لامپ ترایود بازتابی یکی از انواع ویرکیتورها از خانواده لامپ های ماکروویو توان بالا است که عمده کاربرد آن اختلال در عملکرد سامانه های دشمن از طریق ایجاد میدان الکترومغناطیسی شدید روی هدف است. در این مقاله ابتدا مقایسه ای بین نتایج تجربی و شبیه سازی یک لامپ ترایود بازتابی ارایه شده است. نتایج شبیه سازی سازگاری خوبی با نتایج تجربی دارند. از نرم افزار CST STUDIO SUITE برای شبیه سازی استفاده شده است که بر مبنای روش انتگرال محدود که شامل کد ذره در سلول است عمل می کند. در پژوهش های گذشته با استفاده از دو بازتابنده دیسکی و نواری در این لامپ، میدان الکتریکی خروجی حداکثر 126 درصد افزایش داده شده است، در این پژوهش برای اولین بار با معرفی و استفاده از بازتابنده دیواره ای میدان الکتریکی خروجی 193 درصد افزایش داده شد. نشان داده شد هریک از بازتابنده های دیسکی، نواری و دیواره ای به ترتیب 37، 34 و 29 درصد در افزایش میدان الکتریکی خروجی نقش داشته اند. همچنین نشان داده شد تغییرات توان خروجی نسبت به مکان بازتابنده دیواری پریودیک است.

لامپ ترایود بازتابی یکی از انواع ویرکیتورها از خانواده لامپ های مایکروویو توان بالا می باشد. یکی ازعوامل کاهش بازده این لامپ ها توزیع توان در مد های غیر غالب است (مد غالب TE11 می باشد)، مسئله مورد اهمیت دیگر توان نسبی مولفه فرکانسی اصلی است، در این مقاله برای اولین بار نشان داده ایم که با قرار دادن دو صفحه فلزی در ابتدا و انتهای محور آند و کاتد می توانیم بصورت همزمان توان نسبی در مد غالب و فرکانس اصلی را بهبود دهیم. . نتایج بیانگر افزایش توزیع توان حدود 12 در صدی در مد غالب و 26 درصدی در فرکانس اصلی می باشد.

سابقه و هدف: Gag Reflex انعکاسی غیرارادی است که بر اثر ورود جسم خارجی به دهان و تماس با مخاط حلق، کام نرم و زبان ایجاد می گردد. Gag Reflex یکی از مشکلاتی است که همیشه بیمار و دندانپزشک هنگام کارهای دندانپزشکی بخصوص رادیوگرافی و قالب گیری با آن مواجه هستند. در این تحقیق تاثیر نمک طعام (NaCl) بر حذف موقت Gag Reflex مورد بررسی قرار گرفت.مواد و روشها: در این تحقیق 256 بیمار (128 مرد و 128 زن) که جهت رادیوگرافی داخل دهانی به بخش رادیولوژی دانشکده دندانپزشکی کرمان مراجعه کرده بودند و دارای علائم Gag Reflex بودند به دو گروه تقسیم شدند. گروه اول با نمک طعام و گروه دوم به وسیله نشاسته (بعنوان پلاسیبو) مورد آزمایش قرار گرفتند. روش کار بدین صورت بود که نمک یا نشاسته روی دو سوم قدامی زبان ریخته شده، پس از 5 ثانیه رادیوگرافی انجام می گرفت. اگر Gag Reflex برطرف می گشت ارزیابی مثبت و در غیر این صورت منفی بود.یافته ها: از مجموع 128 نفر که با نمک طعام مورد آزمایش قرار گرفتند. نتایج بدست آمده نشان داد که در 113 نفر از گروه آزمون (58 مرد و 55 زن) یعنی معادل 3/88% پاسخ Gag Reflex مثبت شد. و از مجموع 128 نفر که با نشاسته مورد آزمایش قرار گرفتند 125 نفر (62 مرد و 63 زن) یعنی معادل7/97% پاسخ Gag Reflex منفی بدست آمد. آزمون مورد استفاده Chi-Square بوده، میزان موفقیت استفاده از نمک یا جنس ارتباطی نداشت.نتیجه گیری: بر اساس این مطالعه نتیجه گرفته می شود که با تحریک شاخه های کورد ایتمپانی توسط جوانه های چشایی در قدام زبان Gag Reflex مهار می شود.

مقدمه: مطالعه هدایت عصبی و الکترومیوگرافی با سوزن نقش محوری در ارزیابی بیماران دچار بیماری های عصبی- عضلانی دارد. اندازه گیری H-Reflex عصب تیبیال یکی از رایج ترین مراحل الکترومیوگرافی بالینی است که بخصوص در تشخیص رادیکولوپاتی S1 موثراست. اهمیت H-Reflex از این نظر است که در درگیری ریشه S1- یکی از شایع ترین درگیری ها در هرنی دیسکال- خیلی زود دستخوش تغییر می شود.هدف: برررسی میانگین H-Reflex عصب تیبیال در افراد سالم 20 ساله و بالاتر.مواد و روش ها: این مطالعه مقطعی، بر روی 110 داوطلب سالم بالای بیست سال مراجعه کننده به درمانگاه الکترودیاگنوستیک بیمارستان پورسینای رشت در سال 1382 انجام شده است. همه داوطلبان در وضعیت prone قرار داده شدند و زانو را در حدود 20 درجه خم کردند، از دستگاه Medelec برای سنجش استفاده شد. تاخیر H-Reflex تیبیال از وسط ساق پا ثبت شد. محل تحریک، شیار وسط پوپلیته بود. داده ها با نرم افزار Epi تجزیه و تحلیل شدند و آزمون ANOVA برای مقایسه میانگین مقادیر H-Reflex استفاده گردید. نتایج به صورت میانگین و یا دامنه اطمینان 95درصد ارایه شده است.نتایج :55.5 % افراد مذکر و 44.5% مونث بودند. میانگین سنی SD ±41.6  سال و میانگین قدSD  ±165.26   سانتی متر و میانگین تاخیر H-Reflex برای 220 عصب تیبیال (110 راست و 110 چپ)  SD±26.46  میلی ثانیه بود (دامنه اطمینان 95 درصد  26.28-26.62) بیشترین مقادیر میانگین در گروه سنی بالای 60 سال برابر 28.23 میلی ثانیه و کمترین آنها در گروه سنی 60-40 سال برابر 25.93 میلی ثانیه بود (P<0.0001). این میانگین در افراد با قد زیر 150 سانتی متر25.92  میلی ثانیه و در افراد بالای 180 سانتی متر29.78 میلی ثانیه بود (P<0.0001).نتیجه گیری: چون بر حسب مراجع سن و قد تاثیر معنی داری بر مقدار طبیعی تاخیر H-Reflex دارد که در این مطالعه نیز تایید شده و از طرفی تفاوت بارزی در  اندازه گیری H-Reflex در مطالعه های گوناگون وجود دارد، توصیه می شود تاخیر H-Reflex در افراد مختلف طبق اندازه های طبیعی آن منطقه یا کلینیک گزارش شود.

مقدمه: رفلکس چشمک از تست های جدید الکترودیاگنوستیک است که توسط یک قوس رفلکسی که شاخه آوران آن عصب V و شاخه وابران آن عصب VII کرانیال است ایجاد میشود. پاسخ های این رفلکس بصورت امواج R1 و R2 و R2C است. محل آناتومیک مراکز این رفلکس در مغز هنوز بصورت کامل مشخص نشده است و در مطالعات مختلف نتایج متفاوتی گزارش شده است؛ از جمله در استروک های نیمکره ای، اختلال در جز R2 به تنهایی و یا اختلال در هر دو جز R1 و R2 (هم بصورت یک طرفی و هم بصورت دو طرفی) گزارش شده است. هدف از انجام این مطالعه، بررسی مسیر آناتومیک قوس رفلکس چشم بود. مواد و روشها: در این مطالعه، بیست بیمار مبتلا به سکته مغزی نیمکره ای در طول 1.5 سال مورد بررسی قرار گرفتند و با 14 بیمار کنترل سالم (با سن و جنس مشابه) مقایسه شدند. رفلکس چشم با روشی که بوسیله هوکیمررا توصیه شده با استفاده از یک دستگاهToennis multilinear ، اندازه گیری شد. در هر دو گروه رفلکس چشم با شرایط مشابه انجام شد و نتایج آنها با یکدیگر مقایسه گردید. یافته ها: رفلکس چشم در 19 مورد غیر طبیعی و در یک مورد نرمال بود. پاسخ R1 در 18 بیمار طبیعی و در 2 مورد طولانی بود. پاسخ R2 در 18 مورد بدست نیامد و یا طولانی بود که در 15 مورد بصورت دوطرفی مختل بود. در 2 مورد پاسخ R2 طبیعی بود. شایعترین ریسک فاکتور در بیماران مورد مطالعه هیپرتانسیون و بعد از آن دیابت ملیتوس بود. نتیجه گیری: رفلکس چشمک در 95% بیماران غیر طبیعی بود و اختلال جز R2 در 90% بیماران مشاهده گردید که در 75%  بصورت دوطرفی بود. نتیجه گیری نهایی این بود که اگر چه در بیماران مبتلا به سکته های نیمکره ای ممکن است اختلال رفلکس چشمک هم درموج R1 و هم در موج R2 مشاهده شود؛ ولی بیشترین الگوی اختلال، بدست نیامدن یا طولانی شدن موج R2  بصورت دو طرفی می باشد .