گیاهان دارویی
سال:1391 | دوره:11 | شماره:42 |تعداد مقالات:18

اختلال اوتیسم از جمله اختلالات دوران کودکی است که علیرغم شیوع پایین (8 در ده هزار کودک) به دلیل ایجاد اختلال شدید در حوزه های مختلف رشدی کودک شامل رفتار، زبان، علایق و تعاملات اجتماعی مورد توجه می باشد. اوتیسم از جمله اختلالات فراگیر رشد است که در آنها رشد مهارت های اجتماعی، زبان، ارتباط و ذخایر رفتاری با تاخیر و به صورت انحرافی صورت می گیرد. درمان های دارویی مکمل علاوه بر دارو های آنتی سایکوتیک در درمان اوتیسم استفاده می شود. جینکو بیلوبا گیاهی است با پیشینه ای کهن در استفاده در اختلالات مغز و اعصاب. در این مقاله ما مروری بر مطالعات انجام شده با جینکو بیلوبا در درمان اوتیسم را بررسی می نماییم.

سیاهدانه گیاهی یک ساله از خانواده آلاله است که فلور طبیعی جنوب اروپا، شمال آفریقا و جنوب غربی آسیا می باشد. دانه این گیاه حاوی روغن، پروتئین، آلکالوئید (مثل نیجلیسین و نیجلیدین)، کینون ها (مانند تیموکینون)، ساپونین و اسانس فرار است. در طب سنتی برای چندین بیماری استفاده می شود که از جمله به عنوان ضد کرم و جهت مشکلات قاعدگی، آسم، دیابت، سرفه بوده، ادرارآور و شیر افزاست. اثرات فارماکولوژیکی و زیستی سیاهدانه و تیموکینون، به عنوان یکی از اجزای سیاهدانه، شامل مواردی چون اثر آنتی اکسیدانی، ضد ایسکمی، ضد التهاب و ضد درد، ضد صرع و ضد سرفه می باشد.

مقدمه: استفاده از فیلم های آنتی اکسیدان روشی موثر در کنترل فساد شیمیایی در مواد غذایی است.هدف: هدف این مطالعه، تهیه فیلم آنتی اکسیدان کیتوزان حاوی عصاره دانه انگور و ارزیابی خصوصیات آن در شرایط آزمایشگاهی است.روش بررسی: فیلم کیتوزان به روش کاستینگ تهیه گردید و اثرات غلظت های 0، 0.5، 1 و 2 درصد عصاره بر روی ویژگی های مکانیکی، رنگ [(*L (شفافیت، (قرمزی (*a)، زردی (*b)]، آنتی اکسیدان، درصد تورم و محتوای تام فنلی فیلم، ارزیابی شد.نتایج: به طور کلی مقاومت در برابر پارگی فیلم کیتوزان تحت تاثیر میزان عصاره بود و در عصاره 2 درصد، بهترین میزان یعنی مشابه مقاومت در برابر پارگی فیلم کیتوزان خالی را نشان داد. بالاترین میزان کشش در فیلم حاوی عصاره 0.5 درصد گزارش شد. اضافه کردن عصاره ضمن تغییر شاخص های شفافیت، قرمزی و زردی رنگ، موجب تولید فیلم های رنگی شد. قدرت آنتی اکسیدان فیلم کیتوزان حاوی عصاره به دلیل غنی بودن عصاره از ترکیبات فنلی، بسیار قابل توجه بود. این خصوصیت متاثر از میزان عصاره بوده و در عصاره (73.58 درصد) 5.0، (93.61 درصد) 1 و 2 درصد (14.75 درصد) نسبت به گروه کنترل (21.43 درصد) افزایش معنی داری نشان داد. (0.05>p). نتایج آزمون محتوای تام فنلی و درصد تورم نشان از افزایش میزان هر دو ویژگی در اثر اضافه شدن عصاره داشت.نتیجه گیری: خصوصیات فیلم کیتوزان کاملا متاثر از میزان عصاره مورد استفاده داشت و در مجموع موجب بهبود خصوصیات آنتی اکسیدان و فنل کل فیلم کیتوزان شد. چنین فیلم هایی بسیار مناسب برای استفاده در مواد غذایی هستند.

مقدمه: گلایکه شدن یک واکنش غیر آنزیمی است که با واکنش قند با گروه های آمین پروتئین شروع می شود. در مرحله اولیه گلایکه شدن سنتز ترکیبات حد واسط آمادوری رخ می دهد و در مرحله پایانی پس از یک سلسله واکنش های پیچیده و برگشت ناپذیر محصولات پیشرفته گلایکه شدن (AGE) ایجاد می شود.هدف: بررسی اثر پاپاورین برفرایند گلایکه شدن آلبومین سرم انسانی.روش بررسی: در این مطالعه آلبومین سرم انسان همراه با گلوکز و در حضور غلظت های مختلف پاپاورین به مدت 42 روز در دمای 37 درجه سانتی گراد تیمار شد. همچنین HSA به تنهایی به عنوان نمونه کنترل و همراه با گلوکز به عنوان نمونه گلایکه و بدون قند در حضور غلظت های مختلف پاپاورین تحت همان شرایط نگهداری شد. سپس نمونه ها با دورنگنمایی دورانی، فلورسانس و اسپکتروسکوپی فرابنفش بررسی شد.نتایج: گلایکه شدن آلبومین سرم با افزایش غلظت پاپاورین بیشتر می شود. نمونه های دارای پاپاورین و گلوکز تغییرات بیشتری در ساختار دوم، فلورسانس وابسته به محصولات AGE و تعداد لیزین آزاد نسبت به نمونه گلایکه و کنترل نشان می دهند.نتیجه گیری: در گلایکه مارپیچ آلفا و صفحات بتا به ترتیب 5.7 درصد کاهش و 3.1 درصد افزایش نسبت به کنترل نشان می دهد. گلایکه 14.2 درصد فلورسانس بیشتر نسبت به کنترل نشان می دهد. تعداد لیزین آزاد برای گلایکه 8 درصد نسبت به کنترل کاهش نشان می دهد. در نمونه های دارای پاپاورین و قند تمامی این موارد بیشتر تغییر می کند. به نظر می رسد پاپاورین با تغییر در آلبومین سبب شده لیزین های بیشتری با قند تماس پیدا کنند و لذا گلایکه شدن زیاد شود.

مقدمه Bacillus cereus :باکتری غذازاد و اسپورداری است که اغلب در فرآورده های غذایی مانند گوشت، سبزیجات، سوپ، برنج، شیر و سایر فرآورده های لبنی می تواند تکثیر نماید. استفاده از اسانس های گیاهی از جمله اسانس آویشن شیرازی و دارچین به عنوان نگه دارنده های طبیعی برای غذا رشد بسیاری از باکتری های بیماری زا را مهار می کنند.هدف: هدف از این تحقیق ارزیابی اثر ضدمیکروبی اسانس دارچین و آویشن شیرازی علیه باکتری Bacillus cereus در یک مدل غذایی است.روش بررسی: تاثیر غلظت های مختلف اسانس دارچین و اسانس آویش شیرازی بر باکتری Bacillus cereus در سوپ جو تجاری در دو دمای نگه داری 10 و 25 درجه سانتی گراد طی زمان های معینی از آزمایش مورد بررسی قرار گرفت.نتایج: در دمای نگهداری 10 درجه سانتی گراد غلظت های 45 ml 100 ml-1 اسانس آویشن شیرازی به همراه 30 ml 100 ml-1 دارچین به طور معنی داری سبب مهار رشد باکتری Bacillus cereus شد (0.05>p). در دمای نگه داری 25 درجه سانتی گراد رشد باکتری در نمونه های حاوی تمامی غلظت های دارچین (صفر، 5، 15 و 30 ml 100 ml-1) به همراه غلظت های 30 و45 ml 100 ml-1  اسانس آویشن شیرازی نسبت به سایر غلظت های آویشن کمتر بود (.(p<0.05نتیجه گیری: اسانس آویشن شیرازی به همراه دارچین در دمای نگهداری 10 درجه سانتی گراد و اسانس آویشن شیرازی به تنهایی در دمای 25 درجه سانتی گراد می تواند رشد باکتری Bacillus cereus را مهار کند. کاربرد این اسانس ها به همراه هم می تواند در غلظت های کمتری موجب مهار رشد باکتری Bacillus cereus شود، و بنابراین خصوصیات حسی قابل قبول غذا نیز حفظ شود.

مقدمه: تجمع پپتید بتا آمیلوئید (Ab) در مغز مشخصه اصلی بیماری آلزایمر (AD) است و باعث استرس اکسایشی و مرگ سلول عصبی می شود. گیاه بادرنجبویه به عنوان یک عامل موثر در پیشگیری از آسیب های اکسایشی شناخته شده است. این گیاه در طب سنتی به عنوان افزایش دهنده حافظه و در بیماری های ناشی از اختلالات عصبی مورد استفاده قرار می گیرد.هدف: این مطالعه تاثیر عصاره اتانولی گیاه بادرنجبویه بر سمیت سلولی ناشی از پپتید Ab و مکانیسم پاد اکسایشی آن را بررسی می کند.روش بررسی: سرشاخه هوایی گیاه بادرنجبویه با روش ماسراسیون و با استفاده از حلال اتانول 80 درصد عصاره گیری شد. سلول های PC12 قبل از اضافه کردن Ab به محیط کشت، با غلظت های مختلف عصاره انکوبه شدند. سمیت سلولی و بیومارکرهای استرس اکسایشی شامل تولید گونه های فعال اکسیژن (ROS)، میزان پراکسیداسیون لیپید و فعالیت گلوتاتیون پراکسیداز، 24 ساعت بعد از اضافه کردن Ab به محیط کشت اندازه گیری شدند.نتایج: مواجهه شدن سلول های PC12 با Ab به طور معنی داری باعث مرگ این سلول ها می شود که با افزایش (ROS)، پراکسیداسیون لیپید و کاهش فعالیت گلوتاتیون پراکسیداز همراه می باشد. مواجهه قبلی با گیاه بادرنجبویه به طور معنی داری باعث محافظت سلول های PC12 از سمیت Ab شده و تغییرات بیومارکرهای استرس اکسایشی ناشی از Ab را مهار می کند.نتیجه گیری: عصاره گیاه بادرنجبویه باعث جلوگیری از سمیت عصبی القا شده به وسیله Ab از طریق مهار مسیرهای استرس اکسایشی می شود و می تواند کاندیدی برای درمان بیماری آلزایمر باشد.

مقدمه: با توجه به تاثیر نامطلوب بسیاری از افزودنی های شیمیایی در فرآورده های غذایی، امکان جایگزینی این مواد با ترکیبات موثره گیاهان دارویی مورد توجه محققین است.هدف: ارزیابی فعالیت آنتی رادیکالی عصاره گل پنیرک با آزمون های DPPHo،ABTSo+  و بی رنگ شدن بتاکاروتن و بررسی فعالیت آنتی اکسیدانی آن در روغن سویا می باشد.روش بررسی: میزان فنول کل عصاره به روش فولین - سیوکالتو استفاده شد. فعالیت آنتی رادیکالی عصاره مذکور با استفاده از روش های DPPHo، رادیکال کاتیون ABTS و بی رنگ شدن بتاکاروتن بررسی شد و با آنتی اکسیدان سنتزی BHA مقایسه شد. فعالیت آنتی اکسیدانی عصاره در روغن سویا با اندازه گیری اعداد پراکسید، تیوباربیتوریک اسید و دی ان مزدوج (آزمون آون در دمای 70 درجه سانتی گراد) تعیین و با BHA و 100 BHT و 200 ppm  مقایسه شد.نتایج: عصاره پنیرک دارای 4.5 درصد ترکیبات فنولی بر پایه وزن خشک بود. در آزمون DPPHo، مقدار EC50 عصاره پنیرک  0.01±0.37میلی گرم بر میلی لیتر به دست آمد. در آزمون ABTSo+، بیشترین فعالیت آنتی رادیکالی مربوط به غلظت 5 میلی گرم بر میلی لیتر پنیرک (بازدارندگی 70 درصد، معادل اسید آسکوربیک با غلظت 0.14 میلی گرم بر میلی لیتر) بود. در آزمون بی رنگ شدن بتاکاروتن بیشترین فعالیت آنتی اکسیدانی مربوط به غلظت 10 میلی گرم بر میلی لیتر عصاره بود. در آزمون آون، عصاره پنیرک در سطوح غلظتی 400، 600 و 800 ppm معادل با آنتی اکسیدان شیمیایی BHA در سطح غلظتی 100 ppm عمل کرد.نتیجه گیری: این عصاره خاصیت آنتی اکسیدانی خوبی دارد و پس از انجام آزمایش های تکمیلی می تواند به عنوان آنتی اکسیدان طبیعی در برخی از فرآورده های غذایی حاوی روغن به کار رود.

مقدمه: گزنه (Urtica dioica L.) گیاهی از خانواده Urticaceae که در کشورمان دارای کاربردهای فراوانی در درمان درد مفاصل و سرماخوردگی دارد. گیاه گزنه به فراوانی در شمال ایران و در سایه درختان و نزدیک به نهر آب ها یافت می شود.هدف: هدف از این تحقیق، بررسی خواص ضد میکروبی عصاره های الکلی گیاه گزنه بر روی تعدادی از باکتری های گرم منفی و مثبت و همچنین مخمر و قارچ (از نوع بیماری های پوستی) بود.روش بررسی: این تحقیق به صورت in vitro طراحی شد و از دو روش استخراج به منظور مقایسه و عصاره گیری پودر گیاه گزنه استفاده شد. خاصیت ضد میکروبی عصاره های گزنه ابتدا به روش انتشار پلیت در محیط مولر- هیلتون آگار بررسی شد و حداقل غلظت کشنده (MIC) و مهارکنندگی (MBC) با استفاده از درصد غلظت های مختلف عصاره تعیین شد.نتایج: مقایسه عصاره های به دست آمده از دو روش استخراج گیری نشان داد که روش اول (استفاده از حلال های غیرقطبی تا قطبی) تاثیر بیشتری بر روی اثر مهاری رشد میکروب ها از جمله باکتری ها داشته و غلظت 100 میلی گرم بر میلی لیتر در بیشتر عصاره ها به طور معنی داری توانسته اثر مهار بر روی رشد باکتری های گرم مثبت داشته باشد. در این میان حداقل غلظت مهارکنندگی باکتری های باسیلوس سرﺋوس، باسیلوس سوبتیلیس و ویبریو پاراهمولایتیکوس به ترتیب 8.33، 8.33 و 0.13 میلی گرم بر میلی لیتر بود. اکثر عصاره های گیاهی در این آزمون، اثری بر روی مهار رشد میکروب ها نداشتند.نتیجه گیری: یافته های این مطالعه نشان از عدم رشد دو باکتری مهم فساد مواد غذایی (Bacillus cereus و Vibrio parahaemolyticus) شد و می توان چنین نتیجه گرفت که عصاره های به دست آمده از روش اول (قطبی به غیرقطبی) کارایی بیشتری نسبت به روش دوم نشان داده است.

مقدمه: هماتوپوئز روندی است که در طی آن سلول های خونی با عملکردهای مختلف در مغز استخوان تولید می شوند.هدف: این تحقیق به منظور بررسی اثر فرآورده MS14 به عنوان یک ایمنومدولاتور که منشا طبیعی (گیاهی و دریایی) دارد بر روند خونسازی انجام شده است.روش بررسی: 8 راس موش BALB/c ماده با سن 6 - 8 هفته انتخاب به دو گروه کنترل (دریافت کننده سرم فیزیولوژی) و MS14 (دریافت کننده 100 میلی گرم بر گیلوگرم MS14) تقسیم شد. مدت زمان تجویز 5 روز و سپس موش ها بیهوش و کشته شدند، از خون محیطی آنها اسمیر تهیه شد و سلول های مغز استخوان آنها شمارش و برای 48 ساعت کشت داده شد. به نیمی از چاهک های کشت سلول های مغزاستخوان فاکتور رشد اریتروئیدی (اریتروپوئتین EPO) افزوده شد.نتایج: پنج روز تجویز فرآورده MS14 با دوز 100 میلی گرم بر کیلوگرم موجب افزایش درصد گلبول های قرمز مغز استخوان موش ها (حدود 2 برابر) شد. همچنین کلنی های اریتروسیتی در کشت سلول های مغز استخوان نیز افزایشی حدود 2 برابر را نشان می داد به این ترتیب که میانگین تعداد کلنی ها از حدود 7 در گروه کنترل به حدود 14 در گروه دارو رسید و در حضور اریتروپوئتین از 13 به 23 کلنی رسید. این فرآورده موجب افزایش درصد نوتروفیل ها (حدود 60 درصد افزایش نسبت به کنترل) در خون محیطی شد.نتیجه گیری: با توجه به اثر افزایشی مشاهده شده داروی MS14 بر تعداد کلنی های اریتروسیتی و درصد گلبول های قرمز خون محیطی می توان اینطور نتیجه گیری کرد که فرآورده فوق در شرایط به کاررفته نه تنها موجب وقفه در روند خونسازی نمی شود بلکه این فعالیت را افزایش می دهد.

مقدمه: گیاه اسکروفولاریا استریاتا حاوی ترکیبات با اثر ضد التهابی و دارای خاصیت مهار تولید نیتریک اکساید می باشد. بنابراین می تواند واجد اثر ضد درد به ویژه از نوع التهابی آن باشد.هدف: اثر عصاره اتانولی بخش های هوایی گیاه اسکروفولاریا استریاتا بر درد با مدل فرمالین، در موش های صحرایی نر بررسی شد.روش بررسی: در این تحقیق از موش های نر صحرایی نژاد ویستار با وزن 250 تا 300 گرم استفاده شد. حیوانات به 6 گروه هشت تایی تقسیم شدند: 1. کنترل (تزریق حلال) و 2. دیکلوفناک (5 میلی گرم بر کیلوگرم) 6 - 3. گروه های عصاره با دوزهای 25، 50، 100 و 200 میلی گرم بر کیلوگرم. به هنگام آزمایش، عصاره در 10 میکرولیتر حلال دی متیل سولفاکساید حل شده و با کمک بافر فسفات سالین در غلظت های موردنظر تهیه و با حجم نیم میلی لیتر به درون صفاق حیوانات تزریق شد. نیم ساعت پس از تزریق، 50 میکرولیتر محلول فرمالین 2.5 درصد به زیر پوست کف پای راست تزریق شد و رفتار درد هر 15 ثانیه و در کل به مدت 60 دقیقه ثبت شد. داده های نهایی هر دو مرحله اول و دوم درد به طور جداگانه با آزمون آنالیز واریانس یک طرفه تحلیل شد.نتایج: تجویز عصاره اسکروفولاریا استریاتا با دوزهای 100 و 200 در فاز حاد علامت درد را نسبت به گروه کنترل کاهش داد (0.01>p، 0.05>p). در فاز مزمن نیز تجویز عصاره موجب کاهش چشمگیر درد نسبت به گروه کنترل به ویژه در دوزهای 100 و 200 شد (0.01>p).نتیجه گیری: نتایج مطالعه ما نشان داد که تزریق محیطی عصاره اتانولی اسکروفولاریا استریاتا اثر ضد دردی قابل ملاحظه ای دارد و بیشترین کاهش درد را در فاز مزمن آزمون فرمالین ایجاد می نماید.

مقدمه: با ارتقای سطح دانش بشر و آگاهی نسبت به مضرات نگهدارنده های شیمیایی، تمایل به استفاده از نگهدارنده های طبیعی به خصوص اسانس ها و عصاره های گیاهی در مواد غذایی افزایش یافته است.هدف: در این مطالعه ترکیب شیمیایی اسانس گیاه آفسنطین و اثر ضدباکتریایی اسانس و عصاره آبی و الکلی (اتانولی و متانولی) آن بر باکتری های استافیلوکوکوس اورئوس، سالمونلا تیفی موریوم، اشرشیاکلی O157:H7، لیستریا مونوسایتوژنز و باسیلوس سرئوس که مهم ترین باکتری های ایجادکننده مسمومیت غذایی هستند، مورد بررسی قرار گرفت.روش بررسی: در آنالیز ترکیب شیمیایی اسانس از دستگاه کروماتوگرافی گازی متصل به طیف نگار جرمی (GC-MS) استفاده شده و در آزمایش غربالگری حساسیت باکتری های مورد مطالعه به روش انتشار دیسک بررسی شد. حداقل غلظت بازدارنده (MIC) به روش براث میکرودایلوشن مورد مطالعه قرار گرفت.نتایج: ترکیبات موجود در اسانس گیاه مورد مطالعه مشخص شد و Beta-Thujone (29.75 درصد) و Phellandrene (20.10 درصد) به عنوان مهم ترین ترکیبات آن شناسایی شدند. در روش انتشار دیسک، سالمونلاتیفی موریوم و اشرشیاکلی حساس ترین باکتری ها نسبت به اسانس و عصاره های این گیاه بودند. حداقل غلظت بازدارنده رشد برای اسانس آفسنطین در مورد باکتری های استافیلوکوکوس اورئوس و لیستریا مونوسیتوژنز 3000ppm محاسبه شد و میزان MIC عصاره متانولی این گیاه در مورد باکتری های استافیلوکوکوس اورئوس، اشرشیاکلی O157:H7، لیستریا مونوسایتوژنز و باسیلوس سرئوس به ترتیب 10، 10، 8 و 4 میلی گرم در میلی لیتر محاسبه شد.نتیجه گیری: مطالعه حاضر نشان داد که اسانس و عصاره متانولی گیاه آفسنطین اثر مهاری بیشتری بر باکتری های فوق داشته و می تواند به عنوان نگهدارنده طبیعی در مواد غذایی مورد استفاده قرار گیرند.

مقدمه: تریگونلین متابولیت ارزشمندی از دسته آلکالوئیدها با اثرات درمانی موثر به ویژه در دیابت است.هدف: در این تحقیق اثر سه سطح مختلف ترکیبات نیتروژنِ محیط کشت پایه موراشیک-اسکوگ شامل KNO3 و NH4NO3 بر میزان تولید تریگونلین در کشت سوسپانسیون ریشه های نرمال و ریشه های مویین مورد بررسی قرار گرفت.روش بررسی: به منظور القای ریشه های مویین از دو سویه ATCC15834 و K599 باکتری Agrobacterium rhizogenes به روش غوطه ورسازی و تزریق استفاده شد. به منظور تایید درج قطعه T-DNA در ژنوم گیاه و عدم حضور اگروباکتریوم با استفاده از پرایمر ژن های rolB و virD در واکنش زنجیره ای پلیمراز آنالیز مولکولی انجام گرفت. ریزنمونه های ریشه مویین و طبیعی در محیط های کشت سوسپانسیون موراشیگ - اسکوگ در سه سطح مختلف ترکیبات نیتروژن، در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی در سه تکرار کشت شده و ریشه ها بعد از گذشت 28 روز برداشت شدند. پس از انجام عصاره گیری، میزان آلکالوئید تریگونلین توسط دستگاه HPLC مورد ارزیابی قرار گرفت.نتایج: هر دو سویه باکتری K599 و ATCC15834 به ترتیب بعد از دو و سه هفته، باعث القای ریشه های مویین در قسمت های طوقه، ساقه و برگ گیاهچه ها شدند. بیشترین مقدار تریگونلین (13.98 میلی مول بر گرم ماده خشک) مربوط به تیمار ریشه های مویین با دو برابر ترکیبات نیتروژنه و کمترین مقدار (8.74 میلی مول بر گرم ماده خشک) مربوط به ریشه های نرمال با نصف ترکیبات نیتروژن بود.نتیجه گیری: به طور کلی نتایج نشان داد که ترکیبات نیتروژنه به ویژه یون آمونیوم نقش تعیین کننده ای در تولید تریگونلین و رشد ریشه های مویین دارند.

مقدمه: در طب سنتی ایران از داروهای گیاهی متعددی برای تسکین درد استفاده می شده است. یکی از این موارد عرق طارونه یا غلاف گل آذین درخت خرما است.هدف: در این پژوهش اثر ضد دردی عصاره آبی الکلی طارونه بر درد التهابی ناشی از فرمالین در موش سوری بررسی شده است.روش بررسی: به منظور انجام این پژوهش تعداد 28 سر موش سوری نر به صورت تصادفی در 4 گروه مساوی تقسیم شدند. دوزهای 2، 20 و 200 میلی گرم/کیلوگرم عصاره طارونه و حلال عصاره در حجم 10 میلی لیتر/کیلوگرم به صورت داخل صفاقی به ترتیب به حیوانات گروه های آزمون و کنترل تزریق شد. برای بررسی درد از آزمون فرمالین به عنوان مدل حیوانی درد التهابی استفاده شد.نتایج: یافته های این آزمون نشان داد که میانگین شدت درد ایجاد شده در آزمون فرمالین در گروه کنترل 0.0599±1.665 و در گروه های دریافت کننده دوزهای 2، 20 و 200 عصاره به ترتیب 0.660±1.079، 0.0822±0.9192 و 0.0658±0.3842 بوده اند.نتیجه گیری: نتایج حاصل از این پژوهش نشان داد که دوزهای مختلف عصاره طارونه به یک روش وابسته به دوز درد التهابی ناشی از آرمون فرمالین را در موش سوری کاهش داده اند.

مقدمه: جنس Lippia دارای بیش از 200 گونه است که در این بین گونه Lippia citriodora L. دارای ارزش بالای دارویی می باشد و تکثیر سریع و گسترده آن به روش های نوین جهت گسترش سطح زیرکشت از ارزش بالایی برخوردار است.هدف: تحقیق حاضر به منظور ارائه یک روش سریع و کارآمد برای تکثیر این گونه دارویی برای اولین بار در یک حجم بزرگ با استفاده از قطعات گره ای در شرایط کشت درون شیشه ای انجام شده است.روش بررسی: قطعات گره ای حاوی 1 تا 2 جوانه جانبی به منظور ریزازدیادی نوساقه ها در محیط کشت MSحاوی غلظت های مختلف هورمون های NAA،IBA  و BAP کشت شدند. ریشه زایی در محیط های کشت حاوی هورمون های IBA،NAA  و ذغال فعال بررسی و سازگاری در گلدان های پلاستیکی کوچک حاوی مخلوط پرلیت، ورمی کولیت و خاک زراعی انجام شد.نتایج: بیشترین تعداد شاخه ها در تیمار هورمونی حاوی 3 میلی گرم در لیتر BAP در ترکیب با 0.1 میلی گرم در لیتر هورمون IBA و بیشترین فراوانی ریشه در تیمار هورمونی حاوی IBA در غلظت 0.5 میلی گرم در لیتر در ترکیب با 2 گرم در لیتر ذغال فعال به دست آمد.نتیجه گیری: با توجه به امکان تکثیر سریع و آسان گیاه به لیمو در محیط های حاوی هورمون های BAP و IBA به ترتیب در غلظت های 3 و 0.1 میلی گرم در لیتر می توان روش کشت درون شیشه ای را به عنوان روشی سریع و ارزان جایگزین روش های رایج تکثیر گیاه دارویی به لیمو نمود.

مقدمه: آپوپتوز راه حل هایی را برای درمان های ضد سرطانی موثر فراهم کرده است و امروزه یکی از استراتژی های جالب توجه مداخلات دارویی است که بتواند مرگ سلول های سرطانی را از طریق القای آپوپتوز میانجی کند. ترکیبات گیاهی بسیاری شناخته شده اند که از این طریق فعالیت ضد توموری دارند. فرآورده گیاهی ACA1، عصاره آبی گیاهی است که در طب سنتی ایران استفاده شده و سیتوتوکسیسیتی آن بر سلول های ملانومایی مشخص شده است.هدف: این تحقیق با هدف بررسی تاثیر ضد سرطانی فرآورده گیاهی ACA1 بر سلول های آدنوکارسینومای معده و مکانیسم این تاثیر صورت گرفت.روش بررسی: تاثیر کشندگی فراورده ACA1 بر سلول های آدنوکارسینومای معده (AGS) و فیبروبلاستی (HgF) بعد از 24 ساعت انکوباسیون توسط روش کالریمتری MTT بررسی شد. روش رنگ آمیزی با انکسین FITC-V و PI مرگ آپوپتوتیک سلولی را تعیین کرد. تغییر فعالیت کاسپازهای 8 و 9 نیز توسط روش آنزیماتیک ارزیابی شد. از غشای پایه مدل جهت ارزیابی توانایی تهاجم سلول های سرطانی AGS استفاده شد.نتایج: فراورده ACA1 تاثیر کشندگی قوی و وابسته به غلظت بر سلول های AGS داشت و عمدتا با القای آپوپتوز اولیه سبب مرگ سلولی شد. افزایش فعالیت کاسپازهای 8 و 9 در این فرآیند دخیل بود. فرآورده ACA1 توانایی تهاجم سلول های سرطانی را نیز کاهش داد.نتیجه گیری: فرآورده ACA1 با فعال ساختن کاسپازهای 8 و 9 منجر به جریان انداختن مرگ آپوپتوتیک سلول های سرطان معده انسانی شد. به علاوه،ACA1 با کاهش قدرت فرار و تهاجم سلول های سرطانی می تواند عامل موثری جهت بررسی پیشگیری یا درمان سرطان معده در انسان باشد.

مقدمه: شهر کازرون با مساحت حدود 4060 کیلومترمربع در 110 کیلومتری غرب شیراز واقع شده است. این شهرستان به دلیل وجود اقلیم های متنوع، از نظر تنوع زیستی و گونه های گیاهی منطقه ای حائز اهمیت است. همچنین به دلیل قدمت تاریخی و قرار داشتن در مسیر کوچ عشایر، از نظر استفاده سنتی گیاهان دارویی نیز نمونه ای بسیار بارز و شاخص می باشد.هدف: شناسایی گیاهان دارویی منطقه و استفاده از دانش وتجربه اهالی بومی برای معرفی خواص و موارد ناشناخته گیاهان دارویی موردنظر می باشد.روش بررسی: در سال های 1388 - 1385 فلور گیاهان دارویی شهرستان مطالعه شد. با استفاده از نقشه جغرافیایی، روستاهای منطقه شناسایی و تفکیک شدند. گیاهان از نواحی مختلف جمع آوری شده و سپس شناسایی شدند. با به کارگیری تجارب افراد بومی، نحوه و زمان جمع آوری و خصوصیات دارویی گیاهان در پرسشنامه هایی ثبت شد.نتایج: تعداد 91 گونه گیاهی دارویی (87 جنس و 39 خانواده) در منطقه شناسایی و اطلاعات درمانی گونه های مذکور ثبت شد. همچنین مشخص شد که خانواده نعنائیان (Lamiaceae) با 11 گونه و خانواده آفتابگردان (Asteraceae) با 9 گونه بیشترین تعداد گونه های دارویی را دارا می باشند. بارهنگ (Plantago) با 3 گونه، بزرگترین جنس می باشد.نتیجه گیری: گیاهان دارویی در منطقه مطالعه شده مصرف سنتی گسترده ای داشته و بیشترین موارد به ترتیب در درمان ناراحتی های دستگاه گوارش، گردش خون و دفع ادرار مشاهده شد. با توجه به فراوانی و استفاده گسترده گیاهان دارویی، بررسی های بیشتر می تواند منجر به فراهم آمدن زمینه ای برای شناسایی اثرات درمانی جدید گیاهان منطقه شود.

هدف: هدف از مطالعه حاضر بررسی تاثیر یک دوره مصرف طولانی مدت زنجبیل همراه با تمرینات مقاومتی بر پراکسیداسیون لیپیدی و مقاومت به انسولین در مردان چاق بود.روش بررسی: در یک کارآزمایی نیمه تجربی دو سویه کور، 32 مرد چاق (BMI≥30) 20-30 سال، انتخاب و به طور تصادفی در 4 گروه، 1- زنجبیل، 2- تمرین مقاومتی با مصرف دارونما، 3- تمرین مقاومتی با مصرف زنجبیل و -4 دارونما قرار گرفتند. آزمودنی های گروه 1 و 3 روزانه یک گرم کپسول زنجبیل (زینتوما) را به مدت 10 هفته دریافت کردند. آزمودنی های دو گروه 2 و 3 هم یک پروتکل مقاومتی پیشرونده را که شامل 8 حرکت ورزش مقاومتی بود به مدت 10 هفته اجرا نمودند. قبل از شروع برنامه تمرینی و بعد از 10 هفته نمونه های خونی از ورید پیش آرنجی جمع آوری شد. غلظت مالون دی آلدئید به روش اسپکتوفتومتری و تست اسید تیوباربیتیوریک و مقاومت به انسولین با روش HOMA محاسبه شد.نتایج: بعد از 10 هفته از مداخلات، کاهش معنی داری در غلظت مالون دی آلدیئد در تمامی گروه ها به جزء گروه دارونما مشاهده شد (p<0.05).  . به علاوه، شاخص مقاومت به انسولین در دو گروه تمرینات مقاومتی با دارونما و تمرینات مقاومتی با زنجبیل کاهش معنی دار یافت (p<0.05). در حالی که این شاخص در دو گروه دارونما و زنجبیل بدون تغییر باقی ماند (p<0.05).نتیجه گیری: بر اساس نتایج به دست آمده پیشنهاد می شود مصرف طولانی مدت زنجبیل و تمرینات مقاومتی می تواند شیوه درمانی موثری برای تغییرات مطلوب در پراکسیداسیون لیپیدی و مقاومت به انسولین در مردان چاق باشد.

مقدمه: با توجه به نگرانی های عمومی درخصوص عوارض نگهدارنده های شیمیایی، تمایل به مصرف محصولاتی است که فاقد نگهدارنده هستند و یا در آنها از نگهدارنده های طبیعی مثل اسانس ها و عصاره های گیاهی استفاده شده است.هدف: در این مطالعه اثر ضدباکتریایی عصاره آبی، اتانولی و متانولی گلبرگ زعفران بر باکتری های استافیلوکوکوس اورئوس، سالمونلا تیفی موریوم، ای کولای O157:H7، لیستریا مونوسایتوژنز و باسیلوس سرئوس مورد بررسی قرارگرفت.روش بررسی: در آزمایش غربالگری حساسیت باکتری های مورد مطالعه به روش انتشار دیسک بررسی شد. حداقل غلظت بازدارنده (MIC) به روش آگار دایلوشن و براث میکرودایلوشن مورد مطالعه قرار گرفت.نتایج: در روش انتشار دیسک سالمونلاتیفی موریوم حساس ترین باکتری و استافیلوکوکوس اورئوس و ای کولای مقاوم ترین باکتری تعیین شد. حداقل غلظت بازدارنده هر سه عصاره مورد مطالعه در مورد تمام باکتری های تحت آزمایش در روش آگار دایلوشن 40 میلی گرم در میلی لیتر محاسبه شد. بر اساس نتایج به دست آمده میزان MIC عصاره های آبی و متانولی در روش میکرودایلوشن برای تمام باکتری های فوق 40 میلی گرم در میلی لیتر محاسبه شد، در حالی که MIC عصاره اتانولی در مورد استافیلوکوکوس اورئوس، باسیلوس سرئوس و لیستریا مونوسایتوژن 40 میلی گرم در میلی لیتر و برای باکتری های سالمونلاتیفی موریوم و ای کولای O157:H7 بیشتر از 40 میلی گرم در میلی لیتر محاسبه شد.نتیجه گیری: مطالعه حاضر نشان داد که عصاره های گلبرگ زعفران می تواند به عنوان نگهدارنده طبیعی بر ضد باکتری های فوق مورد استفاده قرار گیرد و استفاده از این عصاره ها را در مواد غذایی پیشنهاد می نماید.