نتایج جستجو

1669

نتیجه یافت شد

مرتبط ترین ها

اعمال فیلتر

به روزترین ها

اعمال فیلتر

پربازدید ترین ها

اعمال فیلتر

پر دانلودترین‌ها

اعمال فیلتر

پر استنادترین‌ها

اعمال فیلتر

تعداد صفحات

167

انتقال به صفحه



فیلترها/جستجو در نتایج    

فیلترها

سال

بانک‌ها



گروه تخصصی








متن کامل


مرکز اطلاعات علمی SID1
اسکوپوس
مرکز اطلاعات علمی SID
ریسرچگیت
strs
اطلاعات دوره: 
  • سال: 

    1385
  • دوره: 

    7
  • شماره: 

    3 (مسلسل 28)
  • صفحات: 

    179-186
تعامل: 
  • استنادات: 

    1
  • بازدید: 

    1700
  • دانلود: 

    337
چکیده: 

زمینه و هدف: اختلال در بیان هر یک از ژن های موثر در مسیر اسپرماتوژنز به عنوان یکی از عوامل احتمالی ایجاد آزواسپرمی غیرانسدادی و ناباروری مردان مطرح می باشد. در این میان نحوه بیان ژن های موثر در توانایی حرکت اسپرم نیز می تواند تاثیر قابل توجهی بر باروری مردان داشته باشد. مطالعات اخیر نشان می دهد ژن TSGA10 در انجام روند طبیعی اسپرماتوژنز موثر می باشد، به طوری که پروتئین حاصل از این ژن در موش منجر به تشکیل ساختار اصلی دم اسپرم می شود. تاکنون مطالعه گسترده ای درباره نحوه بیان ژن در بافت بیضه مردان نابارور انجام نشده است.روش بررسی: در این مطالعه، بیان mRNA ژن TSGA10 در بافت بیضه 84 مرد مبتلا به آزواسپرمی مراجعه کننده به مرکز درمان ناباروری ابن سینا در سال های 84-1383 به روش Semi-quantitative Nested RT-PCR مورد بررسی قرار گرفت. همچنین با هدف تعیین اثر بیان ژن فوق در پیشرفت اسپرماتوژنز، بررسی و امتیازدهی هیستوپاتولوژی بر اساس روش Johnsen  در نمونه ها صورت گرفت. برای آنالیز آماری از نرم افزار SPSS ویرایش 2/11 استفاده شد. تفاوت بین بیان ژن بر اساس متغیرهای کمی با استفاده از آزمون های t و آنالیز کوواریانس بررسی و a<0.05 به عنوان سطح معنی دار آماری در نظر گرفته شد.نتایج: بیان mRNA ژن TSGA10 در بافت بیضه 31 بیمار دارای آزواسپرمی غیرانسدادی (9/36%) مشاهده شد و رابطه معنی داری با میزان پیشرفت اسپرماتوژنز داشت (p<000.0). از نظر هیستوپاتولوژی، ژن در بیماران دارای امتیاز بالای Johnsen بیان شده بود، در حالی که در نمونه های بیماران با امتیاز کمتر از 5/4، عدم بیان وجود داشت.نتیجه گیری: این مطالعه نشان داد که ژن TSGA10 در بیضه بیان شده و مختص سلول های جنسی می باشد. به نظر می رسد عدم بیان ژن در بیضه بتواند تاثیر منفی در اسپرماتوژنز و باروری مردان داشته باشد. از سوی دیگر، تعیین زمان شروع یا خاتمه بیان ژن در مرحله خاصی از اسپرماتوژنز، امکان استفاده از آن به منظور تعیین پیشرفت اسپرماتوژنز در کنار یافته های پاتولوژی را میسر می سازد.

آمار یکساله:  

بازدید 1700

دانلود 337 استناد 1 مرجع 19
اطلاعات دوره: 
  • سال: 

    1388
  • دوره: 

    5
  • شماره: 

    3 (پیاپی 19)
  • صفحات: 

    179-184
تعامل: 
  • استنادات: 

    0
  • بازدید: 

    958
  • دانلود: 

    297
چکیده: 

مقدمه: سفیکسیم یک آنتی بیوتیک باکتریال با طیف گسترده است که توانایی مقابله با پاتوژن های گوناگون به ویژه ارگانیسم های گرم منفی را دارد. امروزه استفاده گسترده ای از سفالوسپورین ها، به ویژه سفیکسیم در بیماری های عفونی می شود.هدف: با توجه به اثرات این گروه از آنتی بیوتیک ها بر سیستم تولید مثل این تحقیق به منظور تعیین اثرات سفیکسیم روی هورمون های محور هیپوفیز-گناد، گنادوتروپین ها و مورفولوژی بیضه در موش های نر سوری نژاد balb/c صورت گرفت.مواد و روش ها: در این تحقیق 18 سر موش سوری نر، نژاد balb/c به سن 16-12 هفته و به وزن تقریبی 35 ± 5 گرم انتخاب و به سه گروه 6 تایی شامل شاهد، شم (گروهی که فقط حلال دارو را دریافت می کند) و تجربی تقسیم شدند. گروه تجربی به مدت 10 روز متوالی سفیکسیم را با دوز 0.5 گرم/کیلوگرم که در حلالی به نام دی متیل سولفوکساید (DMSO) حل شده بود به صورت داخل صفاقی دریافت کرد. گروه شم در این مدت فقط حلال دارو (DMSO) دریافت کرد و گروه شاهد هیچ ماده ای دریافت ننمود. در انتهای تحقیق میزان هورمون ها با روش رادیو ایمنو اسی اندازه گیری شد. معیارهای مورفولوژیک بیضه (حجم، طول و وزن) اندازه گیری شد. نتایج با استفاده از آزمون تی و نرم افزار SPSS مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.نتایج: هورمون محرک فولیکولی (FSH) بین گروه های تجربی و کنترل اختلاف معنی داری داشت. اختلاف هورمون دی هیدرواپی آندروسترون (DHEA) در بین گروه های تجربی و شم نیز معنی دار بود. تفاوت معنی داری در سنجش معیارهای مورفولوژیک بیضه، هورمون لوتیینی (LH) و تستوسترون مشاهده نشد.نتیجه گیری: با توجه به نقش فیزیولوژیکی سلول های سرتولی در طول اسپرماتوژنز، ممکن است کاهش هورمون FSH اثرات منفی روی تولید اسپرم و پتانسیل تولید مثلی موش نر داشته باشد.

آمار یکساله:  

بازدید 958

دانلود 297 استناد 0 مرجع 0
اطلاعات دوره: 
  • سال: 

    1385
  • دوره: 

    15
  • شماره: 

    58
  • صفحات: 

    48-53
تعامل: 
  • استنادات: 

    0
  • بازدید: 

    2303
  • دانلود: 

    264
چکیده: 

مقدمه: کریپتورکیدیسم یکی از شایع ترین ناهنجاری های دوران کودکی است و زمانی رخ می دهد که بیضه در قسمتی از مسیر نزول طبیعی خود، بین کلیه ها و اسکروتوم متوقف شود. چون در منطقه ما آژنزی بیضه مورد بررسی قرار نگرفته، ممکن است تصویر منطقه ای آن متفاوت باشد. هدف این مطالعه ارائه تصویر روشن تری از این ناهنجاری در منطقه و طرح این سوال است که استفاده نکردن از لاپاروسکوپی تشخیصی می تواند باعث افزایش تشخیص کاذب آژنزی بیضه بشود یا خیر؟مواد و روش ها: این مطالعه توصیفی در بیمارستان رازی رشت در سال های 82 – 1377 انجام شد که از کل افراد بستری، بیماران مبتلا به عدم نزول بیضهUDT) ) مشخص شدند. سپس اطلاعات موجود را بر اساس سن، یک یا دو طرفه بودن بیماری های همراه، مکان آناتومیک توقف نزول بیضه، روش ها و وضعیت تشخیص و اولین نشانه در هنگام مراجعه بیمار، استخراج کرده و در پایان به تجزیه و تحلیل آنها پرداخته شد.نتایج: از 7200 بیمار بستری در بخش ارولوژی در سال های 82 – 1377، 235 بیمار مبتلا به عدم نزول بیضه بودند که فراوانی نسبی این بیماری در بیماران بستری 3.26% بدست آمد.بیشترین سن مراجعه بیماران در 14 –5 سالگی بود که 41.3% است. بر اساس بیماری های همراه، 14% بیماران UDT طرف مقابل، 8.1% هرنی اینگوینال، 1.7% هیپوسپادیس، 6% هیدروسل، 0.9 % پیچش بیضه و 3% ناباروری داشتند.از نظر محل آناتومیک توقف بیضه، 61.4% داخل کانال اینگوینال، 16.1% ناحیه سطحی کانال، 14% داخل شکم و 0.9 % در ناحیه سوپراپوبیک قرار داشتند و 7.6% آنها دچار آژنزی بیضه بودند.نتیجه گیری: UDT شیوع نسبتا بالایی دارد و اکثر بیمارانی که عمل جراحی شده اند در رده سنی بالا (14 – 5 سالگی) قرار داشتند. که لزوم آموزش همگانی در این مورد را مطرح می سازد. از طرفی با توجه به شیوع بالای آژنزی بیضه (7.6%) پیشنهاد می شود که قبل از عمل جراحی در بیمارانی که بیضه غیر قابل لمس دارند لاپاروسکپی تشخیصی انجام شود.

آمار یکساله:  

بازدید 2303

دانلود 264 استناد 0 مرجع 2
گارگاه ها آموزشی
نویسندگان: 

HONAR AMOUZ A.

نشریه: 

CELL JOURNAL (YAKHTEH)

اطلاعات دوره: 
  • سال: 

    2008
  • دوره: 

    10
  • شماره: 

    SUPPLEMENT 1
  • صفحات: 

    33-33
تعامل: 
  • استنادات: 

    0
  • بازدید: 

    17437
  • دانلود: 

    14360
کلیدواژه: 
چکیده: 

Spermatogenesis is inherently a highly organized, efficient and complex process controlled by cellular and hormonal interactions that are not well understood. In order to comprehensively investigate TESTIS function, an in vitro or in vivo model for spermatogenesis is required that is accessible and can faithfully mimic the donor tissues environment. TESTIS tissue xenografting involves grafting of small fragments of TESTIS tissue from immature donor males of a variety of mammalian species under the back skin of host mice to allow the grafted tissue to grow and develop. TESTIS tissue xenografting has numerous potential applications. Perhaps most importantly, it can be used as an in vivo culture system to study TESTIS function from a variety of donor species in a laboratory mouse. Using this culture system, virtually all aspects of TESTIS function remain intact and the TESTIS tissue is accessible for study and interventions. Therefore, it can serve as a unique and previously unavailable in vivo system for the study of spermatogenesis and steroidogenesis in a controlled manner not feasible in the target donor species. Completion of primate spermatogenesis in TESTIS tissue fragments originating from prepubertal donor monkeys grafted into immunodeficient mice shows this technique can be used to examine spermatogenesis of primates and possibly humans, and can potentially be used as an in vivo system to study the endocrine/paracrine control of human TESTIS in a laboratory model. This for example can be used to test the in vivo effects of new male contraceptives in the form of candidate compounds or promising hormone-therapy regimens directly on miniature primate testes incubated inside a mouse.

آمار یکساله:  

بازدید 17437

دانلود 14360 استناد 0 مرجع 0
نویسندگان: 

EBRAHIMI ALI

نشریه: 

ACTA MEDICA IRANICA

اطلاعات دوره: 
  • سال: 

    2010
  • دوره: 

    48
  • شماره: 

    1
  • صفحات: 

    75-76
تعامل: 
  • استنادات: 

    0
  • بازدید: 

    52382
  • دانلود: 

    13704
چکیده: 

Congenital undescending TESTIS is a common anomaly of TESTIS, but we had a rare case of ectopic TESTIS. A 15-month-old infant was operated emergently because of left incarcerate inguinal hernia. Intraoperative exploration of hernial sac revealed two ectopic testes with one spermatic cord proximally but in the middle divided to two spermatic cords in a 8 shape. There was an important point about vas deferens as it was single proximal to the chord, but divided into two in the middle of the chord. Vessels showed a similar condition about. We released both testes and brought down both of them into scrotum. This is a rare case of ectopic TESTIS transectopia with partially common vas and vessels.

آمار یکساله:  

بازدید 52382

دانلود 13704 استناد 0 مرجع 0
نویسندگان: 

ZENG W. | RATHI R. | PAN H.

اطلاعات دوره: 
  • سال: 

    2007
  • دوره: 

    74
  • شماره: 

    6
  • صفحات: 

    674-679
تعامل: 
  • استنادات: 

    365
  • بازدید: 

    5627
  • دانلود: 

    12993
کلیدواژه: 
چکیده: 

آمار یکساله:  

بازدید 5627

دانلود 12993 استناد 365 مرجع 0
strs
نویسندگان: 

نشریه: 

medRxiv

اطلاعات دوره: 
  • سال: 

    2020
  • دوره: 

    -
  • شماره: 

    -
  • صفحات: 

    0-0
تعامل: 
  • استنادات: 

    383
  • بازدید: 

    2376
  • دانلود: 

    15214
کلیدواژه: 
چکیده: 

آمار یکساله:  

بازدید 2376

دانلود 15214 استناد 383 مرجع 0
نویسندگان: 

نشریه: 

Frontiers of medicine

اطلاعات دوره: 
  • سال: 

    2021
  • دوره: 

    7
  • شماره: 

    -
  • صفحات: 

    1-9
تعامل: 
  • استنادات: 

    87
  • بازدید: 

    503
  • دانلود: 

    6951
کلیدواژه: 
چکیده: 

آمار یکساله:  

بازدید 503

دانلود 6951 استناد 87 مرجع 0
نویسندگان: 

SIMPSON A.J. | CABALLERO O.L. | JUNGBLUTH A.

نشریه: 

NATIONAL REVIEW OF CANCER

اطلاعات دوره: 
  • سال: 

    2005
  • دوره: 

    5
  • شماره: 

    -
  • صفحات: 

    615-625
تعامل: 
  • استنادات: 

    786
  • بازدید: 

    26918
  • دانلود: 

    16713
کلیدواژه: 
چکیده: 

آمار یکساله:  

بازدید 26918

دانلود 16713 استناد 786 مرجع 0
اطلاعات دوره: 
  • سال: 

    1383
  • دوره: 

    47
  • شماره: 

    86
  • صفحات: 

    389-394
تعامل: 
  • استنادات: 

    0
  • بازدید: 

    897
  • دانلود: 

    116
چکیده: 

مقدمه: لاپاراسکوپی به طور وسیعی در تشخیص و درمان بیضه های غیر قابل لمس به کار رفته است. هدف از این مطالعه گزارش اولین تجربه استفاده از لاپاراسکوپی در بیضه های غیر قابل لمس در دانشگاه علوم پزشکی مشهد می باشد.روش کار: این مطالعه توصیفی از سال 1378-83 در بیمارستان قائم مشهد انجام شده است. 43 بیمار با کریپتورکیدیسم تحت مطالعه قرار گرفتند. از کلیه بیماران معاینه فیزیکی و سونوگرافی به عمل آمد که 30 بیمار به علت لمس بیضه در معاینه فیزیکی و یا تشخیص با سونوگرافی و یک نفر به علت هرمافرودیسم از مطالعه حذف شدند و 13 نفر تحت لاپاراسکوپی قرار گرفتند. مشخصات فردی، موقعیت بیضه، عوارض عمل و طول مدت بستری در پرسشنامه ای ثبت گردید. نتایج به دست آمده با استفاده از آمار توصیفی و جداول توزیع فراوانی پردازش شده است.نتایج: از 13 بیمار (%30.23) که معاینه فیزیکی و اولترا سونوگرافی جهت تشخیص گناد کمک کننده نبود از لاپاراسکوپی استفاده شد. میانگین سنی این بیماران 11.88±8.38 سال بود. در سه بیمار، باقیمانده کوچکی از بیضه در کانال اینگوئینال و در دو بیمار عدم وجود بیضه مشخص شد. در 8 بیمار گناد مشاهده شد که درمان مقتضی صورت گرفت هیچ عارضه جدی و یا خفیف مشاهده نگردید. همه بیماران روز بعد از عمل از بیمارستان مرخص شدند.نتیجه گیری: این مطالعه نشان داد که لاپاراسکوپی یک ابزار مفید و ایمن برای تشخیص صحیح در بیضه های غیر قابل لمس بوده و در مواردی مانع از اکسپلور غیر ضروری ناحیه اینگوئینال و لاپاراتومی می شود. همچنین در بیمارانی که اکسپلور قبلی در آنها کمک کننده نبوده است باعث تشخیص صحیح می گردد.

آمار یکساله:  

بازدید 897

دانلود 116 استناد 0 مرجع 0
litScript