سابقه و هدف: هورمون های جنسی با افزایش فعالیت استئوبلاستی در رشد، تغییر و هوموستاز استخوانها نقش داشته، بر رشد طولی استخوان و بسته شدن صفحات رشدی اثر دارند. چون تاکنون اثرات آنان بر رشد کرانیوفشیال به درستی بررسی نشده، تحقیق حاضر با هدف تعیین اثر فقدان هورمون های جنسی بر تغییرات ابعادی کرانیوفشیال در Ratها صورت پذیرفت.مواد و روشها: در این تحقیق تجربی Wistar Rats 50 سی روزه، 25 آلبینو نر و 25 آلبینو ماده، انتخاب شدند. Rat های نر و ماده هر کدام به طور اتفاقی به دو گروه آزمایش (n=15) و کنترل (n=10) تقسیم شدند. بعد از بیهوشی صفاقی  Ratها، هر دو بیضه و هر دو تخمدان در Rat های گروه آزمایش خارج شدند. Rat های گروه کنترل نیز تحت جراحی ساختگی قرار گرفتند. وزن و قد همه Rat ها به صورت ماهانه اندازه گیری و ثبت شد. پس از شش ماه Rat ها کشته شده و متغیرهای سفالومتریک جمجمه و صورت آنها و طول استخوان تیبیا به وسیله کولیس دیجیتال 0.01 میلی متری و هورمون های استرادیول، پروژسترون و تستوسترون به روش الایزا اندازه گیری شدند. از آزمون های ANOVA یک سویه، مقایسه های متعدد Tukey و t برای تجزیه و تحلیل داده ها استفاده شد.یافته ها: به دنبال کاهش معنی دار میزان تستوسرون در گروه نر آزمایش برخی ازمتغیرها نسبت به گروه کنترل کاهش معنی داری نشان دادند، شامل قد و وزن، طول مندیبل، طول، عرض و ارتفاع Medface، عرض کالواریا، عرض قوس ماگزیلا، طول پره ماگزیلا، ارتفاع استخوان بینی، عرض Facial و طول استخوان Basisphenoid و استخوان Tibia. ساختارهایی که رشد غضروفی داشتند بیشتر از ساختارهایی که رشد Sutural داشتند، تحت تاثیر قرار گرفتند. با وجود اختلاف معنی دار در سطح پروژسترون، بجز وزن انتهایی، اختلاف آماری معنی داری در هیچ یک از متغیرها بین دو گروه ماده کنترل و آزمایش یافت نشد.نتیجه گیری: کمبود ترشح هورمون های جنسی در دوره رشد، از رشد کرانیوفشیال جلوگیری کرده، باعث تکامل ناقص و ناکافی کرانیوفشیال می شود. در نتیجه سبب ایجاد مال اکلوژن و Discrepancy در فکین و صورت می گردد.

اردک ماهی Esox lucius (Linnaeus, 1758) یکی از ماهیان اقتصادی حوضه آبریز دریای مازندران است که در برخی مناطق آن مثل رودخانه های دارای گیاهان آبزی و تالاب ها زیست می کند. تولیدمثل این ماهی نیز در اکوسیستم های آب شیرین صورت گرفته که اطلاعات کمی راجع به آن در دسترس می باشد. در این بین مطالعه هورمون های استروئیدی گنادی مولدین اردک ماهی یکی از شاخص های مهم بیولوژی تولیدمثل می باشد. به همین دلیل بررسی هورمون های استروئیدی گنادی مولدین اردک ماهی تالاب انزلی از فصل پاییز 1389 تا تابستان 1390 انجام گرفت. در مجموع 50 قطعه اردک ماهی صید شدند. سپس زیست سنجی شده و پس از خون گیری مولدین و انتقال آن به لوله های CBC، با استفاده از سانتریفیوژ نمودن آن ها پلاسمای خون استخراج شد. سپس اندازه گیری هورمون های 17- بتا استرادیول، 17- آلفا هیدروکسی پروژسترون و تستوسترون انجام شد. طبق نتایج به دست آمده در بین ماهیان مولد، سطوح استروئیدهای جنسی پلاسما نشان دهنده افزایش میزان هورمون 17- بتا استرادیول در فصل پاییز و افزایش میزان هورمون تستوسترون در فصل زمستان و افزایش میزان هورمون 17- آلفا هیدروکسی پروژسترون در پاییز و زمستان می باشد (P<0.05).

متن کامل این مقاله به زبان انگلیسی می باشد، لطفا برای مشاهده متن کامل مقاله به بخش انگلیسی مراجعه فرمایید.لطفا برای مشاهده متن کامل این مقاله اینجا را کلیک کنید.