استفاده از گیاهان دارویی برای درمان بیماریها از قدیمترین ایام معمول بوده و بشر به اثرات مفید آنها پی برده و برای درمان خود مورد استفاده قرار می داده است. چون شناخت و تفکیک گیاهان دارویی و غیر دارویی از یکدیگر به سادگی میسر نبوده و انجام آن به زمان زیادی جهت مطالعه در این زمینه نیاز دارد، بنابراین شناسایی گیاهان دارویی و تفکیک آنها از سایر گیاهان میتواند کمک موثری به علاقه مندان استفاده از آنها و گیاه درمانی باشد. در انجام این بررسی با استفاده از منابع معتبر گیاه شناسی موجود و استناد به مدارک مدون و تجربیات مردمی از طریق تکمیل فرم پرسشنامه ای توسط عطاریها و خبرگان محلی شهرستانهای مختلف استان و همچنین پیمایش های میدانی در فصول چهارگانه در چهار منطقه رویشی بزرگ خوزستان کلیه گیاهان موجود مورد بررسی و نقاط پراکنش آنها، اطلاعات رویشگاهی، موارد مصرف و… یادداشت برداری شد و مورد تحقیق قرار گرفت. از تعداد بیش از 950 گونه گیاهی فهرست شده در خوزستان حدود 225 گونه گیاهی در کتابهای موجود و عطاریهای استان تحت عنوان گیاهان دارویی معرفی شده اند. خانوده های گیاهی نعناعیان (Labiatae)، مینا (Compositae)، پروانه آسا (Papilionaceae)، و چتریان (Umbelliferae) دارای بیشترین تعداد گیاه دارویی در خوزستان می باشند. از مجموعه گیاهان جمع آوری شده گروه گیاهان اسانس دار و معطر در خوزستان قابل توجه و تعدادی قابل توصیه جهت توسعه کشت صنعتی، می باشند. گیاهان دارویی که نیاز به تعیین شیوه های مناسب بهره برداری دارند و نیز گونه هایی که به حفاظت و نگهداری آنها به منظور جلوگیری از انقراض آنها نیاز است معرفی گردیدند.

استان گلستان به جهت موقعیت ویژه جغرافیایی، تنوع اقلیمی و ادافیکی از نظر فلور بسیار غنی است، به  طوری که دارای بیش از 1704 گونه گیاهی می باشد. این بررسی به منظور جمع آوری و شناسایی گیاهان دارویی استان از سال 1380 به مدت 5 سال در استان گلستان به اجرا درآمد و گیاهان دارویی مناطق مختلف استان جمع آوری و شناسایی شد. نتایج حاصل از این تحقیق نشان داد استان گلستان دارای 409 گونه گیاه دارویی متعلق به 95 تیره گیاهی می باشد که 156 گونه آن در اراضی جنگلی، 98 گونه در اراضی مرتعی، 47 گونه در اراضی زراعی، حاشیه جاده ها، اماکن شهری و روستایی و همچنین 108 گونه به صورت مشترک در این اراضی پراکنش دارند. همچنین نتایج نشان داد تعداد 45 گونه از گیاهان دارویی توسط مردم استان شناخته شده است و به شکل سنتی از آنها استفاده می شود. در این تحقیق همچنین تعداد 70 گونه گیاهی برای نخستین بار به عنوان گیاهان دارویی استان معرفی شدند.

 گیاهان دارویی استان کرمان با هدف تعیین توان بالقوه و بالفعل استان جمع آوری و شناسایی گردید تا اطلاعات و زمینه لازم جهت انجام بررسیهای دیگر و برنامه ریزیهای اجرایی فراهم گردد. با استفاده از نقشه های اقلیم، دما، بارندگی، تبخیر، توپوگرافی، موقعیت شهری و آبادیها و پیمایشهای میدانی در رویشگاههای گیاهان دارویی این نمونه ها جمع آوری شد. اطلاعات رویشگاهی گیاهان در فرمهای مربوط ثبت گردید. گونه های گیاهی پس از آماده سازی هرباریومی شناسایی شدند. تعداد 285 گونه گیاه دارویی از 200 جنس و 71 تیره شناسایی گردید. 72% گونه ها با فرم رویشی علفی و 11.3% بوته ها نیمه خشبی می باشند. بیشترین پراکنش گیاهان در ارتفاع 2500-1500 متر از سطح دریا می باشد.

در این تحقیق که به منظور جمع آوری و شناسایی گیاهان دارویی استان کرمانشاه صورت گرفت، ابتدا از فهرست فلوریستیک استان کرمانشاه اسامی گیاهانی که در منابع علمی به عنوان گیاه دارویی ذکر گردیده اند و همچنین نشانی محل جمع آوری و نقاط پراکنش آنها در استان کرمانشاه استخراج گردید. سپس بر اساس نقشه های توپوگرافی و نشانی های استخراج شده به رویشگاه های گیاهان دارویی مذکور مراجعه شد و پس از جمع آوری آنها بر اساس روش های مرسوم تاکسونومیک، از آنها نمونه های هرباریومی تهیه شد. برای هر نمونه گیاه جمع آوری شده ویژگی های رویشگاه شامل: نشانی محل جمع آوری، ارتفاع محل رویش از سطح دریا و سایر ویژگی های بوم شناختی محل جمع آوری یادداشت گردید. علاوه بر این، اطمینان از صحت تطابق نمونه های جمع آوری شده با فهرست گیاهان دارویی استخراج شده، شناسایی و نام گذاری آنها با استفاده از منابع لازم انجام گرفت. اطلاعات جمع آوری شده در مورد هر گونه دارویی در فرم های الصاقی به نمونه هرباریومی آنها ثبت شد. اشکال زیستی گیاهان دارویی شناسایی شده بر اساس روش Raunkiaer (1934) تعیین گردید. در مجموع، 208 گونه دارویی از 198 جنس و 72 خانواده شناسایی شد.

منطقه مورد مطالعه با وسعت 651 هکتار، واقع در طرح جنگلداری زیارت در 16 کیلومتری شهر گرگان واقع شده است. این ذخیره گاه از نظر توپوگرافیکی دارای یال، دره های متعدد با شیبهای متفاوت و محدوده ارتفاعی 650 تا 2250 متر است. در این گسترده جغرافیایی، گیاهان دارویی قابل ملاحظه ای گسترش یافته اند که به واسطه سازگاری و تطابق آنها با شرایط اکولوژیکی، از جمله ذخایر ژنتیکی بسیار ارزشمند این سرزمین محسوب می شوند که تحقیقات دامنه داری در طی چند دهه اخیر به منظور شناسایی ترکیبهای شیمیایی و مواد موثر آنها، توسط مراکز مختلف پژوهشی و دانشگاهی در حال انجام می باشد.در حال حاضر چندین شرکت و مجتمع کشت و صنعت، فرآوری و تولید داروهای گیاهی در استان وجود دارد که نتایج تلاشهای مستمر آنها، تولید داروهایی با منشا گیاهی واجد مجوز از وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی می باشد. با توجه به غنای پوشش گیاهی در استان گلستان و استعداد بالقوه آن در پرورش گیاهان دارویی و همچنین مقرون به صرفه نبودن جمع آوری پاره ای از گیاهان دارویی به شکل سنتی از رویشگاههای طبیعی، ضرورت کشت و پرورش آنها را به صورت مکانیزه و در قالب شرکتهای کشت و صنعت ایجاب می کند. در این تحقیق هدف شناسایی گونه های دارویی منطقه است که در مجموع 107 گونه متعلق به 103 جنس و 42 تیره گزارش شده است که در این میان ژئوفیتها (36.4 درصد)، تروفیتها (20.6 درصد)، فانروفیت (19.6 درصد)، کامفیت (12.1 درصد) و همی کریپتوفیت (11.2 درصد)، مهمترین شکلهای زیستی منطقه مورد مطالعه محسوب می شوند.

طرح جمع آوری و شناسایی گیاهان دارویی استان زنجان از سال 1379 به مدت چهار سال در مرکز تحقیقات منابع طبیعی و امور دام استان زنجان اجرا شده است. هدف اصلی آن جمع آوری و شناسایی کلیه گیاهان دارویی موجود در استان و تدوین مجموعه گیاهان دارویی استان زنجان می باشد. برای انجام این طرح هم از جمع آوری نمونه های گیاهی و اطلاعات صحرایی و میدانی و هم از اطلاعات کتابخانه ای و هرباریومی استفاده شده است.پس از بررسی نتایج مشخص گردید که در استان زنجان 212 گونه گیاه دارویی شناخته شده وجود دارد که این تعداد متعلق به 68 تیره گیاهی می باشند. بیشترین تعداد گونه دارویی متعلق به تیره کاسنی (Compositae) با 27 گونه می باشد و پس از آن تیره نعناع (Labiatae) با 22 گونه و تیره گل سرخ (Rosaceae) با 15 گونه در رده های بعدی قرار دارند. نتایج همچنین نشان دادند که تعداد 49 گونه گیاه دارویی در استان زنجان برای مردم قبلا شناخته شده بود در صورتی که 163 گونه با توجه به منابع مختلف به عنوان گیاه دارویی جدید از این استان شناسایی و معرفی گردید.

بر اساس منابع موجود، مشاهدات عینی و مراجعه به افراد آگاه و مطلع تعداد 292 گونه دارویی استان همراه اطلاعاتی از قبیل نام فارسی، نام محلی، نام علمی، نام خانواده، زمان گلدهی، محل پراکنش، وضعیت رویشگاه، ارتفاع از سطح دریا، گیاهان همراه، میانگین بارندگی سالیانه و درجه حرارت متوسط محل رویش، اندام مورد مصرف، طریق و مورد مصرف آنها شناسایی گردید که به 218 جنس و 77 خانواده مربوط هستند. این گیاهان در دشتهای پهناور، تپه ها و دامنه کوهها (152 گونه)، مناطق کوهستانی (103 گونه)، آبراهه ها، کنار چشمه ها، جویهای آب و مناطق مرطوب (26 گونه)، روی تپه های شنی ساحلی و حاشیه های کم ارتفاع آن (16 گونه) و اراضی شور و به نسبت شور (16 گونه) رویش دارند. تعداد 209 گونه بومی استان و تعداد 172 گونه استفاده های درمانی رایج و سنتی دارند، ضمن آنکه مردم با کاربرد 120 گونه دیگر به طور کامل بیگانه هستند.

استان بوشهر در جنوب ایران و در حاشیه خلیج فارس و در گسترده ارتفاعی از سطح دریا تا 1900 متر قرار گرفته است. این استان به دو بخش جلگه ای و کوهستانی تقسیم شده که خاک منطقه جلگه ای، شور و شنی- رسی و منطقه کوهستانی، شنی، گاهی رسی و آبرفتی است. جهت بررسی پراکنش گیاهان دارویی، استان بوشهر به چهار قسمت تقسیم بندی شده و بعد هر سال یک قسمت به طور کامل مورد بازدید قرار گرفت. طی بررسی مناطق استان جمع آوری گونه های دارویی در سالهای 74 تا 78 تعداد 70 گونه گیاه دارویی جمع آوری گردید. از این تعداد 32 گونه علفی، 17 گونه بوته ای، 12 گونه درختچه ای، 7 گونه درختی و 2 گونه غده ای است. اطلاعات مربوط به فرم رویش، ارتفاع از سطح دریا و محل دقیق جمع آوری و نام محلی و... ثبت گردید. همچنین اطلاعات اقلیمی منطقه برای بدست آوردن روابط اکولوژیکی گیاهان جع آوری گردید. همراه با جمع آوری نمونه های گیاهان دارویی در استان بوشهر با مراجعه به افراد بومی مجرب و با سابقه در امر گیاهان دارویی، اطلاعاتی در زمینه های فصل برداشت و اندام مورد استفاده، جمع آوری و یادداشت گردید.