مقاله حاضر یکی از مفاهیم گفتمان را تحت عنوان انسجام متنی، که یکی از معیارهای بافت متنی برای ارزیابی صحت ترجمه به حساب می آید، مورد بررسی قرار می دهد.این مقاله بر آن است تا میزان صحت انسجام متنی یک پیکره زنده مربوط به ترجمه همزمان را، که شامل چندین گزیده سخنرانی به فارسی و ترجمه همزمان آنها به انگلیسی توسط مترجمان همزمان می باشد، ارزیابی کند. مولفه های اصلی انسجام متنی که عبارتند از انسجام ساختاری و واژگانی همراه با اجزای مختلف شان در دو متن مبدا (فارسی) و مقصد (انگلیسی) پیدا شده اند و مورد مقایسه قرار گرفتند. در پایان پیشنهادهایی در خصوص ضرورت حفظ انسجام متنی در متن سخنران و مترجم ارایه خواهد شد.