مقدمه: گیاه آویشن شیرازی Zataria multiflora Boiss از گیاهان دارویی در طب سنتی ایران بوده و بررسی اثر ضدمیکروبی آن در زمینه مواد غذایی بر روی باکتری های بیماری زای مهمی که از عوامل مسمومیت های غذایی رایج هستند لازم و ضروری به نظر می رسد.هدف: هدف این بررسی ارزیابی اثر ضدمیکروبی اسانس این گیاه بر باکتری استافیلوکوکوس اورئوس در پنیر فتا بود.روش بررسی: اسانس گیاه آویشن شیرازی به روش تقطیر با بخار آب استخراج و ترکیب آن با دستگاه گاز کروماتوگرافی طیف سنج جرمی GC/MS تعیین گردید. تاثیر غلظت های مختلف اسانس مذکور بر باکتری مورد نظر که به شیر پنیر افزوده شده بود از طریق سنجش میزان رشد باکتری در محیط کشت اختصاصی در آزمایشگاه و در پنیر فتا صورت پذیرفت.نتایج: نتایج نشان داد که اسانس مذکور دو غلظت 300ppm و 150 به ترتیب از بالاترین تاثیر بر رشد استافیلوکوکوس اورئوس برخوردار بوده و در ترکیب با استارتر پنیر به میزان 5/0 درصد به طور معنی داری از رسیدن شمار این باکتری به دز مسمومیت زای خود در فراورده غذایی مورد بررسی جلوگیری کردند.نتیجه گیری: تاثیر ضدمیکروبی اسانس آویشن شیرازی در غلظت 300ppm بالاتر از مقادیر پایین تر آن بود و با توجه به گروه های شاهد برای حصول این تاثیر مهاری به اثر سینرژیک آن در کنار استارترهای پنیر نیاز است.

متن کامل این مقاله به زبان انگلیسی می باشد، لطفا برای مشاهده متن کامل مقاله به بخش انگلیسی مراجعه فرمایید.لطفا برای مشاهده متن کامل این مقاله اینجا را کلیک کنید.

لطفا برای مشاهده چکیده به متن کامل (PDF) مراجعه فرمایید.

لطفا برای مشاهده چکیده به متن کامل (PDF) مراجعه فرمایید.

امروزه تقاضا برای استفاده از نگهدارنده های طبیعی از جمله باکتریوسین ها جهت کنترل میکروارگانیسم های با منشا مواد غذایی در فراورده های دریایی رو به افزایش است. این مطالعه به منظور ارزیابی اثرات ضد میکروبی نیسین بر باکتری استافیلوکوکوس اورئوس در فیله کپور نقره ای شور سبک و سنگین (4 و 8 درصد نمک) صورت گرفت. اثر غلظت های مختلف نیسین (0، 0.15، 0.25، 0.75 و 1.5 میکروگرم بر میلی لیتر) بر رفتار رشد استافیلوکوکوس اورئوس در شرایط نامناسب یخچالی (10 درجه سانتیگراد) از طریق سنجش میزان رشد باکتری در فیله ماهی شور بررسی شد. نتایج نشان داد که تاثیر غلظت های مورد استفاده از نیسین در جلوگیری از رشد باکتری استافیلوکوکوس اورئوس در هر دو نوع ماهی شور سبک و سنگین نسبت به گروه کنترل معنی دار بوده است (p<0.05). این مطالعه نشان داد که نیسین دارای اثر بازدارندگی بر رشد استافیلوکوکوس اورئوس است و می تواند به عنوان یک نگهدارنده طبیعی در ماهی شور سبک و سنگین مورد توجه قرار گیرد.

لطفا برای مشاهده چکیده به متن کامل (PDF) مراجعه فرمایید.

استافیلوکوکوس ارئوس (Stapylococcus aureus) یکی از مهم ترین عوامل ایجاد کننده جوش در سنین جوانی و حتی بعد بوده که داروهای زیادی برای معالجه آن تجویز می شود. بهره گیری از منابع آبی جهت دستیابی به داروهای جدید و امن از جمله مسائلی است که انسان ها همواره بدنبال آن هستند. هدف از این تحقیق، بررسی اثر ضد باکتریایی سرم خون کپور معمولی و کپور نقره ای بر علیه دو سویه باکتری استافیلوکوکوس ارئوس کواگولاز مثبت عامل آکنه می باشد، در این تحقیق، از سرم خون ماهی کپور معمولی و کپور نقره ای رقت های با نسبت 1.2، 1.4، 1.32، 1.16 و 1.8 تهیه شد و نتایج آزمایشگاهی این مطالعه از طریق روش های تعیین کمترین غلظت بازدارندگی از رشد (MIC) به روش رقت های سریالی و تعیین کمترین غلظت کشندگی باکتری (MBC) و تعیین هاله عدم رشد به روش انتشار دیسک برای دو سویه باکتری استافیلوکوکوس ارئوس مورد ارزیابی قرار گرفت. نتایج حاصل از این تحقیق، نشان داد که برخلاف سویه A، سویه B باکتری حساسیتی را نسبت به سرم خون ماهی کپور معمولی در مقایسه با آنتی بیوتیک ونکومایسین نشان نداد. همچنین اثر ضد باکتریایی سرم خون کپور معمولی (بدون رقیق سازی) مشابه آنتی بیوتیک ونکومایسین علیه سویه A بود. هر دو سویه باکتری، حساسیتی نسبت به سرم خون کپور نقره ای نداشتند. بر اساس نتایج حاضر، می توان از سرم خون ماهی کپور معمولی به عنوان یک دارو با منشا طبیعی جهت از بین بردن سویه A باکتری استافیلوکوکوس ارئوس استفاده نمود.

مقدمه: عفونت های زخم ناشی از staphylococcus aureus در سال های اخیر رشد چشمگیری داشته است. با وجود گزارش های متعدد در مورد اثرات ضد میکروبی و ضد التهابی گیاه رزماری تاکنون تحقیقی در مورد اثر این گیاه بر روی زخم برشی عفونی صورت نگرفته است. این مطالعه به منظور بررسی اثر موضعی اسانس رزماری بر التیام زخم جلدی نوع برشی عفونی شده با staphylococcus aureus در موش آزمایشگاهی سفید بزرگ انجام شد.روش بررسی: در این مطالعه تجربی که بر روی 45 موش آزمایشگاهی سفید نر نژاد ویستار با میانگین وزنی 10±200 گرم انجام گرفت، پس از بیهوشی عمومی و ایجاد یک زخم مربع شکل با ابعاد 1.5 در 1.5 سانتیمتردر محل بین دو کتف، 0.1 سی سی محلول حاوی (1.5´106CFU/ml) staphylococcus aureus بلافاصله به محل زخم اعمال گردید. سپس موش ها در سه گروه 15 تایی (شاهد، اسانس رزماری 3 و 1.5 %) به طور تصادفی توزیع و هرگروه خود به 5 زیرگروه 3 تایی (گروه های نمونه برداری در روزهای مختلف) تقسیم شدند. در پایان روزهای 4، 8، 12، 16 و 20 از محل زخم گروه های مختلف، جهت بررسی های هیستوپاتولوژیک و شمارش staphylococcus aureus، توسط پانچ مخصوص، نمونه اخذ گردید.نتایج: نتایج این مطالعه نشان داد که اسانس رزماری منجر به افزایش معنی دار درصد بهبودی، تعداد ماکروفاژها، فیبروبلاستها، عروق خونی و کاهش تعداد نوتروفیل ها در ناحیه زخم نسبت به گروه کنترل شد. همچنین مقایسه تعداد کلونی های staphylococcus aureus در زخم های عفونی شده نشان داد که اسانس رزماری منجر به کاهش معنی دار تعداد کلونی ها نسبت به گروه کنترل شد (0.01> P و 0.05> P).نتیجه گیری: با توجه به نتایج به دست آمده از این مطالعه می توان گفت اسانس رزماری بر التیام زخم جلدی نوع برشی عفونی شده با staphylococcus aureus موثر است و جهت مشخص شدن مکانیسم اثر مطالعات تکمیلی پیشنهاد می شود.

عفونت ایجاد شده بیمارستانی توسط باکتری ها از مشکلات بزرگ درمانی بخصوص در بخش های مراقبت های ویژه بیمارستان ها می باشد. از طرفی مصرف بی رویه آنتی بیوتیک ها موجب پیدایش سویه های مقاوم شده و ما نیازمند جایگزینی محصولات طبیعی جهت مقابله با این عفونت ها می باشیم. گونه های گیاهی در این زمینه مورد توجه بوده و استان گیلان نیز یکی از مناطق با ارزش از لحاظ تنوع و تعداد گونه های گیاهی می باشد. در این بررسی اثر ضدباکتریایی عصاره گیاه شون روی دو سویه باکتری staphylococcus aureus ATCC 1341 و Pseudomonas aeruginosa ATCC 2785 مطالعه گردید. اثر عصاره بدست آمده از بخش های برگ، گل و میوه گیاه توسط حلال های متفاوت روی این دو باکتری بررسی شد. پس از تهیه عصاره های قسمت های مختلف گیاه با حلال های نظیر متانول، اتانول و کلروفرم، اثر ضدباکتریایی در شرایط آزمایشگاهی و با استفاده از روش انتشار در آگار توسط دیسک ها Agar Disc diffusion انجام یافت. میانگین هاله عدم رشد سه نوع عصاره علیه S.aureus ATCC 1341 با انحراف معیار 1 به شرح زیر می باشد. برای برگ: 10 تا 12، گل:11 تا 14 و میوه: 11 تا 13 میلی متر می باشد که با استفاده از آزمون مجذور کا، با P<0.05 در تمام نمونه ها بین بخش های مختلف گیاه و حلال های متفاوت، اختلاف معنی داری مشاهده نگردید. در زمینه P. aeruginosa ATCC 2785 و نمونه های کنترل نیز هیچگونه اثر ضدباکتریایی دیده نشد. عصاره های مختلف گیاه اثر ضدمیکروبی تقریبا مشابهی نسبت به S. aureus ATCC 1341  نشان می دهند و با توجه به غلظت های بکار گرفته شده در مقایسه با دیسک های حاوی آنتی بیوتیک، می توان نتیجه گرفت که این گیاه در حد متوسط دارای اثر ضدباکتریایی است در حالی که کاربرد آن برای سودوموناس غیر مفید می باشد و این موضوع می تواند به علت تفاوت ساختار سلولی باکتری های گرم مثبت و منفی باشد.