هدف پژوهش حاضر بررسی ارتباط جو سازمانی و اعتماد سازمانی با میزان مشارکت در تصمیم گیری مدیران ورزش و جوانان استان اردبیل بود. روش تحقیق توصیفی ـ همبستگی بوده و جامعه آماری تحقیق به تعداد (n=70) نفر بود. که کل اعضای جامعه به عنوان نمونه انتخاب گردید. جهت گردآوری اطلاعات در زمینه جو سازمانی از پرسشنامه استاندارد شده (OCDQ) هالپین و کرافت با (a=0.84) و برای ارزیابی میزان اعتماد سازمانی مدیران از پرسش نامه الونن و می یرودیویس، پس از تعیین اعتبار صوری توسط متخصصان و اعتبار محتوایی با (a=0.89) محاسبه و تعیین شد. برای تحلیل داده ها از روش های آماری همبستگی پیرسون و رگرسیون چندگانه استفاده شده است. نتایج حاصل از پژوهش نشان داد بین ابعاد اعتماد سازمانی (جانبی، عمودی، نهادی) و مشارکت کارکنان در تصمیم گیری رابطه ای مثبت و معنی دار وجود دارد، بین ابعاد جو سازمانی (روحیه گروهی، صمیمیت، علاقه مندی، تاکید بر تولید p<0.01 و نفوذ و پویایی p<0.05 و مشارکت کارکنان در تصمیم گیری رابطه معنی داری وجوددارد، همچنین بین اعتماد سازمانی با مشارکت کارکنان درتصمیم گیری مدیران رابطه مثبت و معنی داری وجود دارد p<0.01 نتایج تحلیل رگرسیون نشان داد که جو سازمانی و اعتماد سازمانی، توانایی پیش بینی مشارکت کارکنان در تصمیم گیری را دارند p<0.01 پیشنهاد می شودکه مسوولان اجرایی و مدیران سازمان به تمامی مولفه های جوسازمانی و اعتماد سازمانی توجه داشته باشند و سعی نمایندکه همه این عوامل را بهبود بخشند تا در کنار این عوامل شاهد تاثیرات مثبت این فرآیند برروی عملکرد نیروی انسانی و سازمان باشند.

تاکنون مطالعات بسیاری بر روی تغییرات ضربان قلب صورت گرفته است. این تغییرات سیگنال قلبی که در دو ضربان متوالی مشاهده می شود را تغییرپذیری ضربان قلب یا Heart RATE Variability (HRV) می نامند. تغییرات کوتاه مدت و بلندمدت در ضربان قلب بازتابی از عملکرد سیستم عصبی اتونوم می باشد، به طوری که یکی از شاخص های سلامت انسان، افزایش و یا کاهش تغییر پذیری ضربان قلب (HRV) است. بنابر این آنالیز این تغییرات می تواند معیار پیش بینی کننده مرگ ناگهانی و یا هشدار در مورد بیماری قریب الوقوعی باشد. لذا با دانستن تکنیکهای آنالیز HRV و تجزیه و تحلیل این تغییرات به صورت غیرتهاجمی می توان اطلاعات صحیحی از تغییر عملکرد سیستم اتونوم بدست آورد.

پژوهش حاضر با هدف تبیین جامعه شناختی مشارکت فرهنگی در بین جوانان شهر خلخال و عوامل اجتماعی مرتبط با آن انجام شده است. در این پژوهش آنچه مورد توجه است، ضرورت اهمیت دادن به مشارکت فرهنگی است. چارچوب نظری و مدل نظری با استفاده از نظریه های ژان بودریار، لیک و هاچفلد، دورکیم و هانتیگتون و نلسون ارائه شد. این پژوهش به روش پیمایشی انجام و از اعتبار صوری و سازه ای استفاده شد و قابلیت اعتماد نیز با استفاده از ضریب آلفای کرونباخ به دست آمد. جامعه آماری پژوهش را جوانان 15-29 ساله شهر خلخال تشکیل می دادند که تعداد آنان طبق آمار اداره ثبت احوال 22636 نفر است. با استفاده از فرمول کوکران تعداد 380 نفر به روش نمونه گیری خوشه ای چند مرحله ای به عنوان نمونه آماری انتخاب گردیدند. برای تجزیه و تحلیل داده ها از دو شیوه آمار توصیفی و استنباطی با بهره گیری از نرم افزار spss استفاده شده است. پس از تهیه جدول ماتریس، اطلاعات در قالب جداول یک بعدی و دوبعدی تنظیم گردیده است. یافته های پژوهش نشانگر آن هستند که متغیرهای مستقل حمایت اجتماعی، احساس شهروندی، اعتماد اجتماعی، پیوند گروهی و رسانه های جمعی با متغیر وابسته مشارکت فرهنگی رابطه معنی داری دارند.

در تحقیق حاضر عوامل موثر بر عرضه نیروی کار جوانان با استفاده از داده های بازار کار ایران در دوره زمانی 1350-1385 شناسایی شده است.پرسش اصلی در این تحقیق این است که اثر متغیرهای دستمزد، درآمدسرانه، وضعیت تحصیلات، متاهل بودن و مجرد بودن بر عرضه نیروی کار در بین گروه های سنی مختلف مرد و زن چه تفاوتی با هم دارند؟ نتایج نشان می دهد که مهم ترین عامل تاثیرگذار بر عرضه نیروی کار در شش گروه سنی جوان، تولید ناخالص داخلی سرانه است اما نتایجی که در هر گروه سنی می توان به آن توجه کرد، عبارت است از اینکه در گروه 15- 19 سال، متغیر دستمزد کمترین اثر را بر این گروه سنی دارد و همین طور مردان در خصوص تغییرات دستمزد حساس تر از زنان می باشند و تولید ناخالص داخلی سرانه برای زنان این گروه دارای اثر منفی می باشد چرا که با افزایش تولید سرانه معیشت خانوار بهبود می یابد و زنان خانوار کمتر در بازار کار مشارکت می کنند. نکته دیگر اینکه، ضریب متغیر پوشش تحصیلی برای زنان این گروه بیشتر از مردان است و زنان به تحصیلات اهمیت بیشتری می دهند. در گروه سنی 20- 24 سال، متغیر نسبت دانش آموختگان دانشگاهی برای مردان و زنان مثبت است. در ضمن، ضریب تولید ناخالص داخلی سرانه، برای زنان کمتر از مردان است اما با افزایش سن «حرکت از گروه سنی 20- 24 سال به سمت 25- 29 سال» اثر درآمد سرانه برای زنان بیشتر شده است. در گروه 25- 29 سال، ضریب متغیر نسبت دانش آموختگان دانشگاهی برای مردان بیشتر از زنان است. وضعیت تاهل برای زنان این گروه سنی دارای علامت منفی است که نشان می دهد زنان این گروه سنی فراغت و فرزند داری را جانشین کار می کنند و با متاهل شدن، کمتر وارد بازار کار می شوند.

هدف اصلی پژوهش حاضر بررسی مشارکت جوانان روستایی در زمینه توسعه کشاورزی و تحلیل عوامل تاثیرگذار بر این مشارکت بوده است. روش شناسی تحقیق از نوع توصیفی-تحلیلی است که با رویکرد پیمایش پرسشنامه ای به انجام رسیده است. جامعه آماری این تحقیق را جوانان روستایی شهرستان کرمانشاه تشکیل می دهند. با استفاده از روش نمونه گیری خوشه ای چندمرحله ای، 175 نفر به عنوان نمونه آماری تعیین گردیدند. روایی صوری و محتوایی پرسشنامه با دریافت دیدگاه های متخصصان ترویج و آموزش کشاورزی به دست آمد. آزمون مقدماتی نیز برای دستیابی به ابزارهای پژوهش انجام گرفت و ضریب آلفای کرونباخ برای پرسشنامه 0.85 به دست آمد. یافته های تحقیق نشان داد که مشارکت بیشتر جوانان، در سطح متوسط است. نتایج آزمون مقایسه میانگین ها نشان از آن داشت که بین میانگین مشارکت جوانان روستایی در زمینه توسعه کشاورزی با توجه به جنسیت و شرکت در آموزش های ترویجی، اختلافی معنی دار وجود دارد. نتایج حاصل از رگرسیون چندمتغیره گام به گام نشان داد که متغیرهای نگرش نسبت به اشتغال در فعالیت های کشاورزی، عوامل انگیزشی موثر در مشارکت، استفاده از منابع اطلاعاتی و ارتباطی و مسیرهای شان، میزان اراضی زراعی و سن، تبیین کننده 56.7 درصد از تغییرات در میزان مشارکت جوانان در زمینه توسعه کشاورزی است.

مشارکت، یکی از موضوعات مهمی است که در حوزه های مختلف علوم اجتماعی و سیاسی به آن توجه خاص می شود. امروزه جوانان به عنوا ن یک گروه تاثیرگذار در مشارکت، نقش مهمی در تصمیم گیری های سیاسی، اجتماعی و فرهنگی جامعه دارند. بنابراین، این پژوهش با هدف بررسی تبیین جامعه شناختی مشارکت جوانان، علل، صور و چالش ها صورت گرفته است. به منظور دست یابی به این هدف از بین عوامل و متغیرهای گوناگونی که در مشارکت جوانان تاثیر گذار است، متغیرهای اعتماد اجتماعی، بیگانگی اجتماعی، بی تفاوتی اجتماعی، میزان استفاده از رسانه ها و پایگاه اقتصادی- اجتماعی به عنوان متغیرهای مستقل انتخاب شده است. مبانی نظری متغیرها و پارامترهای این پژوهش، بر مبنای نظریات ملوین سیمن، لیپست، پارسونز، گیدنز، زتومکا و اینگلهارت تدوین شده است.روش تحقیق، پیمایشی و ابزار گردآوری داده ها، پرسش نامه دارای قابلیت اعتماد و اعتبار است. جامعه آماری پژوهش، جوانان 18-29 سال مناطق 22 گانه تهران درسال 1394می باشد. حجم نمونه 390 نفر است که با استفاده از فرمول کوکران و به شیوه نمونه گیری خوشه ای چند مرحله ای به دست آمده است. روش اصلی در تحلیل داده ها، رگرسیون و تحلیل مسیر است.همچنین بر اساس نتایج تحقیق، میان صور مشارکت و متغیرهای اعتماد اجتماعی، بیگانگی اجتماعی، رسانه های جمعی، بی تفاوتی اجتماعی و پایگاه اقتصادی و اجتماعی و جنسیت رابطه معنادار وجود دارد، اما بین متغیر وضع تاهل با مشارکت و صور آن رابطه معناداری به چشم نمی خورد. از میان این متغیرها، اعتماد اجتماعی دارای قوی ترین رابطه با متغیر وابسته صور مشارکت (اجتماعی، سیاسی، فرهنگی، اقتصادی و روانی) است. در ﻫﻤﻴﻦ راﺳﺘﺎ ﻧﺘﺎﻳﺞﺑﻪ از دﺳﺖ آﻣﺪه از رﮔﺮﺳﻴﻮن ﭼﻨﺪ ﻣﺘﻐﻴﺮه، ﺣﺎﻛﻲ از آن اﺳﺖ ﻛﻪﻣﺘﻐﻴﺮﻫﺎی ﻣﻄﺮح ﺷﺪه در اﻳﻦ ﺗﺤﻘﻴﻖ (ﻣﺘﻐﻴﺮﻫﺎی ﻣﺴﺘﻘﻞ) ﺑﻪﻣﻴﺰان 35 درﺻﺪ تغییرات متغیر وابسته "مشارکت اجتماعی"، به میزان41 درصد تغییرات متغیر وابسته"مشارکت سیاسی"، به میزان32 درصد تغییرات متغیر وابسته "مشارکت فرهنگی"، به میزان 28 درصد تغییرات متغیر وابسته "مشارکت اقتصادی" و به میزان 25 درصد تغییرات متغیر وابسته"مشارکت روانی" را تبیین می کنند.

مشارکت سیاسی، یکی از شاخص های عمده توسعه سیاسی- اجتماعی جوامع تلقی می گردد. مشارکت سیاسی جوانان به عنوان بزرگ ترین گروه جمعیتی در کشورهای درحال توسعه اهمیت خاصی برای ثبات سیاسی و پویایی جامعه دارد. بر همین مبنا، تحقیق حاضر به منظور بررسی میزان مشارکت سیاسی جوانان شهر یزد و عوامل مرتبط با آن انجام یافته است. نظریات مشارکت سیاسی هانتینگتون، مارتین لیپست، برادول، میلبراث و گوئل چارچوب نظری پژوهش حاضر را تشکیل می دهد. این پژوهش، با استفاده از روش تحقیق پیمایشی و نمونه گیری خوشه ای چندمرحله ای بر روی 384 نفر از جوانان (گروه سنی 15 تا 29 ساله) شهر یزد انجام گرفته است. ابزار مورداستفاده در این پژوهش، پرسشنامه است. نتایج تحقیق نشان می دهد میانگین مشارکت سیاسی پاسخگویان یزدی کمتر از حد متوسط بوده و میزان مشارکت عینی بیشتر از مشارکت ذهنی است. نتایج همچنین موید آن است که متغیر سن با میزان مشارکت سیاسی رابطه معنادار دارد و با افزایش سن، مشارکت سیاسی کاهش می یابد و مشارکت مردان بیشتر از زنان است. بین متغیرهای فرهنگ مشارکتی خانواده، فرهنگ سیاسی و انگیزه سیاسی با میزان مشارکت سیاسی رابطه مثبت و معناداری وجود دارد. همچنین، بین متغیرهای وضعیت تاهل، موقعیت ساختاری فرد، تعلق ملی- مذهبی و مشارکت رابطه معناداری مشاهده نشد. نتایج رگرسیون چندگانه از نقش معنادار سه متغیر انگیزه سیاسی، فرهنگ برون گروهی خانواده و جنسیت حمایت می کند که در این میان، انگیزه سیاسی بیشترین نقش را در تبیین مشارکت سیاسی جوانان ایفا می نماید.