هدف: در این مطالعه میزان کلونیزاسیون بوکاویروس (ویروس تنفسی تازه شناخته شده) در کودکان مبتلا به آسم و غیر مبتلا به آسم به دلیل اهمیت بوکاویروس در پیشگیری و تشدید آسم دوران کودکی بررسی شد. مواد و روش ها: در این مطالعه 142 نمونه سواب نازوفارنژیال از کودکان (71 مورد مبتلا به آسم و 71 مورد فاقد آسم) جمع آوری گردید. سپس اسید نوکلییک ویروسی استخراج و فراوانی بوکاویروس انسانی با استفاده از روش PCR بررسی شد. یافته ها: فراوانی بوکاویروس در این مطالعه 3/18% (26 نمونه مثبت) بود. از میان 26 نمونه مثبت از نظر حضور ژنوم بوکاویروس انسانی، 77/80% کودک مبتلا به آسم و 23/19% کودک غیر مبتلا به آسم بودند. ارتباط معنادار میان شدت آسم و کلنیزاسیون بوکاویروس دیده شد. نتیجه گیری: نتایج این مطالعه مطرح کننده ارتباط قوی بوکاویروس انسانی با آسم کودکی می باشد. اگرچه مطالعات اپیدمیولوژی تکمیلی از نظر بررسی هم زمان حضور سایر ویروس های تنفسی و نقش آن ها در آسم کودکی، مورد نیاز است.

محلهای کلنیزاسیون اپی فیت و اندوفیت Pseudomonas syringae در تمامی مراحل رشد گیاه گوجه فرنگی روی اندامهای ریشه، ساقه و برگ مورد بررسی قرار گرفت. در بررسی ضد عفونی کردن سطح گیاه بوسیله کلروفرم مشخص گردید که گاز کلروفرم قادر است تمام سلولهای باکتری را در سطح گیاه از بین ببرد ولی سلولهای باکتری در داخل بافتهای گیاهی صدمه نمی زند. بنابراین استفاده از کلروفرم به عنوان روشی مناسب برای ضدعفونی کردن سطح گیاه جهت مطالعه کلنیزاسیون آندوفیت گیاه مناسب تشخیص داده شد. در این تحقیق پلاسمید  pLA-LacZ بوسیله جفت شدگی به داخل سلولهای جدایه های وحشی و موتان hrp باکتریهای p.s. pv.tomato, .p. s. pv. phaseolicola, p.s. pv.syringae , منتقل شد. سپس رقم حساس گوجه فرنگی (کانریرو) بوسیله جدایه های وحشی و موتان حاوی پلاسمید pLA-LacZ مایه زنی شدند. مطالعه ضدعفونی نمودن سطح گیاه بوسیله کلروفرم و مطالعات بافت شناسی روی کلنیزاسیون اپی فیت در گیاهانی که هیچگونه علایم بیماری مشخص یا عکس العمل دفاعی را نشان نمی دادند مشخص کرد که در واقع بخش اعظم کلنیزاسیون باکتری بشکل آندوفیت صورت می گیرد. سلولهای P.syringae در سلولهای پارانشیمی و قسمتهای آوندی بخشهای هوایی گیاه و ریشه شناسایی گردید که نسبت به سایر بافتهای گیاهی محلهای مناسبی جهت کلنیزاسیون باکتری مشخص شدند.

مقاومت گیاهان در برابر دامنه وسیعی از بیماریهای گیاهی بستگی به ژن غیر بیماریزایی در عامل بیماری و ژن مقاومت در میزبان دارد. در این تحقیق ژن غیر بیماریزایی avr Pto جدایه pt23 باکتری Pseudomonas، syringae pv. Tomato در پلاسمید نوترکیب (pLA(avrPto کلون گردید و سپس این پلاسمید از طریق الکتروپوریشن به داخل سلولهای جدایه های وحشی p.s.pv.syringae, P.s.pv.phaseolicola, P.s.pv. tomato منتقل شد . رقم حساس کانریرور (فاقد ژن مقاومت Pto) و رقم مقاوم کاستون (واجد ژن مقاومت Pto) گوجه فرنگی به وسیله جدایه های وحشی و جدایه های حاوی پلاسمید نوترکیب ( pLA (avrPto مایه زنی شدند. نتایج حاصله نشان داد که هیچگونه اختلاف معنی داری بین جدایه های وحشی و جدایه های حاوی پلاسمید نوترکیب از نظر میازن تکثیر باکتری بر روی رقم حساس وجود ندارد در صورتیکه در رقم مقاوم میزان تکثیر باکتری در جدایه های حاوی پلاسمید نوترکیب PLA (avrPto) از نظر آماری به طور معنی درای پایین تر از جدایه های وحشی (فاقد پلاسمید نوترکیب) بود. تاثیر تئوری ژن از برای ژن همچنین بر روی میزان رشد طولی گیاه نیز قابل مشهود بود. رشد طولی در گیاهان رقم مقاوم که با جدایه های حاوی پلاسمید نوترکیب( pLA(avrPto مایه زنی شده بودند از نظر آماری به طور معنی داری کمتر از گیاهانی بود که با جدایه وحشی مایه زنی شده بودند. در مجموع چنین استنباط میشود که درهر دو حالت سازگاری و ناسازگاری کلنیزاسیون باکتری روی گیاه صورت می گیرد ولی کلنیزاسیون اپی فیت باکتری در شرایط مزرعه در حالت سازگاری به میزان بالاتری نسبت به حالت ناسازگاری در گیاه صورت میگیرد.

زمینه و هدف: میکوزها از عفونتهایی هستند که در مبتلایان به سرطان و دارای سیستم ایمنی سرکوب شده سبب مرگ و میر می گردند. مالاسزیافورفور و واریته های مختلف آن منجمله پیترسبوروم اووال معمولا در افراد نرمال ایجاد میکوزهای سطحی در سطحی ترین لایه های کراتینی پوست می نمایند. فونگمی مرتبط به کاتتر و فولیکولیت ناشی از مالاسزیا فورفور و پیترسبوروم اووال نسبتا شایع است ولی این قارچ می تواند از پریتونیت، آرتریت عفونی، ماستیت، سینوزیت و عفونتهای مختلف چشمی نیز جدا شود. در این مطالعه وجود پیترسپوروم اووال در شوره های سر و پوست سر بیماران لوسمیک تحت شیمی درمانی مورد بررسی قرار گرفته است.روش کار: طی یکسال از شوره های موجود در سر یکصد بیمار مبتلا به لوسمی تحت شیمی درمانی نمونه برداری شد. شوره ها پس از رنگ آمیزی با بلودومتیلین مورد بررسی میکروسکوپی قرار گرفته، وجود و کمیت سلولهای مخمری جوانه دار بصورت عدد هشت انگلیسی در بین سلولهای اپیدرمی ثبت و گزارش گردید.یافته ها: وجود پیترسپوروم اووال در %82 بیماران مورد مطالعه مثبت بود. اغلب بیماران در سنین 50-20 سالگی بودند که دارای شوره های درشت سبوس مانند و خارش در سر بودند.نتیجه گیری: با توجه به اینکه بیشتر بیماران (%82) در این مطالعه از نظر وجود پیترسپوروزیس مثبت بودند؛ پیشنهاد می شود که در صورت بروز هر گونه تظاهرات بالینی مربوط به پیترسپوروزیس نسبت به درمان آن اقدام درمانی صورت پذیرد تا از بروز عفونتهای خطرناک قارچی گاها دارای پیش آگهی وخیم، جلوگیری به عمل آید.

این تحقیق به منظور بررسی تنوع زیستی قارچ های میکوریزی همزیست با برخی از گونه های درختی و درختچه ای در رویشگاه های شهرستان ایلام انجام گرفت. بدین منظور از هرکدام از گونه های ارغوان، آلبالوی وحشی، بادام برگ سنجدی، دافنه، شن، زالزالک، کیکم و وامچک، به طور تصادفی چهار نمونه ی ترکیبی خاک به همراه ریشه از عمق 30-0 سانتی متری برداشت شد؛ سپس مطالعات قارچ و خاک روی این نمونه ها انجام گرفت. در مجموع 42 گونه ی قارچی متعلق به 13 جنس متفاوت در ریزوسفر این درختان شناسایی شد. کلنیزاسیون ریشه بین 34/97 درصد در بادام برگ سنجدی تا 99/90 درصد در وامچک و میانگین تراکم جمعیت اسپور در هر گرم خاک، بین 8 عدد در گونه ی وامچک تا 33 عدد در گونه زالزالک متغیر بود. بررسی شاخص های تنوع زیستی نیز نشان داد که قارچ های همزیست با گونه های درختی از نظر غنا با هم اختلافی ندارند، ولی از نظر شاخص تنوع شانون-وینر، سیمپسون و یکنواختی پایلو، اختلاف معنی داری وجود داشت. به طوری که قارچ های همزیست با گونه ی شن و وامچک به ترتیب بیشترین تنوع شانون وینر و قارچ های همزیست با گونه ی کیکم و شن، بیشترین شاخص یکنواختی را داشتند. گونه های شن، کیکم، آلبالوی وحشی، ارغوان، بادام برگ سنجدی و وامچک از نظر تنوع سیمپسون قارچ های میکوریزی در یک گروه قرار گرفتند. تنوع زیاد قارچ های میکوریز در این تحقیق می تواند نشان دهنده ی وجود تنوع زیستی زیاد خاک باشد. گونه های شن، کیکم و بادام برگ سنجدی تنوع زیستی قارچ های میکوریزی بیشتری داشتند که به علت بیشتر بودن عناصر غذایی و حاصلخیزی خاک در زیراشکوب آنهاست.

لطفا برای مشاهده چکیده به متن کامل (PDF) مراجعه فرمایید. متن کامل این مقاله به زبان انگلیسی می باشد. لطفا برای مشاهده متن کامل مقاله به بخش انگلیسی مراجعه فرمایید.لطفا برای مشاهده متن کامل این مقاله اینجا را کلیک کنید.

کنترل بیولوژیک یکی از راهکارهای مؤثر کنترل بیماری های گیاهی و عاملی برای کاهش مصرف سموم شیمیایی است. قارچ تریکودرما با داشتن خاصیت ضدیتی علیه بسیاری از قارچ های بیماری زای گیاهی از موفق ترین عوامل کنترل بیولوژیکی محسوب می شود. توان بیوکنترلی این قارچ، با میزان تجزیه آنزیمی دیواره سلولی پاتوژن، ارتباط مستقیم دارد. در پروژه قبلی نویسندگان به کمک مهندسی پروتئین، کیتیناز کایمر 42 ساخته شد و پروتئین نوترکیب حاصل به قارچ T. harzianumانتقال یافت. در تحقیق حاضر توان بیوکنترلی و کلنیزاسیون جدایه های مهندسی شده در برابر پاتوژن R. solaniدر شرایط آزمایشگاه و گلخانه بر روی گیاه لوبیا ارزیابی شدند. پس از تأیید مولکولی، حضور و ثبات قطعات مهندسی شده در ریسه قارچ های مهندسی شده بعد از گذشت دو سال، بررسی توان بیوکنترلی در کشت متقابل تریکودرما و پاتوژن انجام شد. یافته ها نشان داد که جدایه Chit42-ChBD3 با 82/53 درصد بازدارندگی بیش تر نسبت به کنترل، بهترین بیوکنترل در شرایط In vitro بوده است. طبق نتایج به دست آمده از آزمایش گلخانه ای گیاهان تیمار شده با پاتوژن، جدایه های مهندسی شده Chit42-ChBD3، Chit42-ChBD7 و Chit42-ChBD15 در تمامی مراحل مختلف اندازه گیری (دو برگی، اواسط دوره رویشی، اوایل مرحله زایشی و در مرحله برداشت) علایم بیماری کم تراز 40 درصد را نشان دادند. کلنیزاسیون سطحی ریشه و هم چنین نفوذ ریسه قارچ به فضای بین سلولی اپیدرم ریشه لوبیا به وسیله مطالعات مولکولی با استفاده از آغازگرهای PF1/R3xba1 مورد تائید قرار گرفت.

استرپتوکوک پنومونیه از عوامل مهم بیماریزای شناخته شده در انسان و بویژه کودکان است. اطلاع پزشکان هر کشور از میزان مقاومت این میکروب در انتخاب آنتی بیوتیک مناسب برای درمان انواع مختلف بیماریهای ناشی از آن در کودکان (مننژیت، پنومونی، اتیت میانی و سینوزیت) اهمیت زیادی دارد. در دو مطالعه انجام شده بر روی کودکان مقیم در مهدکودکهای آمریکا بترتیب 59% و 53% کودکان با پنوموکوک مقاوم به پنی سیلین کلنیزه بودند. طی سالهای 1376-1375 از 170 کودک سالم مقیم در مهدکودکهای وابسته به دانشگاه علوم پزشکی ایران کشت نازوفارنکس انجام گردید. 8/51% افراد مورد مطالعه دختر (میانگین سنی 98/3 سال) و 2/48% پسر (میانگین سنی 99/3) بودند. شایعترین عوامل بیماریزای جدا شده شامل استرپتوکوک گروه D ( GDS ) 60% (میانگین سن ابتلا 07/4 سال)، استرپتوکوک گروه A ( GAS ) 32.5% (میانگین سن 1/4)، استرپتوکوک پنومونیه 5/2% (میانگین سن ابتلا 5/4 سال)، هموفیلوس آنفولونزا 6/0%(میانگین سن ابتلا 2 سال) و استافیلوکوک9/5% (میانگین سن ابتلا 6/2 سال) بود. از نظر تنوع عوامل و درصد فراوانی هر کدام تفاوت معنی داری بین دو گروه پسر و دختر وجود نداشت. پنوموکوکهای جدا شده با روش دیسک، در صددرصد موارد به پنی سیلین و آمپی سیلین مقاوم بودند اما به اریترومایسین، کوتریموکسازول، کلرامفنیل، سفالوتین، سیپروفلوکساسین و وانکومایسین حساس بودند. نتیجه آنکه با توجه به تعریف استاندارد از انواع مقاومت، احتمالا پنوموکوکهای کلنیزه کننده نازوفارنکس کودکان در این مطالعه از نوع شدیداً مقاوم ( highly resistant ) نبوده و عمدتاً شامل انواع مقاومت بینابینی ( intermediate ) به پنی سیلین بودند.

کلنیزاسیون ریشه توسط باکتری های آنتاگونیست به عنوان یک پیش نیاز برای بیوکنترل موفق مورد توجه قرار می گیرد. برای بازدارندگی موثر در مقابل بیماری های گیاهی، کلنیزاسیون سریع و مناسب برای ممانعت از استقرار بیمارگرها روی سیستم ریشه ضروری می باشد. به این منظور، کلنیزاسیون ریشه کلزا توسط استرین Pseudomonas fluorescens UTPF86 در حضور قارچ Rhizoctonia solani AG-4 و بدون حضور آن در شرایط گلخانه در طرح کاملا تصادفی شامل 14 استرین باکتری طی چهار هفته مورد بررسی قرار گرفت. از بین 14 استرین سودوموناس فلورسنس، استرین UTPF86 بر اساس قدرت بیوکنترل و کلنیزه نمودن ریشه انتخاب گردید. به منظور ردیابی استرین باکتری فوق، این استرین مقاوم به دو آنتی بیوتیک کلرامفنیکل و تتراسیکلین شد. ریشه ها پس از 4-1 هفته از کاشت نمونه برداری شدند. جمعیت باکتری بوسیله سری رقت روی محیط S1 روی محیط تعیین گردید. این پژوهش مشخص کرد که در حضور قارچ R. solani کلنیزاسیون ریشه به طور معنی داری توسط استرین UTPF86 افزایش می یابد. همچنین میزان کلنیزاسیون ریشه در طی دو هفته اول افزایش یافت و سپس در طی هفته سوم و چهارم دارای سیر نزولی داشت و به ترتیب از 107×2.52 به 1010×2.81، 1010×7.07، 108×4.9 و 108×2.81 در هر گرم ریشه در حضور بیمارگر رسید.