جنس نجم طلایی با نام علمیGagea Salisb.  (سوسنیان)، گیاهی چندساله و پیازی است که اعضای آن به طور گسترده در مناطق کوهستانی و زیرآلپی سراسر اوراسیا، جنوب غربی آسیا و شمال آفریقا پراکنش دارند. فلور عراق دارای نُه گونه از این جنس است که همگی در استان کردستان عراق، بیشتر در مراتع کوهستانی، نزدیک مناطق ذوب برف، گاهی در جنگل های بلوط و مراتع استپی از ارتفاع 500 تا 3000 متری یافت می شود.  مطالعه حاضر که به بررسی آرایه شناسی جنس Gagea در کردستان عراق پرداخته است، سه گونه از این جنس شامل G. bulbifera (بخش Bulbiferae)، G. vegeta (بخش Platyspermum) و G. chomutovae (بخش Stipitatae) برای نخستین بار برای فلور عراق گزارش می شوند. G. bulbifera با دارا بودن پیاز منفرد روی محور برگ های ساقه ایی و قاعده ای غیرتوخالی و برش عرضی نیم دایره ای؛ G. vegeta به واسطه گلپوش خطی-سرنیزه ای نوک دار کشیده، داشتن یک برگ قاعده ای و تخمدان تخم مرغی و G. chomutovae به خاطر برگ های قاعده ای بیضوی-واژتخم مرغی نوک تیز یا نوک کند، به طول 23-20 سانتی متر، با برش عرضی توخالی و چهار برگ ساقه ای شناسایی شدند. شرح ریخت شناسی دقیق گونه ها، تصاویر قسمت های مختلف و نقشه پراکنش آن ها به همراه کلید شناسایی براساس ویژگی های مربوطه نیز ارایه شده است.

سوسن چلچراغ (Lilium ledebourii) یک گونه نادر آسیایی از تیره سوسنیان است که بومی ایران بوده و در استان گیلان، در ارتفاعات منطقه داماش رشد می کند. در این مطالعه، ویژگی های ساختاری گل مشتمل بر مطالعه بخش هایی از قبیل برچه، پرچم و گلپارها انجام شد. این گیاه دارای یک گل کامل متشکل از شش گلپار (سه گلبرگ و سه کاسبرگ گلبرگ آسا)، شش پرچم آزاد و تخمدان سه برچه ای است. در سطح مقطع گلپارها، روزنه ها و همچنین سلول های حاوی آنتوسیانین ها مشاهده شدند. در پرچم ها، بساک (اپیدرم، لایه مکانیکی لایه های میانی و سلول های لایه پرستار میانی و میله مشاهده شد. در مادگی، تخمدان (دیواره، حفره، بند تخمک، تخمک آناتروپ، گروه های مختلف دسته های آوندی، بافت انتقال و روزنه ها)، خامه (کانال خامه و بافت انتقال دهنده) و کلاله خشک با بافت پاپیلای کشیده مشاهده شد. علاوه بر این، حضور آلکالوییدها در پیاز گل با استفاده از معرف های واگنر و دراژندورف مورد آزمایش قرار گرفت و محتوای کل آلکالوییدها در سه نوع عصاره متانولی، اتانولی و بوتانولی بررسی شد. عصاره اتانولی با سایر عصاره ها تفاوت معنی داری داشت. عصاره متانولی برای بررسی بیشتر با استفاده از کروماتوگرافی گازی-طیف سنجی جرمی (GC-MS) انتخاب شد و دو ترکیب Pterin-6-carboxylic acid و Pyrrolizin-1, 7-dione-6-carboxylic acid, methyl (ester) شناسایی گردیدند.متن کامل این مقاله به زبان انگلیسی می باشد. لطفا برای مشاهده متن کامل مقاله به بخش انگلیسی مراجعه فرمایید.لطفا برای مشاهده متن کامل این مقاله اینجا را کلیک کنید.

تکثیر سوسن شرقی دورگ (Lilium oriental hybrid ‘Casablanca’)، به عنوان یک گیاه پیازدار چند ساله از خانواده­ی لیلیوم (Liliaceae) در شرایط درون شیشه­ای به دلیل فرآیند زمانبر تکثیر به روش طبیعی آن با استفاده از پیاز از اهمیت زیادی برخوردار است. از فنون کشت درون ­شیشه­ای به دلیل باززایی سریع مواد گیاهی و تولید انبوه و یکنواخت گیاهان، در برنامه­های اصلاحی و تولید تجاری سوسن­ها استفاده می­شود. در این تحقیق به منظور افزایش سرعت تکثیر، اثر غلظت­های مختلف 6-بنزیل آدنین (BA؛ صفر، 5/0، 1 و 2 میلی­گرم در لیتر) و ɑ-نفتالن استیک اسید (NAA؛ صفر، 1/0، 2/0 و 4/0 میلی­گرم در لیتر) بر تکثیر درون ­شیشه­ای سوسن شرقی دورگ کازابلانکا ارزیابی شد. فلس­ پیاز به ­عنوان ریزنمونه، محیط پایه­ی MS به عنوان محیط کشت و زغال فعال به عنوان جاذب ترکیبات فنلی به منظور ممانعت از قهوه­ای ­شدن محیط کشت و ریزنمونه استفاده شدند. بعد از 90 روز کشت، برخی صفات مرتبط با تکثیر درون ­شیشه­ای از جمله رشد و نمو پیازچه­ها، برگچه­ها و ریشه­ها اندازه­گیری شدند. نتایج نشان دادند که بیشترین تعداد پیازچه (66/8) و ریشه (36/5) در محیط کشت غنی­شده با 5/0 میلی­گرم در لیتر BA همراه با 4/0 میلی­گرم در لیتر NAA و بیشترین تعداد برگ (33/4) در محیط­ کشت حاوی 1 میلی­گرم در لیتر BA همراه با 1/0 میلی­گرم در لیتر NAA تولید شدند. بعد از تکثیر، گیاهچه­ها برای سازگاری به بستری از کوکوپیت، پیت­ماس و پرلیت به نسبت مساوی منتقل شدند که حدود 90 درصد از گیاهچه­های باززایی­شده بقا داشتند و از نظر ریخت­شناسی شبیه پایه­های مادری بودند. بر اساس نتایج حاصل از پژوهش، حضور هر دو تنظیم کننده­ی رشد اکسین NAA و سیتوکینین BA برای ریزازدیادی بهینه (تولید پیازچه، برگچه و ریشه) بهینه­ی سوسن شرقی دورگ کازابلانکا لازم است.

هدف: لاله ی واژگون (Fritillaria imperialis) از خانواده ی سوسنیان (Liliaceae)، یک گونه ی زینتی در معرض خطر انقراض است. تکثیر این گیاه در شرایط طبیعی، کارایی بالایی ندارد و زمان بر است. ریزازدیادی، یک فن مناسب برای تکثیر لاله ی واژگون در شرایط درون شیشه ای است. برای حفظ خزانه ی ژنتیکی این گیاه تهدیدشده، استفاده از فن حفاظت انجمادی ضروری است. برای حفاظت انجمادی، حضور پیش تیمارهای مناسب ضروری است. مهم ترین و پر استفاده ترین پیش تیمار، کپسوله کردن-آب گیری است. هدف از پژوهش حاضر، تکثیر درون شیشه ای لاله ی واژگون با استفاده از تنظیم کننده های رشد گیاهی و حفاظت انجمادی آن با استفاده از پیش تیمار کپسوله کردن-آب گیری بود. مواد و روش ها: فلس های سوخ به عنوان ریزنمونه و محیط کشت MS به عنوان محیط کشت پایه استفاده شدند. برای ریزازدیادی، کینتین (Kin) و نفتالین استیک اسید (NAA) در غلظت های صفر (به عنوان شاهد)، 5/0، 1 و 2 میلی گرم در لیتر مورد استفاده قرار گرفتند. برای حفاظت انجمادی، ریزنمونه ها بعد از پیش تیمار با روش کپسوله کردن-آب گیری، در ازت مایع نگهداری شدند. کپسوله-کردن با استفاده از آلژینات سدیم انجام شد. آب گیری در هوا و با استفاده از غلظت بالای سوکروز انجام گرفت. نتایج: نتایج ریزازدیادی نشان داد که بیشترین تعداد برگ (5/3) و تعداد ریشه (7/5) در ریزنمونه های تیمارشده با 5/0 میلی گرم در لیتر Kin همراه با یک میلی گرم در لیتر NAA به دست آمد. نتایج حفاظت انجمادی نشان داد که کپسوله کردن-آب گیری در هوا به عنوان یک پیش تیمار، نقش مؤثری در بقا و قدرت جوانه زنی ریزنمونه ها (5/70 درصد) بعد از نگهداری در ازت مایع داشت. کمترین بقای ریزنمونه مربوط به ریزنمونه های شاهد (بدون پیش تیمار) بود. گیاهچه های باززایی شده در شرایط درون شیشه ای، درون گلدان های حاوی پیت موس و پرلایت (به نسبت 1: 1) کاشته شدند و با شرایط محیطی سازگار گردیدند. نرخ زنده مانی در گیاهچه های ریزازدیادی شده، 90 درصد و الگوی رشد گیاهان باززایی شده شبیه گیاهان مادری بود. نتیجه گیری: پژوهش حاضر، استفاده از 5/0 میلی گرم در لیتر Kin همراه با یک میلی گرم در لیتر NAA را برای ریزازدیادی و کپسوله کردن-آب گیری را برای حفاظت انجمادی ژرم پلاسم لاله ی واژگون پیشنهاد می کند. ریزازدیادی توسط اندام زایی و جنین زایی مستقیم و غیر مستقیم یک رویکرد مناسب برای تکثیر گونه های زینتی در حال انقراض است. موفقیت این روش ها به نوع و غلظت اکسین ها و سیتوکینین های به کار برده شده در محیط کشت، انفرادی یا در ترکیب با یکدیگر، بستگی دارد. به دلیل حفاظت از گیاهان زینتی در معرض خطر انقراض، نیاز است که روش های زیست فناوری نوین به کار برده شود.

ویژگی های ریزریخت شناسی دانه گرده در هشت گونه از جنس Gagea (سوسنیان) به وسیله میکروسکوپ نوری (LM) و میکروسکوپ الکترونی نگاره (SEM) مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان داد که صفات انتخابی کمّی ریزریخت شناسی دانه گرده متفاوت بودند (طول قطبی، طول استوایی، نسبت طول قطبی به استوایی، ضخامت muri، تعداد و اندازه lumina و روزنه ها در سطح اگزین). در مورد صفات کیفی دانه گرده، به شکل های بیضوی پهن تا کروی-بیضوی و اندازه متوسط و بزرگ مشاهده شد. تزیینات اگزین در سطح استوایی و کنار شیار در گونه های مورد بررسی متفاوت بود. دندروگرام به دست آمده، گونه های مورد بررسی را در دو گروه و سه تیپ تقسیم بندی نمود. تیپ های گرده ای از موقعیت تاکسونومیکی G. sect. Plecostigma، G. sect. Didymobulbos و G. sect. Platyspermum حمایت نمودند. از آرایه های مورد بررسی در Gagea sect. Stipitatae تیپ گرده ای تشکیل نشد. همچنین، گروه­ های گرده­ ای تا حدودی ارتباط تاکسونومیکی G. sect. Didymobulbos همراه با G. sect. Stipitatae نشان دادند.

گیاه سورنجان جز گیاهان تک لپه ای و از خانواده سوسنیان با نام علمی Colchicum speciosum(گل حسرت بهار) می باشد.امروزه استفاده بی رویه و طولانی مدت از آنتی بیوتیک ها موجب پیدایش مقاومت در باکتری ها نسبت به این داروها گردیده است.در این بررسی اثرات ضد میکروبی،ضد قارچی و بررسی آنتی اکسیدانی این گیاه مورد مطالعه قرار گرفته است تا توانایی های درمانی و کاربردی آن در مقابله با مقاومت میکروبی ارزیابی شود. برای انجام این پژوهش ابتدا،گیاهان را جمع آوری و خشک شد و سپس با استفاده از حلال های N_هگزان و اتانول عصاره گیری صورت گرفت.جهت بررسی فعالیت ضد باکتریایی از روش انتشار دیسک وMIC و MBC مورد آزمون قرار گرفت.همچنین برای شناسایی ظرفیت آنتی اکسیدانی،از روش DPPH استفاده گردید. نتایج حاصل از بررسی نشان داد که باکتری های استافیلوکوکوس اورئوس و باسیلوس سرئوس نسبت به عصاره های اتانل بیشترین اثرات بازدارندگی را از خود نشان می دهند.بین دو حلال اتانول و N_هگزان، اتانول موثرترین حلال در برابر استافیلوکوکوس اورئوس و باسیلوس سرئوس بود که در حلال اتانول در غلظت 50 میلی لیتر در لیتر کمترین رشد میکروارگانیسم مشاهده شد.میزان به دام اندازی DPPH در غلظت های مختلف 50، 100، 200، 400، 800 میکرو گرم در میلی لیتر مورد بررسی قرار گرفت که مقدارIC50در عصاره اتانول 289.81±0.04 و در عصاره N_هگزان 540.22±0.04 میکروگرم در میلی لیتر بدست آمد.نتایج این تحقیق نشان داد که گیاه Colchicum speciosum خواص ضد میکروبی و آنتی اکسیدانی قابل توجهی دارد که میتواند به عنوان جایگزین آنتی بیوتیک های مصنوعی مورد توجه قرار گیرد.

مقدمه: اثرات بعضی از گیاهان خانواده گیاه سوسنیان که عنصری از این خانواده است، بر کاهش گلوکز، لیپیدها و آنزیم های خون گزارش شده است. هدف از مطالعه حاضر، بررسی اثر عصاره هیدروالکلی خرگریو بر شاخص های عملکردی کبد و کلیه در موش های صحرایی نر دیابتی شده به وسیله استرپتوزوتوسین می باشد.مواد و روش ها: 40 سر موش صحرایی نر، به طور تصادفی به پنج گروه هشت تایی تقسیم شدند. گروه های اول و سوم (شاهد سالم و دیابتی) دریافت کننده آب مقطر، گروه دوم، کنترل درمان دریافت کننده روزانه 50 میلی گرم بر کیلوگرم وزن بدن عصاره هیدروالکلی گیاه خرگریو، و گروه های چهارم و پنجم (دیابتی تحت درمان 1 و 2)، به ترتیب روزانه 50 و 100 میلی گرم بر کیلوگرم وزن بدن عصاره هیدروالکلی گیاه خرگریو. موش های صحرایی به وسیله استرپتوزوتوسین، دیابتی شدند. طول دوره آزمایش، بیست و یک روز بود. میزان وزن و گلوگز ناشتا به صورت هفتگی اندازه گیری و ثبت شد. در پایان دوره درمان، نمونه خون از قلب جمع آوری و شاخص های آلانین آمینوترانسفراز (ALT)، آسپارتات آمینوترانسفراز (AST)، آلکالین فسفاتاز (ALP)، آلبومین (ALB)، نیتروژن اوره خون (BUN)، کراتینین و اوره خون اندازه گیری شد.یافته ها: عصاره هیدروالکلی گیاه خرگریو، میانگین وزن را در گروه های دیابتی تحت درمان افزایش داد. هم چنین باعث کاهش سطح فاکتورهای سرمی ALT، AST، BUN، ALP و افزایش سطحALB ، به صورت وابسته به دوز، در پایان دوره آزمایش شد.نتیجه گیری: نتایج نشان دادند که عصاره هیدروالکلی گیاه خرگریو، به صورت وابسته به دوز، سبب بهبود شاخص های عملکردی کلیه و کبد در شرایط مورد آزمایش می شود.

پژوهش حاضر مطالعه فلوریستیک شمال روستای قره جقه با مساحت 2000 هکتار واقع در دهستان سودلانه قوچان در استان خراسان رضوی با ارتفاع حدود 1400 متر از سطح دریا است. گیاهان این منطقه در ماه های فروردین تا شهریور سال های 94 و 95 به روش پیمایشی جمع آوری، شناسایی و در هرباریوم دانشگاه آزاد اسلامی مشهد (IAUM) نگهداری شدند. هدف از انجام این مطالعه، معرفی پوشش گیاهی، گیاهان دارویی و گیاهان در معرض آسیب بود. نتایج حاصل از پژوهش وجود یک تیره با یک جنس و یک گونه متعلق به بازدانگان و 30 تیره با 67 جنس و 87 گونه متعلق به نهاندانگان را نشان داد. بزرگترین تیره های گیاهی منطقه Asteraceae (کاسنیان) با 16 گونه، Poaceae (گندمیان) با 11 گونه، Lamiaceae (نعناعیان) با نه گونه، Fabaceae (باقلائیان) با پنج گونه و Liliaceae (سوسنیان) و Ranunculaceae (آلاله ها) با چهار گونه بود. گونه های Astragalus cerasocrenus، Echinops chorassanicus و Bromus kopetdaghensis در معرض خطر و چهار گونه انحصاری Cousinia eriophylla، Acantholimon bodeanum، Echinops chorassanicus و Onobrychis chorassanica از منطقه معرفی شد. همچنین، 31 گونه، 30 جنس و 16 تیره دارویی که عمدتاً به تیره های Lamiaceae و Asteraceae تعلق داشت، شناسایی شد. همچنین، اشکال زیستی منطقه شامل 48% همی کریپتوفیت ، 23% تروفیت ، 14% کامفیت ، 12% ژئوفیت و 3% فانروفیت بود. در بررسی ناحیه رویشی، بیشترین عناصر رویشی به ناحیه ایرانوـتورانی با 49 درصد و کمترین آن به ناحیه رویشی ایرانوـتورانی و مدیترانه ای با یک درصد تعلق داشت. به طورکلی، غالبیت پوشش همی کریپتوفیت و تروفیت در منطقه، نشان از سازش گیاهان با آب و هوای سرد خشک و تأثیر دخالت های انسانی در تشکیل این نوع اشکال زیستی است.