تداخل سنجی لرزه ای فرآیندی است که در آن با استفاده از کراس کرولیشن تریس های ثبت شده در مکان های متفاوت روی سطح زمین اطلاعاتی از زیر زمین به دست می آید.تداخل سنجی نگرش ما را نسبت به بخشی از داده های لرزه ای که معمولا به عنوان نوفه دورریخته می شود، تغییر می دهد. برخی از این نوفه ها شامل امواج هدایت شده (امواج محبوس در بین لایه ها) و نوفه های محیطی (نوفه هایی که چشمه انرژی مشخصی ندارند و بر روی تمام داده ها تاثیر می گذارند) می باشند. در این مطالعه، کارآمدی ابزار تداخل سنجی در لرزه نگاری به کمک مثال هایی نشان داده شده است.

یکی از ابزارهای مناسب که در تفسیر ناپیوستگیهای ساختاری و رخساره های چینه شناسی درون مکعب داده های لرزه ای سه بعدی به مفسر کمک می کند، نشانگر لرزه ای همدوسی است. اندازه گیریهای همدوسی در سه بعد، تشابه ردلرزه به ردلرزه را بیان می کنند و بنابراین تغییرات قابل تفسیر را در این گونه موارد نشان می دهند. ردلرزه های مشابه با ضرایب همدوسی بالا به نقشه در می آیند، در حالی که بی هنجاریها مانند ناپیوستگیها، ضرایب همدوسی پایینی دارند. همدوسی لرزه ای معیار سنجش تغییرات جانبی در پاسخ لرزه ای که علل آن می تواند ساختار زمین شناسی، چینه شناسی، سنگ شناسی، تخلخل و وجود هیدروکربن باشد را نمایان می سازد. خروجی این نشانگر، مکعب همدوسی لرزه ای سه بعدی است که ناپیوستگیهای ساختاری و رخساره های چینه شناسی را با قدرت تفکیک بالاتری به تصویر می کشد. در این مقاله، کاربرد دو نشانگر لرزه ای همدوسی متداول بر مبنای همبستگی عرضی و ساختار ویژه در شناسایی گسلها روی داده های لرزه ای مصنوعی و واقعی نشان داده می شود.با بررسی نتایج به دست آمده در این روش، می توان مشاهده کرد که این روش برای مدلهای مصنوعی برای نسبت سیگنال به نوفه های پایین و برای داده واقعی پاسخ مناسبی می دهد. همچنین مقایسه روش همدوسی بر مبنای ساختار ویژه با روش همدوسی بر مبنای همبستگی عرضی نشان می دهد که قدرت تفکیک آن برای تشخیص گسلها بیشتر است.

متن کامل این مقاله به زبان انگلیسی می باشد. لطفا برای مشاهده متن کامل مقاله به بخش انگلیسی مراجعه فرمایید.لطفا برای مشاهده متن کامل این مقاله اینجا را کلیک کنید.

لطفا برای مشاهده چکیده به متن کامل (PDF) مراجعه فرمایید.

مقدمه: تعهد کارکنان به سازمان مولد دارایی نامشهود است که می تواند بر ارایه بهتر خدمات تاثیر به سزایی داشته باشد، از آن جایی که ارایه خدمات تنها با نیروی انسانی کارآمد امکان پذیر است، در این مطالعه به بررسی رابطه تناسب فرد-سازمان و تعهد سازمانی کارکنان در بیمارستان های دانشگاه علوم پزشکی تهران پرداخته شده است.روش بررسی: پژوهش حاضر به صورت تحلیلی و مقطعی در سال 1390 انجام گردیده است. جامعه پژوهش، کلیه کارکنان شاغل در مراکز آموزشی-درمانی عمومی بود. بیمارستان های فیروزگر، بهارلو، شریعتی و حضرت رسول اکرم به صورت تصادفی انتخاب شدند و حجم نمونه (150 نفر) به روش طبقه ای-نسبتی بین بیمارستان ها تخصیص داده شد. داده ها با استفاده از پرسش نامه تناسب فرد-سازمان Scrogines و تعهد سازمانی Myer و Allen جمع آوری گردیده است. روایی و پایایی پرسش نامه های مذکور مورد سنجش قرار گرفته است. تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS از طریق آزمون های همبستگیSpearman/Pearson ،Cronbach's alpha  و ICC: Intra CROSSCORRELATION صورت پذیرفته است.یافته ها: با عنایت به بررسی های صورت گرفته، سطح تناسب فرد- سازمان در بین کارکنان متوسط (میانگین: 4.48، انحراف معیار: 0.73) بوده است و در بین ابعاد تعهد سازمانی، تعهد هنجاری (4.68) بیش ترین میانگین (انحراف معیار: 0.78) و تعهد مستمر (4.42) کم ترین میانگین (انحراف معیار: 1.31) را به خود اختصاص داده اند. به طور کلی، میزان تعهد سازمانی بالایی در بین کارکنان وجود داشت. همچنین بین تناسب فرد-سازمان و تعهد عاطفی، تعهد مستمر، تعهد هنجاری و تعهد سازمانی در کل کارکنان ارتباط آماری معنی داری ملاحظه شده است.نتیجه گیری: با عنایت به اهمیت بهداشت و درمان و نقش مهمی که نیروی انسانی در ارایه خدمات و تحقق اهداف غایی بیمارستان ها به عهده دارد، بر ما است که با عنایت به اثبات رابطه تناسب فرد-سازمان و تعهد سازمانی، در تصمیمات و سیاست گذاری جذب، انتخاب و تعدیل نیروی انسانی به متناسب نمودن فرد و سازمان توجه بیشتری شود.

امروزه تداخل سنجی لرزه ای به عنوان روشی متداول برای تعیین تابع گرین تجربی بین دو گیرنده استفاده می شود، به طوری که یک ایستگاه به عنوان چشمه و ایستگاه دیگر به عنوان گیرنده به کار برده می شود. در این روش، توابع گرین با استفاده از همبسته سازی سیگنال های ثبت  شده در دو ایستگاه و سپس برانباشت آن ها حاصل می شود. در مواردی توابع همبسته شده و به تبع آن تابع گرین بین ایستگاهی، به دلایلی نظیر عدم پوشش متقارن چشمه های لرزه ای و توزیع غیریکنواخت انرژی در محیط، به درستی/ به طور صحیح تعیین نمی شود. در این موارد می توان از ماتریس توابع همبسته شده با مرتبه کمتر، با استفاده از روش جدایش مقدار تکینه، برای بهبود این ضعف ذاتی روش تداخل سنجی بهره جست. روش جداسازی مقدار تکینه، امکان جداسازی سیگنال های همدوس با فازهای ایستا را از سیگنال های غیرهمدوس با فازهای غیرایستا فراهم می کند. دراین مطالعه برای بررسی این امکان جداسازی در راستای بهبود تابع گرین بین ایستگاهی، از سه دسته داده مصنوعی استفاده شده است. این داده ها، شامل داده های ثبت شده حاصل از چشمه های داخل منطقه فرنل با انرژی یکسان، چشمه های خارج منطقه فرنل با انرژی یکسان و چشمه های داخل و خارج منطقه فرنل با انرژی متفاوت هستند. نتایج مطالعاتِ این سه دسته از چشمه ها، امکان تعیین صحیح تابع گرین تجربی را برای محیط همگن و همسانگرد با چشمه هایی در داخل منطقه فرنل (حتی با انرژی کمتر از چشمه های خارج منطقه فرنل) تایید می کند. همچنین نتیجه این مطالعه نشان می دهد که برای حالت هایی که صرفا دارای چشمه هایی خارج از منطقه فرنل هستند، امکان بازسازی صحیح توابع گرین بین ایستگاهی غیرممکن است.