نتایج پژوهش های متعددی موید کارایی ضعیف بورس اوراق بهادار تهران است. در چینن بازاری، سرمایه گذاران و استفاده کنندگان از اطلاعات برآنند که شرکت های برتر را از شرکت های غیر برتر تمیز دهند تا سرمایه گذاری مناسب تری به عمل آورند. یکی از سوالات اساسی این است که شرکتهای برتر کدامند و چگونه می توان آن های را تعیین نمود؟ در این تحقیق بررسی مقایسه ای میان دو روش معمول رتبه بندی شرکت ها بر اساس شاخص های برتری بورس اوراق بهادار تهران و نسبت های سودآوری حسابداری (شامل نسبت سود ناخالص، نسبت سود عملیاتی، نسبت سود خالص، نسبت بازده جمع دارایی ها و نسبت بازده حقوق صاحبان سهام که به نظر در شاخص های بورس نادیده گرفته شده اند) به عمل آمده است. این تحقیق بر اساس داده های پنجاه شرکت برتر طی سه سال 1381، 1382 و 1383 به اجرا درآمده و همبستگی میان نتایج این دو نوع رتبه بندی را مورد بررسی مقایسه ای قرار می دهد. نتایج آزمون تجربی نشان گر آن است  که همبستگی ضعیفی میان این دو گروه رتبه بندی به عمل آمده وجود دارد. این بدان معنی است که شرکت های برتر منتخب بورس لزوما دارای رتبه های بالاتر از حیث نسبت های سودآوری نمی باشند. بنابراین آن چه راکه نسبت های حسابداری برتر تلقی می کنند از حیث بورس برتر محسوب نمی شوند. به عبارتی دیگر، نسبت های سودآوری شرکت های بورس برای پیش بینی و تعیین شرکته های برتر از نظر بورس مناسب نمی باشند.

لطفا برای مشاهده چکیده به متن کامل (PDF) مراجعه فرمایید.

«در تئوری اقتصاد قضیه ای مهم تر از این وجود ندارد که تحت شرایط رقابتی نرخ بازده» سرمایه گذاری در تمامی صنایع بسمت برابری میل می کند.اگرچه این تصور (نظر) را می توان در اندازه گیری قابلیت سودآوری مانند بازده مجموع دارایی (ROA) بکار برد اما دلایل خوبی وجود دارد که باور کنیم اجزا تشکیل دهنده بازده مجموع دارایی ها که از طریق تجزیه و تحلیل دوپونت شناسایی شده اند به سطح گسترده (کلی) اقتصادی برنمی گردند. صنایع دارای ساختار عملیاتی ویژه ای می باشند که باعث می گردد که نسبتها بصورت دسته برای اعضای صنعت درآیند. وایت، سوندلر و فراید (1998) و همچنین نسیم و پن من (2001) نشان دادند که حاشیه سود و گردش مجموع دارایی ها دارای همبستگی قوی منفی هستند که دلالت بر این دارد که بیشتر صنایع به سطوح مشابه ای از (ROA) از طریق ترکیبات مختلف (PM) و (ATO) می رسند.تجزیه و تحلیل دوپونت بازده سرمایه گذاری مانند (ROA) را به دو مجموعه حاصل ضربی حاشیه سود (PM) و گردش مجموع دارایی ها (ATO) تقسیم می کند، این تجزیه و تحلیل مفید می باشد زیرا اجزا (ROA) هریک جنبه های مختلفی از عملیات شرکت را اندازه گیری می کنند، طرفداران این نوع تجزیه و تحلیل ادعا می کنند که اجزا (ROA) بینش بیشتری را در ارتباط با شرکت و عملیات آن ایجاد می کند و به پیش بینی کمک می کند.در این پژوهش بررسی شده است آیا بخش صنعت حاشیه سود و گردش مجموع دارایی ها و بازده مجموع دارایی ها و مقادیر تعدیل شده آنها (Abnormal) می توانند مقادیر این متغیرها را برای آینده پیش بینی کنند. نتایج حاصله نشان می دهد که تجزیه آنها به اجزا تعدیل شده و صنعت در پیش بینی مفید می باشد بعلاوه در این پژوهش مشخص گردید که حاشیه سود و نسبت گردش مجموع دارایی ها دارای همبستگی منفی می باشند. از رگرسیون ترکیبی برای پیش بینی (ATO), (PM), (ROA) و تعدیل شده آنها استفاده شده است، نتایج حاصله نشان می دهد که معادله رگرسیون برآورد شده معنی دار و مهم می باشد و اطلاعات مفیدی را برای تصمیم گیری فراهم می کند.

هدف اصلی تحقیق حاضر بررسی رابطه چرخه تبدیل وجه نقد با نسبت های سودآوری و بدهی در شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران می باشد. چرخه تبدیل وجه نقد یک ابزار سنجش عملکرد قدرتمند برای ارزیابی اینکه شرکت چگونه سرمایه در گردش خود را مدیریت کند، است. برای انجام این تحقیق با استفاده از نمونه گیری تصادفی تعداد 178 شرکت انتخاب شده است. با استفاده از تحلیل رگرسیون ترکیبی با اثرات ثابت و تصادفی فرضیه های تحقیق بررسی و مورد آزمون قرار گرفته است. نتایج نشان می دهد که چرخه تبدیل وجه نقد با نسبت حاشیه سود خالص رابطه معنادار دارد و با نسبت های بازده حقوق صاحبان سهام، بازده دارایی ها و نسبت های بدهی رابطه معنادار ندارند. همچنین نسبت جاری و سریع با بازده حقوق صاحبان سهام و نسبت حاشیه سود خالص رابطه معنادار وجود ندارد. نتایج حاکی از این است که نسبت چرخه تبدیل وجه نقد از نسبت های نقدینگی جاری و سریع برای ارزیابی سودآوری شرکت ها قوی تر میباشد و نسبت های نقدینگی چرخه تبدیل وجه نقد، نسبت جاری و نسبت سریع در ارزیابی شرکت ها در توانایی بازپرداخت بدهی ها نقشی ندارد هر چند که کند شدن روند پرداخت به فروشندگان می تواند به اعتبار و شهرت شرکت و در نهایت سوددهی آن آسیب بزند.

سودآوری بانک های تجاری، موضوعی بسیار مهم و پیچیده است که تحت تأثیر مدیریت سرمایه فکری و سرمایه مالی به عنوان عوامل حسابداری و شاخص های صنعت بانکداری و اقتصاد کلان به عنوان عوامل محیطی قرار دارد. هدف اصلی انجام این پژوهش، تعیین میزان اهمیت و رتبه بندی عوامل و شاخص های مؤثر بر سودآوری بانک های تجاری، در جهت کمک به تصمیمات اثربخش سیاست گذاران بانک مرکزی و مدیران بانک ها است. جامعه آماری موردبررسی شامل 17 بانک تجاری فعال در بورس اوراق بهادار تهران طی سال های 1394 الی 1399 است. برای دستیابی به هدف این پژوهش، از آزمون رتبه بندی فریدمن در نرم افزار SPSS استفاده شده است. نتایج پژوهش نشان می دهد، سرمایه مالی و سرمایه فکری به عنوان عوامل حسابداری، اهمیت بیشتری نسبت به شاخص های صنعت بانکداری و اقتصاد کلان به عنوان عوامل محیطی داشته اند و رتبه بندی شاخص ها نشان داده است، متغیرهای اندازه بانک، کارایی سرمایه انسانی، تمرکز مالکیت و کارایی مدیریت به ترتیب بیشترین اهمیت و متغیرهای کارایی سرمایه نوآوری، رقابت، تولید ناخالص داخلی و کارایی سرمایه ارتباطی به ترتیب کمترین اهمیت را در سودآوری بانک های تجاری داشته اند. بر اساس شواهد تجربی این پژوهش پیشنهاد می شود، مدیران بانک های تجاری ضمن تحلیل شرایط محیطی، به مدیریت منابع در اختیار خود توجه کافی داشته باشند. به ویژه افزایش در دارایی ها از طریق جذب سپرده و افزایش سرمایه و همچنین استفاده بهینه از سرمایه های انسانی نقش تعیین کننده ای در بهبود سودآوری دارند.

حسابرسی مالیات بر ارزش افزوده به عنوان بخش مرتبط با رسیدگی به پرونده های مالیاتی مودیان و مهمترین بخش در ارتباط با تحقق درآمد مالیاتی دولت در نظام مالیات بر ارزش افزوده امروزه با چالش هایی دست و پنجه نرم می کند که آن را از هدف نهایی یعنی دستیابی به کل درآمد مالیاتی بالقوه بازمی دارند؛ بنابراین این پژوهش با هدف شناسایی، بررسی چالش های حسابرسی مالیات بر ارزش افزوده سعی در برداشتن گامی جهت برداشتن این چالش ها و دستیابی به نظام مالیاتی کارآمدتر دارد. این پژوهش به بررسی عوامل مؤثر بر ریسک حسابرسی در سیستم مالیات بر ارزش افزوده و نقش نسبت های سودآوری مودیان مالیاتی در سیستم حسابرسی مالیاتی مبتنی بر ریسک می پردازد. در این پژوهش برای تعیین نمونه آماری، از روش حذف سیستماتیک استفاده شده است و درنهایت نمونه ای شامل 80 شرکت پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران مورد بررسی قرار گرفت. برای آزمون فرضیه های پژوهش، از تحلیل رگرسیون چندگانه غیرخطی به روش لاجیت استفاده شده است. نتایج این پژوهش نشان داد، از بین عوامل مؤثر مورد بررسی در پژوهش بر ریسک حسابرسی (رسیدگی) مالیاتی مؤدی ارتباط بین ارائه اظهارنامه مالیاتی و دوره رسیدگی معاملات مؤدی با ریسک حسابرسی معکوس است اما ارتباط بین حجم معاملات مؤدی با ریسک حسابرسی مستقیم است و همچنین نتایج بیانگر عدم وجود رابطه بین عضویت شرکت مؤدی در بورس و نسبت های سودآوری مودیان (بازده سرمایه در گردش، بازده سهام، سود هر سهم) با ریسک حسابرسی مؤدی می باشد.