به منظور بررسی اثرات داروی پروپوفول بر الکتروکاردیوگرام سگ، 5 قلاده سگ بالغ سالم انتخاب شدند. در ابتدا بیهوشی با داروی پروپوفول (8 میلی گرم/ کیلوگرم) وریدی القا گردید. سپس با دوز 0.4 میلی گرم/ کیلوگرم/ دقیقه بیهوشی برای مدت 60 دقیقه ادامه یافت. قبل از تزریق دارو و در زمان های 45, 30, 15, 10, 5 و 60 دقیقه پس از آغاز بیهوشی الکتروکاردیوگرام ثبت شد. تغییرات پارامترهای مختلف الکتروکاردیوگرام (لید II) در زمان های ذکر شده با استفاده از روش آماری اندازه گیری مکرر و آزمون مقایسه ای، حداقل اختلاف معنی دار تجزیه و تحلیل شد. تعداد ضربان قلب پس از تجویز دارو در مقایسه با زمان صفر تغییر معنی داری را نشان نداد (P>0.05). دامنه موج P در دقیقه 15، نسبت به حالت کنترل و زمان های بعدی، پس از تجویز دارو افزایش معنی داری یافت (P>0.05). ولتاژ موج P در تمام زمان های بیهوشی افزایش معنی داری را نشان داد (P<0.05). فاصله زمانی T-P در زمان های مختلف پس از تجویز دارو در مقایسه با زمان صفر کاهش معنی داری را نشان داد (P<0.05). ضمنا در این مطالعه هیچگونه آریتمی قلبی مشاهده نگردید. بنابراین با توجه به نتایج حاصل از این مطالعه شاید بتوان گفت که داروی پروپوفول می تواند به عنوان یک داروی بیهوشی بی خطر از نظر تاثیر بر فعالیت الکتریکی قلب در سگ مورد توجه قرار گیرد.

الکتروکاردیوگرام یکی از تست های پاراکلینیک اصلی برای ارزیابی بیماران مشکوک به اختلالات قلبی و غیر قلبی است که اگر توسط افراد با تجربه تفسیر شود، اطلاعات مفیدی را در اختیار می گذارد. به منظور بهبود بخشیدن و تسریع کردن رویکرد به تفسیر الکتروکاردیوگرام، کرایتریای ساده و دقیق، مفید بوده و موجب صرفه جویی در وقت پزشکان خصوصا در شرایط اورژانس می گردد.در این مقاله ما به معرفی کرایتریای خود می پردازیم که مشخص می کند محور الکتریکی قلب طبیعی یا غیر طبیعی بوده و در صورت غیر طبیعی بودن دارای چه نوع انحرافی است. این کرایتریا بیان می دارد که در صورت مثبت بودن برایند کمپلکس QRS در اشتقاق های 1 و 2، محور قلب به طور قطع در دامنه طبیعی خود خواهد بود (-30 تا +90). در غیر این صورت، محور غیر طبیعی بوده و نیاز به یک بررسی دقیق تر دارد. این کرایتریا می تواند قدم اول در رویکرد به تفسیر الکتروکاردیوگرام مخصوصا در شرایط اضطراری را ساده نماید؛ همچنین می تواند جایگزین مناسبی برای روش های کنونی تعیین محور قلبی در کلینیک و مقاصد آموزشی باشد.

یک راس تلیسه نژاد هلشتاین به سن 10 ماه با تاریخچه حاکی از مسمومیت با گیاه خرزهره به کلینیک دانشکده دامپزشکی دانشگاه آزاد اسلامی واحد کرج ارجاع داده شد. در معاینه قلب آریتمی قلبی تشخیص داده شد که در الکتروکاردیوگرافی بلوک دهلیزی – بطنی درجه 2 و ریتم گریز بطنی مشاهده گردید. پس از درمان با سولفات آتروپین به میزان 0.3 میلی گرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن به صورت داخل وریدی، ریتم قلب به حالت طبیعی در آمد اما تاکیکاردی وجود داشت. 3 روز پس از ترخیص دام به محل نگهداری دام مراجعه شد که دام مذکور در سلامت کامل بسر می برد.

اندازه گیری پاسخهای آنتی بادی در حیواناتی که بطور طبیعی با ویروس BVDV مواجه می شوند و یا در حیوانات واکسینه هنوز یک روش استاندارد برای تشخیص است. برای اسهال ویرسی گاوان الایزا یک آزمایش تشخیصی ارزشمند برای اندازه گیری سطح آنتی بادیهای اختصاصی ویروس اسهال ویروسی و نیز سطح آنتی ژنهای ویروسی در نمونه های خون میباشد. در مطالعه حاضر 120 نمونه خون از گاوهای با سابقه سقطی از گله های مختلف گاوهای شیری صنعتی در اطراف مشهد در مراحل مختلف آبستنی جمع آوری شد. همچنین تعداد 30 نمونه بعنوان کنترل از دامهای سالم (فاقد سابقه سقط جنین) از همان دامداریها جمع آوری شد. حضور آنتی بادی بر علیه ویروس اسهال ویروسی گاوان در 120 نمونه خون اخذ شده به روش الایزای غیر مستقیم بررسی گردید. از 120 نمونه خون اخد شده، 89 نمونه (74.16%) مثبت بودند. از نمونه های مثبت، 12 نمونه (13.48%) متعلق به سه ماهه اول، 54 نمونه (60.68%) متعلق به سه ماهه دوم و 23 نمونه (25.84%) مربوطه به سه ماهه سوم آبستنی بودند. از 89 نمونه مثبت در آزمایش الایزا، 12 نمونه (13.48%) مربوط به گاوهای با سابقه مرده زایی و 8 نمونه (8.99%) با سابقه جنین مومیایی شده بودند. از 89 نمونه مثبت، 71 نمونه (79.78%) مرتبط با گاوهای بین 2-5 سالگی و 18 (20.22%) مرتبط با گاوهای بالای5 سالگی بودند. در گروه کنترل، 20 نمونه (66.66%) دارای آنتی بادی مثبت بودند. در این آزمایش نیز حضور آنتی ژن اسهال ویروسی گاوان در سرمها نیز بوسیله الایزای ساندویچی مورد ارزیابی قرار گرفت و از 120 نمونه خون اخذ شده، 2 نمونه (%1.67) مثبت بودند که این نمونه ها به سه ماهه دوم آبستنی تعلق داشتند. در گروه کنترل، هیچکدام از نمونه ها دارای آنتی ژن مثبت نبودند. نتایج حاصله نشاندهنده آن است که شیوع عفونت اسهال ویروسی گاوان در بین گاوهای سقطی در مشهد بالاست. هرچند میزان شیوع عفونت در این دامها بیشتر از گروه کنترل می باشد، اما این اختلاف معنی دار نیست. (.اصل مقاله به صورت متن کامل انگلیسی، در بخش انگلیسی قابل رویت است)

الکتروکاردیوگرافی از اولین اقدامات در بررسی افراد مشکوک به بیماری قلبی در تمامی مراکز درمانی است. از این رو دانستن شاخص های طبیعی برای قضاوت در مورد طبیعی یا پاتولوژیک بودن الکتروکاردیوگرام اهمیت دارد. این مطالعه به صورت توصیفی - تحلیلی با هدف تعیین شاخص های الکتروکاردیوگرافی در تمام اشتقاق ها و بررسی تاثیر سن و جنس بر شاخص های فوق صورت گرفت. بدین منظور، 500 فرد سالم به روش ساده نمونه گیری شدند و پس از گرفتن ECG و استخراج شاخص های مورد نظر و تجزیه و تحلیل داده ها نتایج زیر به دست آمد: با توجه به منفی بودن اکثر موارد موج p در اشتقاق های DIII و VI و موج T در اشتقاق های VI و avf می توان T و P منفی را در اشتقاق های فوق الذکر طبیعی در نظر گرفت. اکثر شاخص های الکتروکاردیوگرافی حداقل در بعضی از اشتقاق ها با سن و جنس رابطه معنی داری دارند که این رابطه به ویژه در مورد فاصلهQRS  که با افزایش سن در تمامی اشتقاق ها کاهش می یابد و یا فاصله QT که در تمامی اشتقاق ها در زن ها بیشتر از مردان است، شاخص تر است.

هایپوکالمی در گوسفند باعث رخداد برخی آریتمی های قلبی و تغییراتی در الکتروکاردیوگرام مثل تغییر در شکل کمپلکس QRS، موج T و فواصل امواج می شود. در این مطالعه، ابتدا 20 رأس گوسفند نر 15-12 ماهه به دو گروه شاهد و آزمایش تقسیم شدند. برای بررسی ریتم قلب از دستگاه الکتروکاردیوگراف استفاده شد. بعد از اخذ ECG و نمونه گیری جهت ایجاد هایپوکالمی از داروی ایزوفلوپردون استات با دوز 4mg/case در هر 10 رأس گوسفند گروه آزمایش به صورت عضلانی استفاده شد. تمامی امواج P هم در گروه شاهد و هم در گروه آزمایش به صورت مثبت ثبت شد و تک فازی و دی فازیک بودن آن ها نیز مورد مطالعه قرار گرفت. در گروه شاهد در بین روزهای صفر تا چهار، موج P تک فازی 30 مورد و دی فازیک 20 مورد و در گروه آزمایش 21 مورد تک فازی و 29 مورد دی فازیک بوده است. در بررسی موج QRS اشکال مختلفی از این موج در گروه شاهد و آزمایش مشاهده گردید. در گروه شاهد این موج 10 مورد به صورت QRS،15  مورد به صورت qrs،25  مورد به صورت qRs بود. در گروه آزمایش 31 مورد به صورت QRS، 1 مورد به صورت Qrs،4  مورد به صورت qrs و 14 مورد به صورت qRs بود. با بررسی نوار قلب در گروه شاهد از روز صفر تا چهار، آریتمی سینوسی (7 مورد) و بلوک سینوسی دهلیزی (2 مورد) مشاهده گردید و در بین گوسفندان گروه آزمایش، 14 مورد آریتمی سینوسی، 12 مورد بلوک سینوسی دهلیزی، 3 مورد انقباض زودرس دهلیزی، 5 مورد تاکیکاردی سینوسی بین روزهای صفر تا چهار ثبت گردید. با توجه به یافته های این مطالعه آریتمی های مختلفی (فیزیولوژیکی و پاتولوژیکی) ناشی از هایپوکالمی ایجاد گردید. از آنجا که همین آریتمی های فیزیولوژیک ممکن است منجر به آریتمی های پاتولوژیک گردند بایستی نسبت به درمان ضد آریتمی در این دام ها اقدام گردد.

مقدمه: چون الکتروکاردیوگرافی در کنار سایر کارهای تشخیصی در بیماری های قلبی مادرزادی کاربرد دارد، تشخیص الگوهای طبیعی الکتروکاردیوگرام در نوزادان، امکان بیماریابی را تسهیل می کند. از طرفی الگوهای الکتروکاردیوگرام نوزادان رسیده و نارس به دلیل تغییرات مراحل مختلف رشد تفاوت هایی دارند. هدف: چون تاکنون مطالعه ای در مورد الکتروکاردیوگرام نوزادان نارس و رسیده در مرکز ما انجام نشده بود بر آن شدیم تا الگوی نوار قلب این نوزادان را با هم مقایسه کرده و تفاوت های آنها را با سایر مراکز دنیا بررسی کنیم. مواد و روش ها: در سال 1381 از 30 نوزاد رسیده (سن جنینی بالاتر یا مساوی 38 هفته) و 30 نوزاد نارس (سن جنینی کمتر از 38 هفته) که در بیمارستان های وابسته به دانشگاه علوم پزشکی شیراز بدنیا آمده بودند و سن آنها بین 24 تا 96 ساعت بود، الکتروکاردیوگرام کامل (12 اشتقاق) در حالت خوابیده به پشت و نیز در زمانی که نوزاد آرام و هوشیار بود توسط فردی واحد گرفته شد. کلیه نوزادان از نظر وجود بیماری های زمینه ای که ممکن بود در الکتروکاردیوگرام تاثیر بگذارد به طور کامل بررسی شدند. همه الکتروکاردیوگرام ها از نظر سرعت ضربان قلب، محور الکتریکی، ولتاژ و عرض موج های P و R بررسی و مقایسه شدند. مقایسه آماری با نرم افزارSPSS  و به روشfisher exact  انجام شد. نتـایج: محور الکتریکی قلب در نوزادان رسیده به سمت راست و در نوزادان نارس به سمت چپ منحرف بود (P<0.05). عرض موج P و موج QRS هر دو در نوزادان رسیده به نسبت نوزادان نارس بیشتر (P<0.05) و ولتاژ موج P در نوزادان نارس بیش از نوزادان رسیده بود (P<0.05). بین ولتاژ موج R در کمپلکس QRS در دو گروه نوزادان رسیده و نارس تفاوت معنی دار بدست نیامد. نتیجه گیری: الکتروکاردیوگرام نوزادان نارس از نظر محور الکتریکی قلب و ولتاژ موج P با الکتروکاردیوگرام نوزادان رسیده تفاوت دارد.