فرآیند شتاب دهی با ارزیابی و انتخاب از میان کسب وکارهای متقاضی آغاز می شود. شناخت معیارهایی که در فرآیند ارزیابی و انتخاب مورد استفاده قرار می گیرند از یک سو برای شتاب دهنده ها و از سوی دیگر برای متقاضیان پذیرش در دوره های شتاب دهی حائز اهمیت است. این پژوهش با بهره گیری از روش آمیخته کیفی-کمی به شناسایی معیارهای ارزیابی فرصت در شتاب دهنده ها می پردازد. ابتدا با مرور سیستماتیک مقالات مرتبط با شتاب دهنده ها و همینطور مصاحبه با خبرگان حوزه شتاب دهی، معیارهای ارزیابی در سه بعد مسئله-راه حل، تیم کارآفرین و شتاب دهنده استخراج گردید. سپس با تحلیل پرسشنامه های گردآوری شده از مدیران و مربیان شتاب دهنده های فعال ایرانی با استفاده از نرم افزار SPSS، معیارهای ارزیابی فرصت و دلایل عدم پذیرش فرصت مورد بررسی و تایید کمی قرار گرفت. نتایج تحلیل عاملی نشان می دهد که شتاب دهنده ها با استفاده از 11 معیار در پی ارزیابی ریسک های چهارگانه بازار، فناوری، کارگزاری و سرمایه هستند. خوشه بندی اهمیت معیارهای ارزیابی برای شتاب دهنده ها نشان می دهد که رویکردهای ارزیابی به دو دسته ارزیابی تیم محور و بازار محور قابل تقسیم است.