نتایج جستجو

119

نتیجه یافت شد

مرتبط ترین ها

اعمال فیلتر

به روزترین ها

اعمال فیلتر

پربازدید ترین ها

اعمال فیلتر

پر دانلودترین‌ها

اعمال فیلتر

پر استنادترین‌ها

اعمال فیلتر

تعداد صفحات

12

انتقال به صفحه



فیلترها/جستجو در نتایج    

فیلترها

سال

بانک‌ها


گروه تخصصی





متن کامل


مرکز اطلاعات علمی SID1
اسکوپوس
دانشگاه غیر انتفاعی مهر اروند
ریسرچگیت
strs
اطلاعات دوره: 
  • سال: 

    1382
  • دوره: 

    8
  • شماره: 

    3 (پی در پی 33)
  • صفحات: 

    153-156
تعامل: 
  • استنادات: 

    0
  • بازدید: 

    868
  • دانلود: 

    129
چکیده: 

سابقه و هدف: لیشمانیای خزنده دارای گونه های متعددی با صفات متفاوت است. بررسیهای به عمل آمده نشان داده است که بعضی از گونه های این انگل بدون ایجاد زخم، موش بالب سی را در مقابل لیشمانیا ماژور ایمن میکنند. هدف از انجام این تحقیق دستیابی به یک فراکشن پروتیینی لیشمانیای خزنده به منظور پیشگیری از سالک می باشد. مواد و روشها: این لیشمانیا از خزنده ای در استان سمنان جدا گردید. به منظور استفاده از فراکشنهای پروتئینی آن، انگل در آزمایشگاه کشت داده شد و پروماستیگوتهای آن سه بار با بافر PBS شسته شدند. پس از چندین مرتبه ذوب و انجماد، با استفاده از امواج ماوراء صوت انگلها خرد شده و آنتی ژن خام تهیه گردید. این مخلوط پروتیینی با غلظتهای مختلف سولفات آمونیوم رسوب داده شد و فراکشنهای پروتئینی موجود در رسوب و مایع رویی به روش SDS-PAGE مورد سنجش قرار گرفتند. یافته ها: یک نوار پروتئینی در حدود 68 کیلو دالتون در مایع رویی پرسیپیتاسیون با غلظت 80% سولفات آمونیوم مشاهده گردید. فراکشن مذکور از روی ستون کروماتوگرافی حاوی ژل سفادکس G100 عبور داده شد. این پروتئین دیالیز گردید و آنتی بادی آن در خرگوش تهیه شد. نتیجه گیری و توصیه ها: این پروتئین خاصیت آنتی ژنی داشته و می تواند کاندید واکسن قرار گیرد.

آمار یکساله:  

بازدید 868

دانلود 129 استناد 0 مرجع 2
نویسندگان: 

HERISTCHIAN MAHMOUD | POURAKBAR POUYAN

اطلاعات دوره: 
  • سال: 

    2004
  • دوره: 

    8
  • شماره: 

    2
  • صفحات: 

    95-99
تعامل: 
  • استنادات: 

    0
  • بازدید: 

    107299
  • دانلود: 

    53415
چکیده: 

Recent scientific evidence indicates that distinct patterns of susceptibility in BALB/c mice to Leishmania major infection are attributable to the differential expansion of distinct CD4+ T-cell subsets and their cytokines production. Production of the Th1 cytokine IFN-g is associated with resistance, whereas production of the Th2 cytokines IL-4 and IL-10 are associated with extreme susceptibility. The major host immune defense mechanism against Leishmania is activation of macrophages by INF-? derived from T cells. The inability of susceptible hosts to mount the immune response necessary to activate macrophage and destroy the parasites may be due to the parasite-specific proteins that are able to suppress the immune system. In the present study, we have semi-purified the excreted antigens of Leishmania major PROMASTIGOTE and amastigote by column chromatography. The isolated fraction showed a potent immunosuppressive activity on normal BALB/c mice lymphocytes stimulated with mitogens. Fifteen microgram of the isolated fraction caused 81% suppression of lymphocyte proliferation. These data may suggest that the parasite by secreting immunosuppressive factor down regulate the immune system and as a result survive in the body.

آمار یکساله:  

بازدید 107299

دانلود 53415 استناد 0 مرجع 0
اطلاعات دوره: 
  • سال: 

    2019
  • دوره: 

    12
  • شماره: 

    9
  • صفحات: 

    0-0
تعامل: 
  • استنادات: 

    0
  • بازدید: 

    42040
  • دانلود: 

    56941
چکیده: 

Background: Today, most patients with cutaneous leishmaniasis are treated with drugs such as glucantime; however, severe drug resistance to these drugs is found, in addition to recurrence, extensive drug complications, and secondary infections in many patients. Objectives: Therefore, due to the lack of sufficient information on this subject, this study was undertaken for the first time to investigate the antimicrobial activity of multifunctional lactoferrin as one of the most important bioactive compounds on amastigotes and PROMASTIGOTEs forms of Leishmania major in vitro. Methods: In this study, six concentrations of lactoferrin (2. 5, 5, 10, 20, 40, and 80  g/mL) were added to parasite cultures at specified times. The MTT was done. Leishmania major PROMASTIGOTEs were incorporated to J774 cells and then incubated for 72 hours. The results were compared with the results of glucantime, as a standard. In the end, flow cytometry was performed to investigate apoptosis. Results: After 24, 48, and 72 hours of incubation in the presence of various concentrations of lactoferrin, the number of amastigotes and PROMASTIGOTE parasites increased over time without any significant difference compared to the control group (P > 0. 05), but it was significant compared to glucantime at the 80  g/mL concentration (P < 0. 05). Besides, lactoferrin showed very low toxicity effects on macrophages and stimulated the growth of both forms of L. major parasite. Conclusions: Our findings indicated that lactoferrin could not induce early and late apoptosis in both forms of L. major.

آمار یکساله:  

بازدید 42040

دانلود 56941 استناد 0 مرجع 0
گارگاه ها آموزشی
اطلاعات دوره: 
  • سال: 

    2020
  • دوره: 

    10
  • شماره: 

    1
  • صفحات: 

    119-124
تعامل: 
  • استنادات: 

    0
  • بازدید: 

    37281
  • دانلود: 

    46958
چکیده: 

Purpose: Here, we aim to evaluate the antileishmanial activity of compounds with a benzoxazinoid (BX) skeleton, previously synthesized by our group, against Leishmania (Viannia) braziliensis and Leishmania (Leishmania) infantum PROMASTIGOTEs. Methods: Anti-PROMASTIGOTE activity, as well as cytotoxicity, were determined using the 3-(4, 5-dimethylthiazol-2-yl)-2, 5-diphenyltetrazolium bromide (MTT) colorimetric assays. The selectivity index (SI) for each compound was calculated using a ratio of the cytotoxicity of compounds and the geometric mean (GM) of antileishmanial concentrations to each species tested. The comparisons between groups were carried out using a t test or analysis of variance (one-way ANOVA). A P value of less than 0. 05 was considered significant. Results: All the compounds tested were active, with IC50 falling between 92 ± 6. 19 μ g/mL and 238± 6. 57 μ g/mL for L. braziliensis, and 89 ± 6. 43 μ g/mL and 188 ± 3. 58 μ g/mL against L. infantum. Bex2, Bex3, Pyr1, Pyr2, and Pyr4 were compounds that showed activity similar to the drug Glucantime® , exhibited low cytotoxicity against splenic hamster cells (CC50 raging between >400 and 105. 7± 2. 26 μ g/mL) and had favorable selectivity indices (SI 1. 12 to 3. 96). Conclusion: The analogs in question are promising prototypes for the pharmaceutical development of novel, safer and more effective leishmanicidal agents.

آمار یکساله:  

بازدید 37281

دانلود 46958 استناد 0 مرجع 0
اطلاعات دوره: 
  • سال: 

    1401
  • دوره: 

    17
  • شماره: 

    1
  • صفحات: 

    9-17
تعامل: 
  • استنادات: 

    0
  • بازدید: 

    42
  • دانلود: 

    121
چکیده: 

مقدمه لیشمانیازیس جلدی یک بیماری عفونی آندمیک در ایران می باشد. عدم موفقیت در درمان کامل بیماری با استفاده از درمان های رایج، استفاده از گیاهان دارویی موثر را ضروری می سازد. گونه های مختلف گیاه آرتمیزیا فعالیت ضدلیشمانیایی دارند. هدف از مطالعه حاضر بررسی اثر کشندگی عصاره آبی بذر درمنه کوهی بر لیشمانیا ماژور در شرایط برون تنی می باشد. مواد و روش ها در این مطالعه از بذر گیاه آرتمیزیا اوچری عصاره آبی تهیه گردید. عصاره آبی آرتمیزیا اوچری در غلظت های 25، 200، 50، 100 و 400 میکروگرم در میلی لیتر (µ, g/ml) تهیه گردید. اثر غلظت های مختلف عصاره بر پروماستیگوت های لیشمانیا ماژور، ماکروفاژهای غیرآلوده و ماکروفاژهای آلوده به آماستیگوت لیشمانیا ماژور با آزمون های MTT و فلوسایتومتری بررسی شدند. تاثیر عصاره بر ایجاد آپوپتوز در پروماستیگوت ها با روش فلوسایتومتری بررسی شد. نتایج تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از آزمون تجزیه و تحلیل واریانس یک طرفه (ANOVA) صورت گرفت و مشخص گردید که افزایش زمان و غلظت عصاره آبی آرتمیزیا اوچری باعث کاهش معنادار (05/0P≤, ) تعداد پروماستیگوت های لیشمانیا ماژور شد به طوری که در غلظت 400 و 200 میکروگرم در میلی لیتر از عصاره رشد انگل به طور کامل متوقف شد. درصد ماکروفاژهای آلوده به آماستیگوت برای گروه درمان شده با غلظت 100 میکروگرم در میلی لیتر 84/11 درصد و برای گروه کنترل 28 درصد بود. IC50 عصاره برای پروماستیگوت ها 5/37 میکروگرم در میلی لیتر به دست آمد به طوری که در این غلظت 50 درصد ممانعت از رشد وجود داشت. نتیجه گیری عصاره آبی بذر آرتمیزیا اوچری در از بین بردن پروماستیگوت های لیشمانیا ماژور در محیط کشت و آماستیگوت های لیشمانیا ماژور در ماکروفاژها اثر مطلوب داشت و عصاره توانست در 28/9 درصد پروماستیگوت ها ایجاد آپوپتوز کند.

آمار یکساله:  

بازدید 42

دانلود 121 استناد 0 مرجع 0
نویسندگان: 

RASSI Y. | KAVERIZADEH F. | JAVADIAN E. | MOHEBALI M.

اطلاعات دوره: 
  • سال: 

    2004
  • دوره: 

    33
  • شماره: 

    4
  • صفحات: 

    70-72
تعامل: 
  • استنادات: 

    608
  • بازدید: 

    35546
  • دانلود: 

    30758
کلیدواژه: 
چکیده: 

آمار یکساله:  

بازدید 35546

دانلود 30758 استناد 608 مرجع 0
strs
نویسندگان: 

Nourizadeh Ezzat

اطلاعات دوره: 
  • سال: 

    2018
  • دوره: 

    6
  • شماره: 

    3
  • صفحات: 

    69-74
تعامل: 
  • استنادات: 

    0
  • بازدید: 

    51109
  • دانلود: 

    19859
چکیده: 

Background: Since the discovery of hybridoma cells, the uses of monoclonal antibodies (mAbs) are in vogue. Such antibodies with single isotype have high specificity. The developments in the field of cell culture and technology have led to the production of improved qualities of mAbs. In general, mAbs are important reagents used in biomedical research, as well as in targeted drug delivery systems. Objective: The aim of this study was to apply different strategies to produce mAbs against proamastigote Leishmania infantum strain in Iran. Materials and Methods: At first, standard strains were cultured and antigens of L. infantum were obtained. Afterward, BALB/c mice were immunized and antibody titers were determined. For hybridoma cell formation, isolated lymphocyte cells from spleen of immunized mice and myeloma cells were fused at the ratio of 10: 1 in the presence of polyethylene glycol and followed by limiting dilution method for the isolation of monoclones. Results: More than 20 positive monoclones were hybridoma, from which 3 clones had optical density over 1. 5. We named these clones as 5D2 FVI6, 3G2 FV7, and 3G2 FV5 which were selected for limiting dilution. From these hybrids, anti-PROMASTIGOTEs L. infantum mAbs were obtained. The results of isotype determination showed IgG2b sub-class (and not IgG1, IgG2a and IgA) in 5D2 FV and 3G2 FVI monoclones. Conclusion: This study produced mAbs against PROMASTIGOTEs of Iranian strain of L. infantum for the first time. These antibodies have reactivity against Iranian strain of PROMASTIGOTEs L. infantum and can be used in the diagnosis of visceral leishmaniasis.

آمار یکساله:  

بازدید 51109

دانلود 19859 استناد 0 مرجع 0
اطلاعات دوره: 
  • سال: 

    1392
  • دوره: 

    20
  • شماره: 

    1 (مسلسل 67)
  • صفحات: 

    1-8
تعامل: 
  • استنادات: 

    0
  • بازدید: 

    1994
  • دانلود: 

    313
چکیده: 

مقدمه و هدف: لیشمانیا تک یاخته ای ازخانواده تریپانوزوماتیده ازرده سارکوماستیگوفورا می باشدکه دارای دو مرحله قابل تشخیص در چرخه زندگی خود است. فرم پروماستیگوت، فلاژل دار و متحرک بوده و در روده پشه خاکی ناقل تکثیر می یابد. فرم آماستیگوت، غیر متحرک بوده و در داخل ماکروفاژهای میزبان پستاندار مستقر می گردد. یکی از راه های مبارزه موثر با یک میکروارگانیسم، شناسایی آنتی ژن های هدف اختصاصی آن می باشد. همچنین تولید واکسن های کارآمد متضمن تعیین هویت و تولید و تخلیص ایمونوژن های مصونیت بخش است. هدف از انجام این مطالعه، یافتن محتوی پروتئینی آماستیگوت و پروماستیگوت، شناسایی پروتئین های هر مرحله از انگل، مقایسه این یافته ها و دستیابی به تفاوت ها و شباهت های آنها با یکدیگر بوده است.روش کار: این مطالعه یک مطالعه مقطعی بوده و برای نیل به اهداف از پیش تعیین شده، نمونه (MRHO/IR/75/ER) L.major از موش های Balb/c از قبل آلوده شده به محیط کشت NNN اصلاح شده و سپس به محیط مایع کشت سلولی RPMI-1640 انتقال داده شد. برای تهیه اشکال آماستیگوت از محیط RPMI-1640 با 5.5 PH در دمای 37oc و حضور Co2%5 استفاده شد. الکتروفورز به روش سدیم دودسیل سولفات (SDS-PAGE) انجام گردید و اوزان ملکولی باندهای حاصل از دو آنتی ژن مقایسه گردید.نتایج: باندهای مشترک میان هر دو فرم، باندهای با وزن ملکولی 130 تا 110، 96، 94، 90، 80، 65، 63، 50، 36 و 19 کیلو دالتون بودند. باندهای مختص پروماستیگوت، باندهای با وزن ملکولی 22، 28، 46 کیلودالتون بود. همچنین باندهای 12 و 35 کیلودالتونی فقط در فرم آماستیگوت دیده شد.نتیجه نهایی: با توجه به نتایج مطالعه حاضر انگل لیشمانیا در مراحل پروماستیگوت و آماستیگوت واجد پروتئین های اختصاصی همان مرحله است. طبق تحقیقات انجام شده آماستیگوت های اکسنیک و بافتی مشابه هستند در نتیجه با تکیه بر آنتی ژن های اختصاصی هر مرحله، می توان در جهت طراحی و تهیه واکسن و داروهای موثر برضد انگل گام برداشت.

آمار یکساله:  

بازدید 1994

دانلود 313 استناد 0 مرجع 0
اطلاعات دوره: 
  • سال: 

    1400
  • دوره: 

    13
  • شماره: 

    1
  • صفحات: 

    75-92
تعامل: 
  • استنادات: 

    0
  • بازدید: 

    94
  • دانلود: 

    148
چکیده: 

لیشمانیوز، یکی از بیماری های انگلی گسترده در جهان، یک بیماری مشترک بین انسان و دام محسوب می گردد که توسط تک یاخته ای از جنس لیشمانیا ایجاد می شود. داروهای گیاهی در بسیاری از موارد فاقد هر گونه عارضه و از طرفی در دسترس و ارزان می باشند. از این رو پیدا کردن یک داروی گیاهی برای درمان لیشمانیوز یکی از اهداف جهانی است. این مطالعه به منظور ارزیابی فعالیت ضد لیشمانیایی عصاره الکلی برگ های گیاه دارویی برگ بو، روی مرحله پروماستیگوت لیشمانیا ماژور با روش رنگ سنجی در شرایط آزمایشگاهی انجام شد. مواد و روش ها: برای تعیین سمیت عصاره بر سلول های ماکروفاژ از روش MTT و خوانش با الایزا و برای تعیین اثر آنتی پروماستیگوتی عصاره از روش بررسی آپوپتوز با فلوسایتومتری استفاده شد. میزان CC50 و IC50 از طریق نتایج این دو تست محاسبه شدند و در هر دو تست از آمفوتریسین به عنوان کنترل مثبت استفاده شد. برای این منظور، پروماستیگوت ها به همراه غلظت های مختلف عصاره برگ برگ بو و آمفوتریسین B بر روی پلیت 96 خانه اضافه و به مدت 72 ساعت انکوبه شدند و سپس ارزیابی ها براساس آزمون های فوق صورت پذیرفت. داده های آماری با استفاده از روش دانکن، ANOVA و نرم افزار SAS در سطح احتمال P≤ 0/05 آنالیز شدند. نتایج: بیشترین مقدار آپوپتوز مربوط به تیمار800 میکرو گرم بر میلی لیتر که به ترتیب در آمفوتریسین B 35/97 و عصاره برگ بو 04/63 درصد بود. غلظتی از دارو که از رشد 50% سلولها جلوگیری می کند (CC50)، برای آمفوتریسین B 6/129 و برای برگ بو 5/200 میکروگرم بر میلی لیتر بود. میزان IC50 پروماستیگوت در آمفوتریسین و برگ بو به ترتیب به طور میانگین 5/18 و 5/589 میکروگرم بر میلی لیتر می باشد. نتیجه گیری: عصاره برگ گیاه برگ بو با افزایش غلظت از رشد پروماستیگوت ها جلوگیری کرده و در بعضی از غلظت ها با یکدیگر و با داروی آمفوتریسین B تفاوت معنی داری داشتند. بر اساس نتایج فلوسایتومتری، افزایش آپوپتوزیس وابسته به دوز دیده شد. با توجه به نتایج IC50 گیاه برگ بو، اثر بخشی بالایی نشان داد. لذا مطالعات بیشتری برای ارزیابی تاثیر آن بر روی انگل لیشمانیا در شرایط بالینی بسیار مطلوب است.

آمار یکساله:  

بازدید 94

دانلود 148 استناد 0 مرجع 0
اطلاعات دوره: 
  • سال: 

    2019
  • دوره: 

    18
  • شماره: 

    4
  • صفحات: 

    1816-1822
تعامل: 
  • استنادات: 

    0
  • بازدید: 

    41477
  • دانلود: 

    23743
چکیده: 

In this study, a series of novel compounds based on 5-(5-nitrothiophene2--yl)-1, 3, 4-thiadiazole possessing (het) aryl thio pendant at C-2 position of thiadiazole ring is developed and evaluated as antileishmanial agents using MTT colorimetric assay. 10 New compounds containing aryl and heteroaryl derivatives, started from thiophene-2-carbaldehyde in five steps, were synthesized in good to excellent yields and characterized by 1H-NMR, 13C-NMR, and IR spectroscopy. Through the compounds 6a-j, methylimidazole containing derivative 6e was recognized as the most active compound against L. major PROMASTIGOTEs exhibiting IC50 values of 11. 2μ g/mL and 7. 1μ g/mL after 24 and 48 h, respectively. This compound is > 4 fold more effective than Glucantime as a standard drug (IC50 = 50 μ g/mL after 24 h and 25 μ g/mL after 48 h).

آمار یکساله:  

بازدید 41477

دانلود 23743 استناد 0 مرجع 0
litScript