مقدمه و اهدافمطالعات نوروفیزیولوژیک اشاره بر این دارد که دیسلکسیا نتیجه اختلال در قسمت مگنوسلولار سیستم بینایی است. بیشتر شواهدی که اثبات کننده این نظریه است در نتیجه مطالعات حساسیت کنتراست بدست آمده است. در مطالعه حاضر حساسیت کنتراست کودکان دیسلکسیک وهمتایان غیر دیسلکسیک مقایسه شدند.مواد وروش هاآستانه کنتراست 67 نفرکه شامل 26 دانش آموز دیسلکسیک (میانگین سنی 8.76±1.33) و 41 دانش آموز غیر دیسلکسیک (میانگین سنی 9.07±1.40) بود، با استفاده از تست حساسیت کنتراست (FrACT) Freiburg acuity and contrast test نسخه 3.7 در فرکانس فضاییcpd 5 در هردو چشم اندازه گیری شد. به منظور تجزیه و تحلیل اطلاعات نیز از آزمون های آماری t-test و Mann-whitney استفاده شد.یافته هامیانگینآستانه کنتراست چشم راست در گروه دیسلکسیک (0.62±0.12) و گروه کنترل (0.68±0.15) اندازه گیری شد. تفاوت معنی داری بین میانگین حساسیت کنتراست در چشم راست هردوگروه مشاهده نشد (0.279= Pvalue). میانگین آستانه کنتراست چشم چپ در گروه دیسلکسیک (0.61±0.16) و گروه کنترل (0.67±0.15) اندازه گیری شد. در چشم چپ نیز در هر دو گروه از لحاظ آماری اختلاف معنی داری دیده نشد. (0.124= Pvalue).نتیجه گیریبر طبق پژوهش حاضر اختلالا ت خواندن در افراد دیسلکسیک مرتبط با کاهش حساسیت کنتراست نمی باشد. این مطالعه فرضیه نقص سیستم مگنوسلولار بینایی در دیسلکسیا راتایید نمی کند.

لطفا برای مشاهده چکیده به متن کامل (PDF) مراجعه فرمایید.

مقدمه و اهداف: دیسلکسیا یا اختلال در خواندن مانع بزرگی بر سر راه کسب مهارت خواندن و نوشتن در کودکان است. در زمینه اتیولوژی این اختلال همچنان توافق کلی وجود ندارد، برخی نقص در مهارت های آگاهی واجی و برخی مشکلات پردازش بینایی را مطرح می کنند. همچنین با استفاده از ابزارهای ارزیابی ساختاری و عمکردی مغز تفاوت هایی در مغز این کودکان با کودکان نرمال به ثبت رسیده است که از جمله آن پاسخ های برانگیخته شنیداری و ثبت موج ناهمخوانی منفی است. این موج با تغییرات در محرک شنیداری برانگیخته می شود که از روی پوست سر در نواحی خاصی قابل ثبت است. در مقاله حاضر مروری تلاش بر این است تا با نگاهی به مطالعات موج ناهمخوانی منفی در کودکان دیسلکسیک به تفاوت های احتمالی پردازش شنیداری این کودکان با کودکان طبیعی پرداخته شود.مواد و روش ها: در مقاله مروری حاضر به بررسی یافته های مقالات چاپ شده در پایگاه های اطلاعاتی Science Direct،Scopus، Willey on line library، Ovid،google scholar، PubMed فاصله سال های 1998 تا 2015 در زمینه تغییرات موج ناهمخوانی منفی در مغز مبتلایان به دیسلکسی پرداخته شده است. با در نظر گرفتن معیارهای ورود و خروج تعداد 6 مقاله به همراه سایر یافته های علمی کمک کننده به درک موضوع در قالب مقدمه، یافته ها، بحث و نتیجه گیری ارائه شده است.نتیجه گیری: در مکان معمول بروز موج ناهمخوانی منفی در بین کودکان عادی و دیسلکسیک تفاوتی وجود ندارد، اما در بازه های زمانی پیش رس تر از موج ناهمخوانی منفی و پس رس تر که مرتبط با تشخیص تفاوت ها در سطوح بالاتر و نیز حافظه کاری می باشد، تفاوت ها بارزتر است. ثبت های نیمکره ای نشان می دهد که پاسخ های مغزی افراد مبتلا به دیسلکسیا از برتری طرفی کمتری نسبت به افراد نرمال برخوردار است.

مقدمه و اهداف: هدف از پژوهش حاضر شناسایی دقیق و زودهنگام کودکان پیش دبستانی مستعد دیسلکسیا از طریق طراحی سیستم هوشمند کمک تشخیصی بود. مواد و روش ها: پژوهش حاضر از نظر هدف از نوع مطالعات تحقیق و توسعه ای و از نظر شیوه جمع آوری داده، توصیفی، پیمایشی از نوع ارزیابی و تشخیص بود. ابزاری که جهت ارزیابی و استخراج اطلاعات در پژوهش حاضر مورد استفاده قرار گرفت برنامه عصبی-شناختی طراحی شده توسط دلاوریان و همکاران بود که کارایی، دقت، روایی و اعتبار آن در بسیاری از مطالعات پیشین اذعان و به اثبات رسیده است. نمونه ها به روش تصادفی چند مرحله ای خوشه ایانتخاب شدند و عملکرد هر یک از آنها به مدت دو سال، تا زمان تشخیص قطعی، در فایل های اکسل جداگانه ذخیره شد و پس از دو سال جهت طراحی سامانه حمایتگر تصمیم بالینی مورد استفاده قرار گرفت. دو نوع شبکه عصبی مصنوعی چند لایه پرسپترون و تابع پایه شعاعی در طراحی سامانه، استفاده و از نظر دقت و حساسیت مقایسه شدند. یافته ها: میانگین دقت سامانه های طراحی شده توسط شبکه عصبی چند لایه پرسپترون، 40/94% و حساسیت و اختصاصی بودن شبکه در تشخیص کودکان پیش دبستانی مستعد دیسلکسیا به ترتیب، 27/90% و 28/95 % حاصل گردید. نتیجه گیری: با توجه به اعتبار و روایی بالای برنامه عصبی-شناختی و دقت و حساسیت بالای سامانه حمایتگر تصمیم طراحی شده، می توان با اطمینان بالا از این سامانه هوشمند جهت تشخیص زودهنگام کودکان مستعد دیسلکسیا، پیش از ورود به دبستان استفاده نمود.

مقدمه و اهداف: اختلال خواندن یا دیسلکسیا شناخته شده ترین اختلال یادگیری خاص با منشا عصب زیست شناختی است. این اختلال، به مشکل در یادگیری خواندن علیرغم هوش بهنجار و فراهم بودن محیط آموزشی مناسب در خانه و مدرسه باز می گردد. شناسایی دیرهنگام اختلال یادگیری و مداخله بهنگام آن، آینده فرد را تحت تاثیر قرار می دهد. هدف پژوهش حاضر نیز طراحی برنامه عصبی-شناختی جهت اندازه گیری و بررسی حافظه فعال کودکان پیش دبستانی جهت غربالگری و تشخیص زودهنگام کودکان با عملکرد متفاوت متفاوت می باشد. مواد و روش ها: برنامه عصبی شناختی طراحی شده با تکیه بر نظریه های عصبی-شناختی، بویژه نظریه پردازش اطلاعات، و توسط نرم افزار سی شاپ طراحی گردید. برای تعیین خروجی برنامه و به زبانی دیگر هوشمندسازی برنامه، به داده ها و کارکرد نمونه هایی با تشخیص قطعی دیسلکسیا و یا بدون اختلال، نیاز بود. بدین منظور، 256 کودک بصبوت تصادفی خوشه ای انتخاب و عملکرد آنها در انجام برنامه ثبت و ذخیره گردید. این کودکان به مدت دو سال پیگیری شدند. در انتهای دوم دبستان از داده های 237 نفر از همان نمونه اولیه که تشخیص آنها قطعی شده بود، برای خروجی و هوشمندسازی برنامه استفاده شد. یافته ها: یافته ها نشان داد که برنامه عصبی-شناختی رایانه-محور طراحی شده، دارای روایی قابل قبول از نظر متخصصان بوده و پایایی برنامه نیز در سطح معناداری 0.05 برای حافظه دیداری 0.87 و حافظه شنیداری 0.91 به دست آمد. اعتبار برنامه نیزبه ترتیب، 0.67 و 0.78 برای حافظه فعال دیداری و شنیداری حاصل گردید که در سطح 0.001 معنادار بود. نتیجه گیری: برنامه عصبی-شناختی طراحی شده، ابزاری معتبر برای اندازه گیری و بررسی حافظه فعال است. این برنامه قادر است به عنوان یک ابزار غربالگری برای تشخیص زودهنگام کودکان مستعد دیسلکسیا بکار گرفته شود.

مقدمه: نارساخوانی (دیسلکسیا) عبارت است از حالتی که در آن پیشرفت خواندن، پایین تر از حدی است که می توان برحسب سن، آموزش و هوش کودک از وی انتظار داشت. این اختلال به میزان زیادی مانع موفقیت تحصیلی یا فعالیت های روزانه مستلزم خواندن می شود. یکی از مهمترین عواملی که با نارساخوانی در ارتباط است آگاهی واج شناختی است که می تواند بر دقت و روانی خواندن تاثیرگذار باشد.هدف: پژوهش حاضر به منظور تعیین اثر بخشی برنامه آگاهی واج شناختی بر دقت دانش آموزان نارساخوان انجام شد.روش بررسی: در این مطالعه کارآزمایی بالینی، از دانش آموزان نارساخوان در مراکز اختلالات یادگیری شهر اصفهان، 30 نفر به روش تصادفی انتخاب شدند و در دو گروه آزمایش و کنترل (هر گروه 15 نفر) قرار گرفتند. و تمامی آنها به پرسشنامه اختلال خواندن نیلی پور و شیرازی قبل و بعد از جلسات آموزشی پاسخ دادند. پسران گروه آزمایش در 10 جلسه آموزشی برنامه آگاهی واج شناختی (هر هفته دو جلسه و هر جلسه 60 دقیقه) شرکت کردند اما گروه کنترل مداخله ای دریافت نکردند.یافته ها: نتایج تحلیل کواریانس نشان داد که برنامه آگاهی واج شناختی به طور معنادار موجب افزایش دقت خواندن در گروه آزمایش در مقایسه با گروه کنترل حتی بعد از دو ماه شده است.نتیجه گیری: به نظر می رسد کاربرد مداخله آگاهی واج شناختی می تواند همراه با برنامه های آموزشی و توانبخشی در دانش آموزان نارساخوان منجر به تغییر در دقت خواندن آنها شود.