همواره در طول تاریخ، نبود یک زبان مشترک و برداشت های مختلف از یک موضوع باعث ایجاد مشکلات و سوء تفاهمات زیادی گشته است. زمینه های مختلف علم نیز از این امر مستثنی نبوده و همیشه در بین دانشمندان و محققان علوم مختلف، اختلاف نظرهای زیادی بر روی واژگان بوده و مشکلات زیادی از نبود یک زبان مشترک به وجود آمده است. یکی از این علوم که در سال های اخیر گسترش زیادی داشته است و شاخه های زیادی به آن اضافه شده است، علوم پزشکی است که به دلیل گستردگی و انشعاب رشته های مختلف در این علوم، محققان و افرادی که در این زمینه مشغول هستند با مشکل تفاهم و ایجاد یک زبان مشترک مواجه هستند.

برنامه درسی آموزش پزشکی، به عنوان نقشه یادگیری، قاعدتا بایستی به تغییر رفتار و ایجاد مجموعه ای از دانش، تفکر، نگرش، ارزش و مهارت ها در فراگیران منجر گردد. توانمندسازی دانشگاه برای پویش معنادار و سازنده در آینده ای متحول و متغیر، مستلزم طراحی و اجرای برنامه های درسی اثربخش می باشد تا از این طریق، تحولی اساسی در نظام آموزشی به طور خاص و نظام اجتماعی به طور عام ایجاد گردد. با درک اهمیت اثربخشی برنامه درسی آموزش پزشکی جهت تحقق اهداف غایی، رسالت و چشم انداز دانشگاه های علوم پزشکی و نظر به جامعیت رویکرد سه بعدی درونی، بیرونی و نهادی اثربخشی و قابلیت کاربردی آن جهت سنجش اثربخشی برنامه درسی آموزش پزشکی، مطالعه-ی حاضر به بررسی ابعاد سه گانه اثربخشی در برنامه درسی آموزش پزشکی با نگاهی بین رشته ای پرداخته است. توجه به اثربخشی برنامه درسی از سه بعد درونی، بیرونی و نهادی می تواند چارچوب منسجمی در جهت تحقق اهداف اساسی برنامه های درسی در دانشگاه های علوم پزشکی فراهم سازد. این مطالعه نشان می دهد که ایجاد تعادل و انسجام بین عوامل درونی (اثربخشی درونی) و هماهنگی و تعادل بین برنامه درسی قصد شده، اجرا شده و کسب شده در ارتباط با محیط پیرامون و همچنین برقراری ارتباط مناسب با محیط پویا و متغیر (اثربخشی بیرونی) و در پی آن تحقق رسالت ها و مطلوبیت های اساسی برنامه درسی آموزش پزشکی (اثربخشی نهادی) در تعامل با همدیگر، ضرورتی تام دارد.

نقش آموزش عالی، شامل تربیت نیروی انسانی متخصص مورد نیاز جامعه، ترویج و ارتقای دانش، گسترش تحقیق و فراهم کردن زمینه مساعد برای توسعه کشور است. هر موسسه آموزش عالی باید هماهنگ با پیشرفت ها و تحولات اجتماعی، اقتصادی و فرهنگی کشور توسعه یابد و اهداف خود را بر اساس برنامه ریزی های کوتاه مدت، میان مدت و دراز مدت تدیون کند. برای اطمینان از حصول به اهداف مورد نظر باید نتیجه کار و یا بازده موسسات آموزش عالی مورد ارزیابی قرار گیرد. ارزشیابی ها معمولا بر اندازه گیری ها تکیه دارند و آنها نیز بر پایه اعداد و ارقام، و به بیان کلی تر، بر آمار متکی هستند. شاخص، معیاری برای سنجش و ارزشیابی عملکردها بوده و رابطه بین ورودی ها با خروجی ها را ارزیابی می کند. برای ارزیابی و سنجش عملکرد هر سازمانی معیارها و شاخص های گوناگون و متفاوتی مورد استفاده قرار می گیرد. این مقاله با استفاده از نتایج تحقیقات انجام گرفته در سایر دانشگاه ها و موسسات آموزشی و نتایج کارنامه یگانی دانشگاه به شناسایی شاخص های بهره وری در دانشگاه علوم انتظامی می پردازد.این پژوهش ها به روش مروری از نوع تشریحی انجام شده است. از منابع مختلف در مجموع 200 شاخص کلی شناسایی شد که بر اساس معیارهای تعیین شده، 35 شاخص از میان آنها انتخاب شد.از میان شاخص های گزینش شده، 19 شاخص درون داد، 9 شاخص فرایندی و 7 شاخص برون داد تعیین شد. پیشنهاد می شود که هر چند سال یک بار کمیسیونی از کارشناسان خبره تشکل شود تا شاخص های نوینی را به دست آورده و شاخص های مشکل دار را اصلاح یا تعدیل و به روز کنند.

لطفا برای مشاهده چکیده به متن کامل (pdf) مراجعه فرمایید.

توجه به موضوع رهبری خدمتگزار درسالهای اخیر، افزایش پیدا کرده است و انواع سازمان های تجاری، غیر انتفاعی، آموزشی، و نیز سازمانهای دولتی برای اداره سازمان خود اصول رهبری خدمتگزار را مورد استفاده قرار داده اند. اما در مورد موثر بودن اجرای رهبری خدمتگزار در اثربخشی سازمان ها، به ویژه سازمانهای دولتی، تردید هایی به وجود آمده است. با توجه به عجین بودن فرهنگ ایران با آرمان های خدمتگزاری و اهمیت موضوع، این مقاله در نظر دارد تاثیر رهبری خدمتگزار بر اثربخشی سازمانهای دولتی ایران را از دو مسیر اثربخشی رهبری و اثربخشی پیروی، بیازماید. بدین منظور متغیرهای مدل نظری پژوهش، شناسایی شد و نظرسنجی مدیران و کارکنان 22 سازمان دولتی قرار گرفت. از آزمون t استیودنت برای بررسی وضعیت کلی مولفه های پژوهش استفاده گردید و برای آزمون فرضیه ها نیز، آزمون های آماری رگرسیون و همبستگی اسپیرمن به کار گرفته شد. در بررسی رابطه بین مولفه های تحقیق، کلیه روابط مورد بررسی تایید شدند، اما پایین بودن میانگین نمره ابزار اندازه گیری رهبری خدمتگزار از میانگین متوسط، به معنای اجرای ضعیف رهبری خدمتگزار و غلبه رهبری پدر سالارانه در سازمانهای دولتی ایران است همچنین ارتباط ضعیف تحقق اثربخشی سازمانی از مسیر رهبری خدمتگزار اثر بخشی پیروی، به معنای عدم توجه بایسته به نقش پیروان در سازمان و اثربخشی سازمانی است.

هدف: مقاله حاضر، شناسایی و تحلیل مولفه های مدیر اثربخش فرهنگی از منظر قرآن کریم برای رسیدن به شبکه مضامین بود. روش: به منظور پاسخ به سوال اصلی پژوهش از روش تحلیل مضمون استفاده شد که پنج مضمون کلان با عناوین رهبری اثربخش، اقدامات مدیریت منابع انسانی مدیراثربخش، ویژگی های مدیر اثربخش، وظایف مدیریتی مدیر اثربخش و توجه به یادگیری فردی، شناسایی شده است. حوزه پژوهش، کلیه آیات قرآن کریم بود. یافته ها: بر اساس رویکرد تحلیل مضمون تلاش شد مضامین مرتبط با مدیر اثربخش فرهنگی از آنها استخراج شود که پس از خوشه بندی، تلفیق و حذف کدهای مشترک؛ 231 مضمون کلیدی، 69 مضمون یکپارچه کننده سطح دو، 19 مضمون یکپارچه کننده سطح یک و پنج مضمون کلان به دست آمد. برای تبیین روایی تحقیق از رویکرد لینکولن و گوبا استفاده شد که نشان از روایی قابل قبول نتایج حاصل است. برای ارزیابی پایایی نیز از روش هولستی استفاده شد که بر مبنای آن، میزان پایایی محاسبه شده 911/0 و بالاتر از مقدار استاندارد 7/0 بود. نتیجه گیری: نتایج حاصل در قالب شبکه مضامین، تحلیل و منجر به تدوین مدل نهایی پژوهش شد.

زمینه و هدف: این تحقیق در پی پاسخ به این سوال اساسی بوده است که برنامه درسی (تفصیلی) آزمون شده رسته انتظامی در مراکز آموزش درجه داری، تا چه حد در توانمندسازی فراگیران این مراکز، در اجرای ماموریت های محوله موثر بوده است؟ مواد و روش ها: در این راستا اثربخشی بیرونی برنامه درسی مذکور در سطوح سوم و چهارم الگوی ارزشیابی آموزشی کرکپاتریک سنجیده شده است. این تحقیق از نوع توصیفی است که به شیوه پیمایشی انجام شده است. ابزار گردآوری داده ها، دو پرسشنامه محقق ساخته با طیف لیکرت است که توسط نمونه ای از فراگیران درجه داری رسته انتظامی و فرماندهان بلافصل آنها تکمیل گردیده است. جامعه آماری تحقیق متشکل از فراگیران درجه داری (N=295) و فرماندهان بلافصل آنان (N=36) است. از گروه اول بر اساس جدول کرجسی و مورگان یک نمونه 170 نفری انتخاب شد و از گروه دوم به صورت تمام شماری پرسشگری شده است.یافته ها: نتایج تحقیق نشان داد که برنامه تفصیلی دوره آموزشی فراگیران درجه داری در ابعاد توسعه دانش، مهارت و نگرش، تسهیل انطباق در محیط کار و تسهیل یادگیری در محیط کار از کفایت مطلوب برخوردار نبوده است ولی از حداقل کفایت لازم برخوردار بوده است.

هدف از این پژوهش بررسی رابطه کارآفرینی با اثر بخشی مدیران دبیرستان های دخترانه شهر کرمان بوده است. در پی این فرضیه که بین ویژگی های کارآفرینی و اثر بخشی مدیران دبیرستان های دخترانه شهر کرمان رابطه ای وجود دارد، سه فرضیه فرعی رابطه بین ویژگی های شخصیتی، پیشینه و تجربی با اثر بخشی مدیران بررسی شده است. روش پژوهش توصیفی از نوع همبستگی بوده است. 57 نفر از مدیران دبیرستان های دخترانه شهر کرمان در سال تحصیلی 86-1385 جامعه آماری پژوهش بوده است و از شیوه سرشماری کامل برای جمع آوری داده ها استفاده شد. دو پرسشنامه محقق ساخته «سنجش ویژگی های کار آفرینی» و «پرسشنامه سنجش اثربخشی» که روایی صوری و محتوایی آنها با استفاده از منابع موجود و نظرات صاحب نظران بدست آمد و اعتبار آنها از راه اجرای آزمایشی و محاسبه ضریب آلفای کرونباخ (0.73) تعیین گردید، مورد استفاده قرار گرفت. داده های لازم از نمونه های پژوهش گردآوری و با استفاده از شاخص های آمار توصیفی و محاسبه ضریب همبستگی پیرسون مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج پژوهش نشان داد که بین ویژگی های کارآفرینی و اثربخشی مدیران دبیرستان های دخترانه شهر کرمان رابطه ای معنی دار وجود ندارد. این در شرایط موجود است که نمی توان بر مبنای ویژگی های شخصیتی، پیشینه ای و تجربی کار آفرینی مدیران اثر بخشی آنان را پیشگویی کرد. این نتیجه نشان می دهد که هدف توسعه کارآفرینی در فهرست هدف های آموزش و پرورش مدارس نیست که تحقق آن بخشی از وظایف مدیریتی بشمار آید. بر این اساس تحول در تنظیمات موجود مدیریت بر مدارس برای ایجاد و توسعه آموزش کارآفرینی ضروری است.

آموزش های غیر رسمی مولدان کشاورزی دارای اهمیت به سزایی دارد. آموزش مولدان با اهدافی مثل افزایش سطح آگاهی و مهارت، افزایش تولید و درآمد آن ها طراحی و اجرا می گردد. اکنون که بیش از چند سال از شروع فعالیت های آموزشی مولدان می گذرد، مسوولین درصدد سنجش اثربخشی آموزش مولدان می باشند تا یک بازخورد اطلاعاتی از چگونگی روند فعالیت های انجام گرفته به دست آورند و نقاط ضعف و قوت برنامه مشخص شود. تحقیق حاضر از نوع تحقیقات کاربردی و به روش همبستگی انجام گرفته است. جامعه آماری شامل 828 نفر از مولدان شرکت کننده در دورهای آموزشی مراکز آموزش کشاورزی استان های گیلان و مازندران طی سال های 1376 و 1377 می باشد. تعداد 120 نفر از مولدان از طریق نمونه گیری تصادفی ساده و با استفاده از فرمول کوکران به عنوان جامعه مورد مطالعه تحقیق انتخاب گردید. نتایج حاصل از بررسی رابطه بین 15 متغیر مستقل تحقیق با متغیر وابسته یعنی اثربخشی دوره آموزشی برای مولدان نشان داد که بین متغیرهای مستقل: درآمد ماهیانه مولدان، سطح زیرکشت مولدان، تعداد دفعات بازدید از مزارع نمایشی، میزان به کارگیری روش های آموزش عملی، میزان انطباق موضوع با نیاز آموزشی، مکان های مختلف برگزاری دوره آموزشی با اثربخشی دوره آموزشی رابطه معنی داری وجود داشته است. از طرف دیگر متغیرهایی چون سن مولدان، سطح سواد مولدان، تعداد دفعات شرکت در برنامه های آموزشی، تعداد دفعات بازدید از نمایشگاه های ترویجی، میزان نمایش فیلم مربوط به زراعت برنج، تعداد دفعات تماس مروجین با مولدان، میزان به کارگیری مواد و رسانه های آموزشی، استفاده از تسهیلات حمایتی و برگزاری دوره آموزشی در فصول مختلف با اثربخشی دوره آموزشی رابطه معنی داری مشاهده نشد.