در انگلستان یک مستمع مودب با دقت کامل به صاحب سخن خیره می شود و گهگاه پلک بر هم می زند تا اشتیاق خود را به موضوع صحبت نشان دهد. این گونه پلک زدن برای آمریکاییها بی معناست. آمریکایی انتظار دارد مستمع سر خود را به علامت تایید تکان دهد و گاهی زیر لب بگوید: آها، آها. در مناطقی از خاور دور هیچ نگاهی به طرف مقابل در حین صحبت جایز نیست.در آموزش زبان خارجی ، معمولا گفته می شود که فرهنگ با زبان آمیخته است و در تدریس زبان حذف عامل فرهنگ امکان پذیر نیست . اما این مهم چندان در کتابها و کلاسهای آموزش زبان ملموس نبود تا اینکه روش ارتباطی با گرایشی جامعه شناسانه پا به عرصه آموزش زبان گذاشت. این روش سعی داشته تا آنجا که ممکن است زبان را به شکل واقعی و طبیعی آن که توسط گویشوران زبان هدف مورد استفاده قرار می گیرد در کلاس درس ارایه کند.با این حال مساله فرهنگ به همین جا ختم نمی شود. امروزه زبانهای خارجی با اهداف متفاوت و متنوع آموخته می شود. آیا همه زبان آموزان نیازمند آن اند که با فرهنگ بیگانه آشنا شوند؟ آیا یادگیری زبان، آن طور که شومن مدعی است، بدون ترک فرهنگ خودی و پذیرش فرهنگ گویشوران زبان هدف امکان پذیر نیست؟ اصولا فرهنگ در حیطه آموزش زبان چگونه تعریف می شود؟ در کشورمان، ایران، این مساله چه شکلهایی پیدا می کند؟ اینها برخی از سوالاتی است که مقاله حاضر به آن پرداخته ولی لزوما جوابی قطعی به آنها ارائه نمی شود. بلکه حیطه هایی برای تحقیق در مقوله فرهنگ و آموزش زبان خارجی مطرح می شود.

گیاه Salvia nemorosa از خانواده نعناعیان (Lamiaceae) است که دارای مصارف خوراکی، دارویی و زینتی می باشد. با توجه به عدم وجود اطلاعاتی در مورد کشت بافت این گیاه، کشت بافت و اندام S. nemorosa جهت ریزازدیادی آن بر روی محیط کشت مناسب صورت گرفت. کشت در شیشه این گیاه در محیط کشت MS با مقادیر مختلف هورمونی انجام شد. قطعات ریشه، محور زیر لپه، برگ و مریستم راسی از دانه رست های سترون رشد یافته در محیط کشت MS فاقد هورمون، به عنوان جداکشت مورد استفاده قرار گرفت. جداکشت های برگ و مریستم راسی در محیط کشت MS حاوی 5mgl-1 NAA و 2ip 5mgl-1، کالهای متراکم و سبز رنگ تشکیل دادند و بعد اندام زایی (تشکیل برگ و ریشه) کردند. محیط کشت MS دارای 5mgl-1 IBA و 5mgl-1 Kin تنها بر روی جداکشت های برگی مناسب بوده و قطعات کشت شده پس از کال زایی، اندام های برگی موجود آوردند. در محیط کشت MS دارای 5mgl-1 NAA و 2mgl-1 6-BAP جداکشت های مریستم راسی پس از کال زایی اندام های برگ و ساقه را تولید کردند و با واکشت نمونه ها در محیط کشت تازه، تشکیل گیاه کامل صورت گرفت. این محیط کشت هورمون دار بهترین محیط برای گیاه S. nemorosa نسبت به دو محیط کشت دیگر محسوب شد. در محیط کشت MS دارای 5mgl-1 NAA و 5mgl-1 2ip محور زیر لپه کالهای زرد رنگ تولید نموده ولی جداکشت های ریشه ای بدون تولید کال باقی ماندند. در محیط کشت MS دارای 5mgl-1 IBA و 5mgl-1 Kin جداکشت های محور زیر لپه، کالهای زرد رنگ و جداکشت های ریشه ای با تولید کالهای سبز رنگ بدون تغییر در محیط باقی ماندند.

لطفا برای مشاهده چکیده به متن کامل (PDF) مراجعه فرمایید.

پس از انتخاب پایه از رویشگاه های مناسب و برداشت سرشاخه ها، عملیات سترون سازی بر روی جوانه ها انجام گردید بطوریکه تیمارهای:1- شستشو با آب و مایع ظرفشویی 2- شستشو با بنومیل 1% بمدت 30 تا 60 دقیقه 3- سترون سازی با اتانول 70% بمدت 30 ثانیه 4- کلرور مرکوریک 0.1% بمدت یک دقیقه به ترتیب به عنوان بهترین روش پیش سترون سازی و سترون سازی انتخاب گردیدند. نمونه ها در محیط کشتهای مختلف با غلظتهای هورمونی متفاوت مستقر گشتند. یادداشت برداری از میزان رشد طولی، ضریب ازدیاد، سبزینگی، میزان کالوس و شیشه ای شدن سطوح شاخ و برگها، انجام شد. نتایج حاصل از تجزیه واریانس و مقایسه میانگینها به روش دانکن نشان داد که بهترین محیط کشت جهت استقرار، شاخه زایی و تکثیر، محیط کشتMS با نصف میزان نیترات و هورمونهای BA و Kinetin به میزانهای 0.5 میلی گرم بر لیتر و IBA بمیزان 0.01 میلی گرم بر لیتر است. ریشه زایی برروی محیطهای کشت پایه مشترک با تغییر در میزان و نوع و نیز تلفیق هورمون ریشه زا، انجام گردید و بهترین میزان ریشه زایی از لحاظ کیفی و کمی نیز با حضور IBA بمیزان 0.1 میلی گرم بر لیتر تعیین گشت. گیاهچه های حاصله در خاک استریل سبک (حاویپیت، خاک برگ و ماسه به نسبت مساوی) کشت و پس از انجام موفق سازگاری تدریجی در ژرمیناتور و گلخانه به مزرعه انتقال داده شدند.

ترشک (Rumex acetosa L.)، به عنوان یک گیاه علفی مرتعی به دلیل دو پایه بودن، دارا بودن کروموزومهای جنسی و دوره رشد و نمو کوتاه به عنوان یک گیاه مدل در مطالعات ژنتیکی و مولکولی تعیین جنسیت بکار می رود. در این تحقیق قابلیت باززایی ریزنمونه های لپه، محور زیرلپه، دمبرگ، برگ و بافت ساقه گل دهنده، روی محیط های کشت دارای ترکیبات مختلف اکسین و سیتوکینین، مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان داد که بافتهای کشت شده روی محیط های دارای اکسین تنها تولید کالوس نمودند. بافتهای کشت شده روی محیط های دارای سیتوکینین ها به صورت منفرد یا در ترکیب با اکسین ها واکنش باززایی نشان دادند. بیشترین میزان باززایی (100 درصد) از کشت ریزنمونه های ساقه گل دهنده روی محیط دارای 1 میلی گرم در لیتر TDZ بدست آمد. بافتهای برگ و دمبرگ پس از ساقه به ترتیب 35 و 40 درصد باززایی روی محیط دارای 1 میلی گرم در لیتر TDZ و 0.75 میلی گرم در لیتر IAA و NAA نشان داد. بیشترین تعداد باززایی ساقه به ازای هر ریزنمونه 8 عدد روی محیط حاوی TDZ شمارش گردید. مطالعات بافت شناسی از نمونه های کشت شده نشان داد که سلولهای مریستمی اطراف باند آوندی و رشد و گسترش آنها منشا باززایی ساقه است. ریشه زایی روی محیط MS بدون هورمون انجام گرفت و گیاهان باززایی شده پس از انتقال به گلدان رشد نموده و تولید گل آذین و پس از گرده افشانی تولید بذر نمودند.

لطفا برای مشاهده چکیده به متن کامل (PDF) مراجعه فرمایید.

در پژوهش حاضر اثرات تنظیم کننده های گیاهی بر ریزازدیادی دو گل زینتی لاله Tulipa gesneriana و سوسن Lilium bulbiferum در یک طرح کاملا تصادفی با 3 تکرار بررسی گردید. روش معمول در لاله های وحشی و لاله های پرورشی کشت پیاز است و گل سوسن نیز از طریق جدا کردن پیازچه ها از کنار پیاز اصلی کشت می شود. با روش های مختلف ریزازدیادی می توان به تکثیر گیاهان در وسعت بیشتری اقدام نمود. در آزمایش اول که به منظور کشت بذرهای لاله و تشکیل کالوس انجام گرفت، نشان داده شد که غلظت های مختلف 2 و 4 - دی کلروفنوکسی استیک اسید 4-D، 2 بر میزان جوانه زنی بذرها اثرات معنی داری دارد. به طوری که غلظت 10 میلی گرم در لیتر این هورمون در تاریکی بیشترین کالوس یا جوانه زنی را دارد ولی تفاوت معنی داری در تاریکی و روشنایی نشان نمی دهد. در ادامه این آزمایش نیز که روی لاله انجام گرفت، به منظور کشت قطعات جدا کشت فلس پیاز لاله با استفاده از هورمون  D-4  و 2 نشان داده شد که 10 میلی گرم در لیتر از این هورمون اثرات معنی داری بر تشکیل کالوس دارد. این آزمایش در تاریکی و روشنایی صورت گرفت و به طوری که نشان داده شد، بیشترین تعداد کالوس در تاریکی ایجاد می شود. در آزمایش دوم، قطعات جداکشت فلس پیاز سوسن در محیط کشت پایه های حاوی 5 میلی گرم در لیتر بنزیل آدنین BA رشد یافت، جوانه هایی بر سطح قطعات کشت یافته رشد نمود که پس از سرمادهی و کشت مجدد در محیط حاوی دی متیل سولفوکساید DMSO ساقه هایی ایجاد گردیدند. در ادامه بررسی روی گیاه سوسن، اثرات توام نفتالین استیک اسید NAA و بنزیل آدنین BA روی قطعات جداکشت فلس پیاز نشان داد که مقدار زیادی کالوس در محیط پایه با مقدار 5 میلی گرم در لیتر BA و 5 میلی گرم در لیتر NAA ایجاد گردیده است. همچنین میزان متفاوت این هورمون، اثرات معنی داری روی تشکیل کالوس نشان داد. اثرات جداگانه هورمون های NAA و 4-D، 2 نیز بررسی و نشان داد که غلظت های مختلف NAA در محیط کشت، کالوس بیشتری را نسبت به شاهد ایجاد کرده است. به طوری که بیشترین مقدار کالوس ایجاد شده در غلظت 2.5 میلی گرم در لیتر است. در دنباله آزمایش، اثر4-D ،2  به تنهایی بر روی قطعات جداکشت فلس پیاز سوسن نشان داد که بیشترین مقدار کالوس در محیط پایه حاوی 2.5، میلی گرم در لیتر4-D ،2 به دست می آید. همچنین با مقایسه4-D ، 2 و NAA نشان داده شد که NAA در ایجاد کالوس بهتر عمل می کند.