در بررسی حاضر، سعی بر آن شده است تا تغییرات مورفولوژیکی ناشی از اثرات اشعه UV بر روی چهار گونه از قارچهای درماتوفیت   (Trichophyton rubrum, Trichophyton mentagrophytes, Epidermophyton floccosum and Microsporum canis)   مطالعه، و نتایج بدست آمده از این بررسی، با روش مولکولی تا حد ممکن تجزیه و تحلیل گردد. برای تعیین تغییرات احتمالی مولکولی ناشی از تابش اشعه UV در درماتوفیت ها (مانند آپوپتوزیز(، ملکول هایDNA  سوش شاهد و اشعه دیده Trichophyton rubrum استخراج گردیده و با استفاده از روش الکتروفوزو بر روی ژل آگارز، مورد مقایسه قرار گرفتند. نتیجه بدست آمده از این مطالعه نشان می دهد که رشد کلنی های اشعه دیده دچار وقفه گردیده و با افزایش زمان اشعه دهی، میزان رشد سوش های مورد مطالعه کاهش می یابد. بعلاوه، تغییرات ایجاد شده در شکل کلنی ها و پیگمانتاسیون برخی از سوش ها، کاملا مشهود بود. همچنین در مطالعات میکروسکوپی سوش های اشعه دیده، تغییراتی در شکل میسلیوم ها، شکل و اندازه ماکروکنیدی ها و تراکم ماکروکنیدی ها ومیکروکنیدی ها دیده شد. در بررسیهای به عمل آمده بر بر روی مولکول های DNA جدا شده از سوش های شاهد و اشعه دیدهTrichophyton rubrum ، هیچ نشانه ای از آپوپتوزیز در مولکول های DNA آنها مشاهده نگردید.

پوسیدگی طوقه و ریشه در غلات از مهم ترین بیماری های قارچی بوده و سالانه در بیشتر مزارع دیده می شوند. از مهم ترین عوامل این بیماری، گونه های مختلف Fusarium هستند که در محصولات زراعی از جمله ذرت خسارت فراوانی وارد می کنند. در بررسی های انجام شده در مزارع غلات استان های لرستان و ایلام در سال 1395، گیاهان دارای علایم مشکوک به پوسیدگی طوقه و ریشه فوزاریومی جمع آوری و به آزمایشگاه منتقل شدند. بررسی های آزمایشگاهی نمونه ها بلافاصله آغاز گردید. جدایه های به دست آمده در محیط کشت اختصاصی نش و اسنایدر و DCPA پس از خالص سازی و انتقال به محیط کشت های PDA، CLA، KCl، SNA و آب مقطر استریل از نظر ویژگی های میکروسکوپی مورد بررسی قرار گرفتند. مشخصات ماکروکنیدی، میکروکنیدی، یاخته های کنیدیوم زا، کلامیدوسپور و مشخصات کلنی با کلیدهای معتبر موجود (Marasas, 1986; Leslie & Summerell, 2006) تطبیق داده شدند. نتایج نشان داد گونه جداشده با Fusarium polyphialidicum Marasas کاملاً مطابقت دارد. سرعت رشد متوسط، تولید ریسه های هوایی به رنگ سفید تا نارنجی کمرنگ، و رنگ سفید مایل به زرد در پشت پتری روی محیط کشت PDA مشاهده شد. ماکروکنیدیوم در اسپوردوکیوم های سفیدرنگ تشکیل شد....

در طی بازدیدهای انجام شده در سال 1384 از گلخانه های شهر گرگان علایم لکه برگی سانسوریا Sansevieria trifasciata مشاهده گردید. لکه ها به صورت نکروز، کمی فرو رفته، به صورت حلقه های مدور و به قطر یک تا چند سانتی متر مشاهده شدند که گاهی از اواسط تا کناره های برگ امتداد داشتند. پس از مدتی میسلیوم هایی سفید رنگ قارچ روی برگ مشاهده شدند. جداسازی قارچ عامل بیماری برروی محیط آب اگار انجام شد و پس از خالص سازی جهت شناسایی به محیط های CLA و PDA منتقل گردید. رنگ پرگنه قارچ در روی محیط PDA بنفش روشن تا تیره و از پشت پتری به رنگ بنفش کاملا تیره دیده شد قطر پرگنه ها روی این محیط پس از 4 تا 10 روز نگهداری در دمای 25 درجه سانتی گراد 2.8 و 7.9 سانتی متر بود. ماکروکنیدی ها بدون انحنا و دارای سه تا چهار دیواره عرضی بودند و تنها روی محیط CLA مشاهده شدند. میکروکنیدی ها به فراوانی و طول آن ها 10-8 میکرون که به حالت های زنجیری یا توده ای مشاهده گردیدند. فیالایدها از نوع مونوفیالید ساده که با طولی بلند دیده می شدند، کلامیدوسپور مشاهده نگردید. اثبات بیماری زایی جدایه ها بر اساس اصول کخ روی برگ گیاه با قطعاتی از محیط کشت خالص جدایه ها مایه زنی شد. این اولین گزارش از ایجاد لکه برگی در سانسوریا با Fusarium moniliforme در ایران است.

در بررسی نهال های افراپلت (Acer velutinum Boiss) در خزانه که علایم کم رشدی، زردی برگ ها و ضعف عمومی را نشان می دادند، قارچ های Fusarium oxysporum و F. solani از روی ریشه های آلوده جدا شد و بیماری زایی آنها مورد مطالعه قرار گرفت. شناسایی این گونه ها بر اساس ویژگی های کلنی آنها روی محیط کشت، شکل و اندازه ماکروکنیدی ها، میکروکنیدی ها، کلامیدوسپور و وجود یا عدم آنها میسر گردید. در تیمارهای مایه زنی شده این قارچ ها در طرح بلوک های کامل تصادفی با چهار تکرار (گلدان) پس از چهار ماه میانگین ارتفاع نهال ها به ترتیب 28، 27 و در تیمار شاهد 28.5 سانتیمتر بود و بعد از 7 ماه به ترتیب به 30، 25.75 و 30.5 سانتیمتر رسید، نهال های بدون مرگ و میر کاملا شاداب بودند. در پایان فصل رشد نهال ها از گلدان خارج شده و مورد بررسی قرار گرفتند. در بررسی های انجام شده روی ریشه های آلوده، نماتود مولد زخم ریشه (Pratylenchus vulnus) به تعداد زیاد جدا و عامل پوسیدگی ریشه ها تشخیص داده شد و باعث خشک شدن 75 درصد نهال ها گردید. میانگین ارتفاع نهال ها پس از 7 ماه به ترتیب در تیمار نماتود با قارچ F.oxysporum 12.75 سانتیمتر، در تیمار با F.solani 5.5، در تیمار نماتود به تنهایی 2.25 و در تیمار شاهد 30.5 سانتیمتر بود که محاسبات آماری اختلاف معنی دار در سطح 1 درصد را نشان داد. بنابراین، نماتود به تنهایی بیشترین خسارت را به نهال های افرا ایجاد کرده، سپس تیمار نماتود همراه قارچ ها قرار گرفت. قارچ F.oxysporum زیان کمتری را نسبت به گونه دیگر باعث شد و نماتود را کاهش داد، هر چند بیماری زایی دو گونه قارچ روی نهال ها شدید نبود.

بیماری پوسیدگی ریشه و طوقه برنج یکی از مهم ترین بیماری های این محصول در مناطق برنج کاری سراسر دنیا خصوصا مشرق زمین می باشد و در کشور ایران نیز شیوع زیادی دارد. به منظور بررسی پراکنش، اهمیت و خسارت این بیماری در استان های گیلان و زنجان (اطراف رودخانه قزل اوزن) مزارع برنج کاری این مناطق در یک طرح ملی سه ساله (81-1379) مورد مطالعه قرار گرفت. برای شناسایی عامل بیماری، نمونه های آلوده شامل گیاه مشکوک همراه با ریشه و خاک اطراف ریشه، در دفعات مختلف جمع آوری و به آزمایشگاه بیماری شناسی گیاهی منتقل گردیدند. قطعاتی از ریشه و طوقه گیاهان آلوده پس از ضد عفونی سطحی روی محیط های کشت عمومی از جمله PDA، PPA و CLA منتقل شدند و برای رشد قارچ ها در اتاق کشت استاندارد نگه داشته شدند. برای جداسازی عامل بیماری از خاک اطراف ریشه، از محلول آب آگار (WA) استفاده شد و قارچ عامل بیماری چندین بار از خاک جداسازی گردید. بر اساس مطالعات میکروسکپی انجام یافته، زنجیری بودن میکروکنیدی ها و سایر خصوصیات تاکسونومیکی مانند قطر رشد کلنی در دمای 25˚C و 30˚C و رنگ کلنی در محیط کشت سیب زمینی، دکستروز، آگار (PDA)، گونه عامل بیماری (Fusarium moniliforme Sheldon) تشخیص داده شد. بوته های آلوده گاهی رشدشان کند و حتی متوقف گشته و رنگ آن ها زرد و گاهی نیز طویل و باریک و خوشه ها یا بی دانه و یا دانه های ضعیف داشتند. این بیماری در بعضی مناطق مورد مطالعه خصوصا در استان زنجان که از ارقام گرده و چمپا به صورت مداوم کشت می گردید شدت زیادی داشت و خسارت عمده ای به مزارع وارد می نمود، که گاهی تا 80% برآورد می شد. کشت 8 رقم برنج در یک مزرعه آلوده به قارچ عامل بیماری در منطقه ماهنشان نشان داد که رقم بینام، کادوس و شفق آلودگی کمتری داشته و برای کشت در آن منطقه مناسب تر می باشند.