مقدمه: طیف سنجی محصول تجزیه حرارتی، یکی از روش های آزمایشگاهی است که قابلیت تعیین سریع خصوصیت میکروارگانیسم ها را دارد. تجزیه حرارتی میکروارگانیسم ها، یک سری مواد فرار با وزن ملکولی کم تولید می کنند که می توان آنها را به صورت کیفی و کمی با دستگاه طیف سنجی تجزیه و تحلیل کرد. مواد و روش: در این بررسی سلول تام و غشای خارجی 42 سویه استنوتروفوموناس مالتوفیلیای رشد یافته، در 30 و 37 درجه سانتی گراد، به وسیله دستگاه طیف سنجی محصول تجزیه حرارتی مورد بررسی قرار گرفت. نتایج: بر اساس نتایج حاصل اطلاعاتی که از طیف ها با مشاهده چشمی به دست می آید، بسیار محدود است ولی دندروگرام و دیاگرام رتبه ای این طیف ها اختلالات فاحشی را بین ترکیبات شیمیایی سلول های تام و غشا خارجی و بین ترکیب شیمیائی ارگانیسم های رشد یافته در 30 و 37 درجه سانتی گراد نشان داد. بحث: از این فن آوری، به عنوان ابزاری جهت مطالعات اپیدمیولوژیکی، طبقه بندی، افتراق و تعیین هویت باکتری های مختلف استفاده می شود، این روش در تعیین خصوصیات و طبقه بندی میکروارگانیسم ها در مقایسه با روش های مرسوم تطابق خوبی را نشان داده است در این بررسی، اختلاف ترکیبات شیمیایی غشا خارجی با سلول تام و اختلاف ترکیبات شیمیایی سلول تام ارگانیسم های رشد یافته در 30 و 37 درجه سانتی گراد مورد بحث قرار گرفته است.

سابقه و هدف: فلزات سنگین از آلاینده های پایدار و با دوام محیط زیست هستند که به یک مشکل جهانی تبدیل شده اند. با توجه به این که میکروارگانیسم ها مقاومت بالایی نسبت به فلزات دارند و موجب پاک سازی محیط زیست و تولید نانو ذرات می شوند، پژوهش حاضر به منظور تولید نانو ذره مس از باکتری های مقاوم به این فلز از پساب دو کارگاه مسگری در اصفهان برنامه ریزی شد. مواد و روش ها: از پساب دو کارگاه مسگری در شهر اصفهان به صورت مقطعی نمونه برداری شد. عوامل فیزیکوشیمیایی پساب ها، حداقل غلظت ممانعت کننده از رشد باکتری ها (MIC) به مس و مقاومت آنها نسبت به چند آنتی بیوتیک بررسی گردید. در ادامه آزمون های شناسایی مورفولوژی، بیوشیمیایی و مولکولی بر روی نمونه ها انجام شد. سپس به منظورارزیابی ساخت نانوذرات مس، بیومس باکتری مقاوم به مس به محلول ذخیره سولفات مس افزوده شد و نتایج توسط دستگاه طیف سنج فرابنفش-مرئی (UV-VIS)، تفرق اشعه ایکس (XRD) و میکروسکوپ الکترونی گذاره (TEM) مورد ارزیابی قرار گرفت. یافته ها: از میان باکتری های مورد بررسی، باکتری باسیلوس تویوننسیس سویه NE2 با mM 3/5 MIC=و آرتروباکتر آژیلیس سویه NE1 با mM 4 MIC=از پساب مسگری شماره 2 و باکتری استنوتروفوموناس مالتوفیلیا سویه 5633 با mM 6 MIC=از پساب مسگری شماره 1 جداسازی شدند. از این میان تنها باکتری استنوتروفوموناس مالتوفیلیا سویه 5633 قادر به سنتز نانوذرات مس بود. پیک های ایجاد شده در محدوده 430-250 نانومتر، تایید کننده ذرات مس (Cu) و اکسید مس (CuO) بودند. نتیجه گیری: یافته های این پژوهش نشان داد که باکتری جداسازی شده می تواند کاندید مناسبی به منظور حذف مس از پساب ها و همچنین تولید کننده زیستی نانو ذره مس باشد.

استنوتروفوموناس مالتوفیلیا از میکروارگانیسم های مهم کلینیکی و عامل بعضی از عفونتها بخصوص عفونتهای بیمارستانی در افراد با ایمنی سرکوب شده است. ترکیبات شیمیایی این ارگانیسم با تغییر درجه حرارت رشد تغییر می کند. در این مطالعه تغییرات اسیدهای چرب، پروتیینها و لیپوپلی ساکارید (LPS) این ارگانیسم مورد بررسی قرار گرفت.در بررسی استرهای متیله اسیدهای چرب، 11اسید چرب i –17:0, 16:1, 16:0, 15: 0 ,i –15:0, 14:0, 12:0  i –17.1,, 17:0 18:0 و 18:1 مشخص شد. بیشترین اسید چربi –15: 0  بود اسیدهای چرب ,16: 0 16.1  i – 17: 0,و i –17: 1 از مقدار قابل توجهی برخوردار بودند.در بررسی الکتروفورزی پروتیین های سلول تام، باندهای پروتیینی 21.5 ,26 ,42.5 ,55 ,65 کیلودالتون با افزایش درجه حرارت و شدت باندهای 30.5 و 24 کیلودالتون با کاهش درجه حرارت، افزایش یافتند.در الکتروفورزی لیپوپلی ساکارید، وزن مولکولی زنجیره های جانبی O در الگوی پلکانی لیپوپلی ساکارید با افزایش درجه حرارت  کاهش پیدا کرد. نقش افزایش اسیدهای چرب غیر اشباع در درجه حرارتهای پایین در حفظ سیال بودن غشا و نقش بعضی از پروتیین ها در نفوذ پذیری بعضی از آنتی بیوتیک ها و نیز تغییرات LPS با تغییر درجه حرارت مورد بحث قرار گرفته است.

سابقه و هدف: استنوتروفوموناس مالتوفیلیا، به عنوان باکتری نوظهور جهانی شناخته شده است که با محدوده وسیعی از بیماری ها در ارتباط است. هدف از این مطالعه، بررسی عوامل بیماری زای باکتری شامل آنزیم های خارج سلولی این باکتری، توانایی تشکیل بیوفیلم و ژن rpfF دخالت کننده در کروم سنسینگ می باشد.مواد و روش ها: این مطالعه مقطعی بر روی نمونه ها ادرار، خون و خلط، نمونه های سواب از سیستم مانومتر اکسیژن و شیر آب بیمارستان ها، همچنین ساکشن دندانپزشکی انجام شد. ابتدا، شناسایی باکتری با روش کشت و تست های بیوشیمیایی انجام و برای تایید قطعی باکتری، بررسی وجود ژن 23S rRNA به روش real-time PCR انجام شد. جدایه ها از نظر آنزیم های ژلاتیناز، همولیزین، هیالورونیداز، لسیتیناز، لیپاز و پروتئاز به روش فنوتیپی و تشکیل بیوفیلم به روش میکروپلیت بررسی شدند. همچنین وجود ژن rpfF جدایه ها به روش PCR مورد بررسی قرار گرفت.یافته ها: 100% جدایه ها، دارای ژن rpfF بودند. بیشتر جدایه ها دارای آنزیم های ژلاتیناز (90%)، همولیزین (85%)، پروتئاز (75%)، لسیتیناز (90%)، لیپاز (75%) و هیالورونیداز (100%) بودند. تشکیل بیوفیلم در 15% جدایه ها، دیده نشد، 45% جدایه ها، قدرت تشکیل بیوفیلم ضعیف، 40% جدایه ها، قدرت تشکیل بیوفیلم متوسط و هیچ کدام از جدایه ها، قدرت تشکیل بیوفیلم قوی نداشتند. همبستگی بین متغیرهای همولیزین و لیپاز، همولیزین و لسیتیناز و لسیتیناز و لیپاز، معنی دار بودند.نتیجه گیری: بر اساس نتایج این مطالعه جدایه های باکتری، واجد عوامل بیماری زای متعددی شامل ژن rpfF بودند، همچنین، توانایی تولید آنزیم های خارج سلولی و تشکیل بیوفیلم را به میزان بالا داشتند.

در این مطالعه شش جدایه اندوفیت، شامل سه جدایه از ریشه سه رقم برنج (جدایه های PxR1، PxR2 و StR1) و سه جدایه از ریشه سه رقم گندم (جدایه های PxW1، PxW2 و PxW3) جداسازی و با استفاده از آزمایش فنوتیپی، شامل طیف سنجی مادون قرمز تبدیل فوریه (FTIR) و همچنین، آنالیز ژنوتیپی نظیر PCR ژن 16S rDNA، تمام جدایه ها به غیر از جدایه StR1 Pseudoxanthomonas شناسایی شدند. مقایسه روش های یاد شده نشان داد که دو جدایه برنج (PxR1 و (PxR2 و همچنین دو جدایه گندم (PxW1 و (PxW2 به یکدیگر شبیه و جزو یک گونه و آن هم گونه جدیدی از Pseudoxanthomonas محسوب می شوند، در حالی که به نظر می رسد جدایه PxW3 جزو گونه ای دیگر از این جنس باشد. جدایه StR1 نیز گونه جدیدی از Stenotrophomonas است. در ابتدا تصور بر این بود که جدایه های مزبور جزو جنس Azospirillum هستند، لذا دو سویهAzospirillum Brasilense Sp7 (S1)  و (S2) Azospirillum lipoferum به عنوان سویه های استاندارد انتخاب و با جدایه های مورد مطالعه مقایسه شدند، اما آنالیزهای فنوتیپی و ژنوتیپی تایید کرد که این باکتری ها Azospirillum نیستند. برای نخستین بار در این مطالعه نشان داده شد که Pseudoxanthomonas به صورت اندوفیت در ریشه برنج وجود دارد.