در این مقاله گزارش می کنیم که داروهای نانوکورکومین (ترکیب دارویی بهینه سازی شده توسط ناقل) و دوکسوروبیسین (داروی شیمی درمانی) دارای اثر هم افزایی بر رده سلولی 231-MB-MDA می باشند. تست MTT به منظور بررسی تاثیر مهاری داروها به تنهایی و به صورت ترکیبی بر رده سلولی 231-MB-MDA مورد استفاده قرار گرفت. تست wound healing به منظور بررسی میزان مهاجرت سلولی رده 231-MB-MDA قبل و بعد از اثردهی داروها به صورت تنها و ترکیبی، مورد استفاده قرار گرفت. همچنین از تست فلوسایتومتری به منظور بررسی میزان مرگ سلولی برنامه ریزی شده قبل و بعد از اثر دهی داروها به صورت تنها و ترکیبی استفاده شد. شواهد حاکی از آن است که ترکیب داروهای نانوکورکومین و دوکسوروبیسین اثر مهاری بیشتری بر سلول های سرطانی نسبت به هر کدام از آن ها به صورت مجزا دارد. همچنین ترکیب این داروها در مقایسه با هر کدام از آن ها به تنهایی، میزان مهاجرت سلولی را کاهش و مرگ سلولی برنامه ریزی شده را در رده سلولی 231-MB-MDA افزایش می دهند. درحالیکه داروی دوکسوروبیسین دارای عوارض جانبی بالایی می باشد، نانوکورکومین عوارض جانبی بسیار کمتری را داراست. با این وجود نانوکورکومین به تنهایی اثر ضد سرطانی کمتری نسبت به دوکسوروبیسین دارد. ترکیب این دو دارو نه تنها از عوارض جانبی دوکسوروبیسین می کاهد، بلکه تاثیر گذاری بیشتری نیز بر روی سلول های سرطانی دارد.