این تحقیق درباره شکل شناسی و زیست شناسی پروانه Bucculatrix ulmifoliae در شرایط طبیعی و آزمایشگاه انجام شد. نتایج نشان می دهد که B. ulmifoliae دارای سه نسل در سال است و به حالت شفیرگی در داخل شکاف تنه درختان و برگ های خزان شده روی زمین زمستان گذرانی می کند. دوره های رشد و نمو اول+ دوم، سوم، چهارم و پنجم لاروی و همچنین شفیر گی به ترتیب: 0.67 ± 6.40، 0.12 ± 1.76، 0.20 ± 1.92، 0.37 ± 3.51، 0.77 ± 9.61 روز، داخل قفس در مزرعه، و 0.66 ± 6.40، 0.27 ± 1.50، 0.47 ± 1.78، 0.48 ± 2.71، 0.33 ± 7.64 روز در آزمایشگاه (25 ± 2 درجه سانتی گراد، رطوبت نسبی 5 ± 65درصد و دوره نوری 16 ساعت روشنایی و 8 ساعت تاریکی) بود. متوسط طول عمر پروانه به ترتیب 1.02 ± 23.04 روز در آزمایشگاه و 0.91 ± 25.84 روز در طبیعت بود. افراد بالغ نسل اول در اوایل ماه اردیبهشت ظاهر شدند. ماده های بارور تخم خود را در پشت برگ و رگبرگ های میانی قرار می دهند. لاروهای جوان به طور مستقیم از قسمت پایه تخم به بافت برگ نفوذ می کنند و دالان ایجاد می کنند. پروانه B. ulmifoliae دارای سه نسل است. نسل سوم از نیمه اول ماه مرداد مشاهده شد و در نیمه اول ماه مهر به حالت شفیرگی در شکاف تنه درختان و یا زیر برگ های روی زمین به خواب زمستانی می روند.متن کامل این مقاله به زبان انگلیسی می باشد، لطفا برای مشاهده متن کامل مقاله به بخش انگلیسی مراجعه فرمایید.لطفا برای مشاهده متن کامل این مقاله اینجا را کلیک کنید.

در این مطالعه ده گونه و دو زیرگونه از سرده Hypericumدر ایران، متعلق به چهار بخشه توسط میکروسکپ نوری و الکترونی مورد بررسی قرار گرفت. دانه های گرده به صورن موناد، جور قطب تا تقریباً جور قطب و ناجور قطب، دارای اشکال استوانه ایی، تقریباً استوانه ایی، کروی و کروی-استوانه ای، اندازه کوچک تا متوسط می باشند. طرح کلی دانه های گرده از نمای قطبی گرد، سه گوش، چهار گوش، تخم مرغی و از نمای استوایی بیضوی، چهارگوش، مخروطی، گرد و تخم مرغی؛ منظم، منظم-نامنظم و نامنظم؛ دارای دریچه های 3 الی 4 شیاری-منفذی پیوسته و 3، 4 و 6 شیاری-منفذی ناپیوسته می باشند. گونه های مورد مطالعه، براساس تزیینات اگزین، شکل و اندازه منفذ، ضخامت دیواره ها به دو گروه اصلی (زگیل دار و ریز مشبک) و دو زیر گروه (منافذ کوچک/دیواره ها ضخیم و منافذ بزرگ/دیواره ها نازک) تقسیم می شوند. منافذ دارای فواصل منظم، منظم– نامنظم و نامنظم می باشند. نتایج تحقیق حاضر اهمیت تاکسونومیک صفات ریخت شناسی گرده را در سردهآشکار ساخت. این صفات می توانند برای رده بندی تحت سرده ای، به ویژه در سطوح بخشه و گونه مورد استفاده قرار گیرند. متن کامل این مقاله به زبان انگلیسی می باشد. لطفا برای مشاهده متن کامل مقاله به بخش انگلیسی مراجعه فرمایید.لطفا برای مشاهده متن کامل این مقاله اینجا را کلیک کنید.

در مقاله ی حاضر انگاره ی «صرف توزیعی» به عنوان شالوده ی نظری با هدف تحلیل رده شناسی ساختواژی زبان فارسی به کار بسته شده است. بدین ترتیب، بر پایه ی یافته های نظریه ی صرف توزیعی، گرایش رده ی ساختواژی زبان فارسی در نمودار دوبعدی آیکنوالد (2007) که بر اساس معیارهای ساپیر (1921) ارائه شده، مورد تحلیل قرار گرفته است. در این پژوهش در پی آنیم تا بدانیم: جایگاه زبان فارسی بر روی محور «پیچیدگی درون ساخت های دستوری» کجاست؟ و از منظر «شفافیت مرز میان تکواژها»، زبان فارسی در چه رده ی زبانی می گنجد؟ در رسیدن به اهداف پژوهش، پیکره ی زبانی متنوعی از متون فارسی، مشتمل بر داستان، درسنامه، فیلمنامه و مقاله های مختلف زبان فارسی گردآوری شده است. پیکره ی یادشده، 24 نوع متن گوناگون معاصر را در برمی گیرد و از هریک از آنان، 400 واژه به صورت تصادفی در قالب جمله نمونه گیری شده، که در مجموع 9600 واژه را شامل می شود. نتایج حاصل از پژوهش حاضر، همراه با حصول عدد 1. 506 بر مبنای تحلیل داده ها با شاخص کمّی گرینبرگ، نمایانگر آن است که در پاسخ به پرسش اول، گرایش زبان فارسی امروز بر اساس معیار «میزان پیچیدگی درون ساخت های دستوری واژه ها» یا همان معیار «ترکیب پذیری واژه ها»، به سوی رده ی زبان های «تحلیلی» است. یافته ی دیگر پژوهش را در پاسخ به پرسش دوم آن می توان چنین برشمرد که زبان فارسی بر اساس معیار «شفافیت مرز تکواژها» که نمایانگر راه های اتصال تکواژهاست، به رده ی زبان های «پیوندی» گرایش بیشتری دارد. بدین ترتیب، گرایش غالب ساخت های صرفی نحوی زبان فارسی از منظر صرف توزیعی که تفاوت های بنیادین در نوع و شمار تکواژها با صرف واژه گرا دارد، در رده ی زبان های «تحلیلی پیوندی» قرار می گیرد. از این رو، انگاره ی دستوری صرف توزیعی نیز تأییدکننده ی تحلیلی پیوندی بودن رده ی ساختواژی زبان فارسی است؛ با این تفاوت که کمتر شدن عدد کمّی به دست آمده در این پژوهش، نسبت به یافته های پژوهش های پیشین، حاکی از آن است که بر پایه ی تقطیع ساختواژی در صرف توزیعی، ساختواژه ی زبان فارسی به رده ی زبان های تحلیلی گرایش بیشتری دارد و به سوی تحلیلی تر شدن می رود.

ارتباط فیلوژنتیکی 11 گونه متعلق به Medicagoid Trigonella و 6 گونه متعلق به Trigonella غیر Medicagoid، یک گونه از هر کدام از جنس های Medicago و Melilotus با استفاده از توالی منطقه ITS با روش ماکزیمم پارسیمونی وبایسین قبلاً انجام شد. در این مقاله بررسی های ریختی دانه توسط میکروسکوپ الکترونی اسکنینگ و استریومیکروسکوپ انجام گرفت. نتایج بدست آمده از ریخت شناسی دانه با نتایج حاصل از مطالعات ITS همخوانی دارد و گونه های Medicagoid Trigonella در یک دندروگرام با حمایت بالا قرار گرفته و منوفیلتیک هستند. همچنین نتایج مطالعات مورفولوژی دانه قرار گرفتن گونه های بخشه های Bucerates وLunatea متعلق به گروه Medicagoid Trigonella در دو زیر خوشه نزدیک به هم را تایید می کند. در هردو مطالعه انجام یافته گونه Medicago radiata به عنوان گروه خواهری گونه های مورد مطالعه در نظر گرفته شد. این نتایج هماهنگی نتایج مورفولوژیکی و مولکولی را در حل اختلافات تاگزونومیکی بیان می دارد.

گونه های Saponaria از نظر مورفولوژیکی بسیار مشابه هستند به طوری که تفکیک تاگزونومیکی آنها یک موضوع چالش برانگیز برای مدت زمان طولانی بوده است. به منظور روشن ساختن تاکسونومی این جنس در ایران نمونه های هرباریومی (هرباریوم مرکزی ایران ((TARI، مؤسسه تحقیقات گیاهپزشکی (IRAN) و دانشگاه مشهد (FUMH) مورد مطالعه قرار گرفتند. صفات ریزریخت شناسی دانه از 10 گونه از جنس Saponaria L. از تیره Caryophyllaceae مورد بررسی قرار گرفتند. صفات کمی مربوط به دانه با استفاده از نرم افزار measurement به دقت اندازه گیری شدند. فنوگرام خوشه ای به روش Averag Linkage بر اساس حدود 14 صفت کمی و کیفی که با کد (0و1) مشخص شدند سپس آنالیز PCA انجام گرفت و متغیرترین صفات مشخص شدند که مهترین صفات تفکیک کننده شامل شکل دانه، شکل تزئینات سلول، شکل حاشیه سلول و صفات کمی شامل نسبت طول به عرض دانه، نسبت طول به عرض سلول بودند. این فنوگرام تا حدود زیادی مطابق با فنوگرام خوشه ای مرفولوژی رده بندی می شود و خصوصیات ریزریخت شناسی دانه ها به عنوان خصوصیات تاکسونومیکی گونه مورد ارزیابی قرار گرفت. صفات ریزریخت شناسی دانه در میان گونه ها متغیر بود و ارزش تاکسونومی آن در تاکسون ها در سطح گونه معنی دار بود. متن کامل این مقاله به زبان انگلیسی می باشد. لطفا برای مشاهده متن کامل مقاله به بخش انگلیسی مراجعه فرمایید.لطفا برای مشاهده متن کامل این مقاله اینجا را کلیک کنید.

ریخت شناسی دانه گرده در ده تاکسون بومی در ایران که نماینده سه زیر جنس و شش بخش هستند، با میکروسکوپ الکترونی نگاره مورد مطالعه قرار گرفت. خصوصیات ریختی دانه گرده نشان داد که گرده ها تک شیاری، ناجور قطب و بیضوی هستند. محور قطبی بین 84/13 و 01/20 میکرومتر در حالیکه محور استوایی بین 4/20 و 37/42 میکرومتر بود. شکل دانه های گرده oblate، peroblate و suboblat بود (میانگین نسبت محور قطبی به محور استوایی، 43/0 تا 80/0 بود). نوع دریچه و تزیینات سطح اگزین در میان گونه های مورد مطالعه یکنواخت نبود. همچنین دریچه گسترش یافته از سطح دیستال به پروکسیمال در دو گونه از بخش Allium و یک گونه از بخش Melanocrommyum مشاهده شد. اگزین دارای یک تکتوم منفذدار و ناپیوسته بود. براساس تنوع موجود در صفات اصلی دانه گرده گونه های مطالعه شده، دو نوع دانه گرده در زیر جنس های Allium، Melanocrommyum و Amerallium مشخص شد. نوع اول دارای تزیینات شبکهای و چین های ظریف و کوچک همراه با منافذ بسیار زیاد است در حالیکه نوع دوم دارای تزیینات مخطط و ظریف همراه با منافذ کمتر در سطح اگزین است. متن کامل این مقاله به زبان انگلیسی می باشد. لطفا برای مشاهده متن کامل مقاله به بخش انگلیسی مراجعه فرمایید.لطفا برای مشاهده متن کامل این مقاله اینجا را کلیک کنید.

صرف طبیعی رویکردی در صرف است که در اواخر دهه 1970 در آلمان و اطریش توسط ولفگانگ اولریخ درسلر، ویلی مایرسالر و ولفگانگ اولریخ ورزل گسترش یافت. صرف شناسان طبیعی به بخشی از زبان که تعامل ایجاد می کند علاقمندند به عنوان مثال چیزهای که در یک بخش زبان طبیعی می نماید و چیزهایی که در بخش دیگر طبیعی است تعادل ایجاد می شود.جهانی های مد نظر صرف شناسان طبیعی عبارت است از یک سلسله اصول نشانه شناختی که خاص یک زبان نیست به علاوه آنان بر شواهده رده شناختی با توجه به مرز بندی های محکمی که تنوع زبانی میسر می داند، تاکید دارند. صرف طبیعی درصدد یافتن دلایلی برای رجحان برخی گزینه ها نسبت به گزینه های دیگر است.  

زبان فارسی از دو فرایند اشتقاق و ترکیب به صورت زایا در ساخت واژه های جدید بهره می گیرد. این پژوهش ضمن تحلیل واژه های غیربسیط فارسی، در دو انگاره صرف ساختی و صرف واژگانی به این سوال پاسخ می دهد که کدام انگاره در تحلیل واژه های غیربسیط فارسی کارآمدتر است. بر اساس این پرسش، فرضیه ای مطرح شد که با توجه به بهره مندی صرف ساختی از طرح واره های انتزاعی صرفی، ساخت سلسله مراتبی واژه های غیربسیط و ارائه تحلیل معنایی این انگاره در تحلیل واژه های غیربسیط فارسی کارآمدتر است. با بررسی دو فرایند اصلی ترکیب و اشتقاق در دو انگاره صرف ساختی و واژگانی با توجه به داده های زبان فارسی، مقایسه آن ها با یکدیگر و نیز بررسی موارد خلاف قاعده در صرف واژگانی مشخص شد. هرچند هر دو انگاره یاد شده نگرشی واژه بنیاد به صرف دارند، اما صرف ساختی با بهره مندی از مفهوم ساخت برای تحلیل پدیده های صرفی، طرح واره های انتزاعی و توجیه معنای واژه های غیربسیط بر اساس داده های تحقیق در تحلیل واژه های غیر بسیط، کارآمدتر از انگاره صرف واژگانی است. از این رو فرضیه این پژوهش تایید شد.

مقدمه: حدود 10 الی 15 درصد زوج ها دارای مشکل ناباروری می باشند و برای آن هایی که به درمان های دارویی پاسخ نمی دهند استفاده از روش های کمک باروری، اجتناب ناپذیر است. Swim up یکی از روش هایی است که باعث بهبود کیفیت اسپرم می شود.هدف: این مطالعه با هدف بررسی تاثیر Swim up بر حرکت، غلظت و مورفولوژی اسپرم انجام پذیرفت.مواد و روش ها: این مطالعه تحلیلی - آزمایشگاهی، بر روی نمونه های مایع منی 345 مرد مراجعه کننده به مرکز ناباروری نوین مشهد کاندید لقاح داخل رحمی (IUI) انجام شد. قبل و بعد از Swim up اطلاعات لازم شامل تعداد، حرکت و مورفولوژی اسپرم ها ثبت گردید. اطلاعات توسط نرم افزار آماری SPSS نسخه 11 و آزمون های تی تست زوج، تی تست دو نمونه ای مستقل و ANOVA آنالیز شد.نتایج: میانگین تعداد اسپرم ها بعد از Swim up ((84.14×106 به طور معنی داری کمتر از قبل از Swim up (55.92×106) بود. میانگین حرکت اسپرم قبل از Swim up 55.6 درصد و بعد از Swim up 92.3 درصد بود. Swim up منجر به بهبود حرکت اسپرم در گرید a به میزان 22.11±7.40 واحد شده بود.نتیجه گیری: بعد از آماده سازی به روش Swim up، میزان مورفولوژی طبیعی، حرکت و گریدینگ اسپرم به نحو مطلوبی افزایش می یابد.

استفاده از تمثیل به عنوان یک صنعت بلاغی و همچنین یک شیوه استدلالی، روشی اساسی در ادبیات عرفانی ایران است. این رویه که از دیرباز در ادبیات ایران متداول بود در متون عرفانی از اشعار سنایی آغاز شد، در اشعار عطار تکامل یافت و در اشعار مولوی به نقطه اوج خود رسید. بررسی تمثیل های عرفانی از دید «ریخت شناسی» امکان تحلیل جامع ادبی، اجتماعی و عرفانی آنها ر ا فراهم می کند و فرصتی پدید می آورد که کاربرد صنعت تمثیل در ادبیات عرفانی با روشی کاملا علمی مورد بررسی قرارگیرد. این بررسی افق های جدیدی را در تحلیل، تفسیر و معناشناسی متون عرفانی ادبیات فارسی که شاخه اساسی و محوری ادبیات ماست، فراهم می آورد. در این مقاله ضمن بیان و بررسی دیدگاه های علمای بلاغت در باب تمثیل، تلاش می کنیم عناصر سازای آن را از دیدگاه نظریه پردازان ریخت شناسی تجزیه و تحلیل کنیم تا از این رهگذر روند تکاملی بیان تمثیلی عرفا با تکیه بر متغیرها و عناصر تمثیل تبیین شود.