توافق عمومی بر این است که رضایت پزشکان در حال کاهش است. از جمله علل نارضایتی، می توان به قوانین اشاره کرد، مخصوصا قوانینی که خودمختاری پزشکان را محدود می کنند. در این مقاله، قوانین مربوط به برنامه بیمه روستایی و پزشکی خانواده که با نارضایتی شغلی در ارتباط است، تشریح گردید.پژوهش حاضر، یک مطالعه مقطعی بود که به صورت طرح تحقیقی تداومی از نوع کیفی- کمی انجام شد. در این مطالعه، از روش مصاحبه فردی عمیق نیمه- ساختارمند و پرسشنامه استفاده شده است. در این مقاله، نتایج مربوط به سوال های مرتبط با قوانین پزشک خانواده و بیمه روستایی و نقش آن ها در رضایت شغلی، شامل 32 سوال با طیف لیکرت چهار تایی ارایه شد.نتایج نشان داد فرآیند ارجاع، که اساس طرح پزشک خانواده است، به درستی اجرا نشده و تقاضای بیماران برای ارجاع به متخصص بالا است. مبلغ پایین حق ویزیت، محدود بودن تعداد آزمایش و دارو، ناهماهنگی قوانین وزارت بهداشت و قوانین بیمه، ناهماهنگی درون بخشی، مشکلات اجرایی متعدد در تکمیل و استفاده از پرونده سلامت از دیگر دلایل نارضایتی است.به نظر می رسد در زمان تدوین قوانین طرح پزشک خانواده، فرهنگ عمومی مردم و شرایط واقعی موجود در مناطق روستایی به خوبی در نظر گرفته نشده است؛ بنابراین لازم است مسوولان محترم، پیش از گسترش طرح به جمعیت های شهری، در جهت رفع مشکلات جاری تلاش نمایند.