1پژوهش حاضر باهدف تاثیر سبک دلبستگی برتنظیم هیجان بانقش میانجی سبک هویت انجام شد. روش پژوهش توصیفی واز نوع تحلیل معادلات ساختاری بود. جامعه آماری پژوهش را کلیه دانش آموزان دوره دوم متوسطه شهر کاشان درسال تحصیلی1401-1400 بودند،که500نفر  به روش خوشه ای تصادفی انتخاب شدند. داده ها براساس سه پرسشنامه سیاهه تنظیم هیجانی Gross & Jan (2003)،مقیاس سبک هویت(6G-ISI)وپرسشنامه سبک دلبستگی Collins and Reid ( 1990) ، جمع آوری شد. داده ها به روش مدل یابی معادلات ساختاری و بااستفاده از نرم افزار لیزرل 8.8 و26 spss. تجزیه وتحلیل گردید.براساس نتایج سبک دلبستگی ایمن در سطح معنی داری 01/0 سبک دلبستگی اجتنابی در سطح معنی داری 05/0 ، سبک دلبستگی دوسوگرا در سطح معنی داری 01/0 ، به صورت مستقیم تنظیم هیجان را پیش بینی کردند. از بین سه دلبستگی، سبک دلبستگی ایمن در سطح معنی داری01/0 ، با میانجی گری سبک های هویت تنظیم هیجان را پیش بینی کرد. سبک هویتی اطلاعاتی در سطح معنی داری 01/0 ، سبک هویتی سردرگم در سطح معنی داری 05/0 ، به صورت مستقیم تنظیم هیجان را پیش بینی کردند.   از بین سه دلبستگی، فقط سبک دلبستگی ایمن در سطح معنی داری01/0 ، نقش معنی داری در پیش بینی سبک هویتی هنجاری داشت.با توجه به نتایج این مطالعه، تنظیم هیجان یکی از مهمترین سازه های روانشناسی تربیتی و عامل مهمی در تعیین سلامت روانی وداشتن عملکرد موفق در تحصیل است که عوامل مؤثر بر تنظیم هیجان و پیشایندهای آن شناسایی بایدشود. برنامه ریزی جهت آموزش وبرگزاری کارگاههای آموزشی دراین زمینه در مدارس برای دانش آموزان  پیشنهاد می شود.

مقدمه: سبک های دلبستگی والدین اثرات فراوانی بر سبک دلبستگی فرزندان دارند. پژوهش حاضر با هدف تبیین نقش عوامل اثرگذار بازدارنده و تسهیل گر در سبک های دلبستگی ناایمن اجتنابی و دوسوگرای والدین بر انتخاب سبک دلبستگی فرزندان انجام شد.روش پژوهش: این مطالعه یک پژوهش کیفی با رویکرد نظری مبنا بود. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه افراد 25 تا 40 ساله مراجعه کننده به کلینک آتیه شهر تهران در 1400 بود که از بین آنها 60 نفر انتخاب و سپس از بین این 60 نفر، 25 نفر که شرایط ورود به پژوهش را داشتند به صورت هدفمند به عنوان نمونه انتخاب شدند. داده ها به صورت همزمان جمع آوری و به روش گراندد تئوری کدگذاری (باز، محوری وگزینشی) و تحلیل شدند. یافته ها: نتایج نشان داد که عوامل اثرگذار شامل: 38 طبقه اولیه،4 طبقه اصلی و یک طبقه مرکزی در فرایند تبیین سبک های دلبستگی والدین در تعیین سبک دلبستگی فرزندان استخراج گردید. 4 طبقه اصلی شامل بستر لغزان امنیت، تکاپو برای انسجام جسم و روان از مسیر قدرت، پیچ و خم مسیر، و چتر حمایتی بودند.نتیجه گیری: در راستای انتخاب سبک دلبستگی فرزندان در خانواده با دو والد ناامن، باید به مولفه های بستر لغزان امنیت، تکاپو برای انسجام جسم و روان از مسیر قدرت،پیچ و خم مسیر، چتر حمایتی توجه گردد.

مقدمه: یکی از مهم ترین عواملی تاثیرگذار بر کیفیت و پایداری رابطه زوجین رضایت جنسی است. این پژوهش با هدف تعیین اثربخشی درمان Lazarus بر ناهماهنگی شناختی و رضایت جنسی در زنان دارای سبک دلبستگی دوسوگرا انجام شد. مواد و روش ها: پژوهش حاضر نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون، پس آزمون و گروه کنترل بود. جامعه آماری شامل زنان متاهل مراجعه کننده به مرکز طب زناشویی بیمارستان امام خمینی(ره) شهر تهران در سال 1399 بود. با روش نمونه گیری در دسترس، تعداد 30 نفر انتخاب و در گروه های آزمایش (15 نفر) و کنترل (15 نفر) قرار گرفتند. با پرسشنامه سبک دلبستگی (Hazan و Shaver، 1987) غربالگری نمونه ها انجام شد. پرسشنامه های ناهماهنگی شناختی (Harmon-Jones و همکاران، 2008) و رضایت جنسی (Larson و همکاران، 1998) برای بررسی اثربخشی درمان در پیش آزمون و پس آزمون به کار گرفته شد. در گروه آزمایش، درمان چندوجهی Lazarus در 8 جلسه (هفته ای 1 جلسه به مدت 90 دقیقه(اجرا گردید. پس از پایان آموزش از گروه ها پس آزمون گرفته شد. داده ها با روش های آزمون های t (مستقل و زوجی) و تحلیل کوواریانس چندمتغیری تحلیل شد. یافته ها: بین میانگین نمرات ناهماهنگی شناختی، رضایت جنسی و مولفه های آن ها در زنان، از پیش آزمون تا پس آزمون تفاوت معنی داری وجود داشت (05/0>p). و درمان چندوجهی Lazarus باعث کاهش ناهماهنگی شناختی و افزایش رضایت جنسی در آزمودنی های گروه آزمایش شد (05/0>p). نتیجه گیری: درمان چندوجهی Lazarus می تواند بر سازه های روانی از جمله ناهماهنگی شناختی و رضایت جنسی زنان دارای سبک دلبستگی دوسوگرا اثرگذار باشد. جهت بالا بردن اعتبار بیرونی پیشنهاد می گردد که تحقیقات بیشتری صورت بگیرد.

زمینه و هدف: رفتار خود جرحی غیرخودکشی به عنوان یک مشکل بالینی تأثیرگذار بر حوزه سلامت نیاز به تحقیقات بیشتری دارد و بیمارانی که دارای سبک دل بستگی ناایمن هستند بیشتر در معرض رفتارهای خود جرحی قرار دارند. مطالعۀ حاضر با هدف بررسی اثربخشی مداخله ترکیبی رفتاردرمانی دیالکتیکی و اسکماتراپی در کاهش رفتارهای خود جرحی و سبک دلبستگی انجام شد. روش کار: این پژوهش با بهره­گیری از طرح تجربی تک موردی بر پایه طرح خط پایه چند گانه به روش پلکانی در تهران انجام گرفت. سه شرکت کننده به روش نمونه­گیری هدفمند و بر اساس ملاک­های ورود انتخاب شدند. سپس در سه مرحله خط پایه، پنج مرحله مداخله و سه دوره پیگیری پرسش نامه سبک دلبستگی کولینز و رید، اسکماتراپی یانگ و سیاهه رفتارهای خود آسیب رسان سانسون را پر کردند و طی 28 جلسه، درمان انفرادی را دریافت کردند. تحلیل داده­ها از روش تحلیل دیداری و به منظور تعیین معناداری بالینی از شاخص در صد بهبودی و اندازه اثر استفاده شد. یافته ها: نتایج نشان داد که درمان ترکیبی رفتار درمانی دیالکتیکی و اسکماتراپی در افزایش دلبستگی ایمن، کاهش دلبستگی اجتنابی و دوسوگرا و کاهش رفتارهای خود جرحی اثر بخش بوده است. میزان بهبودی کلی آزمودنی­ها در دلبستگی ایمن بین 25 تا 49% و در کاهش رفتارهای خود جرحی بالاتر از 50% به دست آمد. نتیجه­گیری: نتایج حاکی از اثر بخشی بالای مداخله بود. لذا، به­نظر می رسد که متخصصان و پژوهشگران بتوانند این مداخله را به منظور ارتقای سلامت روان افراد جامعه انجام دهند.

زمینه: سبک­ های دلبستگی و ذهنی سازی از جمله عوامل روانشناختی هستند که با مهارت­های تنظیم هیجانی مرتبط هستند استفاده از توانایی ذهنی ­سازی با توانایی ایگو در افراد مرتبط است. بنابراین بررسی مسیر تحول ذهنی­ سازی از طریق سبک­های دلبستگی به توانمندی ایگو یک ضرورت اساسی است. هدف: هدف پژوهش حاضر پیش بینی ذهنی سازی بر اساس سبک های دلبستگی با نقش میانجی توانمندی ایگو در دانشجویان بود. روش: روش پژوهش توصیفی از نوع همبستگی که به روش مدل­ سازی معادلات ساختاری انجام شد. جامعه مورد مطالعه شامل کلیه دانشجویان دانشکده علوم ­انسانی دانشگاه آزاد واحد قم در سال 1403-1402 می باشد. نمونه پژوهش 335 نفر از دانشجویان دانشگاه آزاد اسلامی واحد قم بودند که به روش نمونه ­گیری در دسترس انتخاب و به صورت آنلاین به پرسشنامه­های عملکرد بازتابی (فوناگی و همکاران، 2016)، سبک­ های دلبستگی بزرگسالان (کولینز و رید، 1990) و مقیاس توانمندی ایگو (مارکستروم و همکاران، 1997) پاسخ دادند. برای تجزیه و تحلیل داده ها از روش مدل معادلات ساختاری و با استفاده از نرم­ افزار SPSS نسخه 19 و Amos نسخه 24 استفاده شد. یافته ­ها: نتایج حاصل از مدل معادلات ساختاری نشان داد سبک دلبستگی ایمن، دلبستگی اجتنابی، دلبستگی دوسوگرا و توانمندی ایگو بر اطمینان و عدم اطمینان اثر علّی مستقیم و معناداری داشت (05/0 >P). همچنین سبک دلبستگی دوسوگرا، سبک دلبستگی ایمن و سبک دلبستگی اجتنابی بر توانمندی ایگو اثر علّی مستقیم و معناداری داشت (05/0 >P). همچنین نتایج نشان داد که 60 درصد از واریانس توانمندی ایگو توسط سبک ­های دلبستگی تبیین می­ شود؛ 23 درصد از واریانس اطمینان و 46 درصد از واریانس عدم اطمینان توسط سبک ­های دلبستگی و توانمندی ایگو تبیین می­ شود. نتیجه گیری: بر اساس یافته های پژوهش، می توان نتیجه گرفت که سبک دلبستگی ایمن، دلبستگی اجتنابی، دلبستگی دوسوگرا و توانمندی ایگو به عنوان عوامل مؤثر بر ذهنی سازی می توانند ما را به درک عمیق تری از ذهنی سازی برسانند و با آموزش شکل گیری سبک­های گوناگون دلبستگی و ساختار ایگو به دانشجویان می توان ذهنی سازی را در آنان تقویت کرد.

مقدمه: کیفیت و طول خواب مناسب یک عامل تاثیر گذار مهم بر سلامت جسم و روان است. پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه سبک های دلبستگی ناایمن با مشکلات خواب با میانجی گری افسردگی و اضطراب انجام شد. روش: پژوهش حاضر با توجه به نحوه گرد آوری داده ها، جزء تحقیقات توصیفی-همبستگی بوده و با توجه به اهداف از نوع بنیادی است که در آن روابط متغیر ملاک و متغیرهای پیش بین بررسی شدند. جامعه آماری این پژوهش، کلیه دانش آموزان دختر، در دوره دوم متوسطه کلاس یازدهم از رشته های مختلف شهرستان تبریز بود. حجم جامعه مورد نظر که به تعداد 9426 نفر بود بر اساس آن حجم نمونه به وسیله جدول مورگان به تعداد 373 نفر انتخاب شد. ابزارهای پژوهش عبارتند از: پرسشنامه کیفیت خواب پترزبورگ (PSQI)، پرسشنامه سبک دلبستگی بزرگسالان هازن و شیور، پرسشنامه افسردگی بک (BDI-II)، پرسشنامه اضطراب بک (BAI)، به منظور جمع آوری اطلاعات استفاده شد. برای تحلیل داده ها از آمار توصیفی و استنباطی (معادلات ساختاری SEM) استفاده شد. یافته ها: اثر دلبستگی اجتنابی و دوسوگرا بر افسردگی و اضطراب و مشکلات خواب با ضرایب بتای بالای 0/03 معنی دار است. اثر افسردگی و اضطراب بر مشکلات خواب با ضرایب بتای بالای 0/47 معنی دار است. اثر غیرمستقیم دلبستگی اجتنابی و دوسوگرا بر مشکلات خواب به واسطه افسردگی و اضطراب با ضرایب بتای بالای 0/15 معنی دار است. نتیجه گیری: نتایج نشان داد بین سبک های دلبستگی ناایمن اجتنابی و دوسوگرا با افسردگی و اضطراب رابطه معنی داری وجود دارد. بین افسردگی و اضطراب با مشکلات خواب رابطه معنی داری وجود دارد. افسردگی و اضطراب رابطه بین سبک های دلبستگی ناایمن اجتنابی و اضطراب را با مشکلات خواب میانجی گری می کند.

زمینه و هدف: نظریه دلبستگی نه تنها نظریه عمومی کودک؛ بلکه یک نظریه تحول در گستره حیات است. با این حال کمتر مطالعه ای الگوی دلبستگی والدـ کودک را مورد بررسی قرار داده است. پژوهش حاضر با هدف مقایسه سبک های دلبستگی در مادران با سابقه سقط جنین (عمدی یا خود بخودی) و مادران بدون سابقه سقط طراحی و اجرا گردید.روش بررسی: 86 مادر با سابقه سقط (42 نفر مادر با سابقه سقط عمدی و غیر قانونی و 44 نفر مادر با سابقه سقط خود بخودی) و 45 نفر مادر فاقد سابقه سقط به عنوان نمونه در دسترس انتخاب شدند و پرسشنامه سبک دلبستگی بزرگسالان (هزن و شیور، 1987) و پرسشنامه ای محقق ساخته را تکمیل نمودند. داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. روش های آماری مورد استفاده آمار توصیفی، مجذور کای دو راهه و تحلیل واریانس یکراهه بود و سطح معنی داری 0.05 در نظر گرفته شد.نتایج: یافته های این مطالعه نشان داد بین سقط و سبک دلبستگی مادران رابطه معنی دار وجود دارد؛ بدین معنا که در مادران با سابقه سقط عمدی سبک دلبستگی اجتنابی از فراوانی بیشتری برخوردار بود، در حالی که مادرانی که سابقه سقط نداشتند فراوانی بیشتری از دلبستگی ایمن را نشان دادند. نتایج آزمون تحلیل واریانس نیز نشان داد که نمرات سبک دلبستگی ایمن و اجتنابی در سه گروه مادران دارای تفاوت های معنی داری است. آزمون های تعقیبی شفه تفاوت های معنی داری را در نمرات سبک های دلبستگی نشان داد؛ بدین ترتیب که نمرات سبک ایمن در گروه مادران بدون سابقه سقط و با سابقه سقط خودبخودی و نمرات سبک اجتنابی در مادران با سابقه سقط عمدی بالاترین میانگین را دارا بود.نتیجه گیری: در تبیین نتایج حاصل به نقش تعیین کننده سبک های دلبستگی در چگونگی نگرش افراد نسبت به رابطه و کنترل الگوی روابط صمیمی و نزدیک فرد (از طریق عواملی همچون بازنمایی مثبت یا منفی ذهنی از خود و دیگران و خصوصیات ارتباطی منفی و مثبت) اشاره شده است. از سوی دیگر رابطه نزدیک و صمیمانه مادرـ کودک نیز، به اهمیت سبک های دلبستگی در چگونگی نگرش مادر نسبت به فرزندداری و تاثیرات گسترده و عمیق سبک های دلبستگی بر الگوی روابط و نوع رفتار مادر نسبت به کودک استناد می کند.