فرایند نانومنیپولیشن با استفاده از میکروسکوپ نیروی اتمی، از روش هایی جدید در ساخت و تولید تجهیزات مختلف در مقیاس میکرو/نانو می باشد. این فرایند امروزه به شدت مورد توجه محققان قرار گرفته است. به دلیل دقت بسیار بالایی که در ساخت تجهیزات مقیاس میکرو/نانو وجود دارد، مدل سازی دقیق این فرایند تاثیر مهمی بر ساخت این تجهیزات خواهد داشت. همچنین به دلیل هزینه های بالای استفاده از میکروسکوپ نیروی اتمی در ساخت تجهیزات میکرو/نانو، ضروری است که ابتدا مدل سازی این فرایند به دقت انجام شده و سپس وارد حوزه های ساخت شد. تاکنون محققین بسیاری به مدل سازی فرایند منیپولیشن پرداخته اند که بیشتر تحقیقات آن ها در رابطه با منیپولیشن دوبعدی و استفاده از مدل های ساده ی اصطکاکی صورت گرفته است. ازآنجاکه منیپولیشن واقعی در ساخت تجهیزات میکرو/نانو در محیط سه بعدی صورت می پذیرد و همچنین باتوجه به این که با گذر از دنیای ماکرو به محیط میکرو/نانو نیروهای سطحی از جمله اصطکاک نقش مهمی دارند، لذا در این مقاله برای اولین بار از مدل اصطکاکی دقیق لاگره در مدل سازی منیپولیشن سه بعدی استفاده شده است. نتایج به دست آمده حکایت از کاهش نیرو و زمان بحرانی منیپولیشن با استفاده از مدل اصطکاکی لاگره نسبت به مدل های ساده ی اصطکاکی دارند، که این امر باتوجه به این که مدل لاگره به سطح واقعی تماس پرداخته، درحالی که سایر مدل ها سطح ظاهری تماس را دربر می گیرند، قابل توجیه است. همچنین مقایسه نتایج سه بعدی به دست آمده با نتایج دوبعدی موجود نشان از افزایش نیرو و زمان بحرانی سه بعدی داشته که باتوجه به افزایش سطح تماس دلیلی بر صحت مدل سازی انجام شده می باشد.

استفاده از دستگاه های کمکی قلب از روش های تهاجمی بسیار موثر می باشد که به منظور حمایت موقت یا دایم بطن چپ، بطن راست و یا هر دو بطن برای رسیدن به یک ثبات وضعیت همودینامیک در بیمار استفاده می شود. جهت استفاده صحیح از این دستگاه ها، پزشکان، پرستاران متخصص بخش های مراقبت های ویژه و پرفیوژینست های متخصص دستگاه های کمکی قلب باید قادر به شناخت عملکرد انواع این دستگاه ها، موارد استفاده موارد منع استفاده و نحوه مراقبت از بیمار، عوارض و نحوه جداسازی بیمار از دستگاه و آموزش های مورد نیاز به بیمار باشند. بدلیل استفاده روزافزون از این وسیله این مقاله به توضیح بسیار خلاصه شده موارد فوق می پردازد و هدف از آن آشنایی هر چه بیشتر پرسنل بخش های جراحی قلب با این وسیله می باشد.

امروزه جابه جایی میکرو/نانوذرات مورد توجه بسیار جهت ساخت ابزارهای مختلف در مقیاس میکرو/نانو و کاربرد در علوم پزشکی و زیستی است. پروب میکروسکوپ نیروی اتمی بسیار رایج برای جابه جایی دقیق در مقیاس ابعاد کوچک است. در حین نانومنیپولیشن، میکرو/نانوذرات می توانند به نقطه ی مطلوب نهایی با دقت بسیار بالایی با استفاده از میکروسکوپ نیروی اتمی در مود تماسی با کنترل دقیق پروب آن جابه جا شوند. در این مقاله با انتخاب مناسب ورودی گشتاور اعمالی به راس پروب، به کنترل انحراف از مرکز پروب و مشاهده ی میزان جابه جایی پروب از راستای قائمش پرداخته شده است، تا در هنگام جابه جایی، میکرو/نانوذره همواره با پروب در تماس باشد. محیط های مایع مختلف (آب، الکل و پلاسما) با میکرو/نانوذرات مختلف اعم از زیستی و غیرزیستی جهت این مطالعه به کار گرفته شده است. علاوه بر این، با استفاده از کنترل مود لغزشی، پروب میکروسکوپ نیروی اتمی در محیط های آب، الکل و پلاسما استفاده شده است. نتایج به دست آمده نشان می دهد که زمان لازم برای کنترل میکرو/نانوذرات مختلف در محیط پلاسما کمتر از محیط آب است؛ همچنین زمان مورد نیاز در محیط آب کمتر از محیط الکل می باشد.

لطفا برای مشاهده چکیده به متن کامل (PDF) مراجعه فرمایید.

در این تحقیق امکان استفاده از نانو سیلیکای تیمار شده به عنوان فیلر تخته لایه مورد بررسی قرار گرفته است. پس از ساخت تخته لایه با استفاده از لایه های چوبی گونه ممرز در شرایط آزمایشگاهی، ویژگی های فیزیکی و مکانیکی تخته های حاصل مورد ارزیابی قرار گرفت. عوامل متغیر این بررسی نوع سیلان (وینیل تری متوکسی سیلان و g آمینو پروپیل تری اتوکسی سیلان)، مقدار نانو سیلیکا (1%و 2%) و مقدار عامل جفت کننده سیلان (1% و 2%) بودند. تجزیه تحلیل نتایج نشان داد که کمترین مقدار جذب آب و واکشیدگی ضخامت مربوط به تخته هایی می باشد که در ساخت آنها از 1 درصد نانو سیلیکای تیمار شده با 2% وینیل تری متوکسی سیلان استفاده شده بود و تخته هایی که در ساخت آنها از 1 درصد نانو سیلیکای تیمار شده با -g%1 آمینو پروپیل تری اتوکسی سیلان استفاده شده دارای بهترین مقاومت خمشی و مدول الاستیسیته بودند. مقاومت برشی تخته های حاوی 2% نانو سیلیکای تیمار شده با 1% وینیل تری متوکسی سیلان نیز بهتر از سایر تیمارها بود. به طور کلی نتایج این بررسی نشان می دهند که استفاده از نانو سیلیکای تیمار شده با عوامل جفت کننده سیلان به عنوان فیلر چسب اوره- فرمالدهید در بهبود ویژگی های تخته لایه موثر می باشد.