چکیده فارسی:نحوه ارتباط نفس و بدن، و به عبارتی مساله ثنویت در فلسفه، معضل رابطه نفس و بدن را پیش می آورد که امروزه یکی از جدی ترین مسائل فلسفه ذهن محسوب می شود. هیچ کدام از فیلسوفان غربی نتوانسته اند در پاسخ به این مساله کامیاب باشند، اما در جهان اسلام، ملاصدرا با ابداع مبانی فلسفی جدید، از جمله اصالت وجود، حرکت جوهری و تشکیک در وجود، طرحی نو از کل مسائل فلسفی از جمله مسائل نفس ارائه داد که بی سابقه بوده است. از نظر وی نفس در آغاز حدوث دارای صورت جسمانی است و بدن مرتبه نازل اوست و سپس در اثر حرکت جوهری به مراتب دیگر دست می یابد. بنابراین صدرالدین شیرازی، بر مبنای حدوث جسمانی نفس و حرکت جوهری آن، رابطه نفس و بدن را رابطه اتحادی و بر همین مبنا انسان را حقیقتی ذومراتب می داند و در نتیجه از این طریق، تاثیر و تاثر متقابل نفس و بدن را تبیین می کند.
چکیده عربی:کیفیة العلاقة بین النفس والبدن أو بعبارة أخری مسألة الإزدواجیة فی الفلسفة أوجدت إشکالیة العلاقة بین النفس والبدن التی تعتبر الیوم من أکثر مسائل فلسفة العقل جدیة. لم ینجح أحد من فلاسفة الغرب فی الجواب عن هذه المسالة، أما فی عالم الإسلام، فقد استطاع الملاصدرا ومن خلال إبداعه لمبانی فلسفیة جدیدة مثل أصالة الوجود، الحرکة الجوهریة والتشکیک فی الوجود، أن یقدم طرحا جدیدا لم یسبق له نظیر لکل المسائل الفلسفیة ومن بینها مسائل النفس. من وجهة نظره أن النفس فی بدایة حدوثها لها صورة جسمانیة ویکون البدن المرتبة الأدنی لها، بعد ذلک وعلی أساس الحرکة الجوهریة تحصل علی مراتب أخری. ولذلک فالملاصدرا وعلی أساس الحدوث الجسمانی للنفس و حرکتها الجوهریة یعتبر أن الرابطة بین النفس والبدن رابطة اتحادیة وبناء علی هذا المبنی یعتبر الملاصدرا أن الإنسان حقیقة ذو مراتب و فی النهایة یبین من خلال هذا الطریق التأثیر والتأثر المتقابل بین النفس والبدن.