مقدمه: افراد مبتلا به جراحت های حرارتی، افزایش کاتابولیسم پروتئین، تاخیر بهبود زخم، پاسخ ایمنی ضعیف و شیوع عفونت دارند. هدف از پژوهش حاضر بررسی اثر 8 ماه تمرین مقاومتی بر سطوح (growth hormone) GH، 3IGFBP (Insulin-like growth factor binding protein3) و IGF1 (Insulin-like growth factor1) پلاسمای افراد مبتلا به سوختگی شدید بود.روش ها: روش پژوهشی از نوع مورد منفرد با طرح خط پایه چندگانه شرکت کنندگان بود. آزمودنی های این پژوهش دو زن با سوختگی شدید (درجه 3) در دامنه سنی 30-20 سال در بیمارستان سوانح سوختگی مرکزی شهر بودند، که پس از تعیین موقعیت خط پایه، به صورت پلکانی وارد طرح پژوهشی شدند. بیماران طی 8 ماه مداخله انفرادی، تمرین های مقاومتی انجام دادند و یک ماه پس از پایان مداخله، به مدت 2 ماه پی در پی تحت آزمون پیگیری قرار گرفتند. ابزار سنجش پژوهش حاضر نمونه گیری خونی، به منظور اندازه گیری GH،IGF1 و IGFBP3 بود. نمونه های خونی به صورت ناشتا و 24 ساعت پس از تمرین ها در پایان هر ماه گرفته شد.یافته ها: بر اساس شاخص های آمار توصیفی و تحلیل دیداری، تمرین های مقاومتی در هر دو آزمودنی موجب تغییر در سطوح IGF1، IGFBP3 و GH شد. (Percentage of non-overlapping data) PND در 75 GH درصد برای آزمودنی اول و 87.5 درصد برای آزمودنی دوم و PND درIGF1   100 IGFBP3 ودرصد برای هر دو آزمودنی به دست آمد.نتیجه گیری: به نظر می رسد تمرین مقاومتی طولانی مدت بتواند باعث افزایش عوامل رشدی در افراد مبتلا به سوختگی شدید شود و یک محرک قوی برای سنتز پروتئین در این افراد باشد، یا از اثرات کاتابولیکی به وجود آمده پس از سوختگی و یا روند معکوس و کاهش بیش از حد این عوامل رشدی، پس از سوختگی جلوگیری کند و در نتیجه، باعث تسریع در بهبود جراحت ها شود.

مقدمه: خطر ابتلا به بیماری های عفونی در محیط کار دندان پزشکی مستقیما به درجه تماس با مایعات بدن هم چون خون، بزاق دهان و وسایل کار بستگی دارد. میکروارگانیسم های مختلفی چون ویروس ایدز، هپاتیت B و یا عوامل قارچی، قابلیت انتقال در دندان پزشکی دارند. فدراسیون بین المللی دندان پزشکی اظهار می دارد که تمام بیماران دندان پزشکی، اگر چه به ظاهر سالم باشند، عفونت زا محسوب می شوند. لذا رعایت اصول بهداشتی و پیش گیری در تمام مراحل الزامی است.هدف: تعیین نگرش و عملکرد دندان پزشکان در زمینه رعایت موازین بهداشتی به منظور جلوگیری از انتقال عفونت در محیط کار دندان پزشکی هدف این مطالعه می باشد.مواد و روش ها: این مطالعه که به صورت توصیفی- مقطعی (cross–sectional) بود، با توجه به سوال های استاندارد شده در زمینه مورد پژوهش انجام گردید. اطلاعات از طریق پرسش نامه و در خصوص نگرش و عملکرد دندان پزشکان، با مراجعه به مطب ها در سال 1385 جمع آوری گردید. نمونه مورد پژوهش 140 نفر از بین تمامی دندان پزشکان شهرستان اصفهان بودند که به طور تصادفی انتخاب شدند.نتایج: میانگین نمرات مربوط به نگرش دندان پزشکان 5.36 به دست آمد. میانگین نمرات مربوط به عملکرد دندان پزشکان مورد پژوهش 8.03 بود. بین نگرش و سابقه خدمت (0.092=P و 0.17= r) رابطه معنی داری دیده نشد. بین عملکرد وسابقه خدمت (0.12=P و0.15 -=r) نیز رابطه معنی داری وجود نداشت. بین نگرش و عملکرد دندان پزشکان مورد پژوهش رابطه معنی داری (0.1= P و0.16 -=r) دیده نشد.نتیجه گیری: دندان پزشکان مورد پژوهش از نظر رعایت اصول بهداشتی و ایمنی نسبت به راه های جلوگیری از انتقال عفونت از نگرش بالا و عملکرد خوب و قابل قبولی برخوردار بودند. نتایج حاصله با مطالعات مشابهی که در کشورهای پیشرفته انجام گرفته هماهنگی داشت. تداوم آموزش دندان پزشکان و آگاه کردن بیماران دندان پزشکی جهت جلوگیری از انتقال عفونت در محیط دندان پزشکی، مفید خواهد بود.

مقدمه: سرطان سینه، یک بیماری چند عاملی و دارای پتانسیل کشندگی است که علاوه بر ژنتیک، عوامل محیطی زیادی در آن نقش دارند. هدف از انجام این تحقیق، بررسی بیان دو نشانگر زیستی (VEGF mRNA) Vascular endothelial growth factor messenger RNA و Cytokeratin-19 mRNA (CK19 mRNA) و نیز نشانگر زیستی پروتئینی VEGF در خون محیطی بیماران مبتلا به سرطان سینه بود.روش ها: 40 بیمار مبتلا به سرطان سینه (گروه مورد) با 40 فرد سالم (گروه شاهد) مقایسه شدند. از روش Real-time reverse transcriptase polymerase chain reaction (Real-time RT-PCR) برای تعیین میزان بیان دو نشانگر زیستی CK19 mRNA و VEGF mRNA استفاده شد. همچنین، پروتئین VEGF به روش (ELISA) Enzyme-linked immunosorbent assay اندازه گیری گردید.یافته ها: مثبت شدن نشانگر VEGF mRNA در گروه مورد در 30 نفر از 40 بیمار مشاهده شد. در گروه شاهد، 6 نفر از 40 نفر مثبت گزارش گردید. نشانگر CK19 mRNA در گروه مورد در 25 نفر از 40 نفر مثبت گردید و در گروه شاهد، در 7 نفر از 40 نفر مثبت گزارش شد. همچنین، سطح سرمی VEGF در 27 نفر از افراد گروه مورد مثبت بود.نتیجه گیری: در مجموع، می توان نتیجه ی این تحقیق در زمینه ی نشانگرهای سرطان سینه را به عنوان یک آزمایش تشخیصی غربالگری برای کشف زودرس بیماری در مراحل اولیه در نظر گرفت.

به منظور مطالعه ظرفیت تولید شیر میش های نژاد ورامینی و رشد بره آن از 20 راس میش سه ساله یک قلو و دو قلو زائیده گله مزرعه تحقیقاتی – آموزشی دانشکده کشاورزی دانشگاه تهران رکوردگیری شد. در این مطالعه میزان تولید شیر، طول دوره شیردهی و رشد بره بررسی شد. میانگین تولید شیر میش ها در طول مدت زمان شیردادن به بره ها (در مدت 11 هفته) با استفاده از روش توام دوشیدن با دست و وزن کشی بره قبل و بعد از خوردن شیر تخمین زده شد. میانگین تولید شیر روزانه هر میش 345(±15) گرم بود. متوسط طول دوره شیردهی 77(±3) روز بود. تولید شیر در مرحله اول شیردهی (8 روز بعد از زایش) به حداکثر رسید و سپس به تدریج کاهش یافت. نتایج تجزیه های آماری نشان داد که علیرغم بالا بودن تولید شیر در میشهایی که بره نر شیر می دادند جنس بره تاثیر مشخصی بر کل تولید شیر در دوره شیرخواری نداشت. در ضمن میانگین تولید شیر در میش هایی که بره های دوقلو شیر می دادند بالاتر از میش های یک قلو شیرده بود که در بعضی از هفته ها این اختلاف معنی دار بود. متوسط اضافه وزن روزانه بره ها در دوره شیرخواری 185(±12) گرم بود.

هدف: تعیین خصوصیات شیردهی میش ها و رشد بره ها در نژاد قزل.طرح: فاکتوریل 2×2.حیوانات: تعداد 20 راس میش 4 تا 5 ساله یک قلو زاییده و یک قلو شیرده از گله ایستگاه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه شیراز مورد مطالعه قرار گرفت.روش: تولید شیر میش در زمان شیرخواری بره )طی 15 هفته و هر هفته بمدت 24 ساعت( با استفاده از روش دوشیدن با دست و وزن کشی بره قبل و بعد از خوردن شیر برآورد گردید. پس از شیرگیری، میش ها هر روز دوشیده شدند و میزان شیر آنها یک روز در میان اندازه گیری و ثبت شد.نتایج: میانگین تولید روزانه در طول دوره شیرخواری بره و پس از شیرگیری به ترتیب 1210± 140 و 320 ±70 گرم بود. طول دوره شیردهی و کل تولید شیر به ترتیب 163.5 ±23.2 روز و 145.1± 23.2 کیلوگرم بود. تولید شیر در هفته دوم پس از زایش به اوج خود رسید و پس از شیرگیری بره به شدت کاهش یافت. جنس بره اثر معنی داری بر کل تولید شیر، اضافه وزن روزانه بره و وزن شیرگیری به نفع میش هایی که بره نر شیر می دادند داشت. طول دوره شیردهی و مجموع شیر تولیدی در میش های 5 ساله بیشتر از چهار ساله بود (p<0.05).نتیجه گیری: با توجه به تخمین تولید شیر میش های قزل به نظر می رسد که نژاد قزل استعداد خوبی برای تولید شیر به شرط مناسب بودن وضعیت تغذیه داشته باشد. از آنجا که تولید شیر در مدت شیرخوارگی عامل اصلی تغییر در وزن بره ها می باشد لذا به دلیل پتانسیل مطلوب شیردهی میش های قزل، سرعت رشد بره های این نژاد نیز مطلوب بود.

انتخاب حیوان بر اساس نشانگرهای مولکولی یکی از جدیدترین روش های اصلاحی است که می تواند باعث بهبود صحت پیش بینی و پاسخ به انتخاب شود. (growth-hormone-releasing hormone) GHRH یکی از ژن های برگزیده برای استراتژی های انتخاب بر اساس مارکر می باشد. بر اساس گزارشات موجود، چندشکلی های ژن به طور معنی داری با صفات اجزای شیر و تولید آن ارتباط دارد. به منظور بررسی چندشکلی (پلی مورفیسم) مکان ژنی GHRH در نژاد سرابی، از 112 رأس گاو خونگیری انجام شد.DNA ژنومی نمونه های خون استخراج گردید و قطعه 297 جفت باز از این ژن با استفاده از واکنش زنجیره ای پلی مراز تکثیر شد. قطعه تکثیر شده به وسیله آنزیم محدودکننده HaeIII مورد برش قرار گرفت و روی ژل آگارز 2 درصد الکتروفورز گردید. نتایج نشان داد که در این جایگاه دو آلل GHRH A و GHRH B وجود دارد که فراوانی آنها در کل جمعیت به ترتیب 0.19 و 0.81 محاسبه گردید. سه ترکیب ژنوتیپی GHRH A GHRH A،GHRH A GHRH B  و GHRH B GHRH B  شناسایی شدند که فراوانی های ژنوتیپی محاسبه شده آنها در کل جمعیت به ترتیب برابر 0.0357، 0.3037 و 0.6607 بود. آزمون مربع کای تعادل هاردی- واینبرگ را در جمعیت نشان داد (p>0.05). نتایج تحقیق حاضر نشان می دهد که تنوع ژنتیکی در نژاد گاو سرابی می تواند به برنامه های انتخابی آینده مخصوصا انتخاب به کمک نشانگرهای مولکولی (MAS) کمک نماید.

به منظور بررسی تولید شیر میش ها و رشد بره های گوسفند ترکی قشقایی، د ر سال های 1375، 1376 و 1377 به ترتیب 55، 106 و 95 راس میش شیرد وشی شد . میش ها نسبت به هفته زایش گروه بند ی و شیرد وشی د ر د و هفته بعد از زایش شروع و د ر هر د و هفته یک بار و به مد ت 10 د وره (140 روز) انجام شد . شیرد وشی به د و روش د ست د وش (برای سه سال) و روش توام د ست د وش و وزن کشی بره قبل و بعد از شیر خورد ن (فقط برای سال 1377) انجام شد . بره ها د ر هنگام تولد و هر ماه یک بار توزین شد ند . اثرات سال تحقیق، د وره شیرد وشی، سن میش، وزن میش د ر هنگام زایمان و جنس بره بر شیر تولید ی مورد بررسی آماری قرار گرفت. میانگین تولید شیر روزانه د ست د وش د ر یک د وره 140 روزه د ر سالهای 75، 76 و 77 به ترتیب 363، 322 و 216 گرم و به صورت میانگین د ر مد ت سه سال 300 گرم بود . د ر سال 1377 و د ر یک د وره 112 روزه، میانگین شیر مکید ه شد ه توسط بره 351 گرم د ر روز و میانگین کل شیر تولید ی برای روش توام د ر این د وره 394 گرم د ر روز بد ست آمد . اثرات سال تحقیق، د وره شیرد وشی، سن میش و وزن میش بر شیر تولید ی معنی د ار بود . اثر جنس بره بر شیر تولید ی و وزن میش د ر هنگام زایمان معنی د ار نبود ، ولی بر وزن تولد ، یک، د و، سه و چهار ماهگی معنی د ار بود . میانگین اضافه وزن روزانه بره های نر و ماد ه از تولد تا سن چهار ماهگی به ترتیب 170 و 146 گرم بود .