنابراین طبقه بندی رویشگاه های طبیعی بر اساس عوامل اکولوژیک، می تواند به عنوان معیاری از کیفیت اکو سیستم های جنگلی باشد. این تحقیق با هدف طبقه بندی رویشگاه بر اساس جوامع گیاهی، در جنگل آموزشی - پژوهشی دانشگاه تهران واقع در خیرودکنار نوشهر انجام گرفته است. برای بررسی جوامع گیاهی از روش براون - بلانکه استفاده شد. داده های مربوط به پوشش گیاهی با استفاده از نرم افزار ANAPHYTO مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. جوامع منطقه بر اساس حضور گونه های معرف در تابلوی جامعه شناسی تعیین شدند. نتایج حاصل از این پژوهش نشان می دهد که دو جامعه گیاهی برای منطقه قابل تشخیص است. در هر کدام از این جوامع، یک زیرجامعه مشاهده می شود:1- جامعه Rusco-Fagetum با زیر جامعه Mercurialietosum perenni و گونه های شاخص:Ruscus hyrcanus, Laurocerasus officinalis, Danae racemosa, Evonymus latifolia, Ilex spinigera, Frangula grandifolia, Symphandra odontosepala, Daphne mezereum, Hedera pastuchovii.2- جامعه  Carpineto-Fagetum با زیر جامعه Epimedietosum pinnatii و گونه های معرف:Pteridium aquilinem, Lathyrus vernus, Sedum stoloniferum, Primula heterochroma, Carex remota, Polygonatum oriental, Paeonia wittmanniana.

جنگل های هیرکانی شمال ایران میراثی به جامانده از دوران سوم زمین شناسی است که امروزه بخش بزرگی از آن در مناطق جلگه ای در اثر فعالیت های مخرب انسانی نابود شده است. این جنگل ها در جنوب دریای خزر دارای اهمیت ویژه ای از نظر حفاظتی و مدیریتی است. جنگل های نور و سیسنگان در مناطق پست مازندران از نظر جامعه شناسی بررسی شدند. با جمع آوری داده های جامعه شناسی از 55 قطعه نمونه و تحلیل داده ها با استفاده از فنون TWINSPAN و DCA در نرم افزار JUICE، چهار واحد پوششی در این دو منطقه تشخیص داده شد که عبارتند از: Celtis australis-Buxus hyrcana، Fraxinus excelsior subsp. coriariifolia-Cardamine tenera، Populus caspica-Alnus subcordata و Parrotia persica-Carpinus betulus . بررسی گسترده گونه های شاخص از تمامی جوامع گیاهی معرفی شده در جنگل های هیرکانی، نشانگر پیوستگی واحدهای پوششی بررسی شده با دو اتحادیه بزرگ Parrotio-Carpinion و Alnion subcordatae است. بدیهی است که تصمیم گیری نهایی برای جایگاه سین تاکسونومی این واحدها بدون بررسی های جامع تر در تمامی بخش های جنگل هیرکانی امکان پذیر نیست.

در این مقاله پوشش گیاهی منطقه قره آقاج شهرستان پاکدشت استان تهران به مساحت 13392 هکتار با طول جغرافیایی 45- 51 الی 57- 51 و عرض جغرافیایی 25'-35o الی 35'- 35o واقع در جنوب شرقی شهر تهران در مقیاس 120000 به روش گیاگانی- چهره شناختی مورد بررسی قرار گرفته است. برداشت های گیاگانی در قطعات نمونه (رولوه) هر یک از واحدهای رویشی تفکیک شده بر روی عکس های هوایی انجام گرفته و جهت آنالیز اطلاعات گیاهی از روش براون بلانکه (6) استفاده شده است؛ که به این ترتیب ضمن به دست آوردن کلیه اطلاعات اکولوژیکی منطقه و تهیه نقشه های لارم 27 جامعه گیاهی بر روی نقشه مشخص شد و مطالعات چهره شناختی بر روی آنها با استفاده از روش کوچلر (11) پذیرفته شده است.