طی سالیان اخیر، نظام توزیع کالا و بطور اخص فروشگاه های زنجیره ای کشور فاقد اثر بخشی و کارایی متناسب با روند رو به رشد شهرنشینی و اقتصاد در حال توسعه ایران بوده اند.یکی از راهکارهای عملیاتی بهبود عملکرد فروشگاه های زنجیره ای، مدیریت زنجیره عرضه می باشد. از این رو این تحقیق برانست که راهکارهایی عملیاتی در جهت بهبود عملکرد زنجیره عرضه در مدل های پیشین ارایه دهد.تحقیقات صورت پذیرفته در این راستا، برلحاظ ابعاد و مولفه هایی نظیر رهبری، نهادینه سازی و یکپارچه سازی زنجیره عرضه، فرهنگ رقابت پذیری و کسب دانش در کنار ابعاد سنتی (نظیر فرایندها، نتایج مالی، مشتریان ،...) در سنجش عملکرد عرضه دلالت دارد. از این رو در جهت ترسیم مسیر تعالی زنجیره عرضه، درمرحله نخست الگویی نوین در تعیین اوزان معیارهای مدل تعالی عملکرد زنجیره عره ارایه گردیده است. در بخش بعد به بررسی روابط علی مابین اجزای مدل پرداخته شده است. و درنهایت به تلفیق این دو رویکرد ریاضی اماری درجهت دستیابی به مسیر تعالی عملکرد زنجیره عرضه پرداخته شده است.

بهبود مستمر عملکرد در یک زنجیره تامین پویا برای اکثر تامین کنندگان، تولیدکنندگان و خرده فروشانی که در پی دستیابی به رقابت پذیری و تداوم آن هستند به یک موضوع مهم تبدیل شده است. ادبیات موجود در خصوص زنجیره تامین، بر عوامل کمی تاکید بیشتری دارد. تمرکز بر عوامل کمی موجب می شود که عوامل کیفی ای که به طور عمده موجب خلق و تقویت مزیت رقابتی می شود نادیده گرفته شود. در این مقاله بر آنیم که بر اساس مدل ارزیابی عملکرد بهاتناگار و اس سو هال، عوامل کیفی موثر بر عملکرد زنجیره تامین صنایع پتروشیمی از قبیل مکان یابی تولید، عدم اطمینان زنجیره تامین و اقدامات ساخت و تولید را بررسی کنیم و پس از آن راهکارهایی جهت بهبود عملکرد آن ارایه نماییم. اطلاعات، از طریق پرسشنامه جمع آوری و جهت آزمون فرضیه های تحقیق از روش آماری رگرسیون استفاده شد، نتایج تحقیق نشان می دهد که عملکرد زنجیره تامین صنعت پتروشیمی تحت تاثیر عوامل مکان یابی تولید، عدم اطمینان زنجیره تامین و اقدامات ساخت و تولید قرار دارد.

زمینه – با توجه به اینکه تسهیم موثر دانش یک روش مهم برای بهبود کارایی عملیاتی زنجیره تأمین است، بررسی عوامل موثر بر تسهیم دانش در زنجیره تأمین امری ضروری بنظر می رسد درحالیکه تحقیقات کمی در این زمینه صورت گرفته است. هدف – این پژوهش با هدف شناسایی عوامل موثر بر تسهیم دانش در زنجیره تأمین است. روش پژوهش– نوع تحقیق از نظر روش" آمیخته اکتشافی" است. جامعه آماری تحقیق شامل کلیه مدیران شرکت های عضو زنجیره تأمین برق خراسان (461 نفر) می باشد که از این تعداد، 215 نفر با استفاده از شیوه نمونه گیری تصادفی طبقه بندی شده به عنوان نمونه تحقیق انتخاب گردید. داده های جمع آوری شده با استفاده از نرم افزارهای Excel، SPSS، Statistica10، و آزمون های نسبت (z) و-t استودنت مورد تجزیه و تحلیل قرارگرفت. یافته ها – برطبق یافته های تحقیق، یک مدل مفهومی در هشت عامل و تئوری های مرتبط شناسایی گردید. نتایج حاصل از تست مدل حاکی از این بود که عامل نگرش سازمانی نسبت به تسهیم دانش و عامل اعتماد بین سازمانی به ترتیب دارای بیشترین و کمترین میانگین در زنجیره تأمین برق خراسان است. نتیجه گیری – این مطالعه به درک عوامل مهم موثر بر تسهیم دانش در زنجیره تأمین کمک می کند.

امروزه در فضای رقابتی شدید، کلید مزیت رقابتی پایدار، فعالیت در قالب زنجیره تامین و ارائه خدمات با کیفیت بالا است. روابط بین کیفیت خدمات با عملکرد کسب و کار، کاهش هزینه ها و رضایت مشتری در تحقیقات مختلف تایید شده است. این تحقیق علاوه بر اینکه به کیفیت به عنوان ادراک شرکت مرکزی از خدمات دریافتی پرداخته، برای اولین بار انتظارات و ادراک تامین کننده از عملکرد شرکت مرکزی را نیز به عنوان جزئی دیگر از کیفیت خدمات مطرح می کند. به این ترتیب، کیفیت خدمات را در مفهومی جدید و به صورت دوسویه پیشنهاد می کند.برای اجرای مدل طراحی شده، شرکت های خودروسازی و تامین کنندگان مهم آنها به عنوان جامعه آماری در نظر گرفته شده که در مجموع 35 زوج نمونه برای تحقیق انتخاب شده و شکاف های کلیدی در دو جهت مستقیم و معکوس بین عناصر زنجیره تامین تعریف و اندازه گیری شدند.نگاه دوسویه به کیفیت خدمات به همراه مدل مفهومی و شاخص های اندازه گیری آن در زنجیره تامین به عنوان سهم تئوریک و سهم روش شناسی تحقیق محسوب می شود.

طراحی شبکه ی زنجیره ی تامین تاب آور جزء تصمیمات راهبردی زنجیره ی تامین است. تحقیقات گذشته در حوزه ی تاب آوری بر طراحی شبکه های زنجیره ی تامین جدید تمرکز داشته اند. این تحقیق برای ایجاد قابلیت تاب آوری در شبکه ی زنجیره ی تامین موجود، به طراحی مجدد شبکه پرداخته است. یک مدل برنامه ریزی خطی عدد صحیح مختلط برای این مسیله توسعه داده شده است. به منظور ایجاد قابلیت تاب آوری در زنجیره ی تامین، دو راهبرد کاهش ریسک اختلال موجود پرکاربرد با عنوان «ظرفیت مازاد» و «ذخیره ی اضطراری» به همراه راهبرد جدید «تشکیل اتحادیه» در سناریوهای مختلف اختلال بررسی شده است. آزمایش های محاسباتی به منظور ارزیابی میزان کارایی مدل تاب آور و همچنین مقایسه ی راهبردهای مختلف کاهش ریسک اختلال انجام شده است. نتایج حاکی از آن است که عرضه ی محصول و سود زنجیره ی تامین تاب آور به ترتیب 13 و 9 درصد بیشتر از زنجیره ی غیرتاب آور است. همچنین راهبرد تشکیل اتحادیه در بهبود عرضه ی محصول زنجیره ی تامین، تاثیر بیشتری از دو راهبرد دیگر دارد.