مهندسی عمران مدرس
سال:1399 | دوره:20 | شماره:3 |تعداد مقالات:15

در سالیان اخیر استفاده از بتن محتوی الیاف بعنوان یک ماده ی ساختمانی مهم و با خواص مکانیکی مناسب جهت ساخت و ساز انواع سازه ها استفاده می شود. هدف اصلی در این تحقیق، طراحی بتن توانمند خودتراکم الیافی با استفاده از الگوریتم های فرا ابتکاری با پیاده سازی در نرم افزار متلب می باشد. برای بهینه سازی مبتنی بر راهکار های فرا ابتکاری، الگوریتم جستجوی کلاغ (CSA) و الگوریتم ژنتیک (GA) به عنوان راهکارپردازشی محاسباتی توسعه داده داده شده است. برای این منظور، 67 طرح اختلاط بتن خودتراکم الیافی شامل آب (2/137-195 کیلوگرم بر مترمکعب)، سیمان (5/325-520 کیلوگرم بر مترمکعب)، درشت دانه (722-920 کیلوگرم بر مترمکعب)، ریزدانه (9/804-960 کیلوگرم بر مترمکعب)، نانوسیلیس (0-6/49 کیلوگرم بر مترمکعب)، درصد حجمی الیاف (0-9/0 درصد)، پودرسنگ آهک (0-9/288 کیلوگرم بر مترمکعب) و فوق روان کننده (75/1-5/10 کیلوگرم بر مترمکعب) برای طراحی مخلوط بهینه مورد استفاده قرار گرفت. در این مطالعه برای فرموله شدن مسیله بهینه سازی، تابع هدف مقاومت فشاری بتن برپایه روش رگرسیون چندگانه خطی توسعه داده شد. همچنین قید های بررسی شده در این مطالعه نسبت مقادیر طرح اختلاط و حجم مطلق مقادیر طرح اختلاط برای طراحی مخلوطی با مقاومت بهینه و مقرون به صرفه به عنوان محدودیت های تکنولوژیکی از فاکتور های آزمایشگاهی تولید بتن مورد توجه قرار گرفته است. پیاده سازی الگوریتمیک روش های فرا ابتکاری در محدوده 30-7/88 مگاپاسکال تا رسیدن به مخلوط با مقادیر بهینه ادامه پیدا کرده و در نهایت 5 نمونه از مخلوط بهینه توسعه داده شده با استفاده از الگوریتم های CSA و GA جهت بررسی قابلیت و بهره وری الگوریتم ها گزارش گردید. نتایج ارایه شده در این مطالعه نشان داده است که عملکرد الگوریتم CSA با محدوده خطای میانگین 38/3-49/14 درصد در مقایسه با الگوریتم GA با محدوده خطای میانگین 95/7-52/15 نتایج قابل توجه در دقت و همگرایی جواب ها ارایه نموده است. از این رو می توان به این نتیجه رسید که الگوریتم های مورد استفاده به عنوان ابزار قابل اطمینان در حل مسایل بهینه سازی در مسایل مهندسی بویژه تکنولوژی بتن قابل توجه می باشد.

نیاز به تولید بیشتر محصولات کشاورزی در واحد سطح موجب افزایش استفاده از کودهای شیمیایی و سایر عوامل خطرزا برای محیط زیست شده است. از سوی دیگر استفاده از کودهای شیمیایی موجب تغییر ساختار و خصوصیات ژیوتکنیکی خاک می شود و این امر می تواند در افزایش آلودگی های سطحی و زیرزمینی موثر باشد. بر این اساس هدف این پژوهش مطالعه تغییرات نفوذپذیری و تغییرات ساختار و ریخت شناسی خاک های رسی در اندرکنش با کودهای شیمیایی است. در این راستا با انجام یکسری آزمایش های ژیوتکنیک زیست محیطی، فرایند اندرکنش نمونه رسی بنتونیت با کودهای شیمیایی فسفاته مورد مطالعه قرار گرفته است. بررسی تغییرات ضریب نفوذپذیری، رسوب، خصوصیات خمیری خاک، تغییرات pH محیط، نتایج ریزساختاری پراش اشعه ایکس (XRD) و تصاویر میکروسکوپ الکترونی پویشی (SEM) نشان می دهد که حضور کودهای فسفاته موجب تغییر ساختار خاک رسی شده است. بر اساس نتایج پژوهش حاضر نحوه قرارگیری ساختار و ابعاد صفحات رسی به شدت تحت تاثیر میزان کودهای فسفاته است. همچنین حضور کودهای فسفاته موجب کاهش شدت قله اصلی کانی رسی مونت موریلونیت و افزایش ضریب نفوذپذیری خاک می شود. . .

هدف از این پژوهش بررسی حذف رنگزای اسید اورانژ 7 از محلول آبی با استفاده از نانوکامپوزیت سه جزیی جدید بیوچار/ZnO/SnO2 بود. در این مطالعه تجربی تاثیر پارامترهای درصد وزنی ZnO، درصد وزنی SnO2، pH، غلظت رنگزا و غلظت نانوکامپوزیت به روش تک فاکتوریل بررسی و شرایط بهینه تعیین شد. بر اساس نتایج حاصل، بیشترین بازده حذف رنگزا برابر با 92/96% و در شرایط بهینه نسبت وزنی 20%(به کل نانوکامپوزیت) برای ZnO، نسبت وزنی 5% برای SnO2 (به کل نانوکامپوزیت)، 1/7pH=، غلظت رنگزا mg/L 250 و دوز نانوکامپوزیت برابر با g/L 5/0، درمدت 60 دقیقه بدست آمد. یکی از نکات قابل توجه برای نانوکامپوزیت ساخته شده قدرت بالای آن در حذف رنگزا در مدت زمان بسیار کم بود بطوریکه بعد از گذشت 2 دقیقه از شروع آزمایش رنگزا (حدود 86%) حذف شد و توانایی کاهش COD به میزان 27/77% و TOC به میزان 6/66% پس از 2 ساعت را داشت. هم چنین نانوکامپوزیت تا مرتبه چهارم استفاده شد که میزان کاهش بازده برای مرتبه های اول تا چهارم کمتر از 10% بدست آمد. بر اساس داده های آزمایشگاهی، سینتیک واکنش های انجام شده از مدل نمایی دوگانه تبعیت کرده و مدل ایزوترمی لانگمویر نیز بیشترین تطابق را با داده های مشاهده شده داشت. هم چنین بر اساس نتایج مطالعات ترمودینامیکی، جذب رنگزا بر روی سطح نانوکامپوزیت، از نوع فیزیکی بود.

با توجه به نقش حیاتی پل ها در شبکه حمل و نقل کشورها و همچنین تاثیر بسزای آن در اقتصاد و زندگی روزمره یک جامعه، حفظ خدمت دهی آن ها از اهمیت فوق العاده برخوردار است. از این رو ارایه روشی قابل اعتماد که بتوان بوسیله آن سلامت سازه ای پل ها را کنترل و آسیب های احتمالی را شناسایی نمود، ضروری می نماید. غالب روش هایی که در این زمینه ارایه شده است مبتنی بر مقایسه پاسخ سازه در حالت سالم و آسیب دیده می باشد و از آن جا که در عمل شرایط حالت سالم سازه در دست نیست این روش ها کاربرد عملی چندانی ندارند. در این پژوهش روشی که بدون نیاز به پاسخ سازه در حالت سالم قادر به شناسایی آسیب باشد مورد بررسی قرار گرفت. در این روش پاسخ جابه جایی دینامیکی وسط دهانه یک عرشه دو سر ساده به یک مولفه دینامیکی و یک مولفه آرام استاتیکی تجزیه می گردد. به کمک قضیه بتی-ماکسول می توان مولفه آرام استاتیکی حاصل را به تغییرشکل استاتیکی عرشه تحت یک بار استاتیکی نسبت داد و با توجه به رابطه انحنا تغییرشکل، سختی خمشی و لنگر خمشی، وجود و محل آسیب (کاهش سختی) را شناسایی نمود. این روش صرفا در یک تیر دوسر ساده و بنا بر حاکمیت فقط یک مود بر پاسخ سازه آزمایش شده بود. در این تحقیق با تجزیه پاسخ به کمک روش EMD، ضمن عمومیت بخشیدن به کاربرد این روش در پل ها (که پاسخ آن ها لزوما متاثر از یک مود نیستند) امکان جداسازی نویز محیطی با روش EMD از پاسخ اصلی نیز فراهم می شود. به علاوه، در روش اولیه بدلیل تغییرات لنگر در طول تیر اولا آسیب در وسط دهانه قابل شناسایی نیست، ثانیا تغییرات انحنا تغییرشکل را لزوما نمی توان به وجود آسیب نسبت داد. در این تحقیق با ایجاد یک ناحیه مجازی با لنگر ثابت به کمک اصل جمع آثار قوا ضمن افزایش دقت و بهبود نتایج، هرگونه افرایش موضعی انحنا در نمودار تغییرشکل را می توان منتجه آسیب دانست. کاربرد روش پیشنهادی در سناریوهای مختلفی از آسیب در یک تیر دو سر ساده مورد بررسی قرار گرفت و آسیب در هر سناریو با موفقیت شناسایی گردید. کارایی روش پیشنهادی در مدل یک پل پنج دهانه واقعی ارزیابی گردید. روش پیشنهادی با موفقیت قادر به شناسایی موقعیت طولی آسیب در آن پل می باشد.

آلوده شدن خاک به ترکیبات هیدروکربنی در نتیجه حوادث گوناگون و نشت ترکیبات هیدروکربنی به محیط متخلخل جامد خاک اثرات اجتناب ناپذیری در محیط زیست از خود به جای خواهد گذاشت. روش های پاکسازی متعددی برای خاک آلوده به ترکیبات هیدروکربنی وجود دارد، الکتروکینتیک یکی از روش های موثر پاکسازی و مقرون به صرفه از نظر هزینه و زمان برای محیط های جامد و متخلخل ریز دانه که ظرفیت جذب بالای رطوبت و همچنین آلاینده های آلی را به خود دارند محسوب می گردد. از جمله ترکیبات هیدروکربنی هیدروفوب با خصوصیات فیزیکی و شیمیایی زیان آور بر اکوسیستم و جذب بالا بر محیط آب و خاک به کروزین می توان اشاره نمود. این ماده در ترکیب خود دارای هیدروکربن های متفاوت بوده و هر ملکول آن به طور متوسط دارای 10 تا 16 اتم کربن است. پایداری و ماندگاری یکی از ویژگی های بارز این ترکیب در اکوسیستم از جمله محیط خاک می باشد. خاک مورد استفاده در این تحقیق از جنس خاک کایولینیت ریزدانه، با توجه به ماهیت و اثربخشی روش الکتروکینتیک برای محیط متخلخل استفاده شد. در تحقیق حاضر به منظور دستیابی به زمان بهینه، نوع محلول الکترولیت و عامل بهبود دهنده مناسب برای تلفیق با روش الکتروکینتیک 5 آزمایش شامل استفاده از روش الکتروکینتیک طی مدت زمان 5 و 7 روز، روش الکتروکینتیک در مدت 7 روز به همراه دو نوع محلول الکترولیت متفاوت و عامل های بهبود دهنده کنترل pH و افزایش ولتاژ با تلفیق روش الکتروکینتیک در نظر گرفته شدند. درصد حذف کروزین با توجه به مدت زمان 5 و7 روز با استفاده از محلول الکترولیت نیترات پتاسیم به ترتیب برابر 24/47 و 50 بود. با افزایش 9/2 برابری جریان الکترواسمز در مدت زمان 48 ساعت از 5 به 7 روز راندمان حذف کروزین 76/2 درصد افزایش پیدا کرد. استفاده از آب مقطر به عنوان محلول الکترولیت در مدت 7 روز راندمان حذف را به 02/33 درصد کاهش داد. اما هنگام استفاده از عامل های بهبود دهنده کنترل pH و افزایش ولتاژ تا 2 ولت بر هر سانتی متر راندمان حذف کروزین به ترتیب با جریان الکترواسمز 372 و 452 میلی لیتر به 69/47 و 43/61 درصد افزایش پیدا نمود. لذا بهترین راندمان حذف کروزین مروبط به استفاده از روش الکتروکینتیک با تلفیق عامل بهبود دهنده افزایش ولتاژ و استفاده از محلول الکترولیت نیترات پتاسیم طی مدت زمان 7 روز بود.

هدف از انجام مطالعه آلودگی صوتی، بررسی رابطه آلودگی صوتی با خصوصیات ترافیکی و محیطی است. بدین منظور با استفاده از روش مدلسازی رگرسیون خطی چندگانه روابطی به دست می آیند که بتوانند میزان شدت صوت را بر اساس خصوصیات ترافیکی وسایل نقلیه نظیر حجم، سرعت، فاصله و زمان بندی چراغ های راهنمایی برآورد کنند. داده های فوق با استفاده از آماربرداری در محل و همچنین استفاده از داده های ترافیکی حاصل از نرم افزار مدیریت چراغ (SCATS) و دوربین های نظارتی مرکز کنترل ترافیک شهر قزوین بدست آمده است. همچنین تاثیر هر یک از متغیرها و اهمیت آن در آلودگی صوتی بررسی شده و بر اساس آن راه حل هایی برای کاهش آلودگی صوتی به دست می آید. در این مطالعه که در یکی از تقاطعات مهم شهر قزوین صورت گرفت، داده ها شامل تراز صوت معادل، حجم وسایل نقلیه به تفکیک نوع آن ها، زمان بندی چراغ راهنمایی در زمان برداشت، فاصله نقطه برداشت تا مرکز تقاطع، و تعداد بوق خودروها در زمان برداشت بودند که این داده ها در 94 نقطه طی دو برداشت یک دقیقه ای در هر نقطه به دست آمدند. نتایج مدلسازی نشان داد که مهم ترین متغیرهای تاثیرگذار در تراز معادل صدا شامل حجم وسایل نقلیه به خصوص وسایل نقلیه سنگین و نیمه سنگین با تاثیر مثبت (با تاثیر میانگین 025/0، 125/0، 525/0، و 489/0 به ترتیب برای سواری شخصی، موتور، کامیونهای نیمه سنگین و سنگین)، زمان سبز رویکرد نزدیکتر به تقاطع و تعداد بوق هایی که در این زمان به صدا درمی آیند با تاثیر مثبت (به ترتیب 04/0 دسی بل بر ثانیه و 08/0 دسی بل بر هر بار به صدادرآمدن) در این تقاطع هستند.

توزیع فشار حاصل از اندرکنش موج و سازه بر موج شکن های کیسونی افقی، یکی از پارامترهای تاثیرگذار بر طراحی این موج شکن می باشد. با توجه به تاثیر قابل توجه این پارامتر، استفاده از موج شکن سکویی مرکب جهت بهبود عملکرد و کاهش نیروهای وارد بر سازه مورد بررسی قرار گرفته است. در این مطالعه به مدلسازی عددی فشار وارد بر موج شکن سکویی مرکب و مقایسه آن با موج شکن کیسونی افقی به وسیله مدل عددی FLOW-3D پرداخته شده است. موج شکن سکویی مرکب نسبت به موج شکن کیسونی افقی در P1 (حداکثر فشار وارد بر کیسون در تراز آب) مقدار فشار بدست آمده کاهش 52/02 %، در P2 (حداکثر فشار در تاج کیسون) مقدار فشار بدست آمده کاهش 63/07 و در P3 (حداکثر فشار در پنجه کیسون) کاهش 76/09% و در Pu (فشار بالابرنده زیر کیسون) این مقدار فشار کاهش 53/92% را داشته است.

مقاله حاضر، به مطالعه تجربی و تحلیلی رفتار اتصالات سه بعدی خمشی جوشی تیر I به ستون های قوطی شکل فولادی، تحت اثر بار محوری ثابت بر روی ستون، بار جانبی چرخه ای در یک راستای اتصال و بار ثقلی ثابت در راستای متعا مد دیگر آن می پردازد. برای این منظور، ابتدا آزمایشات متشکل از چهار نمونه شامل دو نمونه اتصال سه بعدی میانی و دو نمونه ی کناری می باشند. نمونه های میانی شامل یکی ستون قوطی سرد شکل داده شده و تیرهای متصل از چهار طرف همراه با دیافراگم خارجی، و دیگری ستون قوطی ساخته شده از ورق فولادی همراه با دیافراگم داخلی است. نمونه های کناری نیز مشابه نمونه های میانی دارای دو حالت استفاده از دیافراگم داخلی و دیافراگم خارجی هستند. در اتصالات با دیافراگم خارجی، ورق های پوششی فولادی مانند حلقه به دور ستون، با جوش شیاری و به بال های تیر، با جوش گوشه متصل شده اند. سپس بر اساس نتایج آزمایشگاهی، مدل های تحلیلی اجزاء محدود در نرم افزار ABAQUS توسعه داده شد و تاثیر سه پارامتر بار محوری ستون، ضخامت ورق ستون و ضخامت ورق های پوششی بر رفتار اتصال میانی با دیافراگم خارجی، به صورت تحلیلی مورد بررسی قرار گرفت. در نتایج آزمایشگاهی تمامی نمونه ها ملاحظه شد که رفتار لرزه ای نمونه های با دیافراگم خارجی در حالت کلی، بسیار نزدیک به نمونه های با دیافراگم داخلی است و با مود گسیختگی تشکیل مفصل پلاستیک در تیر و دقیقا در انتهای ورق های پوششی همراه می باشد ولی تفاوت جزیی به علت تجربه ی کرنش های کوچک تر از حد تسلیم در چشمه ی اتصال در نمونه ی میانی با دیافراگم خارجی در مقایسه با دیافراگم داخلی مشاهده گردید. نتایج حاصل از تحلیل های غیرخطی نیز مطابقت مناسبی با نتایج به دست آمده از آزمایش نشان داد. در بررسی تحلیلی پارامتری مشاهده شد که هر یک از پارامترهای فوق می تواند مود گسیختگی و شکل پذیری سیستم را تغییر دهد به طوری که با افزایش نسبت بار محوری ستون به مقدار حدود 0. 42، با وجود افزایش نسبت اتلاف انرژی، مود گسیختگی از محل تیر به ستون تغییر می یابد و برای نسبت های بیش تر از 0. 58، به کمانش کلی ستون و گسیختگی ترد منتهی خواهد شد.

در این تحقیق، بصورت آزمایشگاهی، تاثیر سازه های کنترل رسوب از قبیل آستانه، آبشکن و صفحات مستغرق و نیز ترکیب آنها با ابعاد مختلف بر توپوگرافی بستر از بالادست تا پایین دست آبگیر جانبی 90 درجه در یک کانال مستقیم و نیز بر ابعاد ناحیه آبشستگی در پایین دست آبگیر در کانال اصلی مورد بررسی قرار گرفته است. تحقیقات در شش سامانه کنترل رسوب و در سه نسبت آبگیری 12/0، 15/0 و 18/0 انجام شده است. نتایج نشان می دهد هم تک تک سازه ها و بویژه صفحات مستغرق و آبشکن و هم ترکیب آنها و بعلاوه ابعاد سازه های مذکور، موجب تاثیرات چشمگیری بر توپوگرافی بستر در بالادست، جلوی دهانه آبگیر و پایین دست آبگیر در کانال اصلی و بویژه در اطراف ساحل متصل به آبگیر میشود که قاعدتا بر میزان رسوب ورودی به آبگیر اثرگذار خواهد بود و نتایج محققین قبلی نشان میدهد ترکیب سازه های مذکور تحت شرایطی میتواند بیش از 90 درصد رسوب ورودی به آبگیر را کاهش دهد. همچنین سازه های مذکور و ترکیب آنها با ابعاد مختلف، بر ابعاد و مساحت ناحیه آبشستگی بسیار موثر است ولی رفتار آنها در نسبتهای مختلف دبی انحرافی، متفاوت است. در حالیکه آستانه در جلوی آبگیر باعث انباشت رسوب میشود ولی در نسبت آبگیری 0. 12، 0. 15 و 0. 18 بترتیب کاهش 43 و 59 درصدی و افزایش 19 درصدی حداکثر عمق آبشستگی در پایین دست آبگیر در اطراف ساحل میشود که این میزان برای آبشکن بترتیب افزایش 75 و 75 و کاهش 49 درصدی میباشد. و با افزودن صفحات مستغرق به ترکیب آستانه و آبشکن بطور متوسط کاهش 21 درصدی را تجربه میکند در حالیکه در تمام نسبتهای آبگیری هم آبشکن و هم صفحات مستغرق در جلو و بالادست آبگیر موجب آبشستگی میشوند. همچنین آستانه و آبشکن بطور متوسط بترتیب باعث کاهش 59 و افزایش 155 درصدی مساحت ناحیه آبشستگی میشوند در حالیکه صفحات مستغرق در نسبت آبگیری 0. 12، 0. 15 بترتیب کاهش 28 و 84 درصدی را تجربه میکند در حالیکه در نسبت آبگیری 0. 18 تغییر چندانی ایجاد نمیکند.

روسازی های آسفالتی به مرور زمان دچار پیرشدگی می شوند که این امر موجب کاهش سطح خدمت دهی و انعطاف پذیری این روسازی ها می گردد. ترک خوردگی در اثر پیرشدگی یکی از شایع ترین علل خرابی در روسازی های آسفالتی است. عدم ترمیم به موقع روسازی های ترک خورده می تواند باعث گسترش ترک و ایجاد سایر خرابی ها در روسازی گردد. برخی از ترک ها می توانند با استفاده از اعمال گرمایش به روش تابش امواج الکترومغناطیس ترمیم شوند. استفاده از روش گرمایش به روش تابش امواج الکترومغناطیس یکی از روش های نوین در ترمیم ترک ها در روسازی ها است. القای گرمایش از طریق امواج الکترومغناطیس موجب افزایش دمای قیر درون مخلوط های آسفالتی شده و موجب حرکت کردن قیر و پر کردن ترک ها می شود. در این تحقیق، تاثیر سطوح مختلف پیرشدگی مخلوط های آسفالتی روی گرمایش و ترمیم القایی روسازی مورد ارزیابی قرار گرفته است. به منظور اعمال شرایط پیرشدگی، مخلوط های آسفالتی به مدت های 3، 5، 7 و 9 روز در گرمخانه در دمای °, C85 نگهداری شدند. در این تحقیق، قیر خالص با استفاده از کربن فعال اصلاح شد. علاوه براین، تاثیر کربن فعال در خصوصیات مکانیکی و نرخ گرمایش آن به روش تابش امواج الکترومغناطیس در مخلوط های آسفالتی مورد بررسی قرار گرفت. برای بررسی تاثیر سطوح مختلف پیرشدگی در نرخ ترمیم القایی، آزمایش خمش نیم دایره ای در دماهای میانی و پایین انجام شد. نتایج آزمایش ها نشان داد که افزودن کربن فعال به قیر نه تنها موجب کاهش مقاومت آن نمی شود، بلکه می تواند موجب افزایش مقاومت نمونه ها در برابر ترک خوردگی نیز شود. نتایج بدست آمده نشان داد که افزایش سطح پیرشدگی موجب کاهش نرخ گرمایش نمونه های آسفالتی به روش تابش امواج الکترومغناطیس می شود. علاوه براین نتیجه گردید که، افزایش سطح پیرشدگی در مخلوط آسفالتی و افزایش طول شیار در نمونه های خمش نیم دایره ای موجب کاهش نرخ ترمیم القایی می گردد. علاوه براین، نتایج نشان داد که میزان ترمیم القایی در مخلوط های آسفالتی ترک خورده در دماهای پایین بیشتر از مخلوط های آسفالتی می باشد که در دماهای میانی ترک خورده اند.

با بررسی تاریخچه تلاش های بشر برای ایمن سازی در برابر اثرات زلزله، با حوادث تلخ و زیانبار بسیاری مواجه می شویم. با توجه به آنکه اغلب تصمیم گیری های مرتبط با تاثیر زمین لرزه، بر پایه ی تصادفی بودن آنها اتخاذ شده است، بررسی صحت این فرض می تواند گره بخشی از خطاها در مقدمات ایمن سازی را آشکار سازد. بررسی های اخیر نشان داده است که ساختار دینامیکی این رخدادهای پیچیده با استفاده از مفاهیم نظریه ی آشوب بیش از سایر تیوری ها قابل فهم می باشد. در این مقاله، 9 زمین لرزه رخ داده در محدوده شهر تهران انتخاب و مکانیزم رخداد زلزله ها از نقطه نظر تصادفی و یا غیرخطی بودن سری زمانی مربوط به آنها، با استفاده از اصول نظریه آشوب مورد بررسی قرار گرفته است. به این منظور بازسازی فضای فاز برای تعیین زمان تاخیر با استفاده از روش تابع میانگین اطلاعات متقابل و همچنین روش نزدیک ترین همسایه های کاذب جهت تخمین بعد محاط، بکار گرفته شده است. از روش بعد همبستگی برای بررسی حضور آشوب در ساختار زمین لرزه ها و از روش پیش بینی موضعی و شبکه عصبی مصنوعی، جهت بررسی ماهیت آشوبی و پیش بینی زمین لرزه های آشوبی استفاده شده است. نتایج تحقیق نشان می دهد که دینامیک حاکم بر زمین لرزه های این منطقه تصادفی نیست. این زلزله ها رفتار آشوبی با بعد بالا از خود نشان می دهند. پیش بینی زلزله ها با استفاده از شبکه عصبی نتایج رضایت بخش دارد.

بتن نفوذپذیر به بتنی گفته می شود که با توجه به تخلخل بالا امکان عبور آب با سرعت بالا را از درون خود امکان پذیر می سازد. رویه های آسفالتی و بتنی جاده ها هرچند قابلیت های سازه ای و دوام بالایی دارند ولی از نظر زیست محیطی و همچنین الودگی صوتی آسیب های زیادی را به محیط زیست انسان ها وارد می کنند. یکی از این مشکلات، عدم نفوذ آب حاصل از بارندگی به زمین می باشد، علاوه بر این جاری شدن آب باران موجب به وجود آمدن سیلاب در شهرها می شود که ممکن است خسارات مالی و جانی فراوانی را به همراه بیاورد. از سوی دیگر، آلودگی رواناب های سطحی به رس می تواند باعث ایجاد گرفتگی در تخلخل های موثر بتن نفوذپذیر شود که در نتیجه مهم ترین خصیصه این بتن را که نفوذپذیری بالا است، دچار مشکل می کند. در این تحقیق با بهره گیری از پوزولان دوده سیلیسی سعی شد تا علاوه بر نفوذپذیری بالا و گرفتگی کمتر، ویژگی های مکانیکی بهتری بدست اید. علاوه بر این با بهره گیری از سبکدانه های لیکا و اسکوریا وزن مخصوص بتن نفوذپذیر به طور محسوسی پایین آورده شد تا ضمن افزایش تخلخل داخلی و ساختاری به کاهش آلودگی های صوتی نیز کمک نماید. نتایج مشخص نمود که نمونه های حاوی لیکا عملکرد بهتری در آزمون های مکانیکی به دست می دهند. نمونه های حاوی سنگدانه اسکوریا تخلخل و نفوذپذیری در مقایسه با نمونه های حاوی لیکا دارند که هر دوی این خصوصیات از اهمیت بالایی در بتن نفوذپذیر برخوردار هستند. جایگزینی 10% از سیمان با دوده سیلیسی خصوصیات مکانیکی نمونه ها را بهبود بخشید. در تمام حالات، نمونه ها نفوذپذیری قابل قبولی را برای عبور سوسپانسیون های رسی حتی در غلظت های بالا (75 و 100 درصد) نشان دادند. اما اختلاف بین مخلوط 10% با آب فاقد رس چشمگیر بود در حالی که با افزایش غلظت، اختلاف رسانایی هیدرولیکی بسیار کمتر گردید.

استفاده از ضایعات لاستیکی از جمله لاستیک تایر بازیافتی در مخلوط بتن به عنوان یکی از روش های موثر جهت بازیافت مواد زاید می باشد. علاوه براین، امروزه استفاده از مواد ضایعاتی به عنوان جایگزین بخشی از سنگدانه های طبیعی در بتن، راه حلی موثر برای رفع مشکلات زیست محیطی می باشد که با توجه به تنزل خصوصیات بتن حاصل ناشی از حضور مواد ضایعاتی، افزودن الیاف به مخلوط بتن، می تواند عملکرد مکانیکی آن را بهبود بخشد. از این رو در این مطالعه، مقاومت فشاری بتن مسلح شده به الیاف فولادی حاوی لاستیک تایر بازیافتی پس از قرارگیری در دماهای بالا به طور آزمایشگاهی مورد ارزیابی قرار گرفته است. در مجموع 9 طرح اختلاط در طول آزمایش ساخته شد و متغیرهای آزمایش شامل درصد حجمی لاستیک تایر بازیافتی جایگزین ماسه طبیعی (0، 5% و 10%)، کسر حجمی الیاف فولادی (0%، 5/0 % و %1)، و دما (20، 200، 400 و 600 درجه) می باشند. علاوه براین، مقاومت فشاری با مقادیر پیش بینی آیین نامه های ACI 216، EN 1994-1-2 مقایسه شدند. نتایج نشان می دهد که افزودن الیاف فولادی به حجم بتن و اضافه کردن لاستیک تایر جایگزین ماسه به مخلوط بتن منجر به کاهش مقاومت فشاری نمونه های بتنی حرارت دیده و حرارت ندیده می شود. همچنین، با افزایش درجه حرارت، مقاومت فشاری کلیه نمونه های بتنی با یک افت قابل توجهی روبه رو شده است. از این رو، در دمای 600 درجه سانتی گراد، نرخ افت مقاومت فشاری نمونه ها در مقایسه با سایر دماها بیشتر بود بطوریکه مقاومت فشاری نمونه مرجع و نمونه های بتنی حاوی تایر و الیاف نسبت به مقاومت نمونه متناظر در دمای محیط، با کاهش مقاومت در محدوده 5/59 %-9/76 % روبرو شدند. همچنین، پیش بینی آیین نامه ها، نتایج مقاومت فشاری بتن حرارت دیده را اندکی دست بالا تخمین می زنند. در نهایت، با بکار بردن روش سطح پاسخ (RSM)، یک راه حل بهینه برای پارامترهای طراحی با به حداکثر رساندن مقاومت فشاری بتن حاوی تایر بازیافتی و الیاف فولادی، در دماهای مختلف ارایه شد.

مقاله حاضر به بررسی و مقایسه گسترش ترک در سدهای بتنی وزنی با استفاده از دو مدل المان محدود توسعه یافته و پلاستیک خسارت می پردازد. مدل اول بر مبنای استفاده از روش المان محدود توسعه یافته با درنظر گرفتن معیار مکانیک شکست خطی بدون لحاظ کردن اثر نرم شوندگی کرنش در نوک ترک و مدل دوم بر پایه ی رفتار غیرخطی بتن در ناحیه نرم شوندگی کرنش و پارامتر خسارت متناظر با آن می باشد. بر اساس فرمول بندی بدست آمده بر مبنای این دو مدل پروفیل گسترش ترک با دو مدل رفتاری در نمونه های مختلف صحت سنجی شده است. سپس، گسترش ترک در سد وزنی کوینا تحت زلزله ی 1962 کوینا با در نظر گرفتن اندرکنش سد و مخزن مورد ارزیابی قرار گرفته است. نتایج نشان می دهد با توجه به اینکه بتن سد رفتار نیمه تردی از خود نشان می دهد، پروفیل ترک در دو مدل تا حدی متفاوت می باشد. اما بدلیل محدود بودن ناحیه پلاستیک نوک ترک در قیاس با ابعاد سد بتنی وزنی، خطای حاصل از حذف قسمت نرم شوندگی کرنش بر پروفیل ترک قابل چشم پوشی است.

خودروهای گازسوز و هیبریدی برقی که به عنوان خودروهایی با سوخت جایگزین شناخته می شوند، یکی از راهکارهای کنترل آلودگی هوا در کلان شهرها به حساب می آیند. هدف از این مطالعه شناسایی عوامل موثر بر رفتار رانندگان برای استفاده از خودرو با سوخت جایگزین در تهران و محاسبه تمایل به پرداخت آن ها است. برای این هدف، ابتدا پرسشنامه ای شامل دو بخش رجحان آشکار شده و رجحان بیان شده طراحی و سپس 365 نمونه در مراکز معاینه فنی و جایگاه سوخت گازطبیعی شهر تهران با استفاده از مصاحبه حضوری جمع آوری شد و عوامل موثر بر میزان استفاده از خودرو با سوخت جایگزین با استفاده از مدل لوجیت چندگانه توصیف و میزان تمایل به پرداخت برای متغیرهای مختلف برآورد شده است. براساس نتایج این مطالعه، برای ورود بدون محدودیت به محدوده زوج و فرد، تمایل به پرداخت 5 میلیون تومان برای خرید خودرو دوگانه سوز و 12 میلیون تومان برای خرید خودرو هیبریدی برقی؛ و برای دسترسی رایگان به محدوده طرح ترافیک، تمایل به پرداخت 10 میلیون تومان برای خرید خودرو دوگانه سوز؛ از موثرترین اقدامات برای ایجاد انگیزه در رانندگان برای استفاده از خودرو با سوخت جایگزین است. هزینه سوخت و زمان دسترسی به جایگاه سوخت متغیرهای تاثیرگذار در انتخاب خودرو دوگانه سوز و شتاب و محدوده رانندگی متغیر موثر برای خودرو هیبریدی برقی بوده اند.