لطفا برای مشاهده چکیده به متن کامل (PDF) مراجعه فرمایید.

متن کامل این مقاله به زبان انگلیسی می باشد، لطفا برای مشاهده متن کامل مقاله به بخش انگلیسی مراجعه فرمایید.لطفا برای مشاهده متن کامل این مقاله اینجا را کلیک کنید.

در این مقاله گونه ای جدید از جنس cercospora با نام C.neriicola Erashad روی  Nerium oleander معرفی و توصیف شده و شکل هایی در این ارتباط ارایه گردیده است. ویژگی های گونه جدید با خصوصیات C.nerii-indicoi که به آن نزدیک است، مقایسه و بحث گردیده است.

هشت گونه از جنس cercospora از نقاط مختلف استان های شمالی ایران جمع آوری شدند و طی بهار تا پاییز سال 1389 مورد مطالعه قرار گرفتند. cercospora acnidae، C. beticola، C. iridis، C. lactucae-sativae، C. mercurialis،C. sorghi  و C. zonata به ترتیب از میزبان های Amaranthus chlorostachys var. chlorostachys، Beta vulgaris، Iris sp.، Lactuca sativa، Mercurialis annua،Sorghum halepense  و Vicia faba شناسایی شدند. علاوه بر این،cercospora apii  از میزبان های Abutilon theophrasti، Euphorbia heterophylla،Solanum lycopersicum، Pelargonium zonale، Vigna sinensis و Zanthedeschia aethiopica   شناسایی شد. از بین این گونه ها، C. acnidae، C. apii، C. iridis و C. mercurialis برای اولین بار از ایران گزارش می شوند و Sorghum halepense  میزبان جدیدی برای گونه C. sorghi در ایران می باشد. اصل مقاله به صورت متن کامل انگلیسی، در بخش انگلیسی قابل رویت است.

زمینه و هدف: رتینوپاتی پورشه با از دست دادن ناگهانی بینایی بروز می کند. در این مقاله به بررسی یک مورد رتینوپاتی پورشه بعد از زایمان پرداخته شده است.معرفی مورد: بیمار خانمی 18 ساله است که 3 روز پس از زایمان، با از دست دادن شدید دید دوطرفه مراجعه کرد. بجز پره اکلامپسی، هیچ اختلال سیستمیکی در وی مشاهده نشد. نتایج معاینه چشم و آنژیوگرافی فلورسین شبکیه، تکه های سفید رنگ سطحی در شبکیه و خونریزی کوچک سطحی شبکیه، حاکی از وجود رتینوپاتی پورشه بود. پس از 8 هفته، حدت بینایی بدون هیچ درمانی، به طور مشخص بهبود یافت.انسداد شریانی پیش کاپیلری آمبولیک، محتمل ترین پاتوژنز است. همچنین بهبود نتایج بینایی ممکن است در رتینوپاتی پورشه بعد از زایمان نیز دیده شود.

قارچ های سرکوسپوروئید شامل جنس cercospora و سایر جنس های با خصوصیات ریخت شناسی مشابه، از بیمارگر های مهم مولد لکه برگی روی دامنه وسیعی از میزبان های گیاهی هستند. به منظور مطالعه تاکسونومی قارچ های سرکوسپوروئید، نمونه ها از مناطق مختلف استان مازندران و از میزبان های مختلف دارای علائم لکه برگی در فصول بهار تا پاییز سال های 91-1390 جمع آوری شدند. آرایه های cercospora hostae (روی Hosta albomarginata)، Pseudocercospora cydoniae (روی Chaenomeles japonica) و Stigmina palmivora (روی Washingtonia robusta و Phoenix canariensis) برای اولین بار از ایران گزارش می شوند. گیاه Hibiscus syriacus به عنوان میزبان جدید برای cercospora althaeina در دنیا می باشد. علاوه بر این، گونه cercospora apii s. lat. روی 13 میزبان گیاهی شناسایی شد که روی 6 میزبان برای اولین بار در دنیا معرفی می گردد و 5 میزبان به عنوان میزبان های جدید در ایران هستند.

متن کامل این مقاله به زبان انگلیسی می باشد، لطفا برای مشاهده متن کامل مقاله به بخش انگلیسی مراجعه فرمایید.لطفا برای مشاهده متن کامل این مقاله اینجا را کلیک کنید.

لکه برگی سرکوسپورایی چغندرقند با عامل cercospora beticola یکی از مهم ترین بیماری های اندام های هوایی چغندرقند می باشد. با توجه به مشکلات موجود در شناسایی گونه های مختلف cercospora بر اساس خصوصیات ریخت شناسی، در این تحقیق دو مجموعه آغازگرهای اختصاصی طراحی شده بر اساس توالی ژن کالمودولین و اکتین جهت تشخیص مولکولی این گونه مورد استفاده واقع شد. برای این منظور جدایه های استاندارد C. beticola همراه با دیگر جدایه های این گونه که از گیاهان چغندرقند جداسازی شدند، مورد استفاده قرار گرفتند. کارایی این آغازگرها روی جدایه های cercospora جمع آوری شده از علف های هرز نیز ارزیابی گردید. جفت آغازگر طراحی شده بر اساس توالی ژن اکتین قادر به تشخیص اختصاصی C. beticola از دیگر گونه های این جنس و دیگر گروه های قارچی نبود. آغازگرهای مبتنی بر ژن کالمودولین قطعه ای به طول 234 جفت باز از تمامی جدایه های cercospora و قطعه ای به طول 176 جفت باز را به صورت اختصاصی از جدایه های C. beticola تکثیر و با موفقیت گونه C. beticola را از دیگر گونه های این جنس تفکیک نمودند. بنابراین از این مجموعه آغازگر می توان برای غربال کردن گونه C. beticola از دیگر گونه های این جنس و ردیابی و تعیین دامنه میزبانی گونه C. beticola استفاده نمود.

گروه ژن های RNase در فرایندهای حیاتی سلولی همچون همانند-سازی DNA، رونویسی، پیرایش و کنترل ترجمه، شرکت می کنند. S-like ریبونوکلئازها (S-like RNase)، همولوگS ریبونوکلئاز (S-RNase) ها هستند، ولی آنها در ناسازگاری گیاه مشارکتی ندارند. در گیاهان دو لپه ای S-like RNase ها نقش مهمی در انتقال مجدد فسفات طی فرایند پیری دارند، همچنین آنها در فرایندهای کمبود فسفات معدنی، دفاع سلولی و زخم های فیزیکی القا می شوند. اثرات RNase ها در پاسخ به خشکی می تواند به دلیل اثرات متقابل بین چندین فعالیت مختلف آنها باشد. در این تحقیق پروموتر ژن S-like RNase در بالادست ژن بتا گلوکرونیداز (GUS) قرار داده شد سپس سازه مورد نظر توسط الکتروپوریشن به آگروباکتریوم تومفاسینس، سویه LBA 4404، انتقال داده شد و سپس به کمک هم کشتی، گیاه تراریخت ایجاد شد. با استفاده از روش رنگ آمیزی هیستوشیمیائی فعالیت پروموتر ژن S-like RNase در بافت ریشه، برگ و بساک برنج بررسی گردد. نتایج نشان داد که پروموتر این ژن دارای فعالیت بالایی در بساک برنج می باشد درحالیکه میزان فعالیت آن در برگ کم و در ریشه نیز ناچیز بوده است. بررسی بروز پروموتر این ژن در بافت های مختلف، نتایج بیان بالای ژن S-like RNase در بساک در مقایسه با بافت های دیگر که با استفاده از آنالیز q-PCR در مطالعات قبلی مشخص شده بود را تکمیل و تائید می کند.

اهداف: استفاده از پتانسیل میکروب های خاک مانند قارچ های میکوریز در قالب کودهای زیستی، یکی از راه های دوستدار محیط زیست است که به کاهش استفاده از نهاده های شمیایی وکاهش خسارات وارد شده بر محیط زیست و انسان کمک می کند. بر این اساس در این تحقیق تأثیر تلقیح دوگونه قارچ میکوریز ( Diversispora versiformis و Rhizophagusirregularis) و یک گونه قارچ شبه میکوریز Piriformospora indica بصورت مجزا و تلفیقی بر عملکرد و میزان جذب فسفر گیاه گشنیز بررسی شد. مواد و روش ها: این آزمایش در قالب طرح کاملاً تصادفی با چهار تکرار در شرایط گلخانه ای انجام گرفت. تیمارهای آزمایش شامل تیمار قارچ منفرد (Rhizophagus irregularis، Diversispora versiformis، Piriformospora indica)، تیمار قارچی توأم (Rhizophagus irregularis + Diversispora versiformis، Piriformospora indica + Diversispora versiformis، Piriformospora indica+ Rhizophagus irregularis، Piriformospora indica + Rhizophagus irregularis + Diversispora versiformis)، تیمار شاهد مثبت (دارای کود اوره و سوپرفسفات تریپل، بدون قارچ) و تیمار شاهد منفی (بدون کود شیمیایی، بدون قارچ) بود. یافته ها: نتایج نشان داد که اثر هرسه گونه قارچ (میکوریز و شبه میکوریز) بر شاخص های رشدی (وزن تر وخشک اندام هوایی و ریشه) و غلظت فسفر در مقایسه با تیمار شاهد معنی دار می باشد (p<0. 01). در مقایسه با شاهد منفی، میزان افزایش در وزن خشک بخش هوایی در تیمار شاهد مثبت (13/36%)، در وزن خشک ریشه تیمارهای R. irregularis، PC و D. versiformis (بترتیب 04/48 %، 65/45 % و 94/42 %)، در شاخص کلروفیل تیمار قارچ P. indica (18/32 %)، در درصد کلنیزاسیون، تیمار تلفیقی P. indica+ R. irregularis (75/91 %)، در غلظت فسفر بخش هوایی تیمار P. indica (50/34 %) و غلظت فسفر بخش ریشه نیز در تیمار P. indica + R. irregularis (88/25 %) بودند. نتیجه گیری: طبق نتایج این تحقیق می توان در کشت سبزی ها به منظور کاهش مصرف کودهای فسفاته از قارچ های میکوریزی جهت افزایش عملکرد گیاه استفاده کرد.