کاهش منابع آب و سرانه تجدید پذیر در 30 سال اخیر، ایران را در آستانه بحران آب قرار داده است. استفاده مجدد از پساب از راهکار های مبارزه با کم آبی و جلوگیری از تخلیه به محیط زیست است. هدف از این پژوهش کاهش COD و 5BOD با استفاده از فرایند ترکیبی AO در تصفیه فاضلاب صنعتی حاصل از صنایع فلزی است. از اهداف دیگر پژوهش، کاهش زمان ماند هیدرولیکی با در نظر گرفتن کارایی حذف مطلوب مواد آلی است. در این پژوهش یک پایلوت بیولوژیکی بی هوازی-هوازی (AO) با بستر لجن استفاده شده است که تحت رژیم تغذیه پیوسته قرار گرفته و بررسی ها روی 5BOD و COD انجام گرفته است. پایلوت در زمان ماند های مختلف و هوادهی بین 5 تا 15 ساعت، مطالعه شد. بر اساس آنالیز آماری روی راندمان حذف COD در زمان ماند های مختلف، زمان ماند 24 ساعت به عنوان زمان ماند هیدرولیکی مطلوب برای کارایی حذف انتخاب شد. راندمان های به دست آمده برای این زمان ماند تقریبا برابر تصفیه خانه های مشابه با زمان ماند های بیشتر از 48 ساعت بود. درنتیجه می توان گفت زمان ماند هیدرولیکی 24 ساعت به عنوان زمان ماند بهینه می تواند 5BOD و COD را به میزان قابل قبول کاهش دهد. نتایج حاصل، میانگین حذف 63/86 درصدی 5BOD در فاز بی هوازی و 83/99 درصدی در فاز هوادهی را نشان داد. کارایی حذف برای COD به ترتیب در قسمت های بی هوازی و هوازی 76/5 و 74/35 درصد بوده است و در کل پایلوت میانگین حذف 5BOD و COD به ترتیب 95/24 و 94/80 به دست آمد.

پیش زمینه و هدف: با توجه به اینکه سیستم لاگون به کمک هواده مکانیکی جهت تصفیه فاضلاب خانگی در استان آدربایجان غربی و حتی در سطح کشور جدیداً تأسیس و مورد بهره برداری قرار گرفته است و تاکنون مطالعات دقیقی در مورد راندمان واحدهای مختلف آن انجام نگرفته است، لذا برای اطلاع از نحوه کار سیستم تصفیه خانه فاضلاب و پی بردن به کیفیت پساب خروجی از آن لازم شد مطالعاتی شود. مواد و روش: پژوهش حاضر بر روی سیستم برکه های تثبیت تلفیقی (ISP) در چهار فصل مختلف سال 1381 انجام گرفت. مطالعه از نوع توصیفی ـ مقطعی می باشد. نمونه برداری از فاضلاب خام ورودی و پساب خروجی از برکه های با هواده مکانیکی و تکمیلی به صورت مرکب و هر 15 روز یک بار (24 بار در یک سال هر بار 6 نمونه) از محل های تعیین شده انجام گرفت و طبق روش اعلام شده در کتاب استاندارد متد 1995 مورد آزمایش قرار گرفت. داده ها پس از آنالیز در قالب جدول و نمودار ارائه گردید. یافته ها: نتایج تحقیق نشان داد که غلظتCOD, bod5  و اجسام جامد معلق در فاضلاب خام ورودی به سیستم در چهار فصل به خصوص در پاییز و زمستان نسبتاً بالا بوده است. متوسط دمای فاضلاب و هوای محیط در تابستان به ترتیب 5 و 15 درجه سانتی گراد از متوسط دمای فاضلاب و هوای محیط در فصل پاییز بیشتر بوده است که این امر کاهش کارآیی سیستم را در فصل سرما به علت کندتر شدن سرعت فعالیت های بیولوژیکی نشان می دهد. پایین بودن مصرف سرانه آب علت اصلی افزایش غلظت مواد آلاینده در فاضلاب خام ورودی است. مقایسه کارآیی سیستم در فصل تابستان و بهار نشان داد که میزان حذف مواد آلاینده فاضلاب در فصل تابستان بیش از سایر فصول می باشد. میزان COD, bod5 در تابستان به ترتیب 8.5 و 9.7 درصد بیشتر از فصل بهار می باشد. بحث و نتیجه گیری: براساس نتایج حاصل از آزمایشات انجام یافته حداکثر میزان COD, bod5 و اجسام جامد معلق در پساب خروجی به ترتیب 52، 97 و 93 میلی گرم در لیتر بوده است که در مقایسه با استانداردهای اعلام شده از طرف سازمان حفاظت محیط زیست کشور استفاده از چنین پسابی جهت آبیاری مزارع و کشاورزی مجاز می باشد.با توجه به مراتب فوق نتیجه گیری می شود که برکه های تثبیت تلفیقی کارآیی لازم برای تصفیه فاضلاب خانگی را دارند با وجود این به علت جدید بودن سیستم لاگون، توصیه می شود تحقیقات بیشتری در این زمینه انجام گیرد.

تخلیه پساب صنایع مختلفی مانند نفت، پتروشیمی منجر به آلودگی منابع آبی می شود، پساب این صنایع به طور معمول حاوی مواد آلی از جمله فنل و مشتقات آن است. وجود این منابع آلاینده در آبهای جاری و منابع آبی باعث بروز اختلالات متعدد در زیست بوم و مخاطرات مختلف برای سلامتی انسان ها خواهد شد. این پژوهش با هدف بررسی حذف ماده ارتونیتروفنل در پساب صنایع پتروشیمی با روش بیولوژیکی و مقایسه عملکرد 3 نوع راکتور SBR و MSBR جریان پیوسته و ناپیوسته در حضور لجن فعال انجام شد. به این منظور شاخص های عملیاتی و بهره برداری هریک از راکتورها بهینه سازی شد. شاخص های مطلوب شامل میزان لجن فعال(30 درصد)، اثر هوادهی (L/min18)، زمان عملیات (h4)، pH برابر 7، نسبت حجم پرکننده به حجم راکتور (7/4 درصد) و SVI (ml/g89) برای راکتور MSBR جریان ناپیوسته حاصل شد. همچنین عوامل بهینه عملیاتی راکتور MSBR جریان پیوسته نیز مانند شدت جریان ورودی (ml/min20)، نسبت حجم پرکننده به حجم راکتور (8/5 درصد)، اثر هوادهی (L/min12) و SVI (ml/g98)تعیین شد. در راکتور SBR به دلیل تشابه ساختاری صرفا بررسی شدت جریان های حجمی مختلف پساب ورودی مدنظر بود که در شدت جریان ورودی (ml/min40) و SVI (ml/g88) عملکرد مناسب تری مشاهده شد. در نهایت با توجه به برتری عملکرد راکتور MSBR جریان پیوسته نسبت به دو راکتور دیگر، پساب سنتزی مشابه پساب پتروشیمی کارون حاوی گونه های شیمیایی تولوین، بنزن و ارتونیتروفنل (درشرایط تداخلی) تهیه شد و عملیات تصفیه با راکتور MSBR جریان پیوسته انجام شد که درصد حذف ارتونیتروفنل (آلاینده مدنظر) (7/84 درصد)، کاهش COD (94 درصد)، کاهش bod5 (8/94 درصد)، نسبت bod5 به COD (57/0) و SVI (ml/g45/74) مشاهده شد. پساب تصفیه شده برای تخلیه با استانداردهای محیط زیستی تقریبا مطابقت خواهد داشت و با روش های ساده تر تصفیه و تنها با یک مرحله تکمیلی قابلیت تخلیه و یا استفاده در مصارف آبیاری و کشاورزی را دارد.

تاکستان واقع در جنوب غربی قزوین و ارتفاع 1265 متر از سطح دریاست که بخش زیادی از آب آن از منابع آب زیرزمینی تامین می شود. جهت جریان آب زیرزمینی دشت، از غرب به طرف شرق است، اما در نواحی شمالی به طرف جنوب شرقی و در نواحی جنوب و جنوب غربی نیز به سمت مرکز دشت و در جهت شمال شرقی تغییر مسیر می دهد. با توجه به آنکه لندفیل تاکستان که تمهیدات بهداشتی خاصی برای آن ملحوظ نشده است، امکان نشت و ورود شیرابه به منابع آب های زیرزمینی مجاور وجود دارد، به همین دلیل بررسی و مطالعه تغییرات کیفیت شیمیایی آبخوان متاثر از شیرابه لندفیل دارای اهمیت بسیاری است. نتایج تحقیق، با مقایسه مقادیر پارامترهای کیفی در شیرابه با استاندارد ملی تخلیه به آب های سطحی و چاه های جاذب، بیانگر آن بود که شیرابه لندفیل تاکستان در سال های 1383 و 1393 دارای مقادیری بیش از استاندارد ملی تخلیه بوده است و نباید به سهولت و بدون مدیریت به محیط پیرامون راه یابد. همچنین، مقایسه نتایج آنالیز پارامترهای کیفی آب زیرزمینی محدوده مطالعاتی بیانگر افزایش شایان توجه برخی آلاینده ها به خصوص فلزات سنگین بوده است. دلیل احتمالی این امر می تواند نشت شیرابه به محیط و نفوذ به منابع آب زیرزمینی مجاور لندفیل باشد. علاوه بر آن، میزان غلظت فلزات سرب، کادمیوم و نیکل در نمونه های آب محدوده مطالعاتی در مقایسه با سایر آلاینده های مورد مطالعه بیشترین تجاوز از میزان استانداردهای کیفی ملی و بین المللی را داشت. به طور کلی می توان گفت احتمالا نشت شیرابه سبب تغییر کیفیت منابع آب زیرزمینی مجاور لندفیل تاکستان شده است.

این مطالعه به منظور بررسی وضعیت و کیفیت آب تالاب شادگان صورت گرفته است. نمونه برداری به صورت ماهانه و از شهریور 1386 تا مرداد 1387 صورت گرفت. پارامترهای دما، هدایت الکتریکی و pH در محل اندازه گیری شد و سایر پارامترها بر اساس روشهای استاندارد اندازه گیری گردیدند. طبق نتایج، روند تغییرات پارامترهای درجه حرارت، pH، فسفات، سختی کل، کل جامدات حل شده، نیترات و نیتریت در ایستگاههای مختلف تقریبا یکسان بوده و مقدار شوری، هدایت الکتریکی، سختی و جامدات حل شده در ایستگاههای خروجی دورق و مالح در ماههای تیر و مرداد افزایش زیادی یافته است. در سطح اطمینان 95 درصد، به غیر از پارامترهای درجه حرارت، سختی کل، یونهای نیترات، نیتریت و فسفات، سایر پارامترها در ایستگاههای مختلف دارای اختلاف معنی دار آماری هستند. همچنین درجه حرارت، شوری، هدایت الکتریکی، سختی کل، TDS و فسفات در ماههای مختلف دارای اختلاف معنی دار هستند. مقادیر شوری، هدایت الکتریکی و TDS نشان می دهد که طبق تقسیم بندی فاست، آب تالاب شادگان جزء آبهای لب شور تا شور محسوب شده و از نظر میزان سختی نیز جزء آبهای سخت طبقه بندی می شود. با توجه به تقسیم بندی آبها از نظر میزان bod5 نیز می توان هور شادگان را در حد آبهای نسبتا پاک تا مشکوک دانست. مقایسه کیفیت آب تالاب شادگان با سالهای قبل نشان می دهد که مقادیر pH، درجه حرارت، اکسیژن محلول، bod5، نیتریت، فسفات، آمونیاک و TSS نسبت به مطالعات قبلی کاهش و شوری، هدایت الکتریکی، سختی کل،TDS  و نیترات افزایش یافته است. افزایش این پارامترها احتمالا به دلیل کم آبی اخیر و وجود خشک سالی در منطقه صورت گرفته است.

در این تحقیق اثر جلبکهای سبز و سبز - آبی در کاهش بار آلودگی فاضلابهای صنعتی با استفاده از برکه های تثبیت مورد بررسی قرار گرفت. جهت انجام این تحقیق از سه جلبک آنابنا، اسیلاتوریا و اسپیروژیر و پساب کارخانه های روغن نباتی ناز، قند و کشتارگاه اصفهان استفاده گردید. نمونه های جلبکی، جمع آوری و خالص شده و به نمونه های فاضلاب جمع آوری شده در برکه اضافه گردید و پس از گذشت زمانهای 15، 20 و 55 روز، پارامترهای pH، bod5 و COD در این فاضلابها اندازه گیری شد. تجزیه و تحلیل آماری نشان می دهد که نوع فاضلاب، جلبک، زمان ماند و اثر متقابل آنها بر کاهش bod5 و COD در سطح یک درصد معنی دار می باشد. ولی تغییرات pH در اثر تیمارهای مختلف در همه حالات فوق الذکر معنی دار نیست. نتایج حاصل از مقایسه میانگینها نیز بیانگر این نکته است که نمونه های تیمار شده با جلبک نسبت به شاهد دارای bod5 و COD کمتری است که در این میان جلبکهای آنابنا و اسیلاتوریا از جلبکهای سبز - آبی نسبت به جلبک اسپیروژیر از جلبکهای سبز اثر بیشتری را نشان می دهد. با افزایش زمان ماند، پارامترهای فوق الذکر نسبت به شاهد، کاهش بیشتری نشان می دهد. مقادیر کاهش bod5 و COD در شاهد (بدون استفاده از جلبک) قابل توجه و متاثر از زمان ماند و نوع فاضلاب بود.