امروزه دنیای علم، به طور مداوم، با شتاب بالایی تغییرات عدیده ای را به خود می بیند؛ طوری که در همه زمینه ها و از جمله در حوزه روش های تحقیق نیز، این تغییرات محسوس است. با این حال، اگر مفاهیمی چون اعتبار و پایایی در حوزه روش شناسی، در دوره اثباتی با اصول و قوانین مشخص و جهان شمولی به کار برده می شدند، در دوره پسا اثباتی امروزین که توجه به تحقیقات کیفی بیشتر از گذشته نمود پیدا کرده است، این اصول، حالت جهان شمولی خود را از دست داده اند. تاکید عده ای از صاحب نظران حوزه تحقیق کیفی به کاربرد تکنیک های معمول اعتبار و پایایی حوزه کمی در پژوهش کیفی از سویی و تاکید گروهی دیگر بر تمایز این معیارهای مهم در تحقیقات کمی و کیفی از سوی دیگر، دال بر این گسست در ارائه اصول عالمگیر در حوزه های مختلف، مخصوصا حوزه روش شناختی است. بر این اساس، مقاله حاضر در نظر دارد ضمن معرفی ماهیت روش های تحقیق کیفی به ایجاز و طرح مفاهیم اعتبار و پایایی در سنت آن، کاربرد اعتبار و پایایی را در تحقیقات کیفی روشن نماید.