نفثه المصدور یکی از شاهکارهای بدیع نثر فنی و مصنوع در حوزة زبان و ادب فارسی است که شهاب الدین محمد خرندزی زیدری نسوی آن را در شرح مصائب روزگار جلال الدین خوارزمشاه در زمان حملة مغول نوشته است. این کتاب دارای نثری منشیانه و فصیح است که نویسنده در تصنیف آن توجه فراوانی به کاربرد آرایه های بدیعی، بیانی، آیات، احادیث و لغات و اصطلاحات عربی دارد. سؤال مطرح این است که آیا نویسنده در کاربرد آرایه های زبانی از الگوی خاصی پیروی کرده یا اینکه این عناصر را تنها به منظور آرایش لفظی و معنوی کلام خود به کار برده است. در پاسخ به این پرسش باید گفت که زبان فنی این اثر، دارای الگوی منسجمی در ژرف ساخت است که نویسنده به پیروی از آن، دست به گزینش صنایع و آرایه های لفظی و معنوی زده و از یک سو کنایه و تشبیه را بیشتر از استعاره و مجاز به کار برده و از سوی دیگر به پیروی از همین الگو از میان آرایه های بدیع لفظی، انواع گونه های سجع و جناس را برگزیده و در ایجاد موسیقی زبان اثر خود از آن ها بهره برده است. در حوزة بدیع معنوی نیز کاربرد صنعت اغراق، تضمین و تلمیح که زیرساختی تشبیهی دارد، صبغة تشبیهی زبان نفثه المصدور را پررنگ تر کرده است.

ارائة پارادایم برند شخصی-سیاسی درون حاکمیتی، مهم ترین هدف این مقاله است و اینکه چه عواملی در خلق برند شخصی-سیاسی مؤثرند و چگونه می توان آن ها را، زیر چتر یک پارادایم قرار داد. برای دستیابی به هدف تحقیق و پاسخ به سؤال های اساسی؛ با اتکا به روش کیفی، از راهبردهای تحلیل تماتیک و تحلیل داده بنیاد، جهت استحصال داده ها و بررسی یافته ها استفاده شده است. برای شناخت مؤلفه های مؤثر در شکل گیری برندهای سیاسی؛ زندگینامه، تصاویر و کلیپ های انتخاباتی چهار رییس جمهور اخیر ایران، در قالب تحلیل تماتیک سه مرحله ای مورد بررسی قرار گرفته که تمام مضامین معنادار به صورت جدول های انتظام مفهومی و منظومة جامع، شناسایی و طبقه بندی شده-اند. در ادامه، برای شناخت سایر مؤلفه های اثرگذار در برندسازی از آرای متخصصان بهره گرفته شد که در این مرحله، با 10 نفر از کارشناسان ارشد حوزة برندسازی، مصاحبة عمیق صورت گرفت. درنهایت، تمام مؤلفه های به دست آمده از دو روش تحلیل تماتیک و داده بنیاد، در منظومه ای جامع ارائة و سپس، زیر هشت طبقه از عوامل که سازه های اصلی پارادایم را تشکیل می دهند، طبقه بندی شده که به صورت مدل پارادایمی بازنمایی شده است. در تحقیق حاضر، علاوه برای شناسایی 347 عامل مؤثر؛ مدل تعالی برند شخصی سیاسی در نظام جمهوری اسلامی نیز ارائة شده است.

امروزه ارتباطات و تبلیغات مهمترین بستر انتقال و ترویج فکر، فرهنگ، ارزش ها و هرگونه پیام به دیگران است و همه مذاهب، مکاتب و ملل از رهگذر رسانه های گوناگون، سعی در تبلیغ همه جانبه مرام خویش دارند. در مسیر گسترده و طولانی ارتباطات و تبلیغات، اتخاذ روش های صحیح، کارآمد و متنوع می تواند بیش از هر عامل دیگری به موفقیت فرآیندهای ارتباطی بینجامد.در روزگار کنونی تقابل نظام سلطه جهانی با فرهنگ حق محور و توحیدی اسلام بیش از هر زمان دیگر تبلور یافته و صف مومنان و مستکبران را به روشنی جدا ساخته است. آیات حیات بخش قرآن به عنوان تکیه گاه جبهه توحیدی، مشحون از روش ها و تجربه های دعوت و ترویج انبیا و اولیا است و آبشخور جبهه استکباری، کیدها و مکرهای شیطانی که همواره برای گمراه کردن بشر بر سوگند دیرین خود استوار بوده، متنوع ترین روش ها را در راستای دعایه و پروپاگاندا، با تکیه بر ابزارهای رسانه ای مدرن به کار می گیرند.در مقاله حاضر ضمن مرور و مقایسه روش های تبلیغی دو جبهه، روشن می شود که مهمترین ویژگی روش های تبلیغ قرآنی در مقام اجرا، پای بندی به ارزش ها، حقایق، جامع نگری، توجه به همه ابعاد حیات انسانی و پیشتازی اسوه ها در عمل است؛ در حالی که روش های تبلیغ در جهان امروز به خاطر عدم پای بندی به حق و حقیقت، عدم انطباق قول و فعل، معنویت گریزی و استفاده از وسایل مشروع و نامشروع قادر به تاثیرگذاری دراز مدت و ایمان آفرینی و ایجاد امید پایدار به سعادت و فلاح در انسان ها نیستند.

لطفا برای مشاهده چکیده به متن کامل (PDF) مراجعه فرمایید.

مسعود سعد سلمان یکی از شاعران مشهور در ادب فارسی است. اگر او را در شمار یکی از ده شاعر بلندآوازه ادب فارسی به شمار آورده اند اغراق ننموده اند. مسلما شهرت او به واسطه حبسیات زیبا و در عین حال با سوز و گداز اوست. با تامل در اشعار او در می یابیم که باریک اندیشی ها، تصویرآفرینی و به ویژه جلوه های زیباشناختی دانش بدیع چشم گیر و قابل مطالعه است. از میان آرایه های لفظی و معنوی اشعار مسعود سعد دو آرایه موازنه (مماثله) از صنایع لفظی و حسن تعلیل از صنایع معنوی از جنبه بسامد و هنرنمایی های شاعرانه، اهمیت خاصی دارد و بر این اساس ضمن بررسی نمونه هایی از شواهد شعری و مصادیق مستخرج از دیوان در محورهای موضوع، تحقیق و کاربردی نمودن اشعار مد نظر قرار گرفته است.

مسئله ی اصلی در این مقاله بررسی کیفیت تجلیات رمزی اسم اعظم الله در صور توحیدی آثار هنر و معماری اسلامی است. دستیابی به این امر در گرو پاسخ به دو سؤال مبتنی بر نسبت رمز و صور رمزی با حقایق اسماء الهی و جلوه های رمزی اسم اعظم الهی در صور توحیدی آثار هنر و معماری اسلامی است. هدف مقاله دستیابی به راز جاودانگی زبان رمزی شکل ها، نقشمایه ها، الگوها و ساختارهای آثار هنر و معماری اسلامی در طی زمان ها و مکان های مختلف است. روش تحقیق تحلیلی-تفسیری و شیوه ی جمع آوری اطلاعات به طریق کتابخانه ای است. از جمله ی یافته ها می توان به شهود صور مثالی عالم مثال در ساحت خیال منفصل، تقرب صور آثار هنر اسلامی به اسم اعظم الهی و تجلی صور توحیدی به صورت اختیار صور تنزیهی اسلیمی و ختایی، سازمان بندی مرکزگرایانه ی فضا و حاکمیت نظم و هماهنگی در ذیل اسم اعظم الله اشاره نمود.

هدف از تحقیق حاضر، بازشناسی پیوند میان هنر و ادبیّات با واکاوی در یکی از عناصر سازنده ی زیبایی شناسی؛ یعنی آرایه های ادبی است تا بتواند از این رهگذر از یک سو با بررسی آرایه های ادبی که بر آرایش سخن، زیبایی کلام و رسایی معانی می افزایند، تأثیر این فرایند مذکور را در ارتقای سطح معانی در دو اثر بهشت گمشده ی جان میلتون و دیوان رودکی سمرقندی دریابد و از سوی دیگر زیبایی شناسی را به عنوان شاخه ای از فلسفه که منعکس-کننده ی ارتباط حسّی اثر با مخاطب و میزان لذّتی است که خواننده از اثر می برد، نشان دهد. پژوهش پیش روی با استفاده از روش توصیفی-تحلیلی و با بررسی بهشت گمشده ی جان میلتون و دیوان رودکی به تحلیل نمونه هایی از آرایه های ادبی به کار گرفته شده در این دو اثر پرداخته است. این تحلیل نشان می دهد که هر دو شاعر در کاربرد ابزارهای بلاغی نه تنها آگاهانه عمل کرده اند، بلکه نحوه ی استفاده و میزان کاربرد این آرایه ها در راستای فرم دهی به متن و القاء معانی مورد هدفشان قرار دارد.

مقاله حاضر با رویکرد سبک شناسی رایانشی- پیکره ای به بررسی توزیع فراوانی و درصدی انواع وجه در دیوان حافظ می پردازد و بر این فرضیه استوار است که می توان با استفاده از این متغیر بهجبنه هایی از صدای دستوری و شیوه تعامل حافظ با زندگی و مردم دست یافت. مبانی نظری و کاربری این نوشتار تلفیقی از دستور نظام مند هلیدی و دستور سنتی است. پیکره زبانی آن شامل 5561 فعل است که بر اساس روش نمونه گیری سیستماتیک انتخاب شده و 19 متغیر وجه درآن تحلیل شده است. یافته های این بررسی نشان می دهد که در دیوان حافظ وجه خبری با 57.3 بیشتر بسامد را دارا است که نشانگر سبک بیانگرایانه، روایت گرایانه و قطعی نگری حافظ است. از طرفی دیگر وجه امری با 15% کل دومین بسامد را دارا است که نشان دهنده صدای آمرانه دستوری است اگر چه 5% افعال آن به وجه توصیه ای، درخواستی و پیشنهادی مربوط است. وجه احتمالی و تردیدی که نشانه نسبی نگری است کمتر از 1% کل را به خود اختصاص داده است و وجه های پرسشی 6%و شرطی 4% را تشکیل می دهد که نشان می دهد دیدگاه نسبی نگری و پرسش گری حافظ به نسبت قطعی نگری و بیانگری وی چندان بارز نیست اگرچه دیدگاه اگزیستا نسیالیستی وی به دنیا بیشتر مورد توجه است.

هفت پیکر (هفت گنبد)، که چهارمین منظومه از پنج گنج حکیم نظامی است، حاوی داستانک های رمزی و به ظاهر مجزایی است که مهم ترین ویژگی و عنصر این داستان ها جنبه پندآموزی آن ها و تحول تدریجی خصوصیات قهرمان اصلی داستان (بهرام گور) است. در این منظومه بدیع، دو جریان موضوعی به یکدیگر پیوند خورده اند، یکی زندگی «بهرام» که بر اساس ترتیب زمان حوادث آن است و دیگر داستان هایی که در برابر قهرمان منظومه، ناپایداری و بی اعتباری این جهان را آشکار می سازند و خواننده را وا می دارند تا درباره معنای زندگی و نقش خود، در آن بیندیشد. در حقیقت این داستان ها بهانه ای است تا نظامی، به بیان حقایقی حکمت آمیز از شیوه درست زندگی بپردازد. داستان روز شنبه، یکی از این داستان های حکمت آمیز است که می تواند تمثیلی از سلوک عارفانه و ماجرای عبرت آمیز هبوط آدم از بهشت باشد.