زمینه و هدف: آنتی بیوگرام شانه ای روشی سریع و قابل اطمینان برای تعیین حساسیت ضد میکروبی میکروارگانیسم های مختلف در برابر یک آنتی بیوتیک خاص بوده که در کاهش هزینه ها فوق العاده موثر است. هدف از این تحقیق طراحی پلیتی است که نه تنها به راحتی و در کمترین زمان محل دقیق شانه گذاری در پلیت ها را تعیین نماید بلکه بعد از انجام آزمایش بدون استفاده از خط کش هاله های عدم رشد هر دوز دارو را به راحتی و با دقت بالا مشخص نماید.روش بررسی: ابتدا داده های CLSI در باره محدوده حداکثر اندازه هاله های عدم رشد تشکیل شده با آنتی بیوتیک ها و میکروارگانیسم های مختلف به صورت آماری مورد بررسی قرار گرفت و تعیین شد که بیشترین (99.7%) هاله های عدم رشد در محدوده 42 میلی متر تشکیل می شوند. بر همین اساس عدد به دست آمده (42 میلی متر) و سایز پلیت معمولی (100 میلیمتر) مورد استفاده برای تست های حساسیت سنجی، به نرم افزار سالید ورکس داده شد که با این نرم افزار بهترین محل نوار و شانه گذاری در پلیت ها تعیین گردید. سپس کارائی این روش برای تعیین (MIC) دو باکتری استافیلوکوکوس اورئوس و کلبسیلاپنمونیه مورد آزمون قرار گرفت.یافته ها: در این روش دو نوار شانه ای را بطور همزمان در یک پلیت قرار دادیم و در هیچ موردی تداخل هاله عدم رشد مشاهده نگردید. (MIC) آنتی بیوتیک های آمیکاسین 0.5، آموکسی سیلین 0.5، جنتامایسین 1 و نیتروفورانتوئین 10 میکروگرم/میلی لیتر برای استافیلوکوکوس اورئوس و (MIC) آنتی بیوتیک های نالیدیکسیک اسید 0.1، آمیکاسین 0.5، جنتامایسین 0.5، نیتروفورانتوئین 10 میکروگرم/میلی لیتر برای کلبسیلا پنمونیه بدست آمد.نتیجه گیری: با مقایسه نتایج به دست آمده از آزمایشهای انجام شده با نتایج ثبت شده در کاتالوگ شرکت سازنده شانه های آنتی بیوتیک که طبق داده های CLSI می باشند، این ادعا ثابت گشت که استفاده از این پلیت نوین از خطاهای احتمالی و تداخل های آنتی بیوتیکی کاسته و همچنین مدت زمان انجام تست و تست خوانی نیز کاهش می یابد.

زمینه و هدف: کاندیداها شامل گونه های متنوعی از مخمرها و مخمر مانندها هستند که برخی از آنها و از جمله کاندیدا آلبیکنس فلور طبیعی بدن انسان را تشکیل می دهند و به صورت فرصت طلب در انسان بیماری ایجاد می نمایند، ولی داروهایی که بر ضد آنها در بازار وجود دارد و به کار می رود از نظر تعداد محدود هستند، که این خود می تواند باعث ایجاد مقاومت در آنها گردد. هدف این بررسی ارزیابی اثرات ضدقارچی داروهای نیستاتین، کلوتریمازول و مایکونازول بر روی کاندیداهای جدا شده از بیماران بود. روش کار: بررسی حاضر مطالعه ای تجربی بود که در آن اثرات ضدقارچی داروهای نیستاتین، کلوتریمازول و مایکونازول بر روی کاندیداهای جدا شده از بیماران در 2 محیط جامد و مایع ارزیابی شد. در طی آزمایش های in vitro ، حداقل غلظت مهار کنندگی داروهای فوق بر روی 60 نمونه مخمری جمع آوری شده از بیماران که شامل 30 نمونه کاندیداآلبیکنس و 30 نمونه کاندیداهای غیرآلبیکنس بود، تعیین شد و گونه های استاندارد حساس و مقاوم کاندیدا مشخص گردید. یافته ها: نتایج به دست آمــده از ایــن مطالعــه نشــان می دهــد کــه از 3 داروی یاد شــده در بالا، گونه کاندیدا آلبیکنس از حساسیت بالاتــری نسبــت بــه کلوتریمازول و نیستاتین در مقایسه با مایکونازول برخوردار است (p<0.01).  در حالی که گونه هــای غیر آلبیکنس نسبت به هر 3 داروی فوق از حساسیــت بالایــــی برخوردارنــد و حتــی حساسیــت آنهــا بیش تــر از حساسیــت کاندیدا آلبیکنس نسبت به این داروها است (p<0.01). همچنین اختلاف معنی داری در میانگین (MINIMUM INHIBITORY CONCENTRATION)(MIC) به دست آمده از 2 روش فوق وجود ندارد. میانگین (MIC) نیستاتین، کلوتریمازول و مایکونازول برای کاندیدا آلبیکنس به ترتیب 2/2 میکروگرم در میلی لیتر، 6/2 میکروگرم در میلی لیتر و کمتر از 18 میکروگرم در میلی لیتر بود. همچنین نتایج برای گونه های غیر آلبیکنس به ترتیب برابر 81/0 میکروگرم در میلی لیتر، 56/0 میکروگرم در میلی لیتر و 2/1 میکروگرم در میلی لیتر بود. نتیجه گیری کلی: این امر نشان دهنده اهمیت تعیین گونه و انجام تست حساسیت به دارو قبل از شروع درمان است و در مجموع گونه های غیر آلبیکنس در مقایسه با آلبیکنس در برابر داروها از حساسیت بیش تری برخوردارند.

زمینه و هدف: پوسیدگی دندان از بیماری هایی است که شیوع بالا در جهان دارد. استفاده از مواد گیاهی برای پیشگیری و درمان این بیماری به دلایل مختلف از جمله افزایش مقاومت باکتری ها به آنتی بیوتیک ها، هزینه بالا و اثرات نامطلوب بعضی از مواد شیمیایی استفاده شده در دندانپزشکی مورد توجه قرار گرفته است. این مطالعه با هدف بررسی تعیین اثر ضد میکروبی عصاره الکلی فلفل دلمه ای قرمز، پوست و کلاهک بادمجان بر استرپتوکوک های پوسیدگی زا انجام گرفت.روش بررسی: در این مطالعه آزمایشگاهی، اثر ضد میکروبی عصاره اتانولی فلفل دلمه ای قرمز، پوست و کلاهک بادمجان بر روی مهم ترین استرپتوکوک های عامل پوسیدگی دندان شامل استرپتوکوکوس موتانس، استرپتوکوکوس سوبرینوس و استرپتوکوکوس سنگوئیس به روش میکروتیتر پلیت برای تعیین ((MIC)) MINIMUM INHIBITORY CONCENTRATION حداقل غلظت ممانعت از رشد) انجام گرفت. نتایج توسط آزمون واریانس یک طرفه در نرم افزار Prism 5 Graph Pad تجزیه و تحلیل شد (P<0.05).یافته ها: میزان (MIC) در مورد فلفل دلمه ای و پوست بادمجان برای استرپتوکوکوس موتانس (SD=0.052) 250mg/ml و برای استرپتوکوکوس سوبرینوس و استرپتوکوکوس سنگوئیس 125 mg/ml (SD=0.159) و در مورد کلاهک بادمجان برای استرپتوکوکوس موتانس و استرپتوکوکوس سوبرینوس 500 mg/ml (SD=0) و استرپتوکوکوس سنگوئیس 125 mg/ml (SD=0.159) به دست آمد.نتیجه گیری: این پژوهش نشان داد عصاره های گیاهی فلفل دلمه ای و پوست و کلاهک بادمجان اثرات ضد میکروبی مطلوبی بر روی هر سه سویه استرپتوکوک عامل پوسیدگی دندان دارند.

سابقه پژوهش: در سال های اخیر استفاده از ضدعفونی کننده ها برای غیرفعال سازی میکروارگانیسم ها در صنایع مختلف از جمله داروسازی و صنایع غذایی رو به افزایش است. استفاده از ضدعفونی کننده ها به عنوان گزینه های درمانی اولیه در برابر پاتوژن ها بر روی سطوح در مراکز بهداشتی از روش ﻫ, ﺎ, ی ﭘ, ﻴ, ﺸ, ﮕ, ﻴ, ﺮ, ی و ﻛ, ﻨ, ﺘ, ﺮ, ل ﻋ, ﻔ, ﻮ, ﻧ, ﺖ,است. روش تحقیق: در این مطالعه، (MIC) و MBC ضدعفونی کننده های باکتری B. cereus، S. cerevisiae، P. aeruginosa و S. epidermidis به روش (MIC)rodilutionاندازه گیری شد. اتانول، پرسیدین، کلرید بنزالکونیوم و دکونکس 50ff برای اثرات ضد میکروبی مورد بررسی قرار گرفتند. یافته ها: یافته ها نشان داد که سویه S. epidermidis کمترین میزان مقاومت به ضدعفونی کننده ها را داشت، در حالی که باکتری B. cereus مقاومت بالاتری از خود نشان داد. علاوه بر این، در مقایسه با سایر ضدعفونی کننده ها در غلظت های پایین تر، دکونکس 50ff قوی ترین ضدعفونی کننده ای بود که منجر به سرکوب رشد میکروبی شد. دکونکس 50ff دارای مقادیر 0. 101 (MIC)، 12. 939، 3. 235 و 1. 617 میلی گرم بر لیتر برای سویه های S. cerevisiae، B. cereus، P. aeruginosa و S. epidermidis بود. در حالی که مقادیر MBCبرای این سویه ها به ترتیب S. cerevisiae، B. cereus، P. aeruginosa و S. epidermidis به ترتیب 0. 404، 25. 879، 12. 939و 6. 470 میلی گرم بر لیتر بود. تجزیه و تحلیل ماکروسکوپی سطوح فولاد ضد زنگ و پلاستیکی که با غلظت های مشخص شده ضد عفونی کننده های اشاره شده برای مدت معین در تماس بودند، هیچ خوردگی را نشان نداد. نتیجه گیری: با توجه به اهمیت این سویه های میکروبی در عفونت های مرتبط با مراقبت های بهداشتی، استفاده از این ضدعفونی کننده های مؤثر در صنعت داروسازی توصیه می شود. متن کامل این مقاله به زبان انگلیسی می باشد. لطفا برای مشاهده متن کامل مقاله به بخش انگلیسی مراجعه فرمایید.لطفا برای مشاهده متن کامل این مقاله اینجا را کلیک کنید.

مقدمه: از جمله راه های حذف یا کاهش رشد میکروارگانیسم های بیماری زا یا عامل فساد و افزایش مدت زمان نگهداری مواد غذایی استفاده از نگهدارنده های مختلف می باشد.هدف: تعیین میزان حداقل غلظت بازدارندگی ((MIC)) لیزوزیم و اسانس آویشن شیرازی روی لیستریا مونوسیتوژنز می باشد.روش بررسی: در این مطالعه برای تعیین (MIC) از غلظت های مختلف اسانس آویشن شیرازی و لیزوزیم به صورت تنها و توام با هم در محیط آبگوشت قلب و مغز (BHI broth) به روش ماکرودایلوشن و میکرودایلوشن استفاده شد. همچنین اثر غلظت های تحت بازدارنده این ترکیبات بر منحنی رشد این باکتری نیز بررسی شد.نتایج: بر اساس نتایج به دست آمده، میزان (MIC) اسانس آویشن شیرازی به تنهایی در دو روش، ماکرودایلوشن و میکرودایلوشن 0.04 درصد به دست آمد، در حالی که در لیزوزیم به تنهایی در غلظت 1000 میکرو گرم در میلی لیتر نتوانست مانع رشد باکتری لیستریامونوسایتوژنز شود. در حالت توام در دو روش میزان 0.02 درصد اسانس و 250 میکروگرم بر میلی لیتر لیزوزیم به عنوان کمترین غلظت بازدارنده محاسبه شد. به علاوه اثر ترکیبی غلظت های تحت بازدارنده اسانس مورد مطالعه همراه لیزوزیم نشان داد که لیزوزیم به تنهایی و به صورت توام با اسانس آویشن شیرازی باعث افزایش فاز تاخیری و کاهش سرعت رشد باکتری مورد مطالعه شد.نتیجه گیری: اسانس آویشن شیرازی به همراه لیزوزیم می تواند به عنوان نگهدارنده طبیعی ضدباکتری لیستریا مونوسایتوژنز در مواد غذایی استفاده شود که استفاده از لیزوزیم می تواند میزان موردنیاز آویشن شیرازی را کاهش دهد.