همایش ملی تخصصی علوم کشاورزی و محیط زیست ایران
سال:1394 | دوره:1

Agrobacterium vitis سومین بیوار از خانواده Agrobacterium tumefacien و عامل ایجاد تومورهایی به نام گال بر روی درخت انگور است. انگور یکی از مهمترین میوه های آذربایجان و به خصوص ارومیه می باشد؛ بنابراین محافظت از آن در برابر بیماری های باکتریایی مانند گال مهم به نظر می رسد. این باکتری ها در خاک زندگی می کنند و بیماریزای فرصت طلب هستند. یک دوره سرما می تواند عامل بوجود آمدن زخم هایی بر روی تنه درخت انگور باشد و Agrobacterium vitis با استفاده از این زخم ها وارد لایه های درونی تنه درخت می شود. سپس پلاسمید Ti خود را به درون ژنوم گیاه منتقل می کند. این پلاسمید قادر است ژن های لازم برای ترشح انواعی از هورمون ها مانند اوپین ها را که منجر به افزایش رشد سلولها و ایجاد تومور می شوند، را کد کند. با توجه به اینکه در سال 92 در استان آذربایجان غربی سرمازدگی موجب از بین رفتن محصولات و درختان میوه شد و تعداد زیادی از تاکستان های این استان به خصوص شهر ارومیه در اثر زخم های ایجاد شده بر تنه درختان انگور به علت سرمازدگی و ورود باکتری مذکور به درون بافت ها، دچار گال طوقه درخت انگور شدند، بنابراین تلاش شد تا میزان تاثیرات سولفات مس به عنوان یک ماده ضد قارچ و ضد باکتری بر آگروباکتریوم ویتیس جدا شده از مزارع انگور ارومیه بررسی شود. برای رسیدن به این هدف ابتدا اقدام به جداسازی باکتری از تنه درختان دارای بافت های توموری مشکوک با روش آقای مور، کرده و نمونه های باکتریایی در شرایط استریل به آزمایشگاه میکروبیولوژی دانشگاه آزاد اسلامی واحد ارومیه ارسال شد. پس از اطمینان از جداسازی صحیح باکتری ها از محیط از طریق آزمون های بیوشیمیایی، آزمون واکنش زنجیره پلیمراز، و کشت بر روی گیاهان پایه، اقدام به تهیه رقت های دو برابر کاهش یابنده از سولفات مس در لوله های آزمایش نموده و میزان 100 میکرولیتر از باکتری در درون هر یک از لوله های آزمایش کشت داده شد. سپس در طول زمان های مختلف از محلول های حاوی سولفات مس و آگروباکتریوم ویتیس، بر روی پلیت های کشت جامد ییست مانیتول آگار کشت داده و گرمخانه گذاری گردید. پس از 48 ساعت گرمخانه گذاری در دمای 28 درجه سانتیگراد مشاهده شد که کمترین غلظت مهارکنندگی رشد برای آگروباکتریوم ویتیس غلظت 100 میکرو گرم بر لیتر سولفات مس و حداقل غلظت کشندگی سولفات مس برابر با 10 میلی گرم بر لیتر در طی 24 ساعت اولیه بعد از تلقیح باکتری به محیط حاوی سولفات مس است.

آزمایش در محل گلخانه مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی استان تهران در طی سال 1392 اجراگردید. قالب آماری طرح فاکتوریل در سه تکرار بود. تیمارهای آزمایش شامل نوع بستر در چهار سطح (کود گاوی، کود اسبی، ضایعات خانگی و بقایای گیاهی) و مقادیر کرم به عنوان عامل دوم در چهار سطح (بدون کرم یا شاهد، 2.5، 5 و 10 کیلوگرم در مترمکعب) در نظر گرفته شد. برای دو بستر کود اسبی و ضایعات گیاهی که از نیتروژن اولیه بالایی برخوردار بودند فعالیت کرم سبب کاهش معنی دار نیتروژن و برای بستر کود گاوی که اسیدیته اولیه پایینی بود سبب افزایش میزان نیتروژن شد. بیشترین مقدار آهن از بستر کود گاوی حاصل گردیده است و اختلاف این تیمار با تیمارهای ضایعات گیاهی و کود اسبی تفاوت معنی دار نبوده است، میزان روی در ورمی کمپوست حاصل از تغذیه توسط کرم برای سه بستر کود گاوی، ضایعات گیاهی و ضایعات خانگی که از میزان روی اولیه پایینی برخوردار بودند فعالیت کرم سبب افزایش میزان فسفر شد تغذیه کرم از هر چهار بستر مورد بررسی، سبب تعدیل میزان نیتروژن، روی و آهن در ورمی کمپوست حاصل شد.

مطالعه حاضر جهت مطالعه تنوع و فراوانی جوامع ماکروبنتوزی زیستگاه های مصنوعی جزیره کیش در خلیج فارس، توسط شناور استیجاری و تیم غواصی به صورت فصلی در سال 1390، انجام شد. نمونه برداری از روی بستر زیستگاه های مصنوعی و بستر شاهد، و هم چنین مطالعه دانه بندی و اندازه گیری پروفیل عمودی درجه حرارت، شوری، pH، اکسیژن محلول، اکسیژن اشباع و کلروفیل a در کلیه ایستگاههای مورد بررسی، همزمان با عملیات گشت دریایی صورت پذیرفت. نتایج حاصل از آزمون مقایسه میانگین ها در سطح 95 در صد در خصوص فاکتورهای فیزیکی آب، هم چنین نتایج حاصل از همین آزمون در سطح احتمال فوق الذکر در دو شاخص تنوع شانون و تراز زیستی در فصول مورد بررسی اختلاف معنی داری را نشان نداد (p>0.05). در نهایت می توان نتیجه گرفت که استفاده از زیستگاه های مصنوعی به عنوان رویکردی جدید در صنعت تکثیر و پرورش جهت رهاسازی لاروهای انگشت قد آبزیان (Fingerling) در دستور کار شیلات به منظور افزایش ذخایر و اشتغال زایی در بین جوامع صیادی می تواند قرار گیرد.

با توجه به اقلیم خشک و نیمه خشک کشورمان، انتظار می رود کشت حبوبات مانند سایر محصولات زراعی با تنش خشکی مواجه باشد. بخش قابل توجهی از اراضی زیر کشت دیم در استان خراسان رضوی به حبوبات اختصاص دارد. با توجه به عملکرد بسیار پایین حبوبات در این استان، بنظر می رسد رشد آنها تحت تاثیر تنش های اقلیمی از جمله خشکی، محدود شود. نظر به اهمیت غذایی و اقتصادی حبوبات و لزوم انجام مطالعات در جهت حصول هر چه بیشتر عملکرد آنها، در این مطالعه، کمیت و پراکنش بارش در استان خراسان رضوی برای کشت دیم حبوبات (نخود، لوبیا، عدس، ماش) مورد بررسی قرار گرفته است. با برآورد باران موثر هر یک از ایستگاهها و نیاز آبی محصولات مورد مطالعه در آنها، کمیت بارش تعیین شده و جهت بررسی پراکنش بارش، فراوانی وقوع روزهای خشک و بارانی محاسبه گردیده است. نتایج نشان می دهد که بارش موثر استان تنها درصد بسیار کمی از نیاز آبی حبوبات را تامین می کند و ریسک کشت دیم حبوبات در این مناطق بسیار زیاد است. بعلاوه، وقوع روزهای خشک با فراوانی زیاد و دوره های خشک طولانی مدت در همه مناطق، محدودیت های زیادی را باعث می شود.

گیاه آهن مورد نیاز خود را از طریق خاک جذب می کند و اگر به عللی کمبودی در میزان آهن مورد نیاز گیاه به وجود آید، برگ های آن زرد و سپس سفید می شوند و به اصطلاح گیاه به بیماری «کلروسیس» مبتلا می گردد. پایین بودن آهن در دسترس در خاک های آهکی و قلیایی، تولید و کارآیی گیاه را در سراسر دنیا محدود می کند. یکی از علل کمبود آهن برای جذب به گیاه، این است که ترکیب های محلول آهن به صورت فسفات ها و اکسیدها در خاک های قلیایی، مانند بیشتر خاک های کشاورزی در ایران تثبیت شده اند و گیاه قادر به استفاده از آن ها نیست. بهترین راه مقابله با این کمبود، افزایش «کلات ها» به صورت کودهای شیمیایی کلاته به زمین اطراف گیاه و یا پاشیدن محلول آن ها مستقیما به برگ، برای جذب آهن مورد نیاز در گیاه است. در دسترس بودن آهن برای گیاهان می تواند با عوامل کلات کننده ی مصنوعی مانند EDTA و EDDHA افزایش یابد. سیدروفورهای میکروبی نیز نقش مهمی را در جذب آهن به وسیله گیاه دارند. همچنین تجزیه سیدروفورها ممکن است به دلیل پایداری بالای آن ها، پایین باشد، آن ها ممکن است غلظت آهن را در ریزوسفر برای تجزیه ی بعدی افزایش دهند.

تکنولوژی نرخ متغیر تکنولوژیی است که نهاده ها را با نرخ متغیر و متناسب با نیاز محصول در اختیار زمین و محصول قرار می دهد و نرخ تغییرات بر اساس اطلاعات نقشه یا حسگر حاصل می گردد.تکنولوژی نرخ متغیر در عملیات زراعی همچون کودپاشی، سم پاشی، بذرپاشی و آبیاری و غیره کاربرد دارد که در این تحقیق برای اولویت بندی کاربرد های مذکور در حوزه کشاورزی دقیق در ایران از روش مقایسه ای تابع مطلوبیت همراه با وزن دهی معیار ها استفاده شده است.برای نمونه در تحقیق فوق از تکنولوژی نرخ متغیر در آبیاری یک هکتار از باغات سیب واقع در منطقه همایجان فارس استفاده شده است که روش آبیاری نرخ متغیر قطره ای مجهز به حسگر رطوبت با استفاده از روش مقایسه ای تابع مطلوبیت همراه با وزن دهی معیارها از بین روش های آبیاری پایلوت مذکور انتخاب گردید. همچنین از بین عوامل تاثیرگذار بر روی دوره آبیاری عامل بافت خاک به عنوان مهمترین پارامتر تاثیرگذار بر روی دوره آبیاری پایلوت مذکور در نظر گرفته شد. سیستم آبیاری نرخ متغیر قطره ای فوق مطابق با نقشه فرضی بافت خاک برای پایلوت مذکور طراحی گردید. مطابق با طراحی فوق مشاهده خواهد شد که نرخ آبیاری (مقدار آب مصرفی کل) برای درختان پایلوت مورد نظر با توجه به نواحی تفکیک شده نقشه بافت خاک، متغیر خواهد بود.

آتریپلکس کانیسنس، گیاهی است دو پایه که در خاک های شور و آهکی رشد می کند و در فصل پاییز برداشت می شود. استفاده مهم این گیاه در تعلیف دام، مبارزه با رشد بیابان و جلوگیری از حرکت شن های روان و تثبیت آن می باشد. استفاده از این گیاه در تعلیف دام باید همراه سایر گیاهان مرتعی انجام گیرد. استقرار آن در زمین از دو طریق بذرپاشی مستقیم و همچنین انتقال و کشت نهال های 3 تا 4 ماهه و به فواصل کشت 3 متر از یکدیگر، صورت گیرد. آتریپلکس گیاهی همیشه سبز و مقاوم به سرما بوده که در تعلیف دام از بذر آن نیز استفاده می شود. نوع کانیسنس قادر است دمای تا 40- درجه سانتی گراد را تحمل نماید. چنانچه دستگاه برداشت آتریپلکس با توجه به فنوتیپ گیاه ساخته شود، نیازی به هزینه های کاشت مجدد، جمع آوری بذر و انتقال نهال در سال اول کشت نبوده و صرفه جویی ریالی قابل توجهی صورت می گیرد. جهت بهره برداری از اراضی مناطق شور و کویری که در مقابل اراضی جنگلی و مرتعی کشور درصد قابل توجهی را تشکیل می دهد و همچنین برای جلوگیری از پیش روی بیابان، تثبیت شن های روان و بیابان زدایی، می توان از گیاه آتریپلکس گونه کانیسنس که نسبت به گونه های دیگر، سازگاری بیشتری با شرایط اقلیمی ایران دارد، استفاده شود. با توجه به سطح کشت بسیار زیاد این گیاه، هرس کردن و برداشت آن نقش موثری در رشد و نمو گیاه و خوش خوراکی آن برای تعلیف دام دارد، لذا ساخت دستگاه هرس آتریپلکس از اهمیت زیادی برخوردار بوده و مورد نیاز می باشد.

در سال های اخیر توجه روزافزونی به کاربرد خشک کن های خورشیدی معطوف گردیده است. این مساله به خصوص با در نظر گرفتن جنبه های اقتصادی و اکولوژی و افزایش قیمت سوخت اهمیت بیشتری پیدا می کند. هدف از این پژوهش مقایسه کیفیت سیب خشک های تولیدی به وسیله دو روش مختلف خشک کردن میباشد. روش ها شامل خشک کردن در خشک کن صنعتی کابینتی و خشک کردن به روش هوای خشک (آون) میباشند. نتایج این پژوهش نشان داد که سرعت خشک شدن در آون آزمایشگاهی 75 درصد بیشتر از خشک کردن در خشک کن خورشیدی است و همچنین کمترین زمان خشک کردن با روش هوای خشک بود. میزان رطوبت و چروکیدگی سیب خشک های تولیدی تعیین و مورد مقایسه قرار گرفت و نتایج حاکی از این بود که که دمای هوا تاثیر ناچیزی روی چروکیدگی محصول دارد و خشک کن های خورشیدی به کمک انرژی رایگان خورشید نه تنها می توانند سیب خشک هایی مشابه سیب خشک های تهیه شده درروش هوای خشک تولید کنند بلکه در مورد برخی فاکتورهای کیفی (مانند پذیرش کلی به وسیله مصرف کنندگان و یا رنگ) سیب های خشک شده تولیدی توسط این خشک کن ها نسبت به خشک کردن با آون برتری دارند.

به منظور بررسی تاثیر محلول پاشی عناصر آهن، روی و سلنیوم بر عملکرد علوفه یونجه در شرایط دیم آزمایشی بصورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با 4 تکرار در منطقه الیگودرز انجام شد. تیمارهای آزمایش شامل آهن در 3سطح شاهد (عدم مصرف آهن)، سولفات آهن 3 در هزار و آهن کامل مایع 5%، روی در 3 سطح شاهد (عدم مصرف روی)، سولفات روی 3 در هزار و روی کامل مایع 5% و سلنیوم در 2 سطح شاهد (عدم مصرف سلنیوم) و مصرف سلنیت سدیم به میزان 20 گرم در هکتار بودند. نتایج جدول تجزیه واریانس داده نشان داد که اثر محلول پاشی عناصر آهن، روی و سلنیوم در سطح یک درصد بر همه صفات معنی دار بود. بیشترین میزان فروکتوز مربوط به تیمار آهن کامل و روی کامل و سلنیت سدیم 20 گرم در هکتار بود که نسبت به شاهد 13 درصد افزایش نشان داد. همچنین بیشترین میزان گلوکز مربوط به تیمار آهن کامل و روی کامل سدیم و سلینت سدیم 20 گرم در هکتار با 2.56 درصد بود که نسبت به شاهد 15.8 درصد افزایش نشان داد.

بررسی گسترش و توسعه زمین های کشاورزی یک مساله بسیار مهم در مدیریت منابع آب و جلوگیری از برداشت بی رویه از سفره های آب زیرزمینی در مناطق بیابانی و نیمه بیابانی است. آب و هوای سیرجان بیشتر بیابانی بوده و آب مصرفی کشاورزی آن از طریق سفره های آب زیرزمینی تامین می شود. با توجه به اهمیت موضوع، در این تحقیق با استفاده از تکنولوژی سنجش از دور، نحوه توسعه و خشک شدن زمین های کشاورزی سیرجان که بیشتر زیر کشت درختان پسته می باشند مورد بررسی قرار گرفته است. سنجش از دور، فن آوری است که از طریق داده های تصویری ماهواره ای می تواند اطلاعات مفیدی در مورد کاربری و پوشش اراضی فراهم سازد. تغییرات کاربری و پوشش اراضی را می توان از مقایسه دو داده تصویری ماهواره ای در تاریخ های مختلف استخراج نمود. از این رو، از تکنولوژی سنجش از دور می توان جهت آشکارسازی تغییرات زمین های کشاورزی بهره جست. در این تحقیق، برای ارزیابی گسترش زمین های کشاورزی سیرجان طی یک دوره 18 ساله (از سال 1371 الی 1389) از داده های تصویری TM لندست 5 و داده های ارتفاعی SRTM استفاده شده است. نتایج بدست آمده از این داده ها نشان داده است که باغات پسته حدود 65 درصد توسعه یافته اند و باغات میوه های سردسیری و گیاهان طبیعی خودرو به ترتیب حدود 18 و 49 درصد خشک شده اند. همچنین در این تحقیق از داده های اقلیمی نیز استفاده شده است که بیانگر کاهش میزان بارندگی و افزایش دما طی این دوره 18 ساله می باشند. بررسی نتایج حاصل از داده های سنجش از دوری و داده های اقلیمی نشان داد که توسعه باغات پسته در منطقه مورد مطالعه، آثار سوء و زیان باری را به دنبال داشته است.

خشکسالی پدیده ای طبیعی و مستمر اقلیمی است که به طور معمول در تمام مناطق دنیا رخ می دهد ولی ویژگی ها و اثرات آن بر حسب زمان و مکان متفاوت است، لذا لازم می آید، وضعیت و اثرات خشکسالی را در هر ناحیه، به صورت محلی مورد مطالعه و بررسی قرار داد. ناحیه مورد مطالعه این تحقیق شهرستان فردوس در استان خراسان جنوبی است. داده ها و اطلاعات مورد نیاز تحقیق، به دو روش کتابخانه ای و میدانی گردآوری شده است. جامعه آماری آن را، مدیران و خبرگان محلی 27 «سکونتگاه روستایی دارای سکنه شهرستان فردوس» تشکیل داده است. تحقیق از مدیران و مطلعان محلی بر اساس روش نمونه گیری غیر تصادفی و با توجه به اهداف تحقیق و از بین افرادی که بهترین شرایط را برای ارائه اطلاعات دارا بوده اند، صورت گرفته و تجزیه و تحلیل اطلاعات با استفاده از آمار توصیفی انجام شده است. نتایج تحقیق، نشان می دهد؛ خشکسالی طولانی مدت در 81 درصد روستاهای ناحیه منجر به خشک شدن کامل برخی قنوات، چشمه ها و چاه ها گردیده و کاهش سطح زیرکشت و میزان تولید را به همراه داشته است. همچنین در مواجه با خشکسالی، تنها در 26 درصد از روستاها، کشاورزان با اقداماتی از قبیل تغییر الگوی کشت، مدیریت آب و یا ایجاد و توسعه مشاغل غیر کشاورزی درصدد مقابله با خشکسالی برآمده اند و در 74 درصد روستاها، کشاورزان، نسبت به خشکسالی منفعل عمل نموده و برای آنان، کاهش درآمد و سطح زندگی را به همراه داشته است. همچنین عکس العمل روستاییان در 81 روستاهای ناحیه در مقابل خشکسالی، مهاجرت بوده است.

جنگلهای غرب ایران با مساحت حدود 5.5 میلیون هکتار از نظر حفاظتی، اقتصادی و اجتماعی، تفرجگاهی و ذخایر آب زیر زمینی از ارزش بسیار بالایی برخوردار می باشند. درختان اصلی تشکیل دهنده این جنگلها، سه گونه بلوط(Quercus brantii Quercus infectoria, Quercus libani)  می باشند. متاسفانه این جنگلها بهره برداری شده و غالبا به صورت شاخه زاد در آمده اند. مطالعه هر چه دقیقتر این جنگلها و کسب اطلاعات بیشتر از نظر ساختاری باعث مدیریت بهتر در جهت ایفای نقش هر جه بیشتر آنها خواهد شد. در زاگرس شمالی، به خصوص در استان آذربایجان غربی رویشگاه هایی وجود دارد که به دلیل عدم دسترسی و یا واقع شدن در اماکن مقدس کمتر مورد تخریب یا بهره برداری قرار گرفته اند. به نظر می رسد با بررسی این مکانها می توان تا حد زیادی به پتانسیل تولیدی جنگلهای زاگرس دست یافت که این موضوع می تواند در برنامه ریزی های مدیریتی مورد توجه قرار گیرد. در تحقیق حاضر، دو توده ,کمتر دست خورده و بهره برداری شده در بخشی از جنگل های سردشت انتخاب شدند. آماربرداری به روش صد در صد برای اندازه گیری مشخصه های مورد نظر انجام شد. پس از تجزیه و تحلیل اطلاعات با استفاده از نرم افزارهای Mini tab, Spss, Excel برای مقایسه اختلاف بین میانگینهای پارامترهای مورد نظر از آزمون  tوk-s  استفاده شد. وساختار عمودی را با استفاده از نرم افزار svs ترسیم کرده و نتایج حاصله نشان می دهد، که اختلاف میانگین پارامترهای مورد مطالعه شامل قطر برابر سینه، ارتفاع درختان، سطح مقطع برابر سینه، حجم سرپا و میزان زادآوری بین توده «کمتر دست خورده» و «بهره برداری شده» در سطح 0.05 معنی دار می باشد. در نتیجه بهره برداری های غیر اصولی ساختار عمودی و افقی توده های جنگلی را دگرگون کرده و به صورت جنگل های تنک و یک اشکوبه با تنوع گونه ای کمتر درآورده است.

ازجمله پارامتر اقلیمی موثر در کشت حبوبات، درجه حرارت بوده که نوسانات آن باعث وقوع یخبندان و یا تنش گرمایی در آنها شده و میزان تولید و عملکرد را کاهش می دهد. در استان خراسان رضوی، حبوبات بخش قابل توجهی از اراضی کشت دیم را به خود اختصاص داده اند. با توجه به آب و هوای استان، به نظر می رسد کشت دیم انواع حبوبات با محدودیت های اقلیمی از جمله یخبندان و تنش گرما مواجه باشد. نظر به اهمیت روزافزون کشت حبوبات، محدودیت های دمایی کشت دیم انواع حبوبات (نخود، لوبیا، عدس، ماش) در استان خراسان رضوی مورد مطالعه قرار گرفته است. با توجه به نیازهای دمایی و واحدهای حرارتی حبوبات مختلف، سه شاخص یخبندان، تنش گرمایی و تعداد درجه روز مورد بررسی قرار گرفته است. نتایج حاکی از آنست که کشت لوبیا با تنش های گرمایی و یخبندان مواجه است. بعلاوه، یخبندان، کشت ماش و تنش گرمائی، کشت عدس و نخود را محدود می سازد.

هدف از این تحقیق شناسایی لاکتوباسیلوس های جدا شده از خاک های آغشته به پساب ماست بندی های محلی است که زیستگاه طبیعی آنها (محصولات لبنیاتی) تغییر نموده و در زیستگاه غیر اختصاصی) خاک (به سر می برند. 10 نمونه ازخاک های آغشته به پساب ماست بندی های محلی از کوه های مناطق دو هزار و سه هزار (شمال ایران) جمع آوری شد و به آزمایشگاه منتقل گردید. نمونه ها رقت سازی شده و به پلیت های حاوی محیط MRS و M17 منتقل شدند، کلنی های LAB با مشاهدات ماکروسکوپی و میکروسکوپی و تست های افتراقی مشخص گردیدند. همچنین پتانسیل پروبیوتیکی آنها توسط تست های (تحمل اسید، تحمل نمک صفراوی و آنتی بیوگرام) مورد ارزیابی قرار گرفت. در نهایت برای تایید بیشتر تست مولکولی 16srDNA انجام شد. در این تحقیق باکتری های: lactobacillus coryniformis subspecies torokoent، lacto bacillus guizhouensis، lactobacillus coryniformis بر اساس آنالیز 16srDNA شناسایی و جدا شدند. در پایان تحقیق مشخص شد که لاکتوباسیلوس ها به جز زیستگاه طبیعی خود قادر به زیستن در زیستگاه غیر اختصاصی نیز می باشند. از این رو می توان فرض نمود که تبادلات ژنتیکی زیادی بین باکتری های خاک و جدا شده ها صورت گرفته باشد. که این تغییر زیستگاه موجب افزایش پتانسیل پروبیوتیکی آنها شده است. پس در همزیستی خاک با این باکتری ها و با توجه به همزیستی خاک با گیاه خاک می تواند در شکل گیری گیاهان پروبیوتیک نقش داشته باشد.

به منظور بررسی اثر تنش خشکی و محلول پاشی کودهای بیولوژیک بر روی عملکرد کمی و کیفی گیاه دارویی نعنا آزمایشی به صورت اسپلیت فاکتوریل بر پایه بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار در مزرعه انجام شد. تیمارهای آزمایشی شامل تنش خشکی در دو سطح شامل شرایط نرمال آبیاری و تنش کم آبی و فاکتورهای فرعی شامل محرک های رشد گیاهی در پنج سطح شامل شاهد، مارماین، کدآمین، دالجین و فسفات بارور دو و زمان محلول پاشی در دو سطح محلول پاشی قبل از مرحله گلدهی و محلول پاشی بعد از مرحله گلدهی مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان داد که تیمارهای تنش خشکی و محلول پاشی کودهای بیولوژیک، بر روی تمامی صفات مورد بررسی تاثیر آماری معنی داری داشتند. زمان محلول پاشی بر روی تعداد شاخه های فرعی و تعداد برگ در سطح احتمال 1% تاثیر معنی دار نشان داد تنش خشکی ناشی از افزایش فواصل آبیار ارتفاع بوته، قطر ساقه، تعداد شاخه های فرعی، تعداد برگ، وزن تر و خشک اندام های هوایی، محتوای رطوبت نسبی و میزان کلروفیل را کاهش ولی میزان نشت الکترولیت درنعناع فلفلی را افزایش داد. محلول پاشی کودهای بیولوژیک سبب افزایش تمامی صفات مورد بررسی به جز نشت الکترولیت گردید. کودهای بیولوژیک سبب کاهش میزان نشت الکترولیت گردید.

تحقیق حاضر با هدف شناسایی و تعیین اولویت مولفه های اثرگذار بر کشاورزی پایدار از دیدگاه کارشناسان جهاد کشاورزی شهرستان کرمانشاه انجام گرفته است. این مطالعه از نوع کاربردی بوده و با استفاده از روش توصیفی - همبستگی و تحلیل سلسله مراتبی (AHP) انجام شده است. ابزار گردآوری اطلاعات پرسشنامه ای بود که پایایی آن از طریق ضریب آلفاکرونباخ محاسبه گرددید (a=0.82). جامعه آماری پژوهش حاضر را کلیه کارشناسان مدیریت جهاد کشاورزی شهرستان کرمانشاه تشکیل دادند (N=82). اطلاعات مورد نیاز از طریق سرشماری 82 به دست آمد. در این تحقیق، در ابتدا به منظور شناسایی عوامل موثر بر کشاورزی پایدار از آزمون اسپیرمن و در مرحله بعد جهت رتبه بندی عوامل مذکور از رویکرد سلسله مراتبی استفاده شد. نتایج آزمون اسپیرمن نشان داد که شاخص های استفاده از شخم حداقل، استفاده از محصولات پوششی، حفاظت خاک، تغییر روش آبیاری بارانی به قطره ای، مدیریت تلفیقی آفای (IPM) از دیدگاه کارشناسان بر توسعه پایدار کشاورزی موثر می باشند و همچنین بر اساس AHP شاخص حفاظت از خاک بالاترین اولویت را داشته در حالی که مدیریت تلفیقی آفات پایین ترین رتبه را به خود اختصاص داده است. تجزیه و تحلیل اطلاعات در دو بخش به وسیله نرم افزار SPSS و Expert choice 11 انجام پذیرفت. نتایج این مطالعه می تواند ضمن تاکید بر عوامل موثر بر کشاورزی پایدار، دستاوردهایی برای برنامه ریزان دوره های آموزشی به همراه داشته باشد.

صنعت مرغداری در بسیاری از کشورها، در حال رشد است و به دلیل ارزش تغذیه ای مهم برای انسان ها، دارای اهمیت بسیار بالایی می باشد. استان اردبیل یکی از مهم ترین مناطق کشاورزی در کشور است و واحدهای مرغداری از مهم ترین تولیدات در منطقه مورد مطالعه می باشد. در همین راستا پژوهش حاضر با هدف بررسی فنی، اقتصادی و انرژی مصرفی مرغداری های گوشتی در شهرستان اردبیل انجام گرفت. در این تحقیق شاخص های انرژی و کارآیی واحدهای مرغداری و نیز روابط انرژی ورودی و عملکرد، با استقرار مدل برنامه ریزی خطی با رویکرد DEA(Data Envelopment Analysis) محاسبه گردید. تحقیق حاضر با روش اسنادی- میدانی انجام پذیرفت. داده های مورد نیاز از 30 واحد مرغداری شهرستان اردبیل از طریق پرسشنامه و مصاحبه حضوری در سال 1393 جمع آوری شدند. پس از مطالعات صورت گرفته در خصوص استفاده از نهاده ها و نیز عملکرد حاصله، شاخص های انرژی محاسبه و مورد ارزیابی قرار گرفتند. در این پژوهش، نسبت انرژی 0.133، بهره خالص انرژی (1000 مرغ/Mj) 182660-، بهره وری انرژی (1000 مرغ/Mj) 0.013، میانگین کل انرژی ورودی 4 (1000 مرغ/Mj)/210497 و میانگین کل انرژی خروجی (1000 مرغ/Mj) 27837.36 به دست آمد. بالاترین سهم از میزان انرژی های نهاده، متعلق به نهاده سوخت دیزل بود که 51.58 درصد از کل انرژی مصرفی را به خود اختصاص داد.

کشاورزی پایدار رهیافتی است که می تواند با شناخت فرایندهای طبیعی و استفاده از تازه ترین پیشرفت های علمی ضمن ایجاد بارآوری مطلوب در کوتاه مدت و بلندمدت زمینه ای مناسب برای کاهش اثرات سوء زیست محیطی و پویایی اقتصادی فراهم سازد. سیستم آگروفارستری (جنگل-زراعی) سیستم و روش پایدار کشاورزی است که با استفاده از کشت تلفیقی درخت با گیاه زراعی موجب افزایش کلی در عملکرد یک واحد زمین می شود. سیستم آگروفارستری از نظر اکولوژیکی و زراعی نسبت به دیگر سیستم های زراعی قابلیت های بیشتری دارد، در این سیستم حرکت آب و باد کاهش می یابد و فرسایش خاک به حداقل رسیده و باعث حاصلخیزی خاک می گردد. لذا، این مقاله به بررسی و طبقه بندی سیستم های متداول آگروفارستری و تاثیرات اکولوژیکی و اقتصادی در جهت توسعه تولید پایدار کشاورزی استوار است.

حوضه آبریز سد مهاباد مهم ترین منبع تامین کننده آب شرب و کشاورزی شهر مهاباد میباشد. نمونه برداری های از سه ایستگاه، شامل SW4 واقع در شاخه کوتر SW7 مربوط به شاخه بیطاس واز داخل مخزن SW8 نزدیک به محور مخزن سد، از 4 عمق که جهت افزایش دقت از مرداد ماه 90 یک نقطه دیگر در حد وسط ناحیه ترموکلاین اضافه گردید بر اساس نتایج به دست آمده ماههای آبان، آذر، دی و بهمن و اسفند مخزن دارای اختلاط کامل می باشد با افزایش دمای هوا در بهار، در ماه فروردین با دمای سطحی لایه بندی شروع گردیده. سپس در ماه مهر با رسیدن پاییز دمای رولایه در مهرماه به 18 درجه کاهش می یابد و نهایتا در آبان ماه مخزن به حالت اختلاط کامل می رسد. محدوده ترموکلاین، در تابستان حد فاصل 10-15 متر است و در ماههای پاییز با ضعیف شدن شدت لایه بندی ضخامت لایه ترموکلاین به تدریج افزایش یافته و به حد فاصل عمق 10-20 متر می رسد. ختلاف متوسط دمای رو لایه و زیرلایه در ماه مرداد بیشترین اختلاف را داشته، متوسط رولایه (24 درجه سانتیگراد) و زیرلایه (11 درجه سانتیگراد) برابر 13 درجه سانتیگراد بوده است، در 5 ماه اختلاط (آبان تا اسفند) منحنی های رولایه و زیرلایه بر هم منطبق هستند و با توجه به تراز برداشت آب شرب در ماه های آخر تابستان و اول پاییز تامین آب فقط از لایه فوقانی ممکن میشود که در این لایه کیفیت آب مناسب نیست.

این آزمایش در قالب طرحی کاملا تصادفی متشکل از 5 تیمار و 5 تکرار به ازای هر تیمار، به منظور بررسی اثرات سطوح مختلف پودر خشک کرم خاکی و ورمی هوموس بر فراسنجه های عملکرد جوجه های گوشتی، اجرا گردید. برای این منظور تعداد 300 قطعه جوجه گوشتی یک روزه سویه راس 308 با متوسط وزن 43 گرم، در بین تیمارهای خوراکی پنج گانه زیر توزیع شدند: 1) جیره پایه فاقد کرم خاکی و ورمی هوموس (تیمار شاهد)، 2) جیره حاوی 1% ورمی هوموس 3) جیره حاوی 1% کرم خاکی + 1% ورمی هوموس، 4) جیره حاوی 2% کرم خاکی + 1% ورمی هوموس، 5) جیره حاوی 3% کرم خاکی + 1% ورمی هوموس. نتایج نشان داد که افزایش سطح پودر کرم خاکی در جیره، موجب کاهش خوراک مصرفی و ضریب تبدیل غذایی می شود. بالاترین سطح پودر کرم خاکی با کاهش معنی دار (p<0.05) مصرف خوراک و ضریب تبدیل در کل دوره آزمایش همراه گردید، در حالی که اثر تیمارهای آزمایشی بر افزایش وزن معنی دار نبود (p>0.05). نتیجه اینکه، با استفاده از 3% پودر کرم خاکی همراه با 1% ورمی هوموس در جیره، شاید بتوان عملکرد رشد جوجه های گوشتی را بهبود بخشید.

مقدمه و هدف: فنل یک ساختار پایه ای دارد که بطور گسترده ای در ترکیبات آلی سنتزی استفاده می شود. این ترکیبات شامل مواد شیمیایی کشاورزی و حشره کش ها می باشد. ترکیبات فنلی سمیت فوق العاده ای برای بیشتر میکروارگانیسم ها، گیاهان، ماهی ها و جانوران دارد. بنابراین حذف آن از محیط ضروری می باشد. فرآیندهای فیزیکوشیمیایی یکی از روش های حذف فنل می باشد که به دلیل پرهزینه بودن و تولید ترکیبات فرعی خطرناک مناسب نمی باشد. بهترین روش برای حذف فنل روش حذف زیستی می باشد که ارزانتر ومنجر به حذف کامل آن می شود. هدف از این پژوهش جداسازی و شناسایی باکتری های تجزیه کننده فنل از بیمارستان مطهری مرودشت و تعیین رشد باکتریهای جدا شده در غلظت های مختلف فنل توسط مطالعه جذب نوری آنها می باشد.روش کار:نمونه برداری از خاک های کشاورزی اطراف پالایشگاه شیرازگرفت. جداسازی باکتری های تجزیه کننده فنل به وسیله کشت نمونه ها در محیط پایه نمکی نوترین براث و MSM آگار انجام شد. با کشت باکتری های ایزوله در غلظت های 0.5، 0.7، 0.9، 1 و 1.2 گرم بر لیتر فنل توانایی رشد باکتری ها ارزیابی گردید. هدف از این پژوهش جدا سازی و شناسایی باکتری های تجزیه کننده فنل از صنایع غذایی پالایشگاه شیراز و بررسی مقاومت آنتی بیوتیکی آن ها می باشد.یافته ها:مهمترین باکتری های تجزیه کننده فنل جداشده از خاک های کشاورزی اطراف پالایشگاه شیرازسودوموناس، اشرشیا کلی، استافیلوکوکوس، انتروکوک و اسینتوباکتر بودند. همه باکتری های جدا شده قدرت تجزیه بالایی در حذف فنل از خود نشان دادند. به طوری که سودوموناس و اشرشیا کلی قادر به تجزیه 1200 میلی گرم بر لیتر فنل به میزان %100 و %94 در مدت یک هفته را داشتند.نتیجه گیری: یافته های این پژوهش نشان می دهد، باکتری های سودوموناس واشرشیاکلیبه تریتب 100 درصد و 87 درصد فنل را در مدت یک روز تجزیه می کنند.