زمینه و هدف: هنگام رسیدگی به تصادف جاده ای و بازسازی صحنه، یکی از فاکتورهای اصلی، سرعت وسیله نقلیه در زمان وقوع حادثه است. اندازه سرعت روابط علت و معلولی را تعیین می کند که باعث تصادف می شود. در گذشته سرعت وسایل نقلیه در زمان برخورد یا قبل از برخورد براساس اثر خط ترمز به جای مانده، قطعات شیشه پرتاب شده، تغییر شکل وسایل نقلیه و ثبت اظهارات شاهدان عینی تعیین می شد. در یک دهه گذشته سیستم ترمز خودروها پیشرفت قابل توجهی داشته و به سیستم ضد قفل (ABS) مجهز شده اند. با این اوصاف بسیاری از روش های مذکور قادر به حل مسئله تعیین سرعت نیستند و نیاز به ارائه روش های جدید محاسبه سرعت ضروری به نظر می رسد. بنابراین در این مقاله از یک شیوه جدید مبتنی بر دینامیک کمربند ایمنی برای محاسبه سرعت استفاده شده است.روش: این پژوهش از نظر نوع، کاربردی و با استفاده از دینامیک بار حرکت کمربند ایمنی که به عنوان وسیله ای برای محدودکردن حرکت افراد در داخل خودرو در هنگام کاهش سرعت ناگهانی استفاده می شود، انجام شده است. برای محاسبه سرعت لحظه برخورد خودرو از تغییر شکل کمربند و حرکت متناظر فرد استفاده شده است.یافته ها:  یافته های تحقیق نشان داد که استفاده از کمربند ایمنی، محدوده سرعت یک حرکت ایمن را به میزان قابل توجهی افزایش می دهد، هم چنین احتمال مرگ و سایر انواع صدمات را در مقایسه با رانندگان و مسافرانی که از کمربند ایمنی استفاده نمی کنند، کاهش می دهد. علاوه بر این، با افزایش وزن راننده، وقتی که کمربند ایمنی در لحظه برخورد با مانع ثابت پاره می شود،  سرعت کاهش می یابد.نتایج: روش پیشنهادی برای حل مسئله تعیین سرعت وسیله نقلیه در وضعیت ترافیک جاده، به دادگاه، قضات، نهادهای تحقیق و بازپرسان اجازه می دهد تا سازوکارهای تصادف رانندگی را درک کنند و ارزیابی صحیحی از اقدام های همه افراد دخیل در تصادف داشته باشند.

در این مقاله مکانیزمی برای تبدیل ساختاری دوطرفه نمودار کلاس UML و توصیفات object-Z پیشنهاد می گردد. در مکانیزم پیشنهادی برای تبدیل المان های مدل سازی نمودار کلاس و توصیفات object-Z به یکدیگر، قواعد ساخت یافته ای تعریف شده است. تبدیل نمودار کلاس به عنوان یکی از پرکاربردترین نمودارهای زبان بصری UML و توصیف زبان صوری object-Z به یکدیگر، بستر مناسبی را برای بهره مندی توامان از مزایای منحصر به فرد روش های مدل سازی صوری و بصری فراهم می نماید. به منظور امکان سنجی مکانیزم پیشنهادی، یک مطالعه موردی بر روی سیستم آسانسور چندکابینه ارائه می گردد. نتایج مطالعه مذکور حاکی از امکان پذیر بودن مکانیزم پیشنهادی است.

زمینه و هدف: (FDE) fixed drug eruption یکی از انواع بثورات دارویی است که سبب ابتلای پوست یا مخاط می شود و پس از مصرف مجدد دارو در همان محل (محل های) قبلی عود می کند. این مطالعه با هدف تعیین ویژگی های بالینی و عوامل ایجاد کننده FDE صورت گرفت.روش اجرا: این مطالعه توصیفی case-series روی یک صد بیمار مبتلا به FDE صورت گرفت که به درمانگاه سرپایی پوست بیمارستان حضرت رسول اکرم (ص) تهران در عرض مدت شش سال مراجعه کرده بودند. تشخیص اولیه FDE بر اساس یافته های بالینی انجام می شد که پس از بهبود کامل ضایعه اولیه با باقی ماندن پیگمانتاسیون قهوه ای رنگ در پوست همراه بود. برای تایید تشخیص، از تست تشخیصی challenge test به شکل مصرف خوراکی دوز واحد از داروی مورد نظر با مقدار کم استفاده شد که با ظهور مجدد ضایعه در مکان قبلی همراه بود.یافته ها: بیش ترین موارد ناشی از حساسیت به داروهای کوتریموکسازول و کدیین بود که 88% و 3% را شامل می شد. شایع ترین محل بروز FDE در بیماران مذکر، ناحیه گلنس آلت تناسلی و در بیماران مونث پوست تنه و قفسه سینه بود که به ترتیب در 57.7% افراد مذکر و 48.3% افراد مونث مورد مطالعه دیده شد. در یک مورد از بیماران، حساسیت به چند دارو به شکل حساسیت به کوتریموکسازول، کدئین و تتراسیکلین مشاهده شد که پس از بهبود ضایعه های اولیه مجددا با تجویز انفرادی هر کدام از سه دارو، ضایعه ها در همان محل اولیه بروز کردند. بسیاری از بیماران به طور هم زمان داروی استامینوفن هم مصرف می کردند ولی موردی از حساسیت به این دارو اثبات نشد.نتیجه گیری: کوتریموکسازول شایع ترین داروی عامل FDE است.

در این مقاله برخورد کشتی با یک سکوی نمونه حفاری واقع در منطقه گازی - نفتی پارس جنوبی بررسی شده است. سازه مورد تصادم و کشتی به طور همزمان مدل شده اند و اندرکنش دینامیکی شمع و خاک لحاظ شده است. کشتی به صورت جرم متمرکز متصل به یک فنر غیرخطی مدل شده است. یک فنر غیرخطی دیگر فرورفتگی در بدنه عضو مورد تصادم را مدل می کند. در حدفاصل کشتی و سازه مورد تصادم یعنی بین دو فنر غیرخطی، از المان تماس استفاده شده است، اثرات هیدرودینامیکی به صورت جرم افزوده لحاظ شده است. برخورد کشتی با پایه و نیز عضو بادبندی به ازاء سرعتهای مختلف برخورد بررسی شده است. اثر سخت شدگی کرنشی و غیرخطی هندسی نیز مورد توجه قرار گرفته است. ضمن آنکه مطابق تحلیل های انجام شده اثرات غیرخطی هندسه و مصالح بایستی در پدیده برخورد لحاظ شوند. باتوجه به تحلیل های انجام شده در این مطالعه نتیجه می شود که پاسخ سازه در پدیده برخورد به سرعت برخورد و محل برخورد بستگی دارد. از تحلیل های انجام شده نمودار بار ضربه برحسب زمان بدست آمده است که میتواند جهت بررسی رفتار دینامیکی اعضای لوله ای استفاده شود.

انحراف به چپ در مسیرهای دوطرفه، از شرایط حساسی است که می تواند سبب برخورد شدید خودروها از روبرو شود. بدلیل تلفات زیاد این تصادفات، ارائه ی سیستم های هوشمند هدایت خودرو در چنین شرایطی ضرورت دارد و مورد توجه نبوده است. مقاله ی حاضر، به طراحی مسیر ایمن و مانورپذیر عدم برخورد با خودروی منحرفی از مسیر روبرو می پردازد. رویکرد اصلی، استفاده از کنترل پیش بین با افق 2 ثانیه و مدل پیش بین خطی است که حول شرایط کاری، تطابق خوبی با رفتار غیرخطی دارد. برای پیش بینی حرکت خودروی مهاجم، رویکردی محافظه کارانه مدنظر است و حرکت تا افق 0/7 ثانیه، با شتاب جانبی بالایی در دو جهت مدل می شود. برای عدم برخورد خودروها، روش نوینی براساس فضاهای اشغالی آینده ی خودروی مهاجم ارائه شده، قیدهای اجتناب از برخورد بسادگی مدل سازی می شوند. هم چنین برای تشخیص جهت مناسب مانور اجتنابی، الگوریتمی نوآورانه ارائه شده که در تقابل دور و نزدیک خودروها، معیارهای مختلفی دارد. مجموعه ی نهایی، با کنترل فرمان پذیری مدل پیش بین، مسیر مرجع ایمن خودرو را با شتاب جانبی مقید تولید می کند. ارزیابی مجموعه ی نهایی با چهار شبیه سازی صورت می گیرد که تقابل دور و نزدیک و شرایط بحرانی انتخاب جهت را مدل می کنند. نتایج، واکنش مناسب الگوریتم را به تغییر جهت های ناگهانی و شدید خودروی مهاجم نشان می دهد.