واضح است که هیچ فرسایشی اتفاق نمی افتد مگر اینکه ابتدا جدایش توسط قطرات باران یا رواناب رخ دهد. فرسایش ناشی از اثر قطرات باران (RIIE) در نتیجه ی انرژی قطرات باران اتفاق می افتد. بدین منظور مجموعه ای از آزمایش ها برای بررسی اثر رگبارهای متوالی بر مؤلفه های RIIE (مانند پاشمان بالادست، پاشمان پایین دست، پاشمان خالص، پاشمان کل و نسبت پاشمان بالادست/پایین دست) برنامه ریزی شد. آزمایش ها تحت شدت های بارندگی 30 و 90 میلی متر در ساعت و در شیب پلات 5 درصد روی یک نمونه خاک جمع آوری شده از مراتع حوضه ی آبخیز کجور در شمال ایران در شرایط شبیه ساز باران و فرسایش خاک انجام پذیرفت. طبق نتایج مقایسه ی مؤلفه های پاشمان بالادست با پایین دست در شدت بارندگی 30 و همچنین در شدت بارندگی 90 میلی متر در ساعت در توالی های مختلف دلالت بر نبود اختلاف معنا دار در آنها (05/0 > P) با استفاده از آزمون تحلیل واریانس یک طرفه در نرم افزار آماری SPSS نسخه ی 22 داشته است. همچنین تحلیل نتایج مقایسه ای مؤلفه های RIIE شامل پاشمان بالادست، پاشمان پایین دست و پاشمان کل در توالی سوم، چهارم و پنجم در دو شدت بارندگی 30 و 90 میلی متر در ساعت در سطح 95 درصد معنا دار بود. در حالی که پاشمان خالص و نسبت بالادست/ پایین دست تحت شدت های بارندگی 30 و 90 میلی متر در ساعت در توالی های مختلف رگبار غیر معنا دار (05/0 ≥ P) بوده است. همچنین نتایج بیان کننده ی افزایش 5/2 برابری ضریب تغییرات پاشمان خالص و کل در شدت بارندگی 30 میلی متر در ساعت نسبت به 90 میلی متر در ساعت بود.

فرسایش پاشمانی باران به عنوان اولین رویداد در فرسایش خاک، حرکت ذرات و کلوخه های خاک را سبب می شود، و یک فرآیند مهم در فرسایش بین شیاری محسوب می شود. نرخ جدایش در فرسایش پاشمانی با ویژگی های خاک و باران مرتبط بوده و تحت تاثیر فرسایندگی باران و فرسایش پذیری خاک است. بنابراین در این بررسی نرخ فرسایش پاشمانی و مقایسه آن در کاربری های مختلف و ارتباط آن با برخی خصوصیات خاک مورد بررسی قرار گرفت. برای این منظور 120 نمونه خاک از سه کاربری اراضی مجاور هم شامل جنگل، مرتع و کشاورزی در دو عمق 0-10 و 10-20 سانتی متری از حوزه آبخیز کسیلیان جمع آوری شد. اندازه گیری فرسایش پاشمانی تحت شرایط آزمایشگاهی و با استفاده از شبیه ساز باران و فنجان پاشمان انجام شد. نتایج نشان داد که اختلاف معنی داری بین نرخ فرسایش پاشمانی در کاربری های مختلف وجود ندارد و تغییر کاربری جنگل به کاربری کشاورزی و مرتع درصد ماده آلی را به ترتیب 59.93 و 33.62 درصد در عمق سطحی و 33.33 و 25.59 درصد در عمق زیرین کاهش داده است. درصد سیلت در کاربری کشاورزی دارای هم بستگی مثبت معنی دار (r=0.742،(p=0.018 ، ماده آلی در کاربری مرتع دارای هم بستگی منفی معنی دار (r=0.798،(p=0.001  و شاخص فرسایش پذیری خاک در کاربری کشاورزی دارای هم بستگی مثبت معنی دار (r=0.668،(p=0.00  با نرخ پاشمان است.

بررسی عرفان تطبیقی و بازتاب اندیشه های عرفان ایران در دیگر فرهنگها زمینه ای را فراهم می آورد که از رهگذر آن می توان بنیان باورهای عرفان شرقی و پدیده های نمادین فرهنگ ایرانی را که در قرون وسطی و پیش از آن برعرفان مسیحیت سایه افکنده باز شناخت. بیشتر این باورها را از چشم انداز آشنایی مغرب زمین با پیشینه های فرهنگ و اساطیر ایرانی، آیین مانی، زرتشت، اسلام و سرانجام دیدگاههای شیخ اشراق می توان کاوید. پدیده ای که در فرهنگ مغرب زمین ریشه دوانیده و با بنیان روحی و اندیشه های آنان سخت گره خورده است، به ویژه دیدگاههای شیخ شهاب الدین سهروردی در قصه «غربت غریبه» که همانندیهایی با داستان «گرال» در ادبیات عرفانی مغرب زمین دارد، بسی شگرف و شورانگیز است.

جدایش و انتقال پاشمانی ذرات خاک به وسیله اثر قطرات باران به عنوان شروع فرآیند فرسایش آبی محسوب می شود. در نتیجه پاشمان توزیع اندازه ذرات رسوبی ناشی از آن در مراحل دیگر فرآیند فرسایش بسیار مهم و تاثیرگذار ارزیابی شده است. حال آن که تغییرپذیری توزیع اندازه ذرات پاشمان در شرایط مختلف کم تر مورد توجه قرار گرفته است. لذا در تحقیق حاضر به بررسی اثر یک جانبه و متقابل شیب و شدت بارندگی در بالادست و پایین دست فنجان پاشمان به صورت جداگانه روی مولفه های توزیع اندازه ذرات رسوبی پاشمان شده با استفاده از آزمون تحلیل واریانس دو طرفه پرداخته شده است. هم چنین گروه بندی مولفه ها با استفاده از آزمون توکی در نرم افزارRStudio انجام شد. نتایج آزمون تحلیل واریانس دو طرفه نشان داد که شدت های مختلف بارندگی تاثیر معنی داری بر همه مولفه ها غیر از ذرات کوچک تر از 2 میکرون و چولگی ذرات رسوبی در بالادست فنجان پاشمان داشت. اما در پایین دست فنجان پاشمان همه مولفه ها غیر از D10، جورشدگی و کشیدگی ذرات رسوبی نسبت به شدت های مختلف بارندگی، شیب های مختلف و تعامل آن ها دارای اختلاف معنی دار (05/0≥ P) بودند که نتایج آزمون توکی نیز بیان گر تاثیرپذیری بیش تر متغیرهای مذکور از شدت 90 میلی متر بر ساعت نسبت به 30 و 60 میلی متر بر ساعت بود.

پاشمان به عنوان مرحله ای مهم از فرآیند فرسایش خاک، باعث جدایش ذرات خاک و آماده شدن آن ها برای انتقال توسط روان آب می گردد. مقدار پاشمان به ویژگی های متعددی از عامل فرساینده (باران) و محیط فرسایش پذیر (خاک) بستگی دارد. ویژگی های مختلف خاک دانه از جمله مهم ترین عوامل مؤثر خاک بر پاشمان و متعاقباً بر فرسایش هستند که در پژوهش های مرتبط با فرسایش خاک مورد توجه قرار گرفته اند. لذا پژوهش حاضر نیز به منظور ارزیابی تغییرات پاشمان خاک در قطرهای مختلف خاک دانه (75/1، 55/3 و 18/5 میلی متر) در یک خاک لومی-رسی-شنی از منطقه مادری حوزه آبخیز کجور انجام گردید. داده ها با قرار دادن فنجان های پاشمان با شیب 18 درصد تحت شبیه سازی باران با شدت و مدت ثابت به ترتیب 80 میلی متر در ساعت و 28/18 دقیقه و در سه تکرار برای هر تیمار از قطر خاک دانه برداشت شد. نتایج نشان داد که اگرچه با افزایش قطر خاک دانه، متغیر های مقدار پاشمان خاک در جهت های بالادست و پایین دست شیب و پاشمان خالص و ناخالص کاهش پیدا کرد، اما این کاهش در هیچ یک از متغیرها، معنی دار نبود. بیش ترین و کم ترین مقادیر کاهش در متغیرهای پاشمان به ترتیب مربوط به پاشمان خالص (75/83 درصد) و پاشمان بالادست (55/72 درصد) بود. نتایج هم چنین نشان داد که با افزایش متوسط قطر خاک دانه از 75/1 به 55/3 میلی متر (2 برابر)، مقدار پاشمان ذرات خاک 57 درصد و با افزایش متوسط قطر خاک دانه از 75/1 به 18/5 میلی متر (3 برابر)، 84 درصد کاهش یافت.

یکی از جدی ترین مشکلات زیست محیطی که امروزه بسیاری از مناطق دنیا با آن روبه رو هستند، باران اسیدی است. این پدیده اثرات مخرب زیست محیطی بسیاری دارد که یکی از مهم ترین آنها آلودگی و تخریب خاک است. باران اسیدی اثر آنی بر خاک داشته و سبب تجزیه و پراکنده شدن ذرات خاک می شود. این اولین گام برای شروع فرسایش خاک است. بنابراین در این پژوهش به بررسی اثر pH های مختلف باران اسیدی به همراه تغییرات شدت بر پاشمان خاک در شرایط آزمایشگاهی و با استفاده از شبیه ساز باران و فنجان پاشمان پرداخته شد. برای انجام آزمایش ها از باران اسیدی با pH های 75/3، 25/4، 25/5 و باران معمولی در سه شدت 40، 60 و 80 میلی متر بر ساعت استفاده و درنهایت 36 نمونه برای تجزیه و تحلیل اماری برداشت شد. به منظور انجام تحلیل های آماری از نرم افزارهای 23SPSS و 2013EXCEL و آزمون های آنالیز واریانس یک طرفه و دوطرفه در سطح معنی داری 95 درصد استفاده شد. نتایج نشان داد در شدت های 40 و 60 میلی متر بر ساعت، نرخ پاشمان در تمامی تیمارهای pH باران تفاوت معنی داری داشتند و باران اسیدی با pH 75/3 بیشترین مقدار پاشمان را ایجاد کرد. درحالی که این تفاوت در شدت 80 میلی متر بر ساعت علیرغم افزایش عددی مقدار پاشمان در تیمارهای با pH 75/3 و 25/4، تفاوت معنی دار نشد. همچنین نتایج مقایسه میانگین ها نشان داد که با افزایش شدت، مقدار پاشمان خاک نیز افزایش می یابد. درنهایت آزمون تجزیه واریانس دو طرفه نشان داد اعمال همزمان دو فاکتورتغییرات pH و شدت باران اثر متقابلی در پاشمان خاک بر هم نداشتند.

هدف: وضعیت سلامتی افراد جامعه یکی از مواردی است که سیاست گذاران بخش سلامت همواره بدنبال بهبود آن هستند. شاخص امید به زندگی یکی از مؤلفه هایی است که میزان دستیابی کشورها به اهداف اتخاذ شده بخش سلامت را نشان می دهد. در همین راستا مطالعه حاضر قصد دارد تا تأثیر عوامل موثر بر امید به زندگی را با تاکید بر ساختار مالی مطالعه کند. روش: در این پژوهش، داده ها و اطلاعات کشورهای منتخب در دوره 2020-2000 از پایگاه اطلاعاتی بانک جهانی استخراج شده و مدل تحقیق با استفاده از روش تخمین به روزرسانی مکرر و کاملاً تعدیل شده (cup-FM) برآورد شده است. یافته ها: براساس نتایج برآورد مدل، در سطح معناداری 5 درصد، تأثیر اعتبارات اعطایی به بخش خصوصی توسط سیستم بانکی بر امید به زندگی مثبت و معنادار است. زیرا افراد با افزایش توسعه سیستم مالی توانسته اند از اعتبارات بانکی استفاده کرده و فعالیت های اقتصادی خود را رونق ببخشند. این امر درآمد و میزان استفاده افراد از خدمات آموزشی و بهداشتی را بالا برده و کیفیت زندگی و امید به زندگی آنان را افزایش می دهد. در سطح معناداری 5 درصد، تأثیر تولید ناخالص داخلی سرانه و تأثیر مخارج بهداشتی نیز بر امید به زندگی مثبت و معنادار بوده است. همچنین، تأثیر مصرف انرژی بر امید به زندگی در بدو تولد منفی و به لحاظ آماری معنادار است. نتیجه گیری: با توجه به نتایج تحقیق، برای دستیابی به وضعیت سلامتی برتر، توسعه ساختار مالی باید جزئی از سیاست ها و راهبردهای سلامتی در کشورها باشد.

اولین مرحله از فراولین مرحله از فرسایش خاک پاشمان خاک است که توسط اثر قطرات باران بر سطح خاک ایجاد می شود. قطرات باران می توانند ذرات خاک را جدا کرده و موجب تغییر ساختار خاک شده و فرسایش خاک را افزایش می دهد. بنابراین بررسی عوامل موثر بر فرسایش پاشمانی که شامل عوامل فرساینده باران و فرسایش پذیری خاک می باشد می تواند در کنترل فرسایش پاشمانی تاثیر گذار باشد. دو پارامتر مدت زمان بارندگی و رطوبت پیشین خاک می توانند تاثیر زیادی روی مقادیر پاشمان خاک داشته باشند که کمتر بررسی شده اند. به همین منظور، پژوهش حاضر اثر مدت های بارندگی با مقادیر 5، 10، 15، 20، 25 و 30 دقیقه و رطوبت های پیشین خاک 20 و 40 درصد روی فرسایش پاشمانی در شدت 30 میلی متر بر ساعت و مقیاس فنجان پاشمان را مطالعه نمود. نتایج نشان داد که متغیر های مدت بارندگی و رطوبت پیشین خاک بر مقادیر پاشمان کل و خالص در واحد زمان و سطح 99 درصد معنی دار بود. در حالی که اثر متقابل رطوبت پیشین خاک و مدت بارندگی بر پاشمان کل و خالص در واحد زمان معنی دار نبود. نتایج هم چنین نشان داد که همبستگی معنی دار و معکوسی بین مدت بارندگی و پاشمان کل و خالص در واحد زمان وجود داشت چراکه با افزایش مدت بارندگی در هر دو رطوبت 20 و 40 درصد مقدار پاشمان کل و خالص در واحد زمان کاهش یافت. بررسی نتایج به دست آمده نشان داد که اثر رطوبت پیشین خاک 40 درصد بر مقدار پاشمان کل و خالص در واحد زمان بیش تر از رطوبت پیشین خاک 20 درصد بود. سایش خاک پاشمان خاک است که توسط اثر قطرات باران بر سطح خاک ایجاد می شود. قطرات باران می توانند ذرات خاک را جدا کرده و موجب تغییر ساختار خاک شده و فرسایش خاک را افزایش می دهد. بنابراین بررسی عوامل موثر بر فرسایش پاشمانی که شامل عوامل فرساینده باران و فرسایش پذیری خاک می باشد می تواند در کنترل فرسایش پاشمانی تاثیر گذار باشد. دو پارامتر مدت زمان بارندگی و رطوبت پیشین خاک می توانند تاثیر زیادی روی مقادیر پاشمان خاک داشته باشند که کمتر مورد توجه قرار گرفته اند. به همین منظور، پژوهش حاضر اثر مدت های بارندگی با مقادیر 5، 10، 15، 20، 25 و 30 دقیقه و رطوبت های پیشین خاک 20 و 40 درصد روی فرسایش پاشمانی در شدت 30 میلی متر بر ساعت و مقیاس فنجان پاشمان را مطالعه نمود. نتایج نشان داد که متغیر های مدت بارندگی و رطوبت پیشین خاک بر مقادیر پاشمان کل و خالص در واحد زمان در سطح 99 درصد معنی دار بود. در حالی که اثر متقابل رطوبت پیشین خاک و مدت بارندگی بر پاشمان کل و خالص در واحد زمان معنی دار نبود. نتایج هم چنین نشان داد که همبستگی معنی دار و معکوسی بین مدت بارندگی و پاشمان کل و خالص در واحد زمان وجود داشت چراکه با افزایش مدت بارندگی در هر دو رطوبت 20 و 40 درصد مقدار پاشمان کل و خالص در واحد زمان کاهش یافت. بررسی نتایج به دست آمده نشان داد که اثر رطوبت پیشین خاک 40 درصد بر مقدار پاشمان کل و خالص در واحد زمان بیش تر از رطوبت پیشین خاک 20 درصد بود.

فرسایش خاک خصوصاً فرسایش آبی، تاسیسات، منابع آبی و هم چنین زندگی انسان ها را تهدید می کند. اولین مرحله فرسایش آبی، فرسایش پاشمانی بوده که نیازمند به کنترل آن در مراحل اولیه می باشد. از طرفی کاربرد افزودنی های خاک یکی از راهکارهای بوده که امکان حفاظت سطح خاک در برابر فرسایش آبی خصوصاً فرسایش ناشی از قطرات باران را فراهم می کند. بنابراین پژوهش حاضر به منظور بررسی اثر افزودنی پلی وینیل استات با سه سطح یک، سه و پنچ درصد بر پاشمان خاک در مقیاس فنجان پاشمان، در شریط آزمایشگاهی و شدت بارش 100 میلی متر بر ساعت انجام شد. نتایج پژوهش نشان داد که اثر پلی وینیل استات در سطح های یک، سه و پنج درصد بر پاشمان خالص و پاشمان کل به ترتیب در سطح 95 و 99 درصد معنی دار بود. درصد حفاظت پاشمان خالص پلی وینیل استات در سطح یک، سه و پنج درصد، به ترتیب 04/56، 36/63 و 48/79 و پاشمان کل به ترتیب 22/52، 14/63 و 79/74 بود. هم چنین بررسی پایداری خاک دانه های خاک در تیمار شاهد نشان داد که دامنه قطری الک ها 125، 100، 53، 38 و کم تر از 38 میکرومتر بود، درحالی که بعد از استفاده از افزودنی پلی وینیل استات الک با دامنه قطری 250 میکرومتر اضافه شد. در نهایت می توان بیان نمود که پلی وینیل استات توانست علاوه بر کاهش فرسایش پاشمانی خاک، پایداری خاکدانه های خاک را نیز افزایش دهد.

زمینه: تغییرات بیومکانیک مندیبل طی درمان ارتوپدی Chin cup با استفاده از روش محاسباتی اجزای محدود (Finite Element Analysis)  به طریق تجربی بر روی یک مدل کامپیوتری که از جمجمه خشک یک انسان جوان مدلسازی شده بود در دانشکده Element Analysis  تجربی بر روی یک مدل دندانپزشکی، دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی در سال 1376-77 انجام پذیرفت.مواد و روش: پس از ساخت مدل سه بعدی و آلمان بندی آن با ثابت فرض نمودن مندیبل در قسمت فوقانی سطح حفره مفصلی، نیروهای 400 و 900 گرم نیرو در مسیر Pogonion به سمت کندیل بر روی مدل وارد و سپس نحوه توزیع تنشهای فشاری و کششی حاصل از اعمال نیرو در نواحی مختلف مدل مندیبل تعیین گردید.یافته ها: بیشترین تنش فشاری در سه مقدار حداکثر- متوسط و حداقل به ترتیب در Pogonion و بعد از آن در حاشیهPogonion ، قسمت قدامی کندیل،mandibular notch  و بوردر قدامی ریموس دیده شد. بیشترین تنش کششی نیز در سه مقدار ذکر شده به ترتیب، کمی پایین تر از Pogonion و اطراف آن، بوردر خلفی ریموس و بوردر تحتانی مندیبل نزدیک به Gonial Angleمشخص گردید. جهت جابجایی مندیبل نیز به سمت بالا و خلف بود.نتیجه گیری: در این تحقیق چگونگی توزیع تنشها در نواحی مختلف مندیبل و جهت جابجایی آن با توجه به بردار نیرو، می توانند بیانگر نتایج مطلوب درمانی در اثر اعمال نیروی ارتوپدیک Chin cup باشند.