سابقه و هدف: در گذشته، تاثیرات اشعه UV بر روی رشد کلنی قارچ های درماتوفیت Epidermophyton floccosum، Microsporum canis و Trichophyton mentagrophytes توسط نویسندگان مورد بررسی قرار گرفته است، ولی تاکنون هیچ گونه پژوهش ویژه ای در زمینه بررسی پدیده آپوپتوزیز در قارچ های مزبور صورت نگرفته است.روش کار: در مطالعه حاضر، درماتوفیت های Epidermophyton floccosum، Microsporum canis و Trichophyton mentagrophytes در محیط های سابورو دکستروز براث همراه کلرامفنیکل کشت داده شدند و پس از رشد مناسب، بر اساس یک پروتکل مشخص توسط اشعه UV، پرتودهی شدند (به جز نمونه های شاهد). برای بررسی بروز پدیده آپوپتوزیز ناشی از تابش اشعه UV در قارچ های درماتوفیت مزبور، مولکول های DNA نمونه های شاهد و اشعه دیده، استخراج گردیدند و با استفاده از روش الکتروفورز بر روی ژل آگارز، مورد مطالعه قرار گرفتند.یافته ها: نتایج به دست آمده نشان می دهند که هیچ تغییری مبنی بر بروز پدیده آپوپتوزیز در مولکول های DNA نمونه های شاهد و اشعه دیده قارچ های درماتوفیت Epidermophyton floccosum، Microsporum canis و Trichophyton mentagrophytes ایجاد نگردید.نتیجه گیری: با توجه به نتایج بدست آمده، می توان چنین استنباط کرد که با استفاده از پروتکل اشعه دهی در این مطالعه نمی توان پدیده آپوپتوزیز را در سه قارچ درماتوفیت Epidermohyton floccosum، Microsporum canis و Trichophyton mentagrophytes مشاهده نمود. به نظر می رسد که علت آن، گرایش منفی قارچ های مزبور نسبت به اشعه UVB باشد.

در بررسی حاضر، سعی بر آن شده است تا تغییرات مورفولوژیکی ناشی از اثرات اشعه UV بر روی چهار گونه از قارچهای درماتوفیت   (Trichophyton rubrum, Trichophyton mentagrophytes, Epidermophyton floccosum and Microsporum canis)   مطالعه، و نتایج بدست آمده از این بررسی، با روش مولکولی تا حد ممکن تجزیه و تحلیل گردد. برای تعیین تغییرات احتمالی مولکولی ناشی از تابش اشعه UV در درماتوفیت ها (مانند آپوپتوزیز(، ملکول هایDNA  سوش شاهد و اشعه دیده Trichophyton rubrum استخراج گردیده و با استفاده از روش الکتروفوزو بر روی ژل آگارز، مورد مقایسه قرار گرفتند. نتیجه بدست آمده از این مطالعه نشان می دهد که رشد کلنی های اشعه دیده دچار وقفه گردیده و با افزایش زمان اشعه دهی، میزان رشد سوش های مورد مطالعه کاهش می یابد. بعلاوه، تغییرات ایجاد شده در شکل کلنی ها و پیگمانتاسیون برخی از سوش ها، کاملا مشهود بود. همچنین در مطالعات میکروسکوپی سوش های اشعه دیده، تغییراتی در شکل میسلیوم ها، شکل و اندازه ماکروکنیدی ها و تراکم ماکروکنیدی ها ومیکروکنیدی ها دیده شد. در بررسیهای به عمل آمده بر بر روی مولکول های DNA جدا شده از سوش های شاهد و اشعه دیدهTrichophyton rubrum ، هیچ نشانه ای از آپوپتوزیز در مولکول های DNA آنها مشاهده نگردید.

1نام گذاری قارچ ها بیش از یک دهه است که دستخوش تغییرات گسترده ای شده است. تغییر نام قارچ ها همیشه وجود داشته و خواهد داشت و این تا حد زیادی می تواند به نقش فناوری های مبتنی بر روش های مولکولی در طبقه بندی، تشخیص و اپیدمیولوژی نسبت داده شود. اخیرا با گسترش روش های مولکولی و تجزیه و تحلیل ژنتیکی در طبقه بندی درماتوفیت ها تغییراتی حاصل شد که می تواند به طور بالقوه بر تشخیص بالینی و مدیریت بیماری تأثیر بگذارد. کشت قارچ هنوز به عنوان "استاندارد طلایی" برای تشخیص درماتوفیتوزیس در نظر گرفته می شود، بااین حال سنجش های مولکولی مدرن بر معایب اصلی کشت غلبه کرده اند و امکان استفاده همراه با کشت را فراهم می کنند. درماتوفیت ها متعلق به قدیمی ترین گروه میکروارگانیسم ها هستند که به عنوان عوامل بیماری های انسانی و حیوانی شناخته شده اند. توانایی درماتوفیت ها در ترشح آنزیم های کراتینولایتیک در شرایط آزمایشگاهی منجر به تحقیقات روی پروتئازهای ترشحی گردید. مطالعات در مورد میزان و عملکرد پروتئازهای کراتینولایتیک تولید شونده توسط درماتوفیت ها در حال افزایش بوده و خواص آنزیماتیک ترکیبات موجود در این ارگانیسم ها مورد مطالعه قرار گرفته است. لذا با توجه به اهمیت این دسته از قارچ ها در بهداشت جامعه، در این بازنگری، طبقه بندی جدید درماتوفیت ها از جمله تغییر نام گونه های مهم پزشکی و هم چنین فاکتورهای بیماری زایی درماتوفیت ها مورد مطالعه قرار گرفته است. استراتژی جستجو به صورت مروری روایتی بوده و جهت جمع آوری اطلاعات، منابع داخلی و بین المللی ازجمله PubMed، Web of Science، Google Scholar، Scopus و بانک اطلاعات نشریات کشور مورداستفاده قرار گرفتند. در طبقه بندی جدید پیشنهادی، آرترودرما شامل 21 گونه، ترایکوفایتون 16 گونه، نانزیا 9 گونه، میکروسپوروم 3 گونه، پارافیتون 3 گونه، اپیدرموفایتون و لوفوفیتون هرکدام یک گونه بوده است، اما همچنان مطالعات دقیق تری برای تعیین مرز گونه ها موردنیاز است. از بررسی مطالعات گذشته این طور می توان استنباط نمود که طبقه بندی درماتوفیت های معمول انسان دوست که امروزه به رسمیت شناخته شده است، تا حدودی تثبیت شده و به احتمال زیاد درآینده نزدیک دستخوش تغییرات شدید نمی شود. در حالی که درماتوفیت های خاک دوست در مقایسه با تعداد زیادی از گونه های حیوان دوست به اندازه کافی مورد مطالعه قرار نگرفته و در این گروه ها می توان تعداد بیش تری از نوآوری های تاکسونومیک را انتظار داشت. هم چنین مطالعه مکانیسم های بیماری زایی درماتوفیت ها نشان داد که اندوپپتیدازها و اگزوپپتیدازها با تجزیه کراتین و تبدیل آن به پپتیدهای آزاد و در نهایت به اسید آمینه های کوچک تر نقش مهمی در پاتوژنز درماتوفیت ها بازی می کنند. از مهم ترین اندوپپتیدازها می توان خانواده فونگالیزین ها (M36) و دو ژن کدکننده MEP1 و MEP5 را نام برد و از مهم ترین آمینوپپتیدازهای خارج سلولی نیز باید به لوسین آمینوپپتیدازهای Lap1 و Lap2 (خانواده M28A) و دی پپتیدیل پپتیدازهای DppIV و DppV که جزء اگزوپپتیدازهای درماتوفیت ها محسوب می شوند، اشاره کرد. نتایج مطالعات گذشته نشان می دهد که با شناسایی پروتئازهای اصلی که در یک گونه شاخص است می توان به جداسازی و شناسایی گونه های درماتوفیتی پرداخت. براساس یافته های این مطالعه، عوامل گسترده ای به رده بندی و بیماری زایی درماتوفیت ها مرتبط بوده و مطالعات موجود در بیان آن ها به اندازه کافی نیست؛ اما می توان از عواملی که در این مطالعه به آن ها پرداخته شد به عنوان راهنمایی در جهت شناخت عوامل مرتبط کمک گرفت.

سابقه و هدف: ترایکوفایتون ویولاسئوم یک قارچ درماتوفیت است که پوست، ناخن و موی انسان را مورد تهاجم قرار می دهد. اما مطالعات کمی بر روی زیست شناسی مولکولی این قارچ انجام شده است. این مطالعه با هدف بررسی حضور ژن کد کننده اسکوالن اپواکسیداز در قارچ ترایکوفایتون ویولاسئوم انجام شده است.مواد و روش ها: این مطالعه به صورت مقطعی بر روی قارچ ترایکوفایتون ویولاسئوم جدا شده از بیماران مراجعه کننده به بخش قارچ شناسی دانشگاه علوم پزشکی تهران با علایم کچلی، انجام گردید. پس از استخراج DNA، به کمک پرایمرهای اختصاصی، ژن کد کننده اسکوالن اپواکسیداز با روش PCR تکثیر و توالی آمینواسیدی آن با روش تعیین توالی مشخص گردید.یافته ها: الکتروفورز محصول PCR حضور قطعه حدود 600 جفت بازی، تایید کننده تکثیر ژن اسکوالن اپوکسیداز را نشان داد. این توالی با شماره دسترسی JX869101 در پایگاه جهانی ژن (NCBI) ثبت گردید. این قطعه، پروتئینی با 220 آمینو اسید را رمز می نماید. مقایسه توالی این ژن با سایر ژن های موجود در بانک های اطلاعات ژنتیکی، همسانی بالا و معنی دار آن را با سایر ژن های کد کننده پروتئین آنزیم اسکوالن اپوکسیداز در قارچ ها و یوکاریوت های دیگر نشان داد.نتیجه گیری: نتایج این پژوهش نشان داد که توالی اسیدآمینه که پروتئین را می سازد حدود 78 درصد با توالی اسکوالن اپواکسیداز سایر قارچ ها تشابه دارد.

مقدمه: با افزایش روز افزون مصرف گیاهان دارویی در درمان طبی، این شاخه از طب مکمل، جایگاه ویژه ای در درمان بیماری ها پیدا کرده است. برخی گیاهان در طب سنتی مردم مصرف دارند، ولی هنوز مورد توجه شایسته ای قرار نگرفته اند که یکی از این گیاهان خوشاریزه یاEchinophora platyloba  است. با توجه به مصرف سنتی این گیاه در مواد غذایی جهت جلوگیری از کپک زدن، بر آن شدیم که میزان کشندگی عصاره گیاه خوشاریزه در برابر تعدادی از درماتوفیت های پوستی را مورد بررسی قرار دهیم.روش بررسی: از گیاه چیده شده در فصل رویش، به روش پرکولاسیون، عصاره هیدروالکلی به دست آمد که رقت صفر میلی گرم در میلی لیتر به عنوان کنترل و نیز رقت های 35، 50، 150 و 250 میلی گرم بر میلی لیتر از آن تهیه شد. قارچ های مورد مطالعه، پس از کشت (به روش Agar Dilution Method)، در مجاورت رقت های فوق قرار گرفتند و پس از 21 روز محیط کشت رویت و نتایج ثبت گردید.نتایج: تمام قارچ ها در لوله کنترل رشد کردند. تریکوفیتون شوئن لاینی و تریکوفیتون وروکوزوم در تمام رقت ها حساس بوده و رشد نکردند. تریکوفیتون روبروم و میکروسپوروم ژیپسئوم در همه رقت ها مقاوم بوده و رشد داشتند. تریکوفیتون منتاگروفایتیس، میکروسپوروم کانیس و اپیدرموفیتون فلوکوزوم فقط در رقت 250 میلی گرم در میلی لیتر حساس و در بقیه رقت ها مقاوم بودند. تریکوفیتون ویولاسئوم در رقت های 35 و 50 مقاوم ولی با افزایش غلظت عصاره در 150 و 250 میلی گرم در میلی لیتر حساس بود.نتیجه گیری: با توجه به غلظت های تهیه شده، عملا رقت 35، 50 و 150 میلی گرم در میلی لیتر از نظر عملی کاربرد دارد. لذا می توان از این گیاه در غلظت یاد شده علیه درماتوفیت های تریکوفیتون شوئن لاینی و وروکوزوم به نحو مطلوب استفاده کرد. در مورد تریکوفیتون منتاگروفایتیس، میکروسپوروم کانیس و اپیدرموفیتون فلوکوزوم بسته به شرایط بیمار و شدت عفونت قابل استفاده می باشد. ولی عصاره در برابر تریکوفیتون روبروم و میکروسپوروم ژیپسئوم احتمالا قابل استفاده نمی باشد.

مقدمه و هدف: عدم موفقیت در درمان بیماری­های مرتبط با درماتوفیت­ها اغلب به دلیل تشکیل بیوفیلم است که باعث می­شود درماتوفیت­ها در برابر ضد قارچ­ها مقاوم باشند. بنابراین به نظر می­رسد که یافتن راهکارهای درمانی جهت مهار تشکیل بیوفیلم، می­تواند به درمان درماتوفیتوز کمک کند. بر همین اساس در تحقیق حاضر تلاش شد تا مهار تولید بیوفیلم درماتوفیت­ها با استفاده از درمان فتودینامیکی و همچنین بیوسورفکتانت رامنولیپید مورد ارزیابی قرار گیرد. هدف از این تحقیق بررسی اثر همزمان فتودینامیکی و رامنولیپیدی بر مهار بیوفیلم در درماتوفیت ها بود.مواد و روش ها: در این مطالعه، پنج گونه درماتوفیت شامل سه ایزوله تریکوفیتون منتاگروفایتس[1]، تریکوفیتون روبروم[1] و تریکوفیتون وروکوزوم[1] و دو ایزوله میکروسپوروم کنیس[1] و میکروسپوروم جیپسئوم[1] مورد ارزیابی قرار گرفتند. بیوفیلم ها تحت درمان با رامنولیپید و تابش نور مرئی قرار گرفتند و تأثیرات آن ها بر کاهش جذب نوری و تشکیل بیوفیلم مورد سنجش قرار گرفتنتایج: نتایج نشان داد که ترکیب این دو روش تأثیر قابل توجهی در مهار رشد و تشکیل بیوفیلم در درماتوفیت ها دارد. به خصوص، کاهش معناداری در میانگین جذب نوری و تشکیل بیوفیلم در گونه های تریکوفیتون مشاهده گردید.نتیجه گیری: این یافته ها نشان دهنده ی پتانسیل بالای استفاده از روش های ترکیبی در درمان عفونت های قارچی و مدیریت بیوفیلم ها می باشد. پژوهش حاضر می تواند به عنوان مبنایی برای مطالعات آینده در زمینه درمان های نوین عفونت های قارچی مورد استفاده قرار گیرد.

مقدمه. بروز مقاومت نسبت به دارو در درماتوفیتها شیوع آنرا در جامعه تحت تاثیر قرار داده و باعث مشکلاتی برای پزشک و بیمار می گردد. با گزارش مواردی از مقاومت در بعضی از گونه های درماتوفیت نسبت به گریزئوفولوین استفاده از سایر داروهای نسبتا جدید مانند ایتراکونازول، کتوکونازول، فلوکونازول و تربینافین توصیه می گردد که به مراتب گرانتر از گریزئوفولوین است و بعضا در بازار دارویی ایران وجود ندارد و یا کمیاب می باشند. آگاهی از الگوی مقاومت درماتوفیت ها نسبت به گریزئوفولوین در منطقه اصفهان می تواند به اتخاذ پروتکل درمانی موثرتر و نهایتا کاهش هزینه دارو منجر گردد. روشها. از 150 ایزوله درماتوفیت شایع در اصفهان مجزا شده از بیماران مبتلا به درماتوفیتوزیس، سوسپانسیون هموژنیزه استاندارد جهت تلقیح تهیه گردید. درماتوفیتهای شایع در اصفهان شامل گونه های ترایکوفایتون وروکوزوم، ترایکوفایتون منتاگروفایتیس، میکروسپوروم کانیس و اپیدرموفایتون فلوکوزوم می باشد. سپس حداقل غلظت ممانعت کنندگی دارو برای هر ایزوله توسط روش اصلاح شده Macrodilution تعیین شد. نتایج بدست آمده با حداقل غلظت ممانعت کنندگی استاندارد موجود در منابع مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت و گونه های مقاوم شناسایی گردیدند. نتایج. در مجموع تمامی ایزوله های مربوط به هر چهارگونه دارای MIC mode (نما) برابر یا کمتر از 0.25 میکروگرم در میلی لیتر، 90 درصد ایزوله ها دارای حداقل غلظت ممانعت کنندگی برابر یا کمتر از 8 و 50 درصد آنها در محدوده 1-0.25> میکروگرم در میلی لیتر بودند. از کل سویه های آزمایش شده 10 درصد آنها شامل سه ایزوله ترایکوفایتون وروکوزوم، یک ایزوله میکروسپوروم کانیس و یک ایزوله ترایکوفایتون منتاگروفایتیس دارای حداقل غلظت ممانعت کنندگی خارج از محدوده استاندارد بودند. لذا به عنوان سویه های مقاوم در نظر گرفته شدند. بحث. در مطالعات مختلف محققین اثرات ضد درماتوفیتوزی گریزئوفولوین با سایر داروهای ضد قارچ را بررسی و نتایج متفاوتی را ذکر نموده اند. اگر چه حداقل غلظت ممانعت کنندگی دارو در in vitro و بدن تا حدودی متفاوت می باشد ولی می توان انجام آن را در in vitro به عنوان یک پارامتر اضافی در خصوص تصمیم گیری درمانی در مواردی که با انواع درماتوفیتوزهای عود کننده مواجه هستیم و یا در مناطقی که احتمال شیوع بالایی از گونه های مقاوم وجود دارد به کار برد. استفاده صحیح از گریزئوفولوین و آگاهی از گونه های درماتوفیت شایع منطقه و الگوی حساسیت دارویی آنها می تواند نیاز به استفاده از داروهای ضد قارچ گران قیمت و بعضا کمیاب در بازار دارویی ایران را جهت درمان عفونتهای درماتوفیتوز مرتفع نماید.

پیش زمینه و هدف: بره موم ماده ای شبیه موم و از فرآورده های فرعی زنبور عسل بوده که خواص پزشکی آن اثبات شده است. هدف از بررسی حاضر مقایسه تاثیر عصاره الکلی بره موم جمع آوری شده از کندوهای زنبور عسل آذربایجان غربی علیه قارچ های درماتوفیت و غیر درماتوفیت می باشد.مواد و روش کار: در این بررسی خواص ضدقارچی عصاره الکلی بره موم به طور مقایسه ای علیه قارچ های درماتوفیتی میکروسپوروم کنیس، میکروسپوروم ژیپسئوم، میکروسپوروم نانوم، تریکوفایتون روبروم، تریکوفایتون منتاگروفیتس و اپیدرموفایتون فلوکوزوم و نیز قارچ های غیر درماتوفیتی آسپرژیلوس نایجر، کاندیدا آلبیکنس و ساکارومایسس سرویسیه در حضور داروی استاندارد نیستاتین مطالعه شد. در این مطالعه ترکیب شیمیایی عصاره الکلی بره موم به کمک کروماتوگرافی گازی متصل به طیف سنجی (GC-MS) مورد تجزیه قرار گرفت.یافته ها: نتایج حاصل نشان می دهد حداقل غلظت مهارکنندگی عصاره الکلی بره موم علیه درماتوفیت ها از62.5 mg/ml  تا 500 و در مورد قارچ های غیردرماتوفیتی از 62.5 mg/ml تا 125 متغیر بود. مقایسه تاثیر عصاره علیه قارچ های مورد مطالعه هیچ گونه اختلاف آماری معنی داری را در سطح 95 درصد نشان نداد. در تجزیه شیمیایی عصاره 26 ترکیب آلی مختلف شناسایی شد و فلاونوئیدها نسبت به سایر ترکیبات بیشترین ماده آلی آن را تشکیل دادند.بحث و نتیجه گیری: با توجه به خواص ضدقارچی مناسب عصاره الکلی بره موم، می توان نتیجه گیری نمود که این ماده طبیعی قادر است استفاده های زیادی در صنایع دارویی، آرایشی، بهداشتی و غذایی داشته باشد. اما جهت کسب نتیجه بهتر نیاز به انجام مطالعات آزمایشگاهی و میدانی بیشتری وجود دارد.

هدف: بررسی اثر سیر در جلوگیری از رشد درماتوفیت ها در شرایط آزمایشگاهی و مدل حیوانی به منظور جایگزین کردن یک داروی گیاهی به جای داروهای شیمیایی موجود مواد و روش ها: سیر از همدان تهیه شد. سپس با روش مانتیس حبه های سیر پوست گرفته و با آب استریل هموژن شد و عصاره آبی سیر به دست آمد. سپس با عبور عصاره هموژن شده سیر از فیلترهای 10DIAF از نوع XM و PM با قابلیت های مختلف در عبور مولکول ها محلول روی فیلتر به نام R (برگرفته از Residue) و در انتها، ماده فیلتر شده با نام (Filtrate (F جمع آوری شد. به این ترتیب در 5 مرحله فیلتراسیون فراکش‏های F10، R10، R30، R50، R100، R300 به دست آمد. از روش SDS- PAGE با ژل 14درصد اکریل آمید برای تعیین ماهیت فراکشن ها استفاده شد. از هر یک از فراکشن های به دست آمده از مرحله قبل رقت های 2/1 تا 3200/1 تهیه و بر رشد هر کدام از درماتوفیت ها در محیط کشت اثر داده شد و حداقل غلظت مهار کننده (Minimum Inhibitory Concentration: MIC) تعیین شد. درماتوفیت های مورد بررسی عبارتند از: تریکوفیتون منتاگروفایتیس واریته منتاگروفایتیس، تریکوفیتون منتاگروفایتیس واریته اینتردیجیتال، تریکوفیتون روبروم، تریکوفیتون تونسورانس، اپیدرموفیتون فلوکوزوم، میکروسپوروم کانیس و میکروسپورم جبپسئوم. از موثرترین فراکشن پمادی تهیه شد و اثر آن دردرمان درماتوفیتوزیس ایجاد شده بر روی پوست خوکچه هندی مورد بررسی قرار گرفت.  یافته ها: نتایج نشان می دهد F10 با تمامی رقت ها رشد میکروسپوروم کانیس، اپیدرموفیتون فلوکوزوم، تریکوفیتون تونسورانس، تریکوفیتون روبروم را کاملا متوقف می کند و برای درماتوفیت میکروسپورم جیپسئوم MIC معادل 4/1 و برای درماتوفیت تریکوفیتون منتاگروفایتیس واریته اینتردیجیال MIC معادل 2/1 به دست آمد و درماتوفیت تریکوفیتون منتاگروفایتیس واریته منتاگروفایتیس به همه رقت ها مقاومت نشان داد. همچنین پماد استفاده شده در درمان درماتوفیتوزیس بر روی خوکچه هندی رابطه معکوس معنی داری را بین شدت و قطر ضایعه با طول مدت درمان نشان می دهد (P<0.01).  نتیجه گیری: در این مطالعه مشخص شد موثرترین فراکشن در درمان کچلی، فراکشن F10 است که حاوی ترکیباتی غیرپروتیینی بوده و بهترین داروی موثر در درمان کچلی است.