در مناطق به شدت فرسایش یافته خصوصا در دامنه های شیب دار امکان استقرار پوشش گیاهی نیست. بنابراین، کاربرد افزودنی های آلی و یا غیرآلی می تواند از طریق مهار رواناب شرایط را برای استقرار پوشش گیاهی در این مناطق بهبود بخشد. بر همین اساس، در پژوهش حاضر، تراشه های چوب به عنوان یک افزودنی آلی خاک برای مهار متغیرهای رواناب شامل زمان شروع، مقدار و ضریب رواناب استفاده شد. برای این منظور، از سه سطح تیمار تراشه های چوب با مقادیر 0.5، 1 و 1.5 کیلوگرم بر مترمربع در سه تکرار در مقیاس کرت یک مترمربعی، شیب 30 درصد در شرایط صحرایی تحت باران شبیه سازی شده 60 میلی متر بر ساعت به مدت 15 دقیقه استفاده شد. نتایج نشان داد که بعد از کاربرد تراشه های چوب با مقادیر 0.5، 1 و 1.5 کیلوگرم بر مترمربع، زمان شروع رواناب به ترتیب 97.50، 192.38 و 203.31 درصد افزایش یافت. همچنین، حجم رواناب بعد از کاربرد سه سطح تیمار تراشه چوب به ترتیب 35.23، 55.11 و 60.43 و ضریب رواناب نیز به ترتیب 42.43، 67.40 و 72.14 کاهش یافتند. نتایج آزمون GLM نشان داد که تیمار تراشه چوب تاثیر معنی داری در افزایش زمان شروع رواناب (0.01≥p) و کاهش حجم رواناب و ضریب رواناب (0.05≥p) داشت. کاربرد تراشه های چوب به عنوان یک تیمار حفاظتی در سطح خاک نشان داد که این اصلاح کننده می تواند در امر مهار رواناب به ویژه در مناطقی که مقادیر تراشه چوب زیادی در دسترس باشد، مورد استفاده واقع شود.

نقطه مشترک نظریات روایت شناسان ساختگرا این است که در تحلیل یک گونه روایی، به جای تحلیل جزءجزء عناصر بر پایه بلاغت کهن، می توان آن را به مثابه یک ساختار نظام مند دید که تمام اجزای آن ارتباطی درونی با یکدیگر دارند. «پیرنگ» یا «طرح» یا همان «توالی رخدادها»، مهم ترین عنصری است که نسل اول و دوم روایت شناسان هردو بدان اهتمام ویژه ای داشته اند، با این تفاوت که نسل اول بیشتر بر توالی علی و معلولی رخدادهای روایت تأکید کرده اند و نسل دوم، به ویژه ریمون کنان، توالی زمانی را نیز بر توالی علی و معلولی رخدادها افزوده اند. در این مقاله، با بررسی 300 روایت از مکاشفات عرفا از مجموع 30 کتاب عرفانی قرن چهارم تا هفتم، مشخص شده که ترکیب رخدادها در این روایات، هرچند در ظاهر تفاوت هایی با یکدیگر دارند، اما از الگوهای نسبتا محدودی پیروی می کنند. این پژوهش نشان می دهد که علاوه بر مکاشفاتی که بر اساس توالی علی و معلولی یا زمانی روایت شده اند، در مواردی به نمونه روایاتی برمی خوریم که هیچ یک از توالی های مذکور در آن ها به چشم نمی خورد. در این گونه روایات، فقط لحظه ای ناب از دریافت های صاحب مکاشفه به صورت کاملا موجز روایت شده است که این دسته از مکاشفات را با الهام از نام نوعی داستان کوتاه در فرانسه، مکاشفات «کوتاه ـ لحظه ای» نامیده ایم.

به دنبال ایجاد آشفتگی در سطح تاج پوشش و تغییر مقدار نور رسیده به کف جنگل ازنظر کمیت (شدت نور) و کیفیت (نور موثر بر فتوسنتز)، روشنه ها به وجود می آیند. این پژوهش در روشنه های طبیعی قطعه شاهد لنگا در کلاردشت با هدف تعیین میزان تغییرات بر فعالیت دو آنزیم دهیدروژناز و اوره آز انجام شد. در جنگل مورد مطالعه 14 روشنه در چهار طبقه مساحت (کمتر از 200 مترمربع، 200 تا 300 مترمربع، 300 تا 400 مترمربع و بیشتر از 400 مترمربع) و چهار طبقه شدت نور نسبی (کمتر از هشت درصد، هشت تا 17 درصد، 17 تا 25 درصد و بیشتر از 25 درصد) انتخاب شد. نمونه برداری از خاک در عمق صفر تا 20 سانتی متری در مرکز روشنه ها انجام شد. فعالیت آنزیم دهیدروژناز و اوره آز با استفاده از واکنش با سوبسترا و با اسپکتروفتومتر سنجش شد. نتایج نشان داد که میزان فعالیت آنزیم دهیدروژناز در طبقه های مختلف اندازه روشنه و شدت نور نسبی به طور معنی داری متفاوت است و بیشترین مقدار فعالیت آنزیم دهیدروژناز در روشنه های با اندازه بزرگ (300 تا 400 مترمربع) و در شدت نور کم (کمتر از هشت درصد) مشاهده شد. آنزیم اوره آز تفاوت معنی داری را در طبقه های مختلف اندازه روشنه و شدت نور نسبی نشان نداد. از سوی دیگر، رطوبت نسبی در طبقه های مختلف اندازه روشنه و شدت نور نسبی معنی دار شد، اما ماده آلی و نیتروژن تفاوت معنی داری را نشان ندادند.

مقامات حریری و حمیدی دو اثر منثور در ادبیات کهن عربی و فارسی است که جایگاه ویژه ای نزد سخن شناسان دارد. بررسی عنصر «پیرنگ» در این دو اثر نشان می دهد که حریری برای هر یک از داستان های کوتاه (= مقامات) خود طرحی مستقل و جذاب فراهم کرده و در عین حال، از تک تک آنها برای تشکیل طرح کلی و بزرگتر مقامات بهره برده است؛ ولی حمیدی با وجود تقلید از طرح های داستانی حریری، نه توانست تک تک داستان های خود را در جذابیت به پای داستان های استاد برساند و نه مانند حریری در ایجاد یک طرح کلی متشکل از مجموعه مقامات توفیق یافت.

به منظور بررسی تأثیر آبیاری کرت به کرت بر ویژگی‎های شیمیایی خاک و عملکرد برنج رقم شیرودی، آزمایشی در قالب بلوک‎های کامل تصادفی در مزرعه تحقیقاتی دانشکده علوم کشاورزی دانشگاه گیلان اجرا شد. این پژوهش در سه تکرار و هر تکرار شامل شش کرت بود که به صورت کرت به کرت در یک ردیف عمودی از 1 تا 6 نام گذاری شدند. ویژگی‎های کیفی خاک در دو عمق صفر تا 15 و 15 تا 30 سانتی‎متری و عملکرد دانه برنج رقم شیرودی مورد ارزیابی قرار گرفت. نتایج نشان داد که بیشترین شوری (8/3 میلی‎موس بر سانتی‎متر)، کل مواد جامد محلول (6/2316 میلی‎گرم بر لیتر)، غلظت نیترات (3/6 میلی‎گرم بر لیتر)، سدیم (5/407 میلی‎گرم بر لیتر)، کلسیم (8/410 میلی‎گرم بر لیتر) و نسبت جذب سدیم (6/5 میلی‎اکی والان بر لیتر) در عصاره اشباع خاک برای عمق صفر تا 15 سانتی‎متری کرت ششم به دست آمد. در حالی که بیشترین عملکرد دانه با میانگین 54/9035 کیلوگرم بر هکتار در کرت چهارم حاصل شد. با وجود یکسان بودن عملیات زراعی در کرت‎ها، املاح محلول خاک و عملکرد دانه در آنها متفاوت بود که می تواند به دلیل اختلاف در مقادیر عناصر غذایی در کرت ها باشد. بنابراین، جهت بازداری از تغییر مقدار عناصر تغذیه ای از کرتی به کرت دیگر، بایستی فرصت لازم جهت جذب عناصر غذایی آب و محلول خاک توسط گیاه در کرت‎ها ایجاد شود تا بر عملکرد نهایی اثرگذار باشد. در مجموع، به دلیل کاهش تنها 92/5 و 33/4 درصدی عملکرد شلتوک در کرت ششم به ترتیب نسبت به کرتهای چهارم و اول به نظر می رسد با توجه به محدودیت منابع آبی در شمال کشور، کاربرد آبیاری کرت به کرت برای کاشت برنج نیاز به بررسی بیشتر و دقیق تر جهت دستیابی به بیشترین رشد و عملکرد در منطقه را دارد.

لطفا برای مشاهده چکیده به متن کامل (PDF) مراجعه فرمایید.