مقدمه: سرطان پستان شایع ترین بدخیمی زنان در دنیا با بیش از یک میلیون مورد جدید در سال می باشد. رشد سرطان پستان در انسان اغلب با هورمون های استروئیدی نظیر استروژن و فاکتورهای رشد پپتیدی تنظیم می شود که با گیرنده های فاکتور رشد اپیدرمی یک و دو در همکنشی دارند. سطح گیرنده های هورمونی در بافت طبیعی پستان پایین است ولی در دو سوم موارد سرطان پستان سطح این گیرنده ها بالاتر می باشد.روش بررسی: در این مطالعه ما به بررسی 237 بیمار مبتلا به سرطان پستان که در بین سال های 1388- 1382 به کلینیک انکولوژی دانشگاه علوم پزشکی تبریز مراجعه کرده بودند، پرداختیم. اطلاعات مربوط به متغیرها از طریق پرسشنامه جمع آوری گردید. داده های به دست آمده با استفاده از نرم افزار آماری SPSS 16 و آزمون های آماری مناسب آنالیز شدند.یافته ها: از مجموع 237 بیمار (50.6 درصد) از بیماران گیرنده استروژنی مثبت، 48.9 درصد گیرنده پروژسترونی مثبت و 37.1 درصد HER-2/neuمثبت بودند. بیشترین درصد HER-2/neu مثبت (51.6 درصد) در گروه سنی بالای 60 سال و کمترین آن (25 درصد) در گروه سنی 40-31 سال بود. بیشترین درصد گیرنده هورمون مثبت (71 درصد) در گروه سنی بالای 60 سال و کمترین آن (50 درصد) در گروه سنی زیر 30 سال بود. 35.5 درصد از بیمارانی که در سنین قبل از یائسگی قرار داشتند، HER-2/neu مثبت بودند درحالی که این رقم در مورد گیرنده هورمونی HR مثبت، 64 درصد بود. در افراد با درگیری گره لنفی، درصد HER-2/neu مثبت و HR مثبت به ترتیب 35.4 درصد و 65.4 درصد بود، در حالی که در افراد بدون درگیری گره لنفی، 39 درصد و 61.9 درصد بود. بیشترین درصد مثبت بودن HER-2/neu مربوط به stage I و HR مربوط به stage IV بود.نتیجه گیری: اطلاعات به دست آمده گویای یک ارتباط معکوس میان میزان بیان فاکتور رشد اپیدرمی دو و رسپتورهای هورمونی در نمونه های سرطان پستان می باشد. به عنوان مثال 55-40 درصد نمونه ها با بیان فاکتور رشد اپیدرمی دو فاقد رسپتور هورمونی بودند. هم حضور رستپور هورمونی و هم بیان ژن HER-2/neu در سرطان پستان به عنوان فاکتورهای پیش آگهی کننده مهمی شناخته شده اند.