در مشاهدات ترازیابی همیشه خطاهای سیستماتیک وجود دارد.این خطاها یکی از عوامل محدود کننده دقت در کارهای ترازیابی دقیق می باشد. بنابراین ضرورت بکارگیری روش های مختلف برای حذف یا تا حد امکان کاهش این خطاها امری بدیهی است. هدف اصلی از انجام این تحقیق یافتن یک راه حل مبتنی بر مدلسازی ریاضی رفتار اختلافات رفت و برگشت هر قطعه ترازیابی برای کاهش یا حذف برآیند خطا های سیستماتیک موثر بر مشاهدات ترازیابی است. در این پژوهش سعی شده است، بدون در نظر گرفتن داده های فیزیکی مورد نیاز برای تصحیح خطاهای سیستماتیک و تنها توجه به ضرورت تصادفی بودن خطاهای باقیمانده قبل از سرشکنی، مدلسازی ریاضی خطاهای سیستماتیک برای پنج لوپ از شبکه ترازیابی دقیق کشور انجام شود و با نتایج فیزیکی حاصل از مدلسازی مورد مقایسه قرار گیرند. آنچه از مقایسه نتایج به دست آمده است حاکی از آن است که نتایج سرشکنی اختلاف ارتفاعات خام (بدون هیچ نوع تصحیحی) با نتایج حاصل از سرشکنی اختلاف ارتفاعات تصحیح شده به روش فیزیکی (تصحیح انکسار) بسیار به هم نزدیک بوده و عملا تفاوت معنی داری بین آنها وجود ندارد.

در مطالعات راهبردی اقتصاد، بیشتر سه نوع محیط رقابتی، محیط همکاری و محیط همکاری با رقیبان تحلیل می شود؛ اما محیط متخاصم که متفاوت از سایر محیط هاست کمتر به آن پرداخته می شود. در محیط متخاصم دشمنان از طریق تحریم و تروریسم اقتصادی، به دنبال نابودی کامل اقتصاد یک کشور هستند؛ به این منظور ابزارهای اقتصادی را تسلیحاتی کرده و در جنگ اقتصادی از آن بهره می برند. ترازیابی راهبردی قدرتِ اقتصادی، به دنبال این است تا وضعیت ظرفیت ها و فقدان ظرفیت های اقتصادی کشور را نسبت به کشورهای متخاصم بررسی و از اقتصاد مقاومتی برای تقابل با حملات متخاصمانه بهره ببرد. مسأله پژوهش این است که الگویی مبتنی بر اقتصاد مقاومتی که بتواند به ترازیابی راهبردی قدرت اقتصادی بپردازد وجود ندارد. بنابراین، هدف از این پژوهش طراحی الگوی ترازیابی راهبردی قدرت اقتصادی است. روش شناسی این پژوهش آمیخته کیفی-کیفی بود؛ به این ترتیب ابتدا با استفاده از روش گروه های کانونی و داده های ثانویه، اجزا و مؤلفه های الگو به دست آمد و سپس بر اساس ادبیات موجود هر یک از ابعاد الگو تحلیل و تفسیر شدند. نتایج حاصل از پژوهش نشان داد که در سطح دکترینال لازم است به چشم انداز کلان ترازیابی راهبردی، سیاست های کلان اقتصادی پرداخته شود. در سطح راهبردی علاوه بر تحلیل محیط متخاصم به ظرفیت ها و فقدان ظرفیت های داخلی توجه شده و سرانجام اقتصاد از جنبه امنیتی شدن، تسلیحاتی شدن، نظامی شدن بررسی گردید. بر اساس این یافته ها، سطوح دکترینال و سیاستی در یک الگوی جامع طراحی شد تا بتوان از آن برای سنجش تراز راهبردی قدرت اقتصادی در محیط متخاصم بهره برد.

در این مقاله امکان مدلسازی میدان ثقل در طول خطوط ترازیابی دقیق مورد بررسی قرار گرفته است. در این بررسی مشاهدات ثقلی خطوط ترازیابی درجه 1 ایران به عنوان مطالعه خاص به کار رفته و مدلهای مختلفی برای مدلسازی منطقه ای میدان ثقل در طول لوپهای ترازیابی مورد آزمون قرار گرفته اند. مدلهای ریاضی از نوع چند جمله ایهای 4 و 8 پارامتری، مدل جهانی با استفاده از بسط هارمونیکهای بیضوی تا درجه و مرتبه 20، 180 و 360 و مدل ثقلی Somigliana-Pizzetti، مورد آزمایش و از آن میان مدل چندجمله ای 4 پارامتری برای مدلسازی میدان ثقل در امتداد خطوط ترازیابی به عنوان مناسب ترین مدل انتخاب گردیده است. چند جمله ائیهای 4 پارامتری بر اساس نتایج عددی حاصل دقت 20 میلی گال را به خوبی تامین می نماید که حد دقت مورد نیاز فعلی در ترازیابی دقیق بر اساس آنالیز خطای انجام شده می باشد. بنا براین مدل چند جمله ای 4 پارامتری دقت کافی را برای محاسبه اختلاف پتانسیل در طول خطوط ترازیابی دارا بوده و بدین ترتیب بکارگیری چنین مدلی می تواند با کاهش تعداد مشاهدات ثقلی در امتداد خطوط ترازیابی دقیق موجب صرفه جوئی در وقت و هزینه گردد.

تراز یابی و مقایسه قدرت نظامی کشورها توسط مؤسسات مختلف بر اساس یک سری مؤلفه های متفاوت به صورت کلی و سالانه در جهان انجام می شود؛ اما با توجه به موقعیت، ظرفیت و سایر موارد و مسائل مربوطه هر کشوری با کشور دیگر متفاوت است. نداشتن مدل بومی برای این مسئله باعث خطای محاسباتی در برآوردها می شود که هدف اصلی این تحقیق دست یابی و ارائه مدل نوین ترازیابی قدرت نظامی دریایی با تأکید بر قدرت نظامی دریایی است و سؤال اصلی تحقیق بر همین اساس طرح گردید که هدف از این پژوهش ارائه مدل نوین ترازیابی قدرت نظامی دریایی است. این پژوهش با نگاه کاربردی - توسعه­ای و با استفاده از مصاحبه، پرسشنامه و با روش پژوهشی آمیخته (کمّی و کیفی) استفاده کرده و بر اساس ادبیات نظری تحقیق و حجم نمونه آماری که بین 70 نفر از جمعیت پاسخ دهندگان بودند، با داده­های جمع آوری شده و تجزیه وتحلیل آن ها، به این نتیجه رسید که قدرت نظامی دریایی شامل دو بعد محسوس و نامحسوس "دریایی" بوده که نهایتاً این ابعاد، مؤلفه ها و شاخص­ها مشتمل بر 2 بعد محسوس و نامحسوس و با 24 مؤلفه که 14 مؤلفه محسوس و 10 مؤلفه نامحسوس و 85 شاخص که با 49 شاخص محسوس و 36 شاخص نامحسوس توسط جامعه نمونه و ارتباط منطقی ایجادشده بین آن ها، با استفاده از نرم افزارهای تحلیلی مورد تائید قرار گرفت.

موسسات مختلفی وجود دارند که براساس یک سری مولفه های متفاوت به صورت کلی و سالانه تراز یابی قدرت نظامی کشورها را انجام می دهند. نتیجه پژوهش های این موسسات نشان می دهد که مقوله ترازیابی قدرت یک کشور با کشور دیگر به دلیل موقعیت جغرافیایی، ظرفیت های گوناگون درون کشور و بسیاری موارد دیگر، متفاوت است. همچنین داشتن الگوی ترازیابی قدرت، می تواند کشور و به ویژه نیروهای نظامی را از خطای محاسباتی دور نگه دارد. به نظر می رسد تا زمان تدوین این مقاله پژوهشی، جمهوری اسلامی ایران، فاقد این الگوی محاسباتی است. به همین دلیل دغدغه محقق این است که بتواند یک الگو در این حوزه ارایه دهد؛ زیرا اگر یک مدل به روز برای ارزیابی و مقایسه خود با دیگران در دست نداشته باشیم نمی توانیم به نقاط ضعف و قوت و کمبودها و آسیب پذیری ها خود پی ببریم. در ضمن از فرصت ها و تهدیدها بی اطلاع خواهیم شد. به همین دلیل هدف اصلی این پژوهش، دست یابی به الگویی نوین از ترزایابی قدرت نظامی با تاکید بر قدرت نظامی زمینی است و سوال اصلی پژوهش بر همین اساس طرح شده که مدل نوین ترازیابی قدرت نظامی زمینی چگونه است؟ این پژوهش با نگاه کاربردی-توسعه ای و با استفاده از مصاحبه و پرسش نامه و با به کارگیری نرم افزارهای تحلیلی و با روش پژوهشی آمیخته (کمی و کیفی) و بر اساس ادبیات نظری تحقیق و حجم نمونه آماری که بین 70 نفر از جمعیت پاسخ دهندگان بودند، به این نتیجه رسید که قدرت نظامی شامل دو بعد محسوس و نامحسوس زمینی است. این ابعاد دارای 18مولفه محسوس و 10 مولفه نامحسوس و همچنین 51 شاخص محسوس و 33 شاخص نامحسوس بود که با نرم افزارهای تحلیلی مورد تایید قرار گرفته و منتج به ارایه مدل ترازیابی قدرت نظامی با تاکید بر قدرت زمینی گردید.

مؤسسات مختلفی وجود دارند که براساس یک سری مؤلفه های متفاوت به صورت کلی و سالانه تراز یابی قدرت نظامی کشورها را انجام می دهند. نتیجه پژوهش های این مؤسسات نشان می دهد که مقوله ترازیابی قدرت یک کشور با کشور دیگر به دلیل موقعیت جغرافیایی، ظرفیت های گوناگون درون کشور و بسیاری موارد دیگر، متفاوت است. همچنین داشتن الگوی ترازیابی قدرت، می تواند کشور و به ویژه نیروهای نظامی را از خطای محاسباتی دور نگه دارد. به نظر می رسد تا زمان تدوین این مقاله پژوهشی، جمهوری اسلامی ایران، فاقد این الگوی محاسباتی است. به همین دلیل دغدغه محقق این است که بتواند یک الگو در این حوزه ارائه دهد؛ زیرا اگر یک مدل به روز برای ارزیابی و مقایسه خود با دیگران در دست نداشته باشیم نمی توانیم به نقاط ضعف و قوت و کمبودها و آسیب پذیری ها خود پی ببریم. در ضمن از فرصت ها و تهدیدها بی اطلاع خواهیم شد. به همین دلیل هدف اصلی این پژوهش، دست یابی به الگویی نوین از ترزایابی قدرت نظامی با تأکید بر قدرت نظامی زمینی است و سؤال اصلی پژوهش بر همین اساس طرح شده که مدل نوین ترازیابی قدرت نظامی زمینی چگونه است؟ این پژوهش با نگاه کاربردی-توسعه­ای و با استفاده از مصاحبه و پرسش نامه و با به کارگیری نرم افزارهای تحلیلی و با روش پژوهشی آمیخته (کمّی و کیفی) و بر اساس ادبیات نظری تحقیق و حجم نمونه آماری که بین 70 نفر از جمعیت پاسخ دهندگان بودند، به این نتیجه رسید که قدرت نظامی شامل دو بُعد محسوس و نامحسوس زمینی است. این ابعاد دارای 18مؤلفه محسوس و 10 مؤلفه نامحسوس و همچنین 51 شاخص محسوس و 33 شاخص نامحسوس بود که با نرم افزارهای تحلیلی مورد تایید قرار گرفته و منتج به ارائه مدل ترازیابی قدرت نظامی با تأکید بر قدرت زمینی گردید.

تراز یابی و مقایسه قدرت نظامی کشورها توسط مؤسسات مختلف بر اساس یک سری مؤلفه ها متفاوت به صورت کلی و سالانه در جهان انجام می شود اما با توجه به موقعیت، ظرفیت و سایر موارد و مسائل مربوطه هر کشوری با کشور دیگر متفاوت است. نداشتن مدل بومی برای این مسئله باعث خطای محاسباتی در برآوردها می شود که هدف اصلی این تحقیق دست یابی و ارائه مدلی نوین ترازیابی قدرت نظامی با تأکید بر قدرت نظامی هوایی است و سؤال اصلی تحقیق بر همین اساس طرح گردید که مدل نوین ترازیابی قدرت نظامی هوایی چگونه است؟ این پژوهش با نگاه کاربردی- توسعه­ای و با استفاده از مصاحبه، پرسشنامه و نرم افزارهای تحلیلی و با روش پژوهشی آمیخته (کمّی و کیفی) استفاده کرده و بر اساس ادبیات نظری تحقیق و حجم نمونه آماری که بین 70 نفر از جمعیت پاسخ دهندگان بودند با داده­های جمع آوری شده و تجزیه وتحلیل آن ها، به این نتیجه رسید که قدرت نظامی شامل دو بعد محسوس و نامحسوس " هوایی" بوده که نهایتاً این ابعاد، مؤلفه ها و شاخص­ها مشتمل بر 2 بعد محسوس و نامحسوس و با 24 مؤلفه که 14 مؤلفه محسوس و 10 مؤلفه نامحسوس و 85 شاخص که با 49 شاخص محسوس و 36 شاخص نامحسوس توسط جامعه نمونه و ارتباط منطقی ایجادشده بین آن ها، با استفاده از نرم افزارهای تحلیلی مورد تأیید اقدام به ارائه مدل ترازیابی قدرت نظامی هوایی نمود.