مقدمه: آنزیم پاراکسوناز1، یک آنزیم کلیدی در برابر اکسیداسیونLow Density Lipoprotein (LDL) است. افزایش فعالیت این آنزیم می تواند تا حد بالایی از بروز آترواسکلروزیس و تصلب شرایین مخصوصاً در افراد هایپرلیپید جلوگیری کند. این مطالعه، تأثیر عصاره هیدروالکلی انجیر را بر فعالیت و میزان بیان ژن آنزیم پاراکسوناز1 بررسی نموده و با استفاده از مطالعات شبیه سازی شده تأثیر مهمترین ترکیبات مؤثره انجیر را بر عملکرد این آنزیم مورد بررسی قرار داده است. مواد و روش ها: 4 گروه ده تایی موش صحرایی نر شامل گروه شاهد و گروه های هیپر لیپید با غلظت های 400 و 800 mg/kg عصاره هیدروالکلی انجیر برای 90 روز تیمار شدند. پروفایل لیپیدی سرم اندازه گیری و میزان بیان ژن آنزیم پاراکسوناز1 از بافت کبد و همچنین میزان فعالیت آریل استرازی آنزیم پاراکسوناز1 در سرم حیوانات مورد بررسی قرار گرفت. مطالعات شبیه سازی و دینامیک مولکولی مهمترین ترکیبات مؤثره انجیر شامل اسیدگالیک و روتین با استفاده از نرم افزارهای AutoDock v.4.2 و Gromacs 2018 انجام شد. نتایج: عصاره هیدروالکلی انجیر، پروفایل لیپیدی رت های هایپرلیپید را کاهش (001/0P<) و میزان بیان ژن و همچنین فعالیت آنزیم پاراکسوناز1 را افزایش (05/0P<) داد. بر اساس نتایج مطالعات دینامیک مولکولی، دو ترکیب روتین و گالیک اسید با تمایل بالای اتصال به آنزیم پاراکسوناز1 باعث افزایش در شعاع چرخشی آنزیم شده و احتمال فعال شدن آنزیم را افزایش می دهند. نتیجه گیری: عصاره هیدروالکلی انجیر نه تنها موجب کاهش پروفایل لیپیدی می شود بلکه با فعال کردن آنزیم پاراکسوناز1 می تواند از بروز آترواسکلروزیس و تصلب شرایین تا حد بالایی جلوگیری کند.

پیش زمینه و هدف: بیماری پارکینسون یک بیماری عصبی است و بعد از آلزایمر دومین بیماری تحلیل برنده ی عصبی محسوب می شود. آنزیم پاراکسوناز 1 یک آنزیم آنتی اکسیدان با دو فعالیت پاراکسونازی و آریل استرازی هست که تغییر فعالیت و غلظت این آنزیم می تواند در ایجاد بیماری پارکینسون نقش داشته باشد. آنزیم های N-استیل ترانسفراز نقش مهمی را در سم زدایی ارگانوفسفات ها بر عهده دارند که در بین آن ها آنزیم N-استیل ترانسفراز 2 نقش مهمی دارد. هدف از این مطالعه بررسی نسبت فعالیت پاراکسونازی به آریل استرازی آنزیم پاراکسوناز و فراوانی تغییرات نوکلیوتید آنزیم N-استیل ترانسفراز 2 در بیماران مبتلا به پارکینسون می باشد. مواد و روش ها: در این مطالعه مورد-شاهدی درمجموع 80 مورد (40 بیمار مبتلا به پارکینسون و 40 نمونه کنترل) مطالعه شدند. تغییرات نوکلیوتید N-استیل ترانسفراز 2 با روش PCR-RFLP با استفاده از آنزیم های محدودالاثر مربوطه بررسی شدند. سطح سرمی پاراکسوناز 1 با استفاده از روش الیزا و فعالیت آنزیم پاراکسوناز 1 با اسپکتروفتومتری تعیین شد. یافته ها: نسبت فعالیت پاراکسونازی به آریل استرازی بین دو گروه تفاوت معنی داری نشان نداد (0. 05 0. 05). نتیجه گیری: نتایج این مطالعه نشان داد که ممکن است از بین سه تغییر نوکلیوتید آنزیم N-استیل ترانسفراز 2، تغییرات نوکلیوتید m1 و همچنین کاهش سطح سرمی و فعالیت پاراکسوناز 1 می تواند در پاتوژنز و ایجاد بیماری پارکینسون نقش داشته باشند.

زمینه و هدف: گیاه خرفه یکی از غنی ترین منابع گیاهی دارای اسیدهای چرب امگا 3 می باشد و مواد آنتی اکسیدان و عناصر معدنی متعدد در بخش های مختلف این گیاه وجود دارد. این مطالعه با هدف بررسی تاثیر گیاه خرفه بر سطح لیپوپروتئین ها به ویژه لیپوپروتئین های با دانسیته پایین اکسیده (OxLDL) و فعالیت آنزیم پاراکسوناز1 و مقایسه آن با اثر لواستاتین انجام شد. روش بررسی: در این مطالعه کارآزمایی بالینی از بین بیماران مراجعه کننده به پزشک متخصص داخلی کلینیک تخصصی بیمارستان آیت اله کاشانی شهرکرد، 93 بیمار که دارای LDL بیشتر از 100mg/dl بودند به روش در دسترس انتخاب و به دو گروه دریافت کننده روزانه 50 تا 60 گرم خرفه خام و گروه دریافت کننده روزانه 20mg/day لواستاتین تقسیم شدند. در شروع مطالعه و 45 روز پس از مصرف خرفه و لواستاتین از همه افراد دو گروه 5 میلی لیتر خون به صورت ناشتا گرفته و بر روی نمونه ها آزمایشات مربوط با روشهای استاندارد انجام شده و نتایج بدست آمده از طریق آزمون های آماری t و t زوجی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته ها: مصرف خرفه و لواستاتین باعث کاهش در کلسترول تام،LDL-C  و OxLDL شد (P<0.05). نمای توده بدنی و تری گلیسرید در گروه خرفه کاهش و آنزیم پاراکسوناز 1 (PON1)، آپولیپوپروتئین (Apo A1) A و لیپوپروتئین های با دانسیته بالا (HDL-C) افزایش نشان داد (P<0.05).نتیجه گیری: بر اساس نتایج بدست آمده خرفه با افزایش HDL-C، فعالیت پاراکسوناز 1 و ApoA1 و همچنین با کاهش کلسترول تام، LDL-C،OxLDL  و بخصوص تری گلیسرید می تواند در کاهش عوامل خطر بیماری های قلبی عروقی نقش داشته باشد.

مقدمه: گونه های آویشن مقادیر قابل توجهی از ترکیبات فنلی و فلاونوییدی دارند و فعالیت های آنتی اکسیدانی قوی را نشان می دهند. پاراکسوناز 1 به عنوان آنزیم آنتی اکسیدان عمل می کند و لیپوپروتیین ها با چگالی پایین را در برابر اکسیداسیون محافظت می کند. هدف از این مطالعه ارزیابی ظرفیت آنتی اکسیدانی عصاره ی هیدروالکی آویشن و تاثیر آن بر فعالیت آنزیم پاراکسوناز1 سرمی افراد سالم و دیابتی است. روش ها: فعالیت آنتی اکسیدانی و شناسایی گروه های عاملی ترکیبات موجود در عصاره ی هیدروالکلی گیاه به ترتیب با استفاده از آزمون های مهار رادیکال آزاد DPPH و آنالیز طیف سنجی FTIR تعیین شد. فعالیت آنزیم پاراکسوناز1 در 40 فرد سالم و دیابتی با اندازه گیری میزان هیدرولیز سوبسترای پاراوکسون به P نیتروفنل و جذب در 405 نانومتر انجام شد. نتایج با آزمون های دانکن و t مستقل مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته ها: مقدار IC50 (غلظت مهار رادیکال های آزاد DPPH) برابر با 5/477 میکرو گرم بر میلی لیتر به دست آمد. بررسی طیف FTIR وجود مولکول های زیستی حاوی گروه هیدروکسیل و حلقه ی آروماتیک را در عصاره ی هیدروالکلی گیاه نشان داد. فعالیت آنزیم پاراکسوناز سرمی افراد سالم و دیابتی که به مدت 15 دقیقه در معرض عصاره با غلظت mg/mL 1 قرار گرفتند، به ترتیب 57/3 ± 95/49 و 25/3 ± 05/51 درصد افزایش یافت. نتیجه گیری: گرچه تفاوت معنی داری بین فعالیت آنزیم سرمی افراد سالم و دیابتی در حضور و بدون حضور عصاره وجود نداشت، اما میزان فعال سازی آنزیم تحت تاثیر عصاره در افراد سالم و بیمار تفاوت معنی داری نداشت. عصاره ی گیاه، فعالیت آنزیم پاراکسوناز را احتمالا به دلیل داشتن خاصیت آنتی اکسیدانی و حضور ترکیبات فنلی افزایش می دهد.