هر صفحه ی مستغرق، یک مولد جریان چرخشی ثانوی است که در نتیجه ی وجود گرادیان قائم فشار در طرفین صفحه حاصل می گردد. عملکرد یک صفحه ی مستغرق به الگوی جریان ثانوی ناشی از آن بستگی دارد. در تحقیق حاضر تأثیر برش لبه ی ابتدایی صفحات بر عملکرد شش نوع شکل مختلف صفحات مستغرق با استفاده از مدل عددی flow-3D ارزیابی شده است. صفحات مورد بررسی عبارتند از یک صفحه ی مستطیلی ساده و پنج صفحه که لبه ی ابتدایی آن ها به ترتیب با زاویه های 30، 45، 60، 70 و 3/73 درجه نسبت به امتداد قائم برش خورده است. مدل عددی با استفاده از داده های سرعت سنجی آزمایشگاهی واسنجی شده است. نتایج نشان می دهد که برش لبه ی ابتدایی صفحات در کاهش مؤلفه های منفی سرعت در لبه ی ابتدایی صفحات بسیار مؤثر است. این روش اصلاحی موجب کاهش نسبی گشتاور اندازه ی حرکت (MOM) ناشی از صفحات، نسبت به صفحه ی مستطیلی مبنا می گردد؛ در عین حال بازده (عملکرد در واحد سطح) صفحات برش خورده نسبت به صفحه ی مستطیلی ساده افزایش یافته است.

آبگیرهای کفی از جمله سازه هایی هستند که معمولا در مناطق کوهستانی ساخته می شوند. در بحث آبگیری از رودخانه ها، روش های متعددی وجود دارد که هر یک ویژگی ها و محدودیت های خاص خود را دارند. آبگیری از جریان آب در رودخانه ها معمولا به دو روش پمپاژ و ثقلی صورت می گیرد. روش ثقلی به دلیل پیوسته بودن و عدم نیاز به صرف انرژی بر روش پمپاژ ارجحیت دارد. روش های مختلفی به طریق ثقلی امکان پذیر می باشد که معمولا به سه دسته آبگیرهای جانبی، جلویی و کفی تقسیم بندی می شوند. با توجه به تجربیات بدست آمده در کشورهای اروپایی برای مناطق کوهستانی و کوهپایه ای با شیب طولی رودخانه بیش از یک درصد در حالی که 75 درصد بار بستر دارای ابعاد بزرگتر از 6 میلی متر باشد، آبگیر کفی توصیه گردیده است. با توجه به اینکه تحلیل هیدرولیکی جریان در آبگیر کفی چندان توسط مدل های ریاضی مورد بحث قرار نگرفته و از طرفی بررسی و ساخت مدل های فیزیکی زمان بر و پر هزینه است، بنابراین در این پژوهش، شبیه سازی هیدرولیک جریان در آبگیر کفی، توسط نرم افزار flow3D مورد نظر قرار گرفت.در این پژوهش مشاهده گردید که بهترین شیب شبکه آبگیر، برای آبگیری شیب 20 درجه می باشد. از طرفی هر قدر درصد بازشدگی شبکه آبگیر افزایش یابد، نسبت دبی انحرافی نیز افزایش می یابد. همچنین تغییرات ضریب شدت جریان در حالت های مختلف نسبت به عدد فرود، شیب و درصد بازشدگی بررسی شد که با توجه به نمودارهای بدست آمده مشخص شد که افزایش عدد فرود و درصد بازشدگی شبکه آبگیر، باعث کاهش ضریب تخلیه جریان می گردد.

مساله تعیین توالی مجموعه ای از کارها با معیار کمینه سازی بیشینه های زودکرد و دیرکرد مورد بررسی قرار گرفته است. این معیار به دلیل سعی در حداقل کردن و به صفر رساندن مقادیر زودکرد و دیرکرد دار، منطبق بر سیستم های تولیدی مختلفی از جمله JIT می باشد. این معیار در مسایل m ماشین و n کار در حالت flow Shop،(n/m/P/Etmax) ، مورد بررسی گرفته است.در مسایل flow Shop چندین روش توسعه داده شده است. دو روش ابتکاری سریع به نامهای H1 و H2 با هدف یافتن جواب مناسب در مدت زمان کوتاه ارایه گردیده است. روش بهینه شاخه و کرانه نیز برای مسایل n/m/P/Etmax به کار گرفته شده است. ارایه حدود بالا و پایین مناسب، دلیل به دست آمدن جواب بهینه در بسیاری از مسایل می باشد. برای مسایل n/m/P/Etmax، 400 مساله در اندازه های کوچک، متوسط و بزرگ به صورت تصادفی تولید شده است. جواب بهینه %83 مسایل به وسیله روش شاخه و کرانه به دست آمده است. محدوده این مسایل از 4 ماشین تا 100 ماشین و 4 کار تا 50 کار می باشد.

واکسن تب برفکی از جمله واکسن های غیرفعال ویروسی است و توانمندی آن به کیفیت آنتی ژن٬ میزان غلظت آنتی ژن در هر دز واکسن، و یاور بستگی دارد. در این مطالعه برای ارایه بهترین روش تغلیظ آنتی ژن، از سه تیپ ویروس تب برفکی شامل A05، O و Asia فعال و غیر فعال استفاده شد. ویروس ها جداگانه در سلول BHK21 تلقیح شدند و نیمی از هر سوسپانسیون ویروسی با اتیلن ایمین غیر فعال شد. پس از انجام آزمایش بی ضرری و اطمینان از غیر فعال شدن کامل ویروس ها، از روش فیزیکی اولترافیلتراسیون (سیستم کراس فلو) و روش شیمیایی تیمار با پلی اتیلن گلیکول (6000 PEG) برای تغلیظ ویروس ها استفاده شد. بر روی نمونه های تهیه شده از مراحل مختلف، آزمایش های جذب ویروس بر روی ژل هیدروکسید آلومینیوم، ثبوت مکمل، الایزا، عیارسنجی TCID50، و گرادیان غلظتی سوکروز برای برآورد میزان بازیافت ویروس پس از تغلیظ انجام شد. یافته های حاصل از این بررسی نشان داد میزان تغلیظ تأثیر قابل توجهی در جذب ویروس توسط ژل هیدروکسید آلومینیوم ندارد و میزان بازیافت در تغلیظ ویروس با استفاده از اولترافیلتر بیشتر از تیمار با PEG است.

سابقه و هدف: شناخت مواد ترمیمی نظیر کامپوزیت های flow able که بهترین خواص فیزیکی از جمله ریزسختی مناسب را دارا بوده، تحت تاثیر عوامل محیطی، مقاومت کافی را داشته باشند، دغدغه اصلی بسیاری از دندانپزشکان در این زمینه است. یکی از کاربردهای کامپوزیت فلو، درمان فیشورسیلنت و ترمیم محافظه کارانه رزینی می باشد که درمانی رایج در دندانپزشکی کودکان است. ژل موضعی (Acidulated Phosphor Fluoride (APF می تواند سبب تخریب سطحی، کاهش وزن و کاهش مقاومت به سایش در کامپوزیت ها شود. هدف از این تحقیق بررسی تاثیر ژل APF بر میزان ریزسختی کامپوزیت های فلو بود.مواد و روشها: در تحقیق تجربی- آزمایشگاهی حاضر جامعه مورد بررسی شامل 60 نمونه کامپوزیت فلو با نام های Tetric N-flow (Ivoclar-Vivadent)، Permaflo (Ultradent) و Denfil (Vericom) بود. نمونه ها به صورت دیسک هایی با ضخامت 2 میلی متر و قطر 6 میلی متر تهیه و به مدت یک هفته در بزاق مصنوعی در دمای اتاق قرار گرفتند. سپس 20 نمونه هر ماده به طور تصادفی به دو گروه ده تایی شاهد و آزمون تقسیم گردیدند. اندازه گیری سختی باروش Vicker’s انجام گرفت. در گروه شاهد، در هر دیسک سه بار indentation روی یک دایره با فاصله حداقل یک میلی متر از هم و از لبه نمونه ها انجام گرفت و میانگین محاسبه گردید. در آخر برای همه ارزیابی ها یک میانگین گرفته شد. سپس نمونه های آزمون به مدت 4 دقیقه در معرض ژل (1.23%) APF سلطان قرار گرفتند و با آب شستشو و با هوا خشک گردیدند و مجدادا میزان ریزسختی آنها طبق روش بالا اندازه گیری شد. جهت مقایسه اثر ژل APF و نوع کامپوزیت بر روی ریزسختی انواع کامپوزیت فلو از آزمون 2- WAY ANOVA استفاده گردید.یافته ها: نتایج نشان دادند که میزان ریزسختی کامپوزیت های فلوی Tetric N-flow، Permaflo و Denfil قبل از بکارگیری ژل فلوراید APF به ترتیب 16.5±1.32، 37.36±2.13، 20.39±0.52 و پس از بکارگیری فلوراید به ترتیب به 16.46±2.20، 35.06±2.43 و 19.13±2.20 رسید که تفاوت قبل و بعد برای هر ماده بی معنی (P=0.193) ولی بین مواد مختلف معنی دار بود (P<0.001). نتیجه گیری: قرارگیری کامپوزیت های فلوی Tetric N-flow، Permaflo و Denfil در معرض ژل APF به مدت 4 دقیقه، تاثیری بر میزان ریزسختی آنها ندارد.