مقدمه: ویروس پاپیلومای انسانی نوع 16 و 18 علت %70 سرطان های مهاجم سرویکس در سراسر دنیاست. کم و بیش در 50-70% زنان پس از عفونت اکتسابی HPV 16 و 18 پادتن تولید می شود. این پادتن ها دست کم به مدت 4-5 سال باقی می مانند.هدف: تعیین سطوح پادتن HPV 16 و 18 در سرم بیماران دچار سرطان سرویکس و نتایج پاپ اسمیر CIN I, II, III و ارتباط آن با ناهنجاری سرویکس در خانم های فعال جنسی که پیشینه ناهنجاری سرویکس نداشته اند.مواد و روش ها: در این مطالعه مورد- شاهدی، 70 بیمار مراجعه کننده به درمانگاه فوق تخصصی انکولوژی زنان مرکز آموزشی درمانی الزهرا (س) رشت در سال های 85 تا 90 بر پایه نتیجه آزمایش پاپ اسمیر و آسیب شناسی به 3 دسته تقسیم شدند. گروه نخست افراد دچار سرطان، با بیوپسی سرویکس، گروه دوم افرادی که نمونه پاپ اسمیر آنان CIN I, II, III بود و در واقع آسیب پیش بدخیم داشتند و گروه سوم افرادی بودند که نتیجه پاپ اسمیر آنان از دید بدخیمی یا ضایعات پیش بدخیم، طبیعی گزارش شده بود. از همه افراد گروه های بالا، 5cc نمونه ی خون از دست گرفته شد و با کیت الایزای HPV-16 و HPV-18، برای اندازه گیری میزان آنتی بادی ضد ویروس پاپیلومای انسانی پر خطر، ارزیابی شد. داده های دموگرافی دربردارنده سن، تاهل، مصرف سیگار، سابقه فامیلی بدخیمی، سن منارک، وضعیت و سن یائسگی، تعداد فرزندان، روش های پیشگیری از بارداری، تعداد زایمان ها، سابقه عفونت های آمیزشی و سابقه مصرف قرص های ضدبارداری به مدت بیش از یک سال بیماران ثبت شد.نتایج: بیماران که دربردارنده گروه دچار بدخیمی سرویکس و پاتولوژی پیش بدخیم بودند میانگین سنی 45.6±8.30 سال داشتند. میانگین سن در گروه سالم 37.51±10.23 بود. تفاوت میانگین میزان پادتن HPV18 بین سه گروه افراد سالم، دارای نتایج بیوپسی CIN I, II, III و بیماران دچار سرطان سرویکس از نظر آماری معنی دار بود (P=0.047). بین میانگین میزان پادتن HPV18 در دو گروه بیماران دچار سرطان سرویکس و با بیماران دارای نتایج بیوپسی CIN I,II,III تفاوت معنی دار آماری وجود نداشت اما تفاوت بین دو گروه افراد سالم و بیماران دچار سرطان سرویکس از نظر آماری معنی دار بود (P=0.034). میانگین میزان پادتن HPV16 در بیماران دارای نتایج بیوپسی CIN I, II, III و بیماران دچار سرطان سرویکس از نظر آماری معنی دار بود (P=0.046). تفاوت بین دو گروه افراد سالم با بیماران دارای نتایج بیوپسی CIN I,II,III در حد مرزی قرار داشت (P=0.043). همچنین، بین میانگین میزان پادتن HPV16 در دو گروه بیماران دچار سرطان سرویکس و با بیماران دارای نتایج بیوپسی CIN I, II, III تفاوت معنی دار آماری معنی داری وجود نداشت (P=0.467).نتیجه گیری: پادتن ضد HPV16 و کمتر HPV18 که بدنبال عفونت اکتسابی ایجاد شده اند باعث کاهش خطر سرطان و ناهنجاری های سرویکس می شوند.